Μερικές εικόνες από την συγκέντρωση του DIE LINKE στην Φρανκφουρτη

Την Παρασκευή, 18.11.2011 μίλησε, δυστυχώς αποκλειστικά προφορικά και με την Ελλάδα στο επίκεντρο των αναφορών του, ο ‘Οσκαρ Λαφοντέν σε μια εξαιρετικά μαχητική ανοιχτή πολιτική συγκέντρωση 2.000 ανθρώπων, οργανωμένη από το DIE LINKE του Κρατίδιου της Έσσης στην Πλατεία της (παλιάς) Όπερας – που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του λεγόμενου «Τετράγωνου των Τραπεζών» με τους ουρανοξύστες της Deutsche Bank, της Kommerz Bank και των υπόλοιπων μεγάλων τραπεζών, καθώς και του Χρηματιστήριου της Φρανκφούρτης, αλλά και της ΕΚΤ: Εδώ χτυπά η οικονομική καρδιά του καπιταλισμού στην Ευρώπη, από δω «επέστρεψε» στην Ελλάδα και ο Λουκάς Παπαδήμος.

Η ατμόσφαιρα ήταν σουρεαλιστική, καθώς την ίδια ώρα στην Όπερα, σε απόσταση 20 μέτρων από τις τελευταίες σειρές των συγκεντρωμένων ανθρώπων, κατέφθαναν κάθε λίγο λιμουζίνες, που αποβίβαζαν στην είσοδο της Όπερας κυρίες με μακριές τουαλέτες και γούνες και μαυροκοστουμάτους κυρίους, οι οποίοι ανέβαιναν τα σκαλιά συνοδευόμενοι κάθε φορά από τα γιούχα του πλήθους: Ήταν το επίσημο δείπνο της «Ένωσης Ευρωπαίων Τραπεζιτών» με οικοδεσπότες τον Πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Μόντι και τον Πρόεδρο της Deutsche Bank Άκερμαν. Ένα μεγάλο πανώ στην είσοδο της Όπερας ανάγγελλε ως εξής το δείπνο: «Μια εκδήλωση για την τέχνη και την κουλτούρα». Οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες είχαν απόλυτο δίκιο: Δεν υπάρχει υψηλότερη εκδήλωση τέχνης και κουλτούρας από το φαί. Κι όπως λέει κι ο Μπρεχτ στην Όπερα της Πεντάρας: «Πρώτα η μάσα / κι η ηθική μετά.» 

Ο Λαφοντέν στην ομιλία του συνδιαλεγόταν κατευθείαν με τους τραπεζίτες που περνούσαν από την πασαρέλα απέναντι από τη μικρή σκηνή της συγκέντρωσης. Μίλησαν πριν από αυτόν για το παιχνίδι που παίζεται με το χρέος με τις γερμανικές κυρίως τράπεζες, θυμίζοντας τόσο το ναζιστικό παρελθόν της Deutsche Bank ως βασικού χρηματοδότη του προγράμματος επανεξοπλισμού τις Γερμανίας και των βασικών μετόχων της, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν/αι οι μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής όπλων για το ναζιστικό καθεστώς Κρούπ, Τίσεν κλπ και οι παραγωγοί του αέριου εξόντωσης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Cyclon-B, όσο και το σημερινό της ρόλο, ως μέτοχου μέχρι και του πυρηνικού εργοστάσιου στη Φουκουσίμα: Ένας ηλικιωμένος πρώην παπάς, στέλεχος του κινήματος της ειρήνης, και ένας ανεξάρτητος αριστερός, ο οποίος εκλέγεται επί χρόνια Πρόεδρος του Συνδικάτου των Εκπαιδευτικών στην Έσση. Εμένα με είχαν καλέσει ως «Ελληνίδα δημοσιολόγο» να μιλήσω για την κατάσταση στην Ελλάδα - για πρώτη φορά στη ζωή μου δημόσια στα γερμανικά… Ανάμεσα στις ομιλίες εμφανίστηκε μια γνωστή τραγουδίστρια ροκ κι ένα εκπληκτικό αντρικό ντουέτο με μουσικά κ.α. νούμερα από το σύγχρονο γερμανικό πολιτικό καμπαρέ.

Στη συνέχεια δημοσιεύμε την ομιλία της Νάντιας Βαλαβάνη στην συγκέντρωση του DIE LINKE

Ο «Νέος ΕΛΑΣ» είναι έτοιμος! Το «Νέο ΕΑΜ» καθυστερεί…

(Με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα στον αστικό τύπο για την σχολή ευελπίδων και όχι μόνο)

Το παρακάτω video το αφιερώνουμε στους θιασώτες του ‘Νέου ΕΑΜ‘ για να πάρουν λίγο κουράγιο. Χωρίς τον ΕΛΑΣ το ΕΑΜ ήταν άδειο πουκάμισο. Ο «Νέος ΕΛΑΣ» είναι εδώ και τους περιμένει!

Και αν δεν βρουν τον νέο Άρη Βελουχιώτη, ίσως συναντήσουν τον νέο Τσάβες της Ελλάδας. Ας ακούσουν τον λόγο που εκφωνήθηκε στο Σύνταγμα την 1 Οκτώβρη του 2011 και ας αναρωτηθούν για το ποιος έχει την πραγματική ηγεμονία σε αυτή την εθνική πρωτοβουλία στην οποία έχουν στρατευτεί πολιτικά.

Ίσως έχουν ακόμα καιρό για να αλλάξουν τα όνειρά τους, πριν γίνουν εφιάλτες…

Επαναστατικός μετασχηματισμός της κοινωνίας, όχι εθνικοπατριωτικά μέτωπα - Ανοικτή επιστολή προς κάθε ενδιαφερόμενο

Αναδημοσίευση από την εγρατική εφημερίδα ‘δράση’

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΟΔΑΚΗ*

Καθώς η βαθύτερη μέχρι σήμερα κρίση και ύφεση του καπιταλισμού, που βρίσκεται σε εξέλιξη, έχει οδηγήσει σε μια ανείπωτη εξαθλίωση και έναν εκβαρβαρισμό της κοινωνίας σε διεθνές επίπεδο, και έχει φτάσει στα άκρα τις καταστροφικές επιπτώσεις του συστήματος πάνω στο οικοσύστημα, γίνεται πλέον σαφές ότι οι φορείς του κεφαλαίου και οι θιασώτες του καπιταλισμού βιάστηκαν να θριαμβολογήσουν για την πλανητική κυριαρχία του κεφαλαίου και το «τέλος της ιστορίας».

Αποδεικνύεται πλέον στην πράξη, αλλά και από μια πληθώρα αναλύσεων, ότι η αγορά δεν μπορεί να διασφαλίσει την άριστη κατανομή των πλουτοπαραγωγικών πόρων, ούτε την ουσιαστική ελευθερία επιλογών για τους πολίτες, και ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής δεν μπορεί (πλέον) να διασφαλίσει την κοινωνική ευημερία και την αρμονική συμβίωση μέσα στη φύση. Η κρίση και τα πολλαπλά αδιέξοδα του καπιταλισμού μαρτυρούν πλέον ότι το σύστημα αυτό δεν είναι οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμο. Αν και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο μιας οικονομικής ανάκαμψης, που αναπόφευκτα θα είναι σε βάρος του ανθρώπου και της φύσης, μπορούμε ωστόσο να υπογραμμίσουμε την προφανή αποτυχία του συστήματος να διασφαλίσει τις συνθήκες μιας ουσιαστικά βιώσιμης ανάπτυξης. Αν, αντίθετα, κάποιοι (το κεφάλαιο και οι ιδεολογικοί του εκφραστές) θεωρούν ότι το σύστημα αυτό είναι βιώσιμο, δεν έχουν παρά να το αποδείξουν, αναλαμβάνοντας οι ίδιοι έμπρακτα το πλήρες κόστος της κρίσης και της ανάκαμψης.

Αίγυπτος: Καζάνι που συνεχίζει να βράζει

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 

Το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΟΕ σας προσκαλεί στην εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: «Αίγυπτος: Καζάνι που συνεχίζει να βράζει»

 

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου, ώρα 18:30, πολυχώρος @Ρουφ

Κωνσταντινουπόλεως 10 και Ανδρονίκου 18, Γκάζι (κοντά στο σταθμό μετρό Κεραμεικός)

 

Θα μιλήσουν ο Γιάννης Αλμπάνης, που επισκέφθηκε πρόσφατα την Αίγυπτο, και ο Γιώργος Τσίπρας, συντάκτης της εφημερίδας Δρόμος.

ΕΤΙΕΝ ΜΠΑΛΙΜΠΑΡ: Ελπίδα της Ευρώπης οι αντιεξουσίες

Αναδημοσίευση από την "εποχή"

ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΕΤΙΕΝ ΜΠΑΛΙΜΠΑΡ

Με δυο κείμενα που καταγράφουν τις απόψεις του Ετιέν Μπαλιμπάρ για την κρίση χρέους και το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης, συνεχίζουμε σ’ αυτό το φύλλο της «Εποχής» τη συζήτηση με αφορμή την κρίση του ευρώ και του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος.

Αν και ορισμένα σημεία των κειμένων αλληλοεπικαλύπτονται, κρίναμε σκόπιμο να τα δημοσιεύσουμε χωρίς ουσιώδεις περικοπές. Ειδικά το κείμενο που μεταφράσαμε από το «Μανιφέστο», με το σχολιασμό που συνοδεύει τις απόψεις του γάλλου φιλοσόφου, διευκολύνει τον αναγνώστη ή την αναγνώστρια να παρακολουθήσει την ανάλυση του Ετιέν Μπαλιμπάρ και στο κείμενο που προέρχεται από τη «Λιμπερασιόν».

«Ε»

Ελπίδα της Ευρώπης οι αντιεξουσίες

«Αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη, μπορεί να θεωρηθεί ως η μορφοποίηση ενός νέου μοντέλου πολιτικής διακυβέρνησης. Δηλαδή παρακολουθούμε την εκ νέου προώθηση της διαδικασίας πολιτικής ενοποίησης, έπειτα από τη διακοπή που ακολούθησε το γαλλικό, ολλανδικό και ιρλανδικό δημοψήφισμα, που έκαναν φανερή τη διάχυτη αποδοκιμασία της διαδικασίας που προωθούσαν οι τεχνοκράτες των Βρυξελών. Η νέα προώθηση της πολιτικής ενοποίησης πραγματοποιείται, όμως, υπό τη σημαία ενός νεοφιλελευθερισμού ο οποίος, παρά την κρίση του, είναι ακόμη ικανός να ασκεί ηγεμονία στη γηραιά ήπειρο». Είναι λόγια του Ετιέν Μπαλιμπάρ που είναι πεπεισμένος ευρωπαϊστής. Παρόλα αυτά δε σταμάτησε ποτέ να κριτικάρει την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα όσα έκανε κατά την παγίωση της ίδρυσής της. Μια κριτική συνήθεια που δεν εκλείπει ούτε αυτόν τον καιρό, με τη δημιουργία των κυβερνήσεων τεχνοκρατών στην Ελλάδα και στην Ιταλία.

Ο γάλλος φιλόσοφος μας προσκαλεί να δούμε με προσοχή τις μεταλλάξεις που πραγματοποιούνται στα εθνικά και, κυρίως, υπερεθνικά πολιτικά συστήματα. «Στη Γαλλία, αλλά και στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Αγγλία, υπάρχει μια σημαντική πολιτική και διανοητική συνιστώσα, που θέλει να κλείσει την ευρωπαϊκή συζήτηση για να επιστρέψει στην εθνική κυριαρχία, που τη θεωρεί ως το απαραίτητο ανάχωμα για την αντιμετώπιση της χρηματοοικονομικής εξουσίας. Πρόκειται για μια θέση που δεν αντιλαμβάνεται ένα δεδομένο που για μένα είναι θεμελιώδες: την αλληλεξάρτηση μεταξύ των κρατών και το σχηματισμό μιας παγκόσμιας αγοράς που δε ανέχεται σύνορα. Και κυρίως μια αλλαγή της υλικής σύστασης της κοινωνίας».

Η κυριαρχία
της τεχνοκρατικής δομής

Η ανάγνωση του Μπαλιμπάρ ασφαλώς δεν έχει το ελάττωμα της αφέλειας. Έβλεπε πάντοτε ευνοϊκά το σχηματισμό του νέου υπερεθνικού πολιτικού υποκειμένου που λέγεται Ευρώπη. Μια θέση που ερχόταν σε αντίθεση με όσα υποστήριζε η γαλλική «αριστερά της αριστεράς», και όχι μόνο αυτή. Μια ευρωπαϊκή στράτευση που δεν απέκρυψε όμως το γεγονός ότι αυτό που διαδραματιζόταν ήταν μια διαδικασία συνταγματοποίησης που δεν είχε καμία λαϊκή νομιμοποίηση. (...) Η διατύπωση που χρησιμοποιεί – αυτό που οι Βρυξέλες επιβάλλουν είναι μια δικτατορία των κοινοτικής τεχνοκρατικής δομής- πρέπει να αρθρωθεί σε σχέση με το καθεστώς καπιταλιστικής συσσώρευσης. Η μοναδική νύξη που κάνει γι’ αυτό το θέμα είναι μια παραπομπή στις θεωρίες του μαρξιστή γεωγράφου Ντέιβιντ Χάρβεϊ, που ισχυρίζεται ότι τα δημόσια οικονομικά είναι το μέσο το οποίο ρυθμίζει και εγγυάται τη συσσώρευση κεφαλαίου μέσα από την απαλλοτρίωση του κοινωνικού πλούτου.

Τις νύχτες η θλίψη μας γίνεται λάμπουσα

Ένα video από το RealDemocracyGr

φίλοι + πατριώτες

του Γιώργου Πρασσά

επειδή ξέρω οτι γουστάρετε τρελά Δελαστίκ, ιδού:

Βοήθειά μας! Ο πρώην ιδεολογικός υπεύθυνος του ΚΚΕ επιστρέφει στην αριστερά......

Για την συντριπτική πλειοψηφία των κομματικών μηχανισμών της Αριστεράς η θεωρία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα απολογητικό εργαλείο των πολιτικών της επιλογών. Σήμερα αυτό το φαινόμενο είναι γενικευμένο, με αποτέλεσμα να μην γίνεται κανένας ουσιαστικός διάλογος για θέματα θεωρίας και συνακόλουθα να απουσιάζει η κριτική σκέψη. Μέσα σε αυτό το κλίμα της πολιτικής αντιπαράθεσης στους χώρους της αριστεράς έχει ενδιαφέρον να ανιχνεύσουμε ορισμένες ακραίες πλευρές αυτής της “αξίας χρήσης” που έχει το “εμπόρευμα” θεωρία για στα μαγαζάκια της Αριστεράς.

Η αριστερά στη χώρα μες είχε – και συνεχίζει να έχει - μια μεγάλη ανασφάλεια με τους δικούς διανοούμενους και δεν αναγνώριζε την πραγματική τους αξία τους σε αντίθεση με τους ξένους, τους οποίους μάλιστα συχνά τους απέδιδε και μεγαλύτερη απ' αυτή που αντιστοιχούσε στο έργο τους . Αυτή η στάση ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης του κομμουνιστικού κινήματος από την μεγάλη πατρίδα του σοσιαλισμού την Μόσχα. Όμως έμεινε σαν κουσούρι από την εποχή που κατέρρευσε ο υπαρκτός κομμουνισμός μαζί με τις ακαδημίες του και τον επιστημονικό του σοσιαλισμό, με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα ότι μας έρχεται από το εξωτερικό να το καταπίνουμε συχνά αμάσητο ενώ είμαστε καχύποπτοι αν ακουστεί εδώ κάτι το καινούργιο που ξεφεύγει λίγο από τα πλαίσια που έχουν προσδιορίσει οι κομματικοί μηχανισμοί της αριστεράς.

Ο Ν. Κοτζιάς, όπως κάποτε ως ιδεολογικός υπεύθυνος της Κ.Ε. του ΚΚΕ ντίλαρε τον “σοβιετικό μαρξισμό” στη χώρα μας και δεν σήκωνε μάλιστα μύγα στο σπαθί του, τώρα ντιλάρει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο την προοδευτική διανόηση της Δύσης στην χώρα μας ως διευθυντής της εκδοτικής σειράς “αναστοχασμός”. Ο ίδιος βέβαια έχει θεωρητική παραγωγή που αγγίζει τα όρια του μηδενός, όπως εξάλλου και το ΚΚΕ. Αξίζει να δούμε πόσο εγωκεντρικά και διαστρεβλωμένα παρουσιάζει αυτά τα θέματα τα σχετικά με την θεωρία και την αριστερά που θίξαμε παραπάνω, στον πρόλογο του βιβλίου του Ντέιβιντ Χάρβεϊ “Νεοφιλελευθερισμός – Ιστορία και παρόν”( οι υπογραμμίσεις δικές μας):

Saul Newman: Μετα-αναρχ​ισμός και η σχέση του με το Συμβάν και τις σύγχρονες εξεγέρσεις

Δείτε την ομιλία του Saul Newman στο διήμερο με θέμα "Μετα-αναρχισμός και εξεγέρσεις" που πραγματοποιείται στο Νοσότρος στις 25-26 Νοέμβρη 2011 στην ιστοσελίδα της εργατικής εφημερίδας "Δράση", εδώ: Saul Newman: Μετα-αναρχισμός και η σχέση του με το Συμβάν και τις σύγχρονες εξεγέρσεις

Μετα-αναρχισμός και Εξεγέρσεις

Διήμερο Εκδηλώσεων «Μετα-αναρχισμός και Εξεγέρσεις»

Παρασκευή 25 Νοέμβρη

18:30 : Todd May «Rancière, Κυβερνητισμός, αναρχισμός»

20:30 : Saul Newman «Ορίζοντες αναρχίας: Μετα-αναρχισμός και η σχέση του με το Συμβάν και τις σύγχρονες εξεγέρσεις»

 Σάββατο 26 Νοέμβρη

16:00 : David Rapp «Αναρχία και Ταοϊσμός»

Βαγγέλης Μπιτσώρης «Derrida και Βία»

18:00 : Αλέξανδρος Κιουπκιολής «Διλήμματα της πράξης μετά τον αναρχισμό»

Νίκος Κατσιαούνης «Η ανάδυση των νέων προταγμάτων στο λυκόφως της Ιδεολογίας»

20:00 : Στέφανος Ροζάνης «Αναρχισμός και Ύστερος Καπιταλισμός»

Benjamin Noyce: «Η οντολογία των Εξεγέρσεων: Αρνητικότητα, Αναρχία και Ζωή»

20:45 : Δημήτρης Βεργέτης: « Badiou και Foucault: Το φαινόμενο των αναδυόμενων εξεγέρσεων»

21:15 : Σάββας Μιχαήλ: «Βίο εξουσία και διαρκής επανάσταση: Απο τον Foucault στον Marx»

 Συνδιοργάνωση : Περιοδικό Βαβυλωνία, Postanarchist Forum

Χώρος : Nosotros, Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια

Η απάντηση της Ε.Ε. για την διακοπή του ρεύματος της ΔΕΗ: Δεν έχει δικαίωμα η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε κανέναν πολίτη που δεν πληρώνει το φόρο αλλά πληρώνει το ηλεκτρικό ρεύμα

Δεν έχει δικαίωμα η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε κανέναν πολίτη που δεν πληρώνει το φόρο αλλά πληρώνει το ηλεκτρικό ρεύμα. Αυτό απαντάει ο Γερμανός Επίτροπος κ.  Oettinger αρμόδιος για θέματα ενέργειας στον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή.

  

Πιο συγκεκριμένα,  ο Ν. Χουντής στην ερώτησή του ισχυριζόταν ότι με βάση την κοινοτική νομοθεσία «δεν έχει δικαίωμα το κράτος να επιβάλλει στους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας (ΔΕΗ) να διακόψουν την παροχή σε εκείνους τους καταναλωτές που δεν καταβάλλουν το διεκδικούμενο φόρο» αλλά πληρώνουν κανονικά την κατανάλωση του ρεύματος που χρησιμοποίησαν. Τόνιζε ταυτόχρονα ότι πολύ περισσότερο δεν μπορεί να διακοπεί η παροχή σε ευάλωτους καταναλωτές, όπως ορίζει και η σχετική οδηγία 2009/72.

Στην απάντησή του ο Γερμανός Επίτροπος κ. Oettinger, τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι  σε κάθε περίπτωση οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίζουν  «τη συμμόρφωση με το σύνολο της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και των διατάξεων αυτής που αφορούν την προστασία των καταναλωτών (άρθρο 3 και παράρτημα Ι), τα δικαιώματα των ευάλωτων καταναλωτών (άρθρο 3 παράγραφοι 7 και και την καθολική υπηρεσία (άρθρο 3 παράγραφος 3).» Συνεχίζοντας την απάντηση του ο Επίτροπος ενέργειας της ΕΕ, γίνεται απολύτως σαφής: «Οι διατάξεις σχετικά με την καθολική υπηρεσία γεννούν σαφή υποχρέωση των κρατών μελών και παρέχουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια. Η οδηγία δεν περιέχει διατάξεις που να εξαρτούν το δικαίωμα αυτό από την κατάσταση του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του όσον αφορά τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.»  και καταλήγει την απάντησή του σημειώνοντας ότι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τους ευάλωτους καταναλωτές: «Ως προς την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών, η οδηγία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την τήρηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές.»

  (από το κανάλι)

περισσότερα εδώ:  ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ !!! Δεν έχει δικαίωμα η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε κανέναν πολίτη που δεν πληρώνει το φόρο αλλά πληρώνει το ηλεκτρικό ρεύμα!!!

Εικόνες από την επιχείρηση της αστυνομίας στην κατάληψη της ΔΕΗ