Αναδημοσίευση από το "pitsirikos.net"
Η δίψα αυτού του ανθρώπου για εξουσία δεν υπερβαίνει απλά κάθε ηθικό περιορισμό – πράγμα απόλυτα αναμενόμενο στο συνάφι του άλλωστε- μα δεν του επιτρέπει να διατηρήσει πάνω ούτε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Σε αυτό τον βοηθά αποφασιστικά η απίστευτη κατάντια της ελληνικής κοινωνίας.
Κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα! Οι μισοί επικροτούν κι οι υπόλοιποι ζηλεύουν τον super γαμάτο πρωθυπουργό μιας παραδομένης χρεοκοπημένης και βαθιά παρηκμασμένης χώρας.
Ο τύπος έκανε ό,τι ήταν απαραίτητο, προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός στο προτεκτοράτο.
Έσκισε τα μνημόνια, έγινε η κάθε λέξη του Συντάγματος, χρησιμοποίησε και βρώμισε ανθρώπους όπως ο Βαρουφάκης, ο Γλέζος κι ο Λαπαβίτσας, διαπραγματεύτηκε στα κρυφά με τους δανειστές που θα τσάκιζε, ενώ έστηνε δημοψηφίσματα, προκειμένου να δραπετεύσει από τον λαό και τις υποσχέσεις που του έδινε.
Κι εκεί που νόμιζε ότι την πάτησε, αντίκρυσε το φως της αποκάλυψης, είδε μπροστά του πεντακάθαρα την αλήθεια.
Οι οπαδοί του δεν έψαχναν για κάτι καλύτερο από εκείνον. Σκατάδες ήτανε που έψαχναν έναν ακόμα σκατά να κάνει την δουλειά αντί για αυτούς.
Τον ήθελαν όμως τσαχπινογαργαλιάρη, ολίγον επαναστάτη, αδίστακτο κάθαρμα μα κατα βάθος (πολύ βάθος) … «καλό παιδί». Καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους.
Το …παιδί έπαιξε το ρόλο του μνημονιακού σωτήρα με τεράστια επιτυχία.
Μάζεψε εξωπραγματικά πλεονάσματα που θα τα ζήλευε κι ο τρομερός κουρσάρος των σκοτεινών χρόνων του Μεσαίωνα, Μπαρμπαρόσα.