Αναζητώντας το “Το υποκείμενο που υποτίθεται πως γνωρίζει”...

Οι αόμματοι μαθητές

Ο χρόνος κατά τον οποίο ο Μαιτρ γνωρίζει αρκετά τη δύναμη και την αδυναμία του θεωρητικού συστήματος του, της τέχνης του, της θρησκείας του, συμπίπτει με την περίοδο που η εξουσία του είναι ελάχιστη. Ο μαθητής, ο απόστολος ο οποίος τυφλωμένος από το κύρος του Μαιτρ και την ευλαβή προσήλωση σε αυτόν αποστρέφει τους οφθαλμούς από την αδυναμία του θεωρητικού συστήματος της θρησκείας κτλ., έχει κατά κανόνα, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, μεγαλύτερη ισχύ από τον Μαιτρ. Χωρίς αυτούς τους τυφλούς μαθητές ουδέποτε η επιρροή ενός ανθρώπου και του έργου του κατάφερε να εξαπλωθεί. Για να συμβάλουμε στο θρίαμβο μιας ιδέας, συχνότατα αρκεί να εργαστούμε για την ενδόμυχη σύμπραξη της με τη βλακεία, ώσπου το τεράστιο βάρος αυτής να υπερισχύσει, συμπαρασύροντάς την πρώτη στη νικηφόρα πορεία της 

(Νίτσε, “Ανθρώπινα, πολύ ανθρώπινα”, αφορισμός 122)

Με αφορμή το άρθρο “Μία λακανική ερμηνεία της χρηματοπιστωτικής κρίσης” που είχε δημοσιευθεί το Φεβρουάριο του 2010 στην ιστοσελίδα “aformi” και ένα άλλο πρόσφατο από το blog Celin με τον τίτλο: Η ΑΕΝΑΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ (..ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ) θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι οι υποτιθέμενες πολιτικές προσεγγίσεις της κρίσης συνήθως ...καταργούν την πολιτική! Η παρατήρηση αυτή δεν αφορά αυτά τα κείμενα που προαναφέραμε, αλλά κυρίως τα απολογιστικά κείμενα των πολιτικών επιλογών των κομματικών μηχανισμών της Αριστεράς.

νέος, εκπαιδευόμενος στα "όπλα" του Μαρξισμού - Λενινισμού...

Μερικές φορές τα ζητήματα που σχετίζονται με την κυριαρχία, την εξουσία και την αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος, αξίζει να τα ακουμπήσει κάποιος που ενδιαφέρεται για την ανατροπή του και με προσεγγίσεις πέραν από την κλασσική μαρξιστική φιλολογία, η οποία εξάλλου έχει εξαντλήσει τα όρια της εδώ και πολλές δεκαετίες. Και αυτές οι προσεγγίσεις μπορεί να είναι πολύ πιο δημιουργικές και πολιτικά αποτελεσματικές, αρκεί να μην αμφισβητούν την αυτονομία της πολιτικής. Τι σημαίνει αυτό;

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο καπιταλισμός υπάρχει εφόσον υπάρχει αστικό κράτος. Το “τέλος” του καπιταλισμού δεν θα προέλθει από την κατάρρευση της καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά από το τέλος του καπιταλιστικού κράτους. Μια οικονομική κρίση, όσο μεγάλη και “καταστροφική”  και αν είναι δεν οδηγεί σε υπέρβαση του κοινωνικού συστήματος. Η αλλαγή της κοινωνίας απαιτεί πολύ περισσότερα πράγματα από αλλαγές στην διαχείριση της οικονομίας. Αλλά και στην οικονομία οι αλλαγές δεν μπορούν να περιοριστούν μόνον στο ποίος έχει την κυριότητα των μέσων παραγωγής. Επιβάλλεται ακόμα και αλλαγή και της ίδιας της παραγωγής διαδικασίας. Ένα “σοσιαλιστικό” πουκάμισο δεν μπορεί να παραχθεί από ένα “καπιταλιστικό” εργοστάσιο, επειδή αυτό το εργοστάσιο ανήκει στους “εργάτες” του. Ότι είναι “παραγωγικό” στον καπιταλισμό συνήθως είναι ανεπιθύμητο στον “άλλο” κόσμο που θα προέλθει από την ανατροπή του...

Το κράτος είναι πάνω από την οικονομία. Και τα πολιτικά “υποκείμενα” που δεν έχουν ως “αντικείμενο” της πολιτικής τους δράσης το κράτος, απλώς δεν μπορούν να ασκήσουν πολιτική που μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό...

Κοινό κείμενο της Πλατείας δελ Σολ και του Συντάγματος

Κοινό κείμενο των θεματικών ομάδων οικονομίας της Πλατείας δελ Σολ και του Συντάγματος.

Οι πολίτες της Πλατείας δελ Σολ και του Συντάγματος διαδηλώνουμε την αγανάκτησή μας και προσκαλούμε όλους τους αγανακτισμένους να συσπειρωθούν σε όλες τις πλατείες.

Από τις ΗΠΑ μέχρι τις Βρυξέλλες, από την Ελλάδα μέχρι τη Βολιβία, από την Ισπανία μέχρι την Τυνησία, η κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει. Yπεύθυνοι, είναι εκείνοι που μας επιβάλλουν συνταγές, για να την ξεπεράσουμε. Ποιες είναι αυτές; Η μεταφορά δημόσιων πόρων, σε ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, την ίδια ώρα που βάζουν τους λαούς να πληρώνουν το λογαριασμό ,με σχέδια προσαρμογής, που όχι μόνο δεν μας βγάζουν από τη κρίση, αλλά μας βυθίζουν περισσότερο σε αυτήν.

Στην ΕΕ, οι επιθέσεις των χρηματαγορών ενάντια στα δημόσια χρέη, εκβιάζουν τις κυβερνήσεις και σέρνουν σε ομηρία τα κοινοβούλια, που υιοθετούν μέτρα άδικα ,χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμότητα και πίσω από τη πλάτη των λαών τους. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, αντί να παίρνουν σταθερές πολιτικές αποφάσεις, απέναντι στις επιθέσεις των χρηματαγορών, ευθυγραμμίζονται με αυτές. 

Το κόμμα του Τσίπρα ευθυγραμμίζεται με την γραμμή της iskra για την Λιβύη...

Σε προηγούμενο σημείωμά μας (H αριστερά του Γιαρουζέλσκι, του Μπρέζνιεφ και του Καντάφι έχασε την ψυχραιμία της!) είχαμε αναφερθεί στην απαράδεκτη θέση της ομάδας του Π. Λαφαζάνη για τις εξελίξεις στην Λιβύη. Θέση που υποτιμά το γεγονός ότι κρίσιμος παράγοντας της κατάρρευση του καθεστώτος του Καντάφι ήταν η έλλειψη της λαϊκής στήριξης.

Οι δηλώσεις του Κώστα Ήσυχου, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνου για την εξωτερική πολιτική ευθυγραμμίζονται με το κείμενο της Iskra, γιαυτό εξάλλου και αναδημοσιεύονται εκεί μαζί με ένα νέο κείμενο με τον τίτλο “Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Ο ΚΑΝΤΑΦΙ, ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ!” Το κείμενο αυτό προσπαθεί να επαναλάβει την θέση ότι “οι σφαγείς και εγκληματίες του ΝΑΤΟ να φαίνεται πως έχουν επικρατήσει στη Λιβύη.” αλλά “Ίσως ο λαός της Λιβύης, πιθανόν και κάποιες μερίδες των "εξεγερμένων", να επιφυλάσσουν εκπλήξεις στους αμερικανονατοϊκούς πάτρονες

(Video με τους "σφαγείς και εγκληματίες του ΝΑΤΟ", που φορούν για παραλλαγή αλεξίσφαιρα παλαιστινιακά μαντήλια...)

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ

Του Γιώργου Πρασσά

Αναδείχτηκε ομόφωνα - για το μήνα Αύγουστο - ο νέος ηγέτης της ελληνικής, αντιιμπεριαλιστικής, πατριωτικής, επαναστατικής κλπ. αριστεράς. Eδώ σε φωτογραφία, μετά την - αμεσοδημοκρατική - ψηφοφορία, που έλαβε χώρα μαζικά μεταξύ των οπαδών Δελαστίκ - Κανέλλη - Λαφαζάνη :

(ο υιός Καντάφι Σαίφ-Αλ-Ισλάμ βοήθειά μας...)

Ο υιός Άσαντ παραδέχτηκε με κατήφεια το αποτέλεσμα της εκλογής, και δήλωσε πως θα προσπαθήσει για το καλύτερο τον επόμενο μήνα. Δηλώσεις του εγγονού Κάστρο δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστές στον διεθνή επαναστατικό τύπο. (για τους μη μυημένους, διευκρινίζουμε ότι η ηγεσία της συγκεκριμένης αριστεράς έχει χαρακτηριστικά εναλλαγής και ανάκλησης, μετά την πρόωρη απώλεια του Σαντάμ Χουσείν και την εθελουσία έξοδο του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς)

Αναπροσαρμόζονται τα σχέδια της Δύσης μετά την κατάληψη της Τρίπολης από τους εξεγερμένους.

Η κατάληψη της Τρίπολης δεν ήταν εντός των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Η παροχή βοήθειας προς τους εξεγερμένους είχε στόχο την διατήρηση μιας ισορροπίας τρόμου ανάμεσα στους στο καθεστώς του Καντάφι και τους εξεγερμένους, μιας ισορροπίας που δεν προσδιόριζε ποιός είναι ο νικητής και ποιός είναι ο ηττημένος. Και αυτό το σχέδιο δούλευε για αρκετούς μήνες για τα καλά. Όμως το καθεστώς του Καντάφι άρχισε να εμφανίζει φαινόμενα εσωτερικής κατάρρευσης και να εμφανίζονται μαζικές αποστασίες και λιποταξίες. Αυτά τα φαινόμενα γενικεύθηκαν σε τέτοιο βαθμό που επέτρεψαν την κατάληψη της Τρίπολης χωρίς ουσιαστικά να δοθεί καμία σημαντική στρατιωτική μάχη.

H αριστερά του Γιαρουζέλσκι, του Μπρέζνιεφ και του Καντάφι έχασε την ψυχραιμία της!

Το αιμοσταγές καθεστώς του Καντάφι είχε την τύχη που του άξιζε. Παρ' όλο που επέλεξε να αναμετρηθεί με τα όπλα απέναντι στην εξέγερση, κατέρρευσε σαν τον γίγαντα με τα πήλινα πόδια. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών και η κατάληψη της Τρίπολης έδειξαν και στους πλέον δύσπιστους ότι είχε χάσει κάθε ίχνος λαϊκής συναίνεσης.

Η αναμέτρηση  δεν κρίθηκε από την στρατιωτική ΝΑΤΟϊκή επέμβαση. Το Βιετνάμ για χρόνια το βομβάρδιζαν οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους, αλλά δεν κατάφεραν τίποτα γιατί ο λαός του στήριζε το καθεστώς. Ο κρίσιμος παράγοντας της κατάρρευση του καθεστώτος του Καντάφι ήταν η έλλειψη της λαϊκής στήριξης. Η κατάληψη της Τρίπολης από τους εξεγερμένους,  η οποία καταγράφει τελική αναμέτρηση στο στρατιωτικό επίπεδο δείχνει ότι τα όπλα δεν αρκούν για να μείνει υπόδουλη μια πόλη αν δεν το θέλει ο λαός της.

Αυτά όμως δεν μπορούν να τα δει ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς που έχει τα μάτια του ερμητικά κλειστά. Δυστυχώς δεν τα έκλεισε τώρα με αυτά που συμβαίνουν στην Λιβύη. Τα είχε κλειστά από το 56 στην Ουγγαρία και το 68 στην Τσεχοσλοβακία. Τα είχε κλειστά από την εποχή που ο υπαρκτός κομμουνισμός παρουσίαζε τις πρώτες εμφανείς ρωγμές. Δεν τα άνοιξε ούτε καν μπροστά την παταγώδη κατάρρευσή του... 

Τραγικό δείγμα αυτής της Αριστεράς το κείμενο “ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΗ ΛΙΒΥΗ! ”, που δημοσιεύεται στην η ιστοσελίδα iskra που εκφράζει τις θέσεις του αριστερού ρεύματος του ΣΥΝασπισμού. Αξίζει να το διαβάσετε!

Φαντάζεστε αυτή η Αριστερά να μας κυβερνήσει κάποτε; Θεός φυλάξει...