Αναρτήσεις
Φαντάζεστε μετά την συμφωνία της Βάρκιζας και την εφαρμογή της από το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές που διαφωνούσαν τότε να έκαναν παντιέρα τους την «αποκομμουνιστικοποίηση», όπως κάνει σήμερα την «αποσυριζοποίηση» μια μερίδα πρώην μελών και οπαδών του κυβερνώντος κόμματος που διαχώρισαν την θέση τους, όταν υπέγραψε νέα μνημόνια και ανέλαβε να τα εφαρμόσει;
Το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ έφερε το “νέο” στην Αριστερά, απέκτησε ευρύτερα κοινωνικά ερείσματα και άλλαξε το πολιτικό τοπίο στη χώρα μας, ηττήθηκε όμως γιατί ηγεμόνευσε το “παλιό”, με κύριο εκφραστή του τον ΣΥΝασπισμό. Αυτό είναι το κόμμα που κυβερνάει σήμερα. [*]
Σήμερα το αίτημα της «αποσυριζοποίησης» της Αριστεράς που προβάλουν αρκετοί με μεγάλο πάθος, υποκρύπτει στην πραγματικότητα ελλείψει μιας καινούργιας διακριτής πολιτικής ταυτότητας, την επιστροφή στο παρελθόν, στο “παλαιό”, σε αυτό που ήδη είχε χρεοκοπήσει ως Αριστερά και ηττηθεί στην κοινωνία πριν από την εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ.
Το εγχείρημα της συγκρότησης της ΛΑΕ ως πολιτικού οργανισμού - όπως το διαχειρίστηκαν τα επιτελεία του μετά τις εκλογές - κατέληξε να είναι μια κακέκτυπη επανάληψη του κυρίαρχης λογικής που ηγεμόνευσε στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να πραγματώνεται με χειρότερους όρους: Πρόκειται για μια σύμπλευση από τα πάνω (πολιτικό μέτωπο) διακριτών πολιτικών μηχανισμών όπως αυτή εκφράστηκε οργανωτικά στον «ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών». Αν εκείνος ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε σε κάποιο βαθμό να εμπλέξει ένα ευρύτερο στελεχικό δυναμικό αλλά και να εκφράσει πραγματικά τις λαϊκές ανάγκες και να τους αποδώσει πολιτική ταυτότητα διακριτή από το κυρίαρχο αστικό μπλοκ εξουσίας, η ΛΑΕ είναι εξ αρχής μια υπόθεση των συνιστωσών της, όπως και το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χωρίς να δύναται να εμπλέξει τίποτα πέραν αυτών ούτε στο πολιτικό, ούτε στο κοινωνικό πεδίο.
Η πρόσφατη μετονομασία του Αριστερού Ρεύματος σε πολιτική οργάνωση εντός της ΛΑΕ καλύπτει ένα υπαρκτό κενό στην συγκρότησή της ως κλωνοποιημένο μόρφωμα του «ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών»: Η Λαϊκή Ενότητα φαίνεται ότι τελικά δεν μπορεί να υπάρχει, αν ο Π. Λαφαζάνης δεν γίνει και με την σφραγίδα, διπλοθεσίτης όπως ο Α. Τσίπρας: Ο «επικεφαλής» του μηχανισμού που ηγεμονεύει θα πρέπει να είναι και ο «επικεφαλής» του μετώπου των συνιστωσών.
Ας μην ξεχνάμε ότι το Αριστερό Ρεύμα ήταν ο βασικός υποστηρικτής του Α. Τσίπρα στην απομάκρυνση του Α. Αλαβάνου από επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζοντας την "μαρξιστική - λενινιστική" άποψη ότι ο «Αρχηγός» του ενός συνασπισμού(ΣΥΝασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας) θα πρέπει να ταυτίζεται με τον «Πρόεδρο» του άλλου συνασπισμού (ΣΥνασπισμός ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς)...
Είσαι άδικος. Η αποσυριζοποίηση δεν σημαίνει αυτομάτως αποκήρυξη των όποιων θετικών απέκτησε κάθε άνθρωπος ή συνιστώσα από τη συμμετοχή σε ένα ανοιχτό εγχείρημα τύπου φόρουμ ή συριζα. Η συριζοποίηση είχε όμως και τα αρνητικά της.Ας σταθούμε λίγο στο θέμα των επαγγελματικών στελεχών ή του φραξιονισμού, τα οποία η κοινωνία δεν τα ανέχεται, όμως μόλις τώρα καποιοι πρώην συριζαίοι αρχίζουν να το συνειδητοποιούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξάλλου, υπάρχει και το πολιτικό ζήτημα του ότι οι γενικόλογες προτάσεις, η "δημιουργική ασάφεια" που είχε δικαίωμα η αριστερά και ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ ως το 2012 να αποπνέει, δεν φτουράνε πια σε μια κοινωνία που θέλει συγκεκριμένες λύσεις, αφού για αυτό επέλεξε την αριστερά.
Άρα, λοιπόν, χρειάζεται αποσυριζοποίηση μυαλών, γλώσσας, πρακτικών.
Φιλικά και -γιατί όχι;-συντροφικά
Τώρα πια το Αριστερό Ρεύμα ξεσπάθωσε σθεναρά κατά της "αποσυριζοποίησης" κατηγορώντας τον πρωταγωνιστή της Δ. Μπελαντή (αν και όχι ονομαστικά) ότι... θέλει να κάνει το ένδοξο Α.Ρ. να νιώσει "ενοχές".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο σου είναι εκτός θέματος, τώρα πια...
Διότι ο αιτών την αποσυριζοποίηση είναι ο κύριος στόχος αντί ο εκφραστής του παλιού και σκουριασμένου προ-συριζαϊκού παλαιο-αριστερισμού.
Επ ευκαιρία, ξε-μπλοκάρισέ με στο φέηςμπουκ γιατί βαριέμαι να μπαίνω να σε διαβάσω μέσω άλλου λογαριασμού (χαχαχα).