ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Εικόνες από την αλλαγή φρουράς...


(Πηγή στοιχείων από το "XYZ Contagion")

Λίγο πριν ορκιστεί η νέα κυβέρνηση Παπαδήμου, και λίγο πριν ακούσουμε τις προγραμματικές δηλώσεις, εμείς τις βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε κατ’ αποκλειστικότητα:

Πάσα ομοιότης, συμπτωματική.
Είναι βέβαια από το “Διάγγελμα προς τον λαόν διά την μεταβολήν της 4ης Αυγούστου 1936″
Δεν πιστεύω κανένας κακεντρεχής να βρει ομοιότητες του τότε με τώρα.
Διότι, όπως έχουμε πει, στη δημαγωγία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

48ωρη απεργία των τεχνικών στον ραδιοσταθμό «902 Αριστερά στα FM»

Αναδημοσίευση από "ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ"

Από το Δεκέμβρη του 2010 η εργοδοσία του αντιμνημονιακού ραδιοσταθμού «902 Αριστερά στα FM», εφαρμόζοντας πλήρως το μνημόνιο, έχει ξεκινήσει ένα κύμα απολύσεων εργαζομένων, που μέχρι σήμερα φτάνουν τις 30.

Σε ένα ραδιοσταθμό που απαγορευόταν ανέκαθεν η συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, οι απολύσεις αφορούν - στην πλειοψηφία τους - μη κομματικά στελέχη του ΚΚΕ, ενός αριστερού κατά τα λοιπά κόμματος που ισχυρίζεται ότι το τσιφλίκι του στη ραδιοφωνική μπάντα ανήκει στην εργατική τάξη. Με αυτό το σκεπτικό το κόμμα θεωρεί ότι οι απολύσεις δεν πρέπει να λογίζονται ως τέτοιες, αφού ο «902» είναι ιδιοκτησία του προλεταριάτου και ότι όσοι τολμούν να τις καταγγείλουν δίνουν λαβές για κατασυκοφάντηση του «902» και του ΚΚΕ, αποφεύγοντας κάθε διάλογο μαζί τους και προσφεύγοντας στη λασπολογία τους.

Σε άλλο μα, ανάλογο μήκος κύματος, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνει και η γ.γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, η οποία ουσιαστικά αυτοδιαψεύστηκε καθώς οι αποζημιώσεις στους τελευταίους 5 απολυμένους από τον «902» θα δοθούν με την ευχέρεια της πρόσφατης αντεργατικής νομοθεσίας και συγκεκριμένα σε δίμηνες δόσεις και όχι με την προμνημονιακή νομοθεσία. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η εργοδοσία του ΚΚΕ χρωστάει τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους που έχουν απομείνει από τον Σεπτέμβριο.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Οι θρύλοι της αποτυχίας

Αναδημοσίευση από το ΤΟ ΒΗΜΑ/The New York Times
του Paul Krugman

Ιδού πώς τελειώνει το ευρώ - όχι με «μπαμ», αλλά με «μπούνγκα- μπούνγκα». Πριν από λίγο καιρό, οι ευρωπαίοι ηγέτες επέμεναν πως η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να παραμείνει οπωσδήποτε στο ευρώ, αποπληρώνοντας τα χρέη της στο ακέραιο. Τώρα, με την Ιταλία να πέφτει στον γκρεμό, είναι δύσκολο να δει κανείς πώς το ευρώ μπορεί να επιβιώσει.

Αλλά ποιο είναι το νόημα της ευρω-πανωλεθρίας; Όπως συμβαίνει πάντα όταν επέρχεται μια καταστροφή, εμφανίζεται ένα ρεύμα από ιδεολόγους που υποστηρίζουν ότι η καταστροφή δικαιώνει τις απόψεις τους. Καιρός λοιπόν να αρχίσουμε την απομυθοποίηση.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: η προσπάθεια για την δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος ήταν μια από αυτές τις ιδέες που ξεπερνούσαν τις συνηθισμένες ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές. Βρήκε υποστηρικτές στην αμερικανική δεξιά, που είδαν το ευρώ σαν έναν παράγοντα σταθερότητας, σχεδόν σαν μια αναβίωση του κανόνα του χρυσού, αλλά και στην βρετανική αριστερά, που το είδε σαν ένα βήμα προς μια σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη.

Το ευρώ πολέμησαν όμως οι Βρετανοί συντηρητικοί, που επίσης το είδαν σαν ένα βήμα προς μια σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη. Και το αμφισβήτησαν οι αμερικανοί προοδευτικοί, που ανησυχούσαν - με το δίκιο τους, θα έλεγα ευλογώντας τα γένια μου - για το τι θα συνέβαινε αν τα κράτη δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την νομισματική και δημοσιονομική πολιτική για να αντιμετωπίσουν τις υφέσεις.

Διάψευση του Μίκη Θεοδωράκη σε δημοσίευμα της "ελευθεροτυπίας"

ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 13.11.2011

Με αφορμή δημοσίευμα της Εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» της 12.11.2011 για δήθεν συνάντηση του Μίκη Θεοδωράκη με τον Αλέκο Αλαβάνο και Δημήτρη Καζάκη, ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Με έκπληξη διάβασα στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» τα περί δήθεν συνάντησής μου με τον Αλέκο Αλαβάνο και Δημήτρη Καζάκη την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, με στόχο τη δημιουργία συμπαράταξης.
Διαψεύδοντας κατηγορηματικά το εν λόγω δημοσίευμα, θα ήθελα να επισημάνω ότι μια έγκριτη εφημερίδα όπως είναι η Ελευθεροτυπία, θα έπρεπε να διασταυρώνει τις πληροφορίες της πριν τις δημοσιεύσει.Το εγχείρημα για τη συγκρότηση συμπαράταξης για τη νέα ΕΛΛΑΔΑ έχει ήδη ξεκινήσει με τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις του λαού μας στα Προπύλαια, στην πλατεία Αριστοτέλους, στο Σύνταγμα και στις πλατείες των άλλων πόλεων της πατρίδας μας και θα συνεχιστεί με νέες δυναμικές πρωτοβουλίες, που σύντομα θα γίνουν δημόσια γνωστές».

Το δημοσίευμα της "Ε"στο οποίο αναφέρεται το δελτίο τύπου υπογράφεται από τον Γ.Δ. και είναι το παρακάτω:
Προς συμπαράταξη
Με πρωτοβουλία του «Μετώπου» στο οποίο ανήκει ο Αλέκος Αλαβάνος πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής συνάντηση, στην οποία μετείχαν ο Μίκης Θεοδωράκης, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και ο οικονομολόγος Δημ. Καζάκης
Στόχος της προσπάθειας είναι η δημιουργία συμπαράταξης διεσπαρμένων δυνάμεων που να στηρίζονται στο τρίπτυχο «εθνική κυριαρχία, δημοκρατία, παύση πληρωμών».
Συμμετέχοντες μιλούν για διεργασίες που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και ο ΛΑΟΣ στην εξουσία

Αναδημοσίευση από την "Ελευθεροτυπία

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ-ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΣΤΗΝ Ε.Ε.

Τριάντα χρόνια μετά τη σύλληψή του το προεκλογικό σλόγκαν που σημάδεψε τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981 γίνεται σήμερα πραγματικότητα ελαφρά μεταλλαγμένο: «Το ΠΑΣΟΚ στη (συγ)κυβέρνηση, ο ΛΑΟΣ στην εξουσία». 

Ο Καρατζαφέρης με Παπανδρέου και Παπούλια Ο Καρατζαφέρης με Παπανδρέου και Παπούλια Η σοβαρότερη παράπλευρη απώλεια της διακυβέρνησης Παπαδήμου σημειώθηκε πριν καν ορκιστεί το νέο σχήμα. Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη δεν είναι βέβαια το πρώτο κόμμα της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς που αναλαμβάνει κυβερνητικές ευθύνες στο πλαίσιο συμμαχικής κυβέρνησης. Εκείνο που συμβαίνει πρώτη φορά είναι ότι τα δύο μεγάλα κόμματα κάλεσαν το ΛΑΟΣ για κυβερνητική συνεργασία χωρίς να έχουν ανάγκη τις ψήφους των βουλευτών του, μόνο και μόνο επειδή ήθελαν να δώσουν την παραπλανητική εντύπωση ότι δεν πρόκειται για δικομματική συνεννόηση.

Δημιουργείται μ' αυτό τον τρόπο ένα νέου είδους «συνταγματικό τόξο» το οποίο εμπεριέχει την ακροδεξιά, ενώ αποκλείει την αριστερά -υποτίθεται με τη δική της ευθύνη. Η πολιτική αυτή κατάληξη είχε υποδειχτεί ως λύση από μερίδα του τύπου (Γιάννης Πρετεντέρης, «Τα Νέα», 30.8.2011), ενώ από άλλες πλευρές έχουν εξυμνηθεί η «σοβαρότητα» και η «υπευθυνότητα» του κ. Καρατζαφέρη (Αλέξης Παπαχελάς, «Η Καθημερινή», 11.3.2011). 

Μέχρι να κληθεί στο προεδρικό μέγαρο, ο κ. Καρατζαφέρης φώναζε ότι χρειάζεται πολιτικός και όχι τεχνοκράτης πρωθυπουργός. Την Τετάρτη το βράδυ, όμως, κατά τη θεατρική του έξοδο στην Ηρώδου Αττικού, πρόλαβε να πει ότι η μόνη λύση είναι ο Παπαδήμος! Ας μην του χρεωθεί άλλη μία παλινωδία. Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Καρατζαφέρης είχε πρώτος απ' όλους εισηγηθεί «λύση Παπαδήμου» και μάλιστα εδώ και τρία σχεδόν χρόνια. 

Σιδεροκέφαλος!


 


Υπουργός Υποδομών στην κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας του Εθνικού Σωτήρα Λουκά Παπαδήμου είναι ο Μάκης Βορίδης. Ο κ. Βορίδης ανέκαθεν είχε μια αγάπη στις υποδομές και γι’ αυτό κυκλοφορούσε στο κέντρο της Αθήνας με τσεκούρι. Ας μην σπεύσουν οι κακοπροαίρετοι να τον κρίνουν για τις νεανικές του τρέλες – ποιος από εμάς δεν κυκλοφορούσε στα νιάτα του με τσεκούρι στην Ακαδημίας για να ανοίγει κεφάλια;

(από το "πιτσιρίκος")

Όταν ποντάρεις σε κουτσά άλογα...


...Η αριστερά, όμως, επιλέγει να ποντάρει σε ένα χαμένο άλογο. Σε αυτό της προστασίας που της προσφέρει ο «νόμιμος» κοινοβουλευτικός δρόμος… η προστασία της κρατικής μηχανής. ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ απέχουν από κάθε υποψία «έκνομης» και «εξωθεσμικής» πολιτικής λειτουργίας και ποντάρουν στην αύξηση της κοινοβουλευτικής τους δύναμης στις επόμενες εκλογές… όποτε γίνουν… και αν τους επιτρέψει να εκπροσωπηθούν από κάποιο εκλογικό νόμο… ή αν δε γίνουν καθόλου!

Ούτε ένας Κουκουές να διαμαρτυρηθεί για τη βεβήλωση του μπλόκου της Κοκκινιάς! Ούτε ένας Συνασπισμένος να εναντιωθεί στο ρατσιστικό βόρβορο των φασιστών! Ο.Κ. σύντροφοι… Τώρα καταλαβαίνω την 21η Απρίλη του `67. Τώρα μου λύνεται η απορία γιατί η αριστερά δεν «μπόρεσε» (χαχαχαχα!) να κάνει ούτε μια συμβολική κίνηση κόντρα στα πραξικόπημα. Τώρα νιώθω μέσα μου βαθειά τι σημαίνει να είσαι ευνουχισμένος… πολιτικά-οργανωτικά-ηθικά. Το βλέπω ολοζώντανο μπροστά στα μάτια μου!...

απόσπασμα από το κείμενο: 


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ