"Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...": Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο Χυτήριο (19/4/16)

Μια παρουσιάση στο tvxs.gr:

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου παρουσίασε το κόμμα της «Πλεύση Ελευθερίας»

Έχουν ήδη συμβεί και αυτά, άλλα δεν τους έχουμε δώσει σημασία...

(κλικ για περισσότερα)

Το φυτό που κάνει το λουλουδάκι της φωτογραφίας σίγουρα το γνωρίζετε. Όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορείτε να το αναγνωρίσετε από το άνθος του. Ίσως ούτε και από τα φύλλα του. Επίσης εκείνο που ίσως αγνοείτe είναι ότι απαγορεύεται να φυτεύεστε σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι σας ή στον κήπο σας. Δεν πρόκειται για κανένα περίεργο απαγορευμένο ναρκωτικό αλλά για την ...πατάτα! Αν δεν το πιστεύετε, ίσως δεν έχετε προσέξει τις πινακίδες των προϊόντων όταν τα αγοράζετε στο supermarket:

53+ αποχρώσεις του γκρι

Αναδημοσίευση από το Χριστόφορος Κάσδαγλης

Μελέτησα καλοπροαίρετα το κείμενο των 53 plus, αναζητώντας εξηγήσεις για όλα όσα εδώ και ένα χρόνο μου διαφεύγουν συνεχώς και με καταβάλλουν. Άλλος θα μιλούσε ίσως για 53 αποχρώσεις του ροζ, αλλά προσωπικά δεν πάσχω από αριστερή αδιαλλαξία, πάσχω απλώς από αριστερή απαισιοδοξία. Δεν το λέω με κακεντρέχεια, το λέω με καημό.

Αρκετοί θα πουν τι κάθεσαι και ασχολείσαι τώρα με το κείμενο των 53 του ΣΥΡΙΖΑ, τα κείμενα δεν έχουν και τόση σημασία όσο οι πολιτικές πράξεις, τους είδαμε κι αυτούς, Τσακαλώτος και Δρίτσας, τι να μας πουν οι 53 για «μνημονιακές δεσμεύσεις που φαίνεται ή εκλαμβάνεται από τον λαϊκό κόσμο ότι συγκροτούν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς»…

Νομίζω όμως ότι από κάθε κείμενο μπορείς να βγάλεις κάτι, υπάρχουν ακόμα αρκετά αναπάντητα ερωτήματα γύρω από τη στάση των 53 το καλοκαίρι, κι αργότερα. Για όσους δεν πιστεύουν σε ιστορίες συνομωσίας και προδοσίας, μπορεί οι επιλογές των 53 από ένα σημείο κι έπειτα να φαίνονται ακατανόητες, αλλά τα αδιέξοδα τα οποία οδήγησαν σ’ αυτές όχι και τόσο.

Η συνέντευξη του Παύλου Τζήμα με την Λαίδη...

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ;

ο «ιπτάμενος δίσκος» σε κορυφή της Стара планина, Βουλγαρία

Έχει φτάσει ο καιρός, νομίζω, να διαφοροποιήσουμε αυτό το πρόβλημα από τις πολυφορεμένες διακηρύξεις σχετικά με το αυθόρμητο και την οργάνωση. Η χειραφέτηση σίγουρα σημαίνει αποδιοργάνωση, αλλά αυτή η αποδιοργάνωση δεν έχει τίποτα το αυθόρμητο. Αντιστρόφως, η οργάνωση ίσως απλά σημαίνει την αυθόρμητη αναπαραγωγή των υπαρχουσών μορφών κοινωνικής πειθάρχησης. Το τι μπορεί να σημαίνει η πειθάρχηση της χειραφέτησης αποδείχθηκε να είναι ένα πρόβλημα για εκείνους οι οποίοι, στον αιώνα του Jacotot, έβαλαν στόχο να οικοδομήσουν κομμουνιστικές αποικίες, όπως ο Cabet, ή απλά κομμουνιστικά κόμματα, όπως ο Marx και ο Εngels. Οι κομμουνιστικές κοινότητες, όπως η κοινότητα των Ικάριων που οργανώθηκε από τον Cabet στις Ηνωμένες Πολιτείες, απέτυχαν. Δεν απέτυχαν, όπως λέγεται, επειδή τα άτομα δεν μπορούσαν να υποβάλλουν τους εαυτούς τους στην κοινή πειθάρχηση. Αντίθετα, απέτυχαν επειδή η κομμουνιστική αρετή δεν μπορούσε να γίνει ατομικό βίωμα. Το γεγονός ότι μοιράζονταν την ικανότητα του καθενός και της. καθεμίας δεν μπορούσε να μετασχηματιστεί σε αρετή του υποκειμένου κομμουνιστή. Η χρονικότητα της χειραφέτησης -εννοώ η χρονικότητα της εξερεύνησης της συλλογικής δύναμης- δεν μπορούσε να συνταιριάξει με το πρόγραμμα μιας οργανωμένης κοινωνίας που αποδίδει σε όλους και όλες τις αρμοδιότητές τους. Άλλες κοινότητες γύρω από αυτές τα πήγαν πολύ καλύτερα. Η αιτία της επιτυχίας τους ήταν ότι δεν αποτελούνταν από κομμουνιστές και κομμουνίστριες. Είχαν συγκροτηθεί από άνδρες και γυναίκες που υπάκουαν στην θρησκευτική πειθάρχηση. Αλλά Ικαριακή κοινότητα [Icarian community] είχε συγκροτηθεί από κομμουνιστές και κομμουνίστριες.

Το κομπιούτερ του Γκοντό

Αναδημοσίευση από το (το) περγάδι

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τεχνολογική  εξέλιξη, εξορθολογισμός, ανεργία

του Robert Kurz

Επικρατεί μια αφελής άποψη, που έχει όμως κάποια βάση, για την παραγωγικότητα : όσο αυτή αυξάνεται, αυτό πιστεύει ο κοινός νους, τόσο περισσότερο ανακουφίζει την καθημερινότητα μας. Αύξηση της παραγωγικότητας σημαίνει παραγωγή περισσότερων αγαθών με λιγότερη εργασία. Ωραία δεν ακούγεται; Ωστόσο, στην εποχή μας  με την αύξηση της παραγωγικότητας, πέρα από το ότι παράγεται μια υπερβολική ποσότητα αγαθών, φαίνεται ότι δημιουργείται και μια χιονοστιβάδα ανεργίας και φτώχειας.

Από τα τέλη της δεκαετίας του '70, οι κοινωνιολόγοι αναφέρονται συχνά στην τεχνολογική ή «διαρθρωτική» ανεργία. Αυτό σημαίνει ότι η ανεργία αυξάνεται ανεξάρτητα από τις κυκλικές διακυμάνσεις της οικονομίας και αυξάνεται ακόμα και σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης. Στις δεκαετίες του '80 και του '90, η βάση μιας τέτοιας διαρθρωτικής ανεργίας, από οικονομικό κύκλο σε οικονομικό κύκλο,  διευρύνεται όλο και περισσότερο, σε όλες σχεδόν τις χώρες. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στη Γενεύη το 1995, το 30% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού στον κόσμο δεν είχε μια σταθερή εργασία.

Ξεκίνησε η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας σε συνθήκες μνημονίων!

Οι ουρές στον υπαρκτό σοσιαλισμό στην Ρωσία...

Ιδιωτικοποιήσεις

Από την εβδομαδιαία εκπομπή «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΑΦΗΝΕΙΑ» της τηλεόρασης του ThePressProject σε συνεργασία με τον Δρόμο της Αριστεράς, η Αγλαΐα Κυρίτση και ο Μιχάλης Σιάχος συζητούν για τις ιδιωτικοποιήσεις Στο στούντιο βρίσκονται η Ελένη Πορτάλιου μέλος της Κίνησης Πολιτών κατά του ΤΑΙΠΕΔ, και ο ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς.

Συμπλοκές μεταξύ αντιφασιστών και χρυσαυγιτών που όλως τυχαίως είχαν μαζί τους και τα ΜΑΤ...

Κοινή επίθεση ναζιστών και ΜΑΤ σε αντιφασίστες.Διαβάστε εδώ: https://t.co/58IpbNZ3gy και εδώ: https://t.co/BmfKXwVqSP
Δημοσιεύτηκε από Kollect στις Παρασκευή, 8 Απριλίου 2016

«αποσυριζοποίηση» όπως ...«αποκομμουνιστικοποίηση»;

Φαντάζεστε μετά την συμφωνία της Βάρκιζας και την εφαρμογή της από το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές που διαφωνούσαν τότε να έκαναν παντιέρα τους την «αποκομμουνιστικοποίηση», όπως κάνει σήμερα την «αποσυριζοποίηση» μια μερίδα πρώην μελών και οπαδών του κυβερνώντος κόμματος που διαχώρισαν την θέση τους, όταν υπέγραψε νέα μνημόνια και ανέλαβε να τα εφαρμόσει;

Το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ έφερε το “νέο” στην Αριστερά, απέκτησε ευρύτερα κοινωνικά ερείσματα και άλλαξε το πολιτικό τοπίο στη χώρα μας, ηττήθηκε όμως γιατί ηγεμόνευσε το “παλιό”, με κύριο εκφραστή του τον ΣΥΝασπισμό. Αυτό είναι το κόμμα που κυβερνάει σήμερα. [*]

Σήμερα το αίτημα της «αποσυριζοποίησης» της Αριστεράς που προβάλουν αρκετοί με μεγάλο πάθος, υποκρύπτει στην πραγματικότητα ελλείψει μιας καινούργιας διακριτής πολιτικής ταυτότητας, την επιστροφή στο παρελθόν, στο “παλαιό”, σε αυτό που ήδη είχε χρεοκοπήσει ως Αριστερά και ηττηθεί στην κοινωνία πριν από την εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ.