Η πρώτη «κωλοτούμπα» του Α. Τσίπρα - με την συναίνεση του Μ Φίλη αλλά και του Π. Λαφαζάνη - συνέβη πολύ πριν υπογράψει το 3ο μνημόνιο...

Πρόσφατα  (11/10/2016) , ο Πάνος Καμμένος δήλωσε: «Καμμένος: Θα έριχνα την κυβέρνηση, αν υπήρχε ρήξη με την Εκκλησία».Δεν έκρυβε ποτέ τις θέσεις και πάντα ήταν ειλικρινής σε αυτό το ζήτημα. Από τον Ιούνη του 2012, με αφορμή το θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών δήλωνε: «Δεν υπάρχει θέμα διαχωρισμού Κράτους –Εκκλησίας, η Ελλάδα είναι ένα Ορθόδοξο κράτος, όπως προβλέπει το Σύνταγμά της».

Το Γενάρη του 2015, επιβεβαίωνε και πάλι αυτή την θέση του, στην προοπτική να γίνει κυβερνητικός εταίρος. Στο ενδεχόμενο εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και πιθανής κυβερνητικής συνεργασίας, ο Πάνος Καμμένος υποστήριζε ότι «θα υπάρξουν κόκκινες γραμμές» και πως «σε περίπτωση που προσπαθήσουν να αγγίξουν εθνικά θέματα ή θέματα που έχουν να κάνουν με την Ορθοδοξία, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα ρίξουν την κυβέρνηση». (05.01.2015 - εφημερίδα των συντακτών)

Μια απάντηση στο ερώτημα του Δ. Ψαρά: “Ποιος (συν)κυβερνά αυτόν τον τόπο;”

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Ο Δημήτρης Ψαράς αναρωτιέται στο άρθρο του στην εφημερίδα των συντακτών “Ποιος (συν)κυβερνά αυτόν τον τόπο;” με αφορμή την αποπομπή του Νίκου Φίλη  από το υπουργείο Παιδείας, επισημαίνοντας ότι: «Και αυτή τη φορά δεν τηρήθηκαν ούτε τα προσχήματα. Δεν μπορούσε κανείς να προσάψει κάτι άλλο στον αποπεμφθέντα υπουργό Παιδείας, εφόσον είχε να επιδείξει αξιόλογη αποτελεσματικότητα σε όλους τους τομείς ευθύνης του. Χρειάστηκε να προηγηθεί η συνέντευξη του κ. Ιερώνυμου στον «Σκάι», αυτό που ο κ. Φίλης ονόμασε «συμβόλαιο πολιτικού θανάτου» σε βάρος του, και η υπαναχώρηση του πρωθυπουργού μπροστά στον ωμό εκβιασμό.»

Χαρακτηρίζοντας αυτή την πράξη του πρωθυπουργού ως “ακραία στροφή” επισημαίνει ότι «Και πολύ σωστά συγκροτήθηκαν αυτά τα κομματικά όργανα. Μόνο που ο ανασχηματισμός απέδειξε ότι τα όργανα αυτά καταργήθηκαν προτού καν συγκληθούν»

Μόνο που αυτό δεν συνέβη πρώτη φορά, έχει συμβεί επανειλημμένα στο παρελθόν, πριν καν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες.  Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα «αρχηγικό» κόμμα και αυτός ο τρόπος πολιτικών χειρισμών δεν προκαλεί καμία έκπληξη σε κανένα, παρά μόνον σε όσους πιστεύουν ακόμα πως έχει κάποια σχέση με την Αριστερά. Γιαυτό και κανείς δεν έδωσε τώρα ιδιαίτερη σημασία για τον τρόπο που λήφθηκε η συγκεκριμένη απόφαση.

Το άρθρο του Δημήτρη Ψαρά καταλήγει με την εκτίμηση ότι: «Μας αρκούσε, νομίζω, ο κ. Καμμένος. Δεν χρειαζόταν να μπει στον «πρωινό καφέ» και ο κ. Ιερώνυμος». Κι εδώ θα διαφωνήσουμε.

Ο Πάνος Καμμένος ήταν πάντα ειλικρινής ως προς αυτό το ζήτημα. Δεν έχει χάσει ούτε μια ευκαιρία για να παρουσιάζεται ως ο εκπρόσωπος της εκκλησίας στην κυβέρνηση «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ». Δεν πρόκειται λοιπόν για μια αλλαγή κατάστασης, αφού ο Καμμένος και ο Ιερώνυμος δεν διαφέρουν, αν και αυτή η ταύτιση μάλλον αδικεί τον ...Ιερώνυμο. Με τον Καμμένο στην κυβέρνηση δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα.

Το ξεκατίνιασμα του ΣΥΡΙΖΑ έξω από την Αμερικάνικη Πρεσβεία (17-11-2016)

Θα συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ στην φετινή πορεία της 17 Νοέμβρη;

VIDEO από την περσινή συμμετοχή του κυβερνητικού κόμματος στην πορεία του Πολυτεχνείου

Ντοκιμαντέρ απ’τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά (17/11/1985)

περισσότερα εδώ: provo.gr

Ο Τραμπ και...εμείς

Αναδημοσίευση από το "RProject.gr"

του Αντώνη Νταβανέλου

Άναυδος μένει κανείς μπροστά σε ορισμένες πτυχές της αρθρογραφίας στελεχών της Αριστεράς και μάλιστα της ριζοσπαστικής που αναδεικνύουν μιαν κάποια «φιλικότητα», ή και ευχαρίστηση, σχετικά με την νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ.

Πρό­κει­ται για απο­λύ­τως λάθος εκτί­μη­ση, απέ­να­ντι σε ένα νέο πο­λι­τι­κό ζή­τη­μα με πα­γκό­σμιες, πλέον, δια­στά­σεις: Φά­ρανζ, Τραμπ, Μαρίν Λεπέν, ακόμα και ο Γκρί­λο, είναι κά­ποιες «κο­ρυ­φές» που ακο­λου­θού­νται από πολ­λούς άλ­λους στη Γερ­μα­νία, στην Αυ­στρία, στην Ολ­λαν­δία, στην Ουγ­γα­ρία, στην Πο­λω­νία κ.ο.κ.

Και αν κά­ποιος δεν μπο­ρεί να απο­φα­σί­σει στη­ριγ­μέ­νος στο βα­σι­κό κρι­τή­ριο της αλ­λη­λεγ­γύ­ης με την κοι­νω­νι­κή αρι­στε­ρά στις ΗΠΑ, ίσως θα έπρε­πε να υπο­λο­γί­ζει πιο σο­βα­ρά τις κραυ­γές αγαλ­λί­α­σης ορ­κι­σμέ­νων εχθρών της τάξης μας και της Αρι­στε­ράς, όπως η Χρυσή Αυγή και η πα­γκό­σμια ακρο­δε­ξιά.

Ετεροτοπίες: Από τα «λουλουδάδικα» στην ...οδό Αμερικής:

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΑ! η «ΑΝΑΣΤΑΣΗ» ακόμη αργεί...

Ο τόπος των «λουλουδάδικων» μεταφέρθηκε με κυβερνητική απόφαση, προς τιμή του προέδρου των ΗΠΑ στην οδό Αμερικής:

Η Βαρκελώνη θα αποκτήσει δικό της παράλληλο νόμισμα

 Πηγή: Courrier International ,El Pais

Αναδημοσίεuση από το "ThePressProject"

 Η πόλη της Βαρκελώνης θα δημιουργήσει ένα τοπικό νόμισμα για να ενθαρρύνει την ανάπτυξη του τοπικού εμπορίου και των project κοινωνικής οικονομίας. Η ομάδα της δημάρχου, Ada Colau, ανακοίνωσε τη Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου, την έναρξη της πιλοτικής περιόδου από το 2017 έως το 2018, στις συνοικίες του ποταμού Besos, οι οποίες είναι από τις πιο υποβαθμισμένες της Βαρκελώνης. Σκοπός είναι μέσα στο 2019 να επεκταθεί και στην υπόλοιπη πόλη.

Εκλογές το Μάρτιο με δίλημμα «ευρώ ή δραχμή»

Tης Ελένης Καλογεροπούλου-Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Το νόμισμα θα είναι το διακύβευμα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης, στην περίπτωση που η κυβέρνηση δεν καταφέρει να φέρει λύση για το χρέος και μοιραία η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές. Το Μέγαρο Μαξίμου φαίνεται ότι έχει καταλήξει στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή;», καθώς οι δημοσκοπήσεις που έχει στα χέρια του εμφανίζουν το ποσοστό των πολιτών που είναι ανοικτοί στο ενδεχόμενο μιας νομισματικής αλλαγής να αυξάνεται όλο και περισσότερο, εξαιτίας της αδιέξοδης καθημερινότητας.

Τι θα κριθεί στις εκλογές του ΤΕΕ;

(κλικ στην εικόνα για να δείτε το VIDEO)

Την Κυριακή, 20 Νοέμβρη, διεξάγονται οι εκλογές του ΤΕΕ. Δεν είναι μια συνδικαλιστική, αλλά πολιτική αναμέτρηση που συντελείται σε κλίμα αμηχανίας των μηχανισμών εκπροσώπησης με ταυτόχρονη απουσία μαζικών κινηματικών παρεμβάσεων. Το στίγμα αυτών των εκλογών διαμορφώνεται από τις μειωμένες προσδοκίες των μελών του, τόσο ως προς την δυνατότητα μιας «αλλαγής» μέσα από μια εναλλαγή στην διοίκησή του, όσο και ως προς την αποτελεσματικότητα οποιονδήποτε μορφών αντίστασης από τους “από κάτω” εντός του ΤΕΕ.

Το ΤΕΕ είναι ένας κρατικός μηχανισμός, όπου το μοντέλο της διαχείρισης μέσω της συγκυβέρνησης της αντιπολίτευσης με την συμπολίτευση και με την συμμετοχή της Αριστεράς, δεν είναι καινούργιο. Έχει δοκιμαστεί εδώ και δεκαετίες και αρκετοί πρώην προέδρου του έχουν αναρριχηθεί σε κυβερνητικές θέσεις. Η πληθώρα των εκλογικών συνδυασμών εκφράζει την πολυδιάσπαση των πολιτικών χώρων που εκπροσωπούν, αλλά δεν αλλάζει το τοπίο, ούτε τροποποιεί τους συσχετισμούς. Είναι ζητούμενο αν η αγανάκτηση των μηχανικών και ιδιαίτερα των νέων, θα εκφραστεί ως ψήφος διαμαρτυρίας ή ως αποχή από τις εκλογές.