Αναδημοσίευση από το "ΠΡΙΝ"
του Παναγιώτη Φραντζή
Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Αλέκο Αλαβάνο ότι δεν διαθέτει καλή αίσθηση του πολιτικού timing. Στον απόηχο των συμφωνιών για την Κύπρο, με τις δημοσκοπήσεις να καταγράφουν ραγδαία άνοδο της λαϊκής αποδοκιμασίας προς την ΕΕ, με έντονο αντιγερμανισμό παράλληλα με δυσπιστία προς την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αυτός που σήκωσε το γάντι ανακοινώνοντας το πέρασμα σε μια νέα πολιτική εκστρατεία. «Έξοδο από το ευρώ, με Σχέδιο Β΄» δήλωσε ευθαρσώς, αποσπώντας την προσοχή εχθρών και φίλων.
Στις δέκα θέσεις που συνόδευσαν την ανακοίνωση του νέου πολιτικού σχηματισμού αναφέρεται ότι η έξοδος από το ευρώ «είναι κρίκος σε μια σειρά μετασχηματισμών, αριστερού προσανατολισμού, που απευθύνονται όμως σε όλους τους πολίτες». Η γλώσσα του κειμένου είναι καθησυχαστική, έχοντας σκοπό να προσελκύσει στρώματα που δείχνουν δυσπιστία απέναντι στην Αριστερά. Είναι μία γλώσσα επικοινωνίας που επιχειρεί να κατευνάσει την επίγνωση ότι στην οριακή καμπή προς την οποία οδεύουμε δεν υπάρχουν συναινετικές, ομαλές λύσεις.