ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Περί χαφιέδων και προβοκατόρων

Αναδημοσίευση από το REDNotebook
Του Στέργιου Κατσαρού

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το βιβλίο «Υπόθεση Σκάλα, Βαρκελώνη 1978», από τις εκδόσεις «Ισνάφι». Ο συγγραφέας του, Χαβιέρ Κανιάδας Γασκόν, ξαναγυρίζει σ΄ ένα σημαντικό επεισόδιο της ισπανικής Μεταπολίτευσης: την επίθεση μιας ομάδας αναρχικών της CNT σ΄ ένα πολυτελές κέντρο διασκέδασης, τη «Σκάλα», τη μέρα που η κυβέρνηση, όλα τα κόμματα, τα μεγάλα συνδικάτα και ο στρατός καταλήουν σε μια συμφωνία που θα ονομαστεί το «Σύμφωνο της Μονκλόα» (15.1.1978). Από τα συντρίμμια της Σκάλα θα ανασυρθούν τέσσερις εργαζόμενοι νεκροί· το επόμενο πρωί η συναίνεση έχει ήδη νικήσει. Το Red Notebook αναδημοσιεύει τον πρόλογο του βιβλίου, που έγραψε ο Στέργιος Κατσαρός

Όταν μου έγινε η πρόταση να γράψω ένα πρόλογο για το βιβλίο αυτό, η πρώτη μου αντίδραση ήταν αρνητική. Τι νόημα έχει να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο, μια μαρτυρία ενός συντρόφου που είχε εμπλακεί στην υπόθεση Σκάλα στη Βαρκελώνη πριν τριάντα τόσα χρόνια όπου βρήκαν το θάνατο 4 εργαζόμενοι; Το γεγονός επίσης ότι όλοι γνώριζαν ότι η καταστροφή οφειλόταν σε προβοκάτσια της αστυνομίας και όχι σε μολότοφ των παιδιών έκρινα ότι δεν ήταν ικανοποιητικός λόγος να γράψω έναν πρόλογο για τα γεγονότα αυτά. Ωστόσο η σκέψη μου κόλλησε στη τελευταία φράση του κειμένου: «....και αναρχία έπαψε να είναι επικαιρότητα, μετά από 115 χρόνια αγώνων».

Η εκτίμηση αυτή του συντρόφου είναι μάλλον υπερβολική αλλά αυτόματα η σκέψη μου πήγε στην υπόθεση της τράπεζας Μαρφίν, όπου βρήκαν το θάνατο 3 εργαζόμενοι από φωτιά που προκλήθηκε από μολότοφ που ρίχτηκε στη διάρκεια της εργατικής διαδήλωσης της 5ης Μαΐου 2010. Σ’ αυτά θα πρέπει να προστεθεί και θάνατος του οικοδόμου που συμμετείχε στη συγκέντρωση του Π.Α.Μ.Ε. στο Σύνταγμα στις 20 Οκτωβρίου του 2011. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Η περίπτωση της Σκάλα είναι μια καθαρή προβοκάτσια στημένη από την αστυνομία, στη Μαρφίν τα πράγματα δεν είναι ξεκαθαρισμένα. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστούν οι ευθύνες της εργοδοσίας. Ήταν η ίδια η αστική δικαιοσύνη που καταλόγισε ευθύνες. Αυτό δε μας απαλλάσσει από τυχόν ευθύνες. Όχι ευθύνη απέναντι στην αστική δικαιοσύνη ή απέναντι στους κολαούζους της εργοδοσίας στη βουλή που έχουν το θράσος να μιλούν στο όνομα της εργατικής τάξης. Όχι, αν χρωστάμε να απολογηθούμε σε κάποιον είναι στην ίδια την εργατική τάξη και στον εαυτό μας.

Καταλάβετε την παραγωγή

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

Του RICHARD WOLFF (*)
Καθώς το κίνημα «Occupy» αναπτύσσεται, επιδιώκει λύσεις για τα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, τα εκθέτει και αντιτίθεται σε αυτά. Για πολλούς, το ίδιο το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα είναι το βασικό πρόβλημα. Θέλουν αλλαγή προς ένα άλλο σύστημα, αλλά όχι προς την παραδοσιακή σοσιαλιστική εναλλακτική λύση (π.χ., ΕΣΣΔ ή Κίνα). Το σύστημα αυτό φαίνεται επίσης να χρειάζεται βασικές αλλαγές.

Η κοινή λύση που προτείνουν αυτοί οι ακτιβιστές είναι να αλλάξουμε τις ρυθμίσεις της παραγωγής και στα δύο συστήματα από το μηδέν. Κάθε επιχείρηση πρέπει να εκδημοκρατιστεί. Οι εργαζόμενοι πρέπει να καταλάβουν τις επιχειρήσεις τους, από τη λειτουργία τους έως τη διοίκησή τους. Αυτό θα καταργήσει το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα (εργοδότης-εργαζόμενοι), όπως οι ιστορικοί προκάτοχοί μας κατάργησαν τα παράλληλα εκμεταλλευτικά συστήματα της δουλείας (κύριος-σκλάβος) και της φεουδαρχίας (άρχοντας-δουλοπάροικος).

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Σ' ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΗΓΕΤΗ


Του Γιώργου Πρασσά

Αφού καταγγείλω την - ως συνήθως αντικομμουνιστική - στάση του τέως σ/φου "ΕΟΣ", που έφτασε στο χαμερπές επίπεδο να παραποιεί φωτογραφίες του μεγάλου απροσδόκητα χαμένου μας ηγέτη - σαν μίσθαρνο όργανο των αφεντικών του, παρουσιάζω το πρώτο μέρος του τριμηνιαίου αφιερώματος στη μνήμη του φωτεινού φάρου του σοσιαλισμού :

A. Η καθημερινότητα του σοσιαλιστικού ανθρώπου στη ΛΔΒΚ

Pyongyang, a great place to live

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Η πλατεία Ταχρίρ στις φλόγες....

Πυρκαγιές στην πλατεία Ταχρίρ μετά από συγκρούσεις μεταξύ στρατιωτών του στρατού και διαδηλωτών στο Κάιρο, 17 Δεκέμβρη, την δεύτερη ημέρα των συγκρούσεων όπου προκάλεσαν το θάνατο εννέα πολιτών και τραυματίστηκαν πάνω από 300.

Εικόνες από τις τελευταίες κινητοποιήσεις στην Αίγυπτο, [εδώ]

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Κουίζ για συνεπείς κομμουνιστές

Με αφορμή το Συλλυπητήριο για το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ που απέστειλε η ΚΕ του ΚΚΕ στην ΚΕ του Κόμματος Εργατών Κορέας, δημοσιεύουμε την παρακάτω φωτογραφία και καλούμε τους αναγνώστες μας να απαντήσουν:

1) ποιά είναι τα πρόσωπα και
2) ποιόν επαναστατικό χορό χορεύουν;

(το λαγωνικό που ανακάλυψε την φωτογραφία είναι ο Γ.Π.)

Όποιος θέλει ενότητα με το ΚΚΕ είναι άξιος της μοίρας του...

Σύμφωνα με τον "ρ" οι εικονιζόμενοι είναι πράκτορες των ιμπεριαλιστών οι οποίοι το 68 σαμποτάρουν σοβιετικά τανκς την στιγμή μάλιστα που προσέφεραν την διεθνιστική τους αλληλεγγύη  στον λαό της Τσεχοσλοβακίας...

Αναδημοσιεύουμε από τον σημερινό "ριζοσπάστη" ένα κατάπτυστο κείμενο, γραμμένο με τα διδάγματα  του Γκέμπελς για το πως κάνουμε προπαγάνδα. Το αφιερώνουμε στους πρόθυμους συνοδοιπόρους του ΚΚΕ για να "μορφωθούν" πολιτικά και ιστορικά!
Με αυτή την Αριστερά δεν θέλουμε να έχουμε καμία σχέση, ούτε με την ιδία, ούτε με την κομματική δικτατορία που επιδιώκει να επιβάλει στη χώρα μας. Μια αριστερά που καταφεύγει σε ψέμματα και  διαστρεβλώσεις της ιστορίας για να αιτιολογήσει σήμερα την ύπαρξή και την πολιτική της, είναι τελειωμένη!  Όσοι θέλουν να συμπορευθούν μαζί της είναι άξιοι της μοίρας τους:

  Τιμούν έναν αντεπαναστάτη

Μεγάλες τιμές από τα αστικά ΜΜΕ για τον Βάτσλαβ Χάβελ, με αφορμή το θάνατό του. Εδωσαν και πήραν τα αφιερώματα, ενώ η αναγγελία τους ήταν πρωτοσέλιδη στον αστικό Τύπο και όχι τυχαία. Αλλωστε το βασικό του προσόν, όπως λένε, ήταν ότι πήρε μέρος στην «εξέγερση του '68, την Ανοιξη της Πράγας», αλλά και στο «κίνημα της Χάρτας 77». Οταν οι αστοί μιλούν για «εξέγερση» και «Ανοιξη» στη σοσιαλιστική Τσεχοσλοβακία, χρησιμοποιούν αυτήν την ορολογία για να χαρακτηρίσουν την αντεπανάσταση του 1968 στη συγκεκριμένη χώρα. Η αντεπανάσταση και τότε, όπως και το 1989-1991, δεν έγινε με επέμβαση απ' έξω. Στις τότε συνθήκες, του '68, συγκρότησαν οργανώσεις μέσα στην Τσεχοσλοβακία για να ανατρέψουν τη σοσιαλιστική ηγεσία. Ηγετικό στέλεχος της αντεπανάστασης τότε, ήταν και ο Β. Χάβελ. Αλλά και το λεγόμενο «κίνημα της Χάρτας 77», (είχε συμβολή στην αντεπανάσταση του 1989), ήταν επίσης μια αντεπαναστατική οργάνωση, με σκοπό την υπονόμευση του σοσιαλισμού από τα μέσα, και με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα», που ήταν από τις αιχμές της προπαγάνδας των αστικών κυβερνήσεων των καπιταλιστικών κρατών ενάντια στη σοσιαλιστική εξουσία.

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Το κλείσιμο των εργασιών της 2ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής από τον Αλέκο Αλαβάνο

Εικόνες από την Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (μέρος ΙΙ)


Πολλοί ομιλητές αναφέρθηκαν στο πολυσυζητημένο θέμα της ενότητας της Αριστεράς. Εδώ παρουσιάζουμε μια τοποθέτηση ως ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του ιδιαίτερου τρόπου που προσεγγίζει το ζήτημα ο κάθε ομιλητής, αποδεικνύοντας ότι όλο και κάτι καινούργιο έχουμε να ακούσουμε:

Όμως πέρα από τις θεωρητικές και ιστορικές προσεγγίσεις του θέματος της ενότητας της Αριστεράς και της μετωπικής δράσης, υπάρχουν και οι προσεγγίσεις μέσα από πρακτικές δράσεις και τις εμπειρίες που αναδεικνύουν με άλλο τρόπο μέσα στην σημερινή συγκυρία αυτά τα ζητήματα. Θα παρουσιάσουμε δύο τοποθετήσεις που είχαν αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά:

Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία


...Σε αντίθεση με την επικούρεια έννοια της ελευθερίας ως άρνηση της αναγκαιότητας υπάρχει η στωική έννοιά της ως συνείδηση της αναγκαιότητας: «εκείνον που θέλει οι μοίρες τον οδηγούν, εκείνον που δεν θέλει τον σέρνουν», έλεγε ο Κικέρωνας. Η παρατήρηση δε έχει ως στόχο τις «μοίρες» των αρχαίων στωικών αλλά την «ιστορία» των σύγχρονων «μαρξιστών» —των «μαρξιστών» και όχι του Μαρξ, η διδακτορική διατριβή του οποίου ήταν στον Επίκουρο. Η θεμελιώδης θέση των όσων λέγονται εδώ είναι ότι η ιστορία ούτε οδηγεί ούτε σέρνει κανέναν. Η ιστορία ορίζει εκείνην, ακριβώς, την κοινωνική αναγκαιότητα που ανατρέπει η ελευθερία προκειμένου να είναι κοινωνική ελευθερία, δηλαδή, ελεύθερη συνάντηση των ελεύθερων προσώπων. Είναι η πολιτική εξουσία, αυτή που τελικά —στο όνομα της ιστορίας— οδηγεί και σέρνει...

Απόσπασμα από την ομιλία του Δημήτρη Κωτσάκη στη συνάντηση που διοργάνωσε η δημοτική συνεργασία ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ και οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ στις 13 Δεκεμβρίου του 2011 στο Κέντρο Νεότητας του Δήμου Χαλανδρίου, για την παρουσίαση του βιβλίου Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία του Γιώργου Λιερού.

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Εικόνες από την 1η μέρα της 2ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Και ο γραμματέας του ΣΥΝ ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί...
Την 1η μέρα ένα φάντασμα πλανιόταν πάνω από την 2η Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Ήταν το φάντασμα των βουλευτικών εκλογών που έχουν εξαγγελθεί για τον Φλεβάρη, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος για το πότε θα γίνουν. Μια φράση του Α. Αλαβάνου λίγες μέρες πριν από μια συνέντευξη στον “105.5 στο κόκκινο”, στην οποία δήλωνε ότι : “αν δεν υπάρξει πλατιά συνεργασία, με αρχές και πρόγραμμα που δεν θα περιορίζεται στο ''αντιμνημονιακό'' πλαίσιο, δεν βλέπω συμμετοχή στις εκλογές” προβλήθηκε από ορισμένα ΜΜΕ ως ειλημμένη απόφαση του ΜΑΑ για μη συμμετοχή στις εκλογές και γέννησε ανησυχίες και αμηχανία στα μέλη και τους φίλους του.

Αυτή η κατάσταση την 1η μέρα της Συνάντησης διαμόρφωσε ένα κλίμα ανάλογο με αυτό που περιγράφει η λαϊκή παροιμία: “Μάθανε πως γ... και πλάκωσαν και οι γύφτοι”. Αυτό δεν προέκυψε κυρίως από τις ομιλίες των εκπρόσωπων των κομμάτων και των οργανώσεων της αριστεράς στην ανοικτή εκδήλωση που έγινε το απόγευμα του Σαββάτου, αλλά από τις τοποθετήσεις των μελών του Μετώπου, οι οποίες έγιναν τις πρωϊνές ώρες. 


Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Πρόταση Διακήρυξης για την Άμεση Δημοκρατία

Αναδημοσίευση από το "Άμεση Δημοκρατία"
afisa
ΝΕΟ - Πρόγραμμα 3ημέρου

Με βάση τη χρονική διαθεσιμότητα που έθεσαν οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Νομικής και τις προτάσεις που έγιναν διαδικτυακά, το χρονοδιάγραμμα του τριημέρου έχει ως εξής :

  • Παρασκευή: 6μμ - 10μμ
  • Σάββατο: 10πμ - 8μμ
  • Κυριακή: 10πμ - 5μμ

Τόσο τα εργαστήρια που προσφέρθηκαν να παρουσιάσουν κάποιες συλλογικότητες, όσο και οι θεματικές ομάδες, εντάσσονται μέσα στα προτεινόμενα θέματα του τριημέρου για τα οποία θα αποφασίσει το σώμα.

Όσοι έχουν παρουσιάσει προτάσεις πλαισίου λειτουργίας του τριημέρου καλό θα είναι, προκειμένου να διευκολύνουν τη ροή της πρώτης φάσης της Συνάντησης:

  1. Να προσπαθήσουν να κάνουν μία συνθετική πρόταση συνυπολογίζοντας και τις άλλες προτάσεις (χωρίς θεματολογία, μόνο διαδικασία) που έγιναν και να την αναρτήσουν στη λίστα.
  2. Να συμμετάσχουν (και όσοι άλλοι επιθυμούν) την Παρασκευή 2μμ-6μμ σε συνάντηση για συνδιαμόρφωση ενός μόνο πλαισίου που θα παρουσιαστεί στο σώμα για τελικές τροποποιήσεις και ψήφιση. Η συνάντηση θα γίνει στο κυλικείο της Νομικής.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Δύο αρνήσεις και μια κατάφαση (μέρος Ι)

(αποχή από τις εκλογές προτείνουν οι θιασώτες του νέου ΕΑΜ;)
Με αφορμή την 2η πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, θα παρουσιάζουμε τις θέσεις μας για μερικά ζητήματα που είναι αντικείμενο συζητήσεων και αντιπαραθέσεων στο χώρο της Αριστεράς και όχι μόνο...


1. ΟΧΙ σε ένα νέο ΕΑΜ
Αν αξίζει να κρατήσουμε κάτι από το ΕΑΜ, είναι το μεγάλο κοινωνικό του έργο. Είναι αυτό που περιγράφει ο στίχος από το γνωστό τραγούδι: “Το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα”. Η ευρύτατη αποδοχή του από τα λαϊκά στρώματα στηρίχτηκε σε αυτό το έργο. Γιαυτό ακριβώς κατάφερε να κάνει πράξη με την λαϊκή συμμετοχή αυτά που λέει ο επόμενος στίχος: “έφτιαξε ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ”. Παρόμοιο φαινόμενο της κοινωνικής γείωσης πολιτικών δυνάμεων συνέβη και στην Παλαιστίνη και σε άλλες αραβικές χώρες με τις πρακτικές της κοινωνικής αλληλεγγύης της Χαμάς, της Χεζμπολάχ αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις στην Λατινική Αμερική με την χριστιανική εκκλησία, για να μην αναφερθούμε στους Ζαπατίστας και σε άλλα κινήματα, που έχουν σαφώς πιο διακριτές πολιτικές στοχεύσεις από το ΕΑΜ.

(Για ένοπλο αγώνα ετοιμάζονται
οι θιασώτες του νέου ΕΑΜ;)
Ως πολιτικό εγχείρημα όμως το ΕΑΜ είναι ένα αρνητικό παράδειγμα που θα πρέπει να το καυτηριάζουμε. Το ΕΑΜ ως πολιτικό μόρφωμα ήταν ένας μηχανισμός που στήθηκε από τα πάνω, απόλυτα ελεγχόμενος από την ηγεσία του ΚΚΕ χωρίς καμία δυνατότητα παραγωγής Πολιτικής. Ήταν επίσης μια συνωμοτική οργάνωση από την οποία απουσίαζε κάθε ίχνος δημοκρατίας. Αν διαβάσει κάποιος το ιδρυτικό το θα διαπιστώσει πως δεν γίνεται καμία αναφορά για το πως λαμβάνονται οι αποφάσεις πέρα από αυστηρούς συνωμοτικούς κανόνες. Δεν γίνεται καμία μνεία ούτε καν στις αρχές του “δημοκρατικού συγκεντρωτισμού”, τις οποίες αναφέρει το ΚΚΕ στο καταστατικό του.

Μια και μοναδική σημαντική πολιτική απόφαση έλαβε το ΕΑΜ μετά την ίδρυση του, η οποία αποδείχτηκε μοιραία για την πορεία του κινήματος και της χώρας. Ήταν η απόφαση για την συνυπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας. Ήταν μια απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ και όχι των μελών του ΕΑΜ. Τα μέλη του ΕΑΜ και των οργανώσεών του, όχι μόνον δεν συμμετείχαν σε καμία απολύτως διαδικασία στην οποία είχαν την δυνατότητα να την συζητήσουν και να εκφράσουν την γνώμη τους σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, αλλά όσοι τόλμησαν να εκφράσουν την διαφωνία τους εκ των υστέρων χαρακτηρίστηκαν προδότες και είχαν την ανάλογη αντιμετώπιση. Η εικόνα με τους μαχητές του ΕΛΑΣ την στιγμή που παραδίνουν τα όπλα τους και κλαίνε, καταγράφει με τον πιο δραματικό τρόπο αυτή την κατάσταση...

Αντιφατική και ασυνεπής είναι ο πιο ελαφρύς χαρακτηρισμός που μπορεί να αποδοθεί στη στάση όσων από την μια μεριά να προβάλουν σήμερα ως πολιτικό σχέδιο το όραμα ενός “νέου ΕΑΜ” και από την άλλη να κάνουν θετικές αναφορές στα κινήματα για “άμεση” δημοκρατία και καταγγέλλουν τους θεσμούς της ΕΕ ως αντιδημοκρατικούς γιατί - εκτός των άλλων - δεν λαμβάνουν υπόψη τους την θέληση των λαών της Ευρώπης..
(συνεχίζεται...)

πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο σύνταγμα...

 Του Γιώργου Πρασσά
1."...Οι Αγανακτισμένοι καλούν σε πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο Σύνταγμα. Ενώ στο κάτω μέρος της Πλατείας συζητούν αμεσοδημοκρατικά για τις θερμίδες του κουραμπιέ, στο πάνω μέρος πετούν βεγγαλικά. Ένα από αυτά ωστόσο πέφτει στη Βουλή και την καίει...." :
2. Στο μεταξύ, οι πραγματικοί κομμουνιστές έχουν επιλέξει το δικό τους δρόμο (όχι την εφημερίδα) :
3. Οι κοινωνίες δεν είναι πλαστελίνες : μια απλή κοινωνική ανάλυση του Κ. Τσουκαλά - στο τελευταίο κοντέινερ :
4. Με αφορμή μια αυτοκτονία :




5. ή το σύστημα πράγματι ανυσηχεί ή το lifestyle θα τα (ξανα)κονομήσει :


TIME Person of the year



ΥΓ Μια συγκέντρωση που έθαψε το σύστημα - όλοι ξέρουμε το γιατί :

εξαιρετικά αφιερωμένο στον Δ.Π.

"το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα". Τώρα τι;


"το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα". Τώρα τι;

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

1-afisa-maaΑγαπητοί φίλοι / φίλες 

Το Σάββατο 17 (11π.μ) και την Κυριακή 18 Δεκέμβρη, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής διοργανώνει τη 2η   Πανελλαδική του Συνάντηση. (ΑΣΟΕΕ, αίθουσα Αντωνιάδη).Στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης, το Σάββατο το απόγευμα 6 μ.μ. θα γίνει μια ανοιχτή εκδήλωση στην οποία καλούνται συλλογικότητες και αγωνιστές  από το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το εκπαιδευτικό κίνημα, τα τοπικά κινήματα, από κινήσεις πολιτικού και οικολογικού χαρακτήρα, από τις πλατείες και τις Λαϊκές Συνελεύσεις, από τα κινήματα “Δεν πληρώνω”,  από το χώρο της τέχνης και της διανόησης, από πανεπιστημιακές σχολές, από αριστερούς χώρους και οργανώσεις. Το κριτήριο δεν είναι το ότι  πρόσκεινται στο Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, αλλά ο διάλογος. 

Διάλογος  για τα προβλήματα και ερωτήματα της εποχής μας. Πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία απέναντι στο συνασπισμένο αστικό μέτωπο που προσώρας εκφράζεται με τη διορισμένη τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου; Με τι τρόπους η Αριστερά θα μπορέσει να εμπνεύσει και να συμβάλει σε μια μετωπική ενότητα του λαού; Κάτω από ποιους στόχους και πρόγραμμα μπορούν να ενοποιούνται και να συντονίζονται οι ποικίλοι  αγώνες, για να έχουν πολιτικά  αποτελέσματα υπέρ των εργαζομένων;

Προσδοκάμε  - και επιδιώκουμε – να εκφρασθούν οι κοινωνικές εμπειρίες. Οι προσωπικοί προβληματισμοί. Τα βιώματα της εποχής της κρίσης, η πικρία, η αίσθηση αδιεξόδου, η ελπίδα. Η φαντασία για όμορφα πράγματα που μπορεί και σήμερα να συμβούν.

Να μιλήσουμε ανοικτά και ειλικρινά, με αλληλεγγύη, με συναίσθηση της κοινής μοίρας και του κοινού χρέους, σα να έχει  αρχίσει να γίνεται ήδη η ενωτική λαϊκή συμπαράταξη.

Στηριζόμαστε πολύ στη δική σας συμβολή.
Πρόγραμμα  διήμερης συνάντησης
Σάββατο,  17/12,  11.00 π.μ   έναρξη.
17.00   διακοπή
18.00 -21.30  ανοικτή εκδήλωση με φορείς, αγωνιστές και οργανώσεις της αριστεράς.
Κυριακή   18/12,  10.00 π.μ, έναρξη,   14.00   λήξη
Η   οργανωτική επιτροπή
( Για  πληροφορίες τηλ.:6944-554161, 6933-323651, 6997-246418, 6976-177206, 6979-982442, 6977-460590)

Η γιορτή του "σκόρου"

“Πρόσωπα της χρονιάς”


περισσότερα για το θέμα:
και εδώ, στους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ