Να κάνουμε “χαβάλα” το τραπεζικό σύστημα;

Από την εποχή που εμφανίστηκε το νόμισμα, οι αγοροπωλησίες εμπορευμάτων γινόντουσαν με την άμεση καταβολή της αντίστοιχης τιμής τους σε νόμισμα, δηλαδή όπως γίνεται και σήμερα, όταν πάμε στο περίπτερο να πάρουμε ένα πακέτο τσιγάρα. Τον 13ο αιώνα εμφανίστηκε στην Αφρική η “Hawala”, ένα διαφορετικό σύστημα “άυλου χρήματος” για τις ανάγκες των καραβανιών που διακινούσαν εμπορεύματα χωρίς όμως να χρειάζεται να κουβαλούν και νομίσματα για τις συναλλαγές τους, το οποίο βασίζεται στην απόλυτη πίστη μεταξύ των συναλλασσομένων. Μερικούς αιώνες αργότερα αυτό το σύστημα  αναπαράχθηκε στην δύση με την μορφή της “επιταγής” και αναπτύχθηκε το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες όμως δεν είναι μια ανακάλυψη της δύσης. Η “Havala” υπάρχει ακόμα στην παραδοσιακή της μορφή σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, αλλά και έχει υποστεί διάφορους εκσυγχρονισμούς (όπως αυτοί που παρουσιάζονται από ένα εκπρόσωπο του ΔΝΤ εδώ: The Hawala System ). Αποτέλεσε όμως την βάση της διαμόρφωσης ενός διαφορετικού τραπεζικού συστήματος στον κόσμο του Ισλάμ, το οποίο δεν στηρίζεται στον “τόκο”. Γι' αυτό το ζήτημα παρουσιάζουμε ένα ενημερωτικό κείμενο του Dr. Saleh Jallad:

Ισλαμικό Τραπεζικό Σύστημα

(Τραπεζικό Σύστημα Χωρίς Τόκο)

Συγκριτική Ανάλυση

Το Ισλάμ για τους περισσότερους μουσουλμάνους αποτελεί ένα ολοκληρωμένο οικονομικό σύστημα στο οποίο η πνευματική και υλική ευημερία του ατόμου και της κοινωνίας είναι συνυφασμένες. Στο διάβα των αιώνων, η ανάπτυξη ενός Ισλαμικού οικονομικού μοντέλου βασισμένου στις αρχές της ελεύθερης αγοράς υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στην ικανότητα του Ισλάμ να υπερβεί γεωγραφικούς, πολιτικούς και εθνικούς φραγμούς.

Ο εκβιασμός των επιτελείων της ΕΕ ήταν γνωστός και αναμενόμενος, θα περάσει όμως για δεύτερη φορά;

 (Δεν είναι το Ντουμπάι, είναι τα γραφεία της ΕΚΤ στη Φραγκφούρτη)

Η κυβέρνηση θα βρεθεί, το αργότερο στην λήξη της παράτασης της δανειακής σύμβασης στην ίδια θέση. Θα αντιμετωπίσει τους ίδιους εκβιασμούς και θα βρεθεί μπροστά σε ανάλογες καταστάσεις όταν θα κάτσει στο τραπέζι των νέων διαπραγματεύσεων. Και αν τώρα είχε κάποια δικαιολογία ότι δεν ήταν προετοιμασμένη γιατί δεν είχε κανένα χρονικό περιθώριο - αφού από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά της βρέθηκε αντιμέτωπη με αυτά τα προβλήματα - τότε αυτή η δικαιολογία δεν μπορεί να υπάρχει.  Οι πρόσφατες δηλώσεις του Σόιμπλε είναι χαρακτηριστικές αυτής της νέας κατάστασης που δημιουργήθηκε μετά την τελευταία συναινετική απόφαση του eurogroup:

"Αν γινόμουν πρωθυπουργός; Θα ιδιωτικοποιούσα τη θρησκεία"

Δεν είναι μόνον οι εικονοκλάστες της πολιτικής και της διανόησης που μπορούν να ορθώσουν ριζοσπαστικό πολιτικό λόγο. Δοθείσης της ευκαιρίας, κι ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να τα καταφέρει εξίσου καλά. Το απέδειξε περίτρανα την περασμένη εβδομάδα ο 32χρονος μέσος της Κουίν Παρκ Ρέιντζερς Τζόι Μπάρτον μ' ένα άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην Independent. Στην πορεία προς τις γενικές εκλογές της 7ης Μαΐου, η βρετανική εφημερίδα ζήτησε από προσωπικότητες της "ευρύτερης" δημόσιας σφαίρας να παρουσιάσουν το "πρόγραμμα" που θα εφάρμοζαν αν εκλέγονταν πρωθυπουργοί. Στο δικό του άρθρο, ο Τζόι έγραψε: 

 η συνέχεια εδώ:

"Αν γινόμουν πρωθυπουργός; Θα ιδιωτικοποιούσα τη θρησκεία"

ΟΣΦΠ - Μικτή Μακρονήσου 1949

Με αφορμή την σφαγή που έγινε στην Μακρόνησο την 28 Φλεβάρη – 1 Μάρτη 1948 με με περισσότερους από 300 νεκρούς (Το διήμερο της σφαγής) παρουσιάζουμε μερικές όχι και τόσο γνωστές πτυχές της ιστορίας της.

Η τροπολογία της "αριστερής πλατφόρμας" στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ η Αριστερή Πλατφόρμα κατέθεσε τροπολογία μέσω της οποίας διατυπώνει τις ενστάσεις της για τη συμφωνία και τη λίστα μεταρρυθμίσεων στο Eurogroup.Η τροπολογία τέθηκε σε ψηφοφορία. Συγκεκριμένα, 68 ψήφισαν υπέρ, 92 κατά, 5 «λευκό» και ένα μέλος της ΚΕ δήλωσε "αποχή". Ολόκληρη η τροπολογία που κατέθεσε η Αριστερή Πλατφόρμα στη Συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:

"Εκφράζουμε τη διαφωνία μας με τη συμφωνία και τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που συνομολογήθηκαν στο Eurogroup.

Και τα δύο κείμενα αντιπροσωπεύουν έναν μη επιθυμητό συμβιβασμό για τη χώρα μας και κινούνται σε κατευθύνσεις και προσανατολισμούς που βρίσκονται σε απόσταση, και σε βασικά τους σημεία σε διάσταση ή και αντίθεση, με τις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Για το ύφος και ήθος του ΚΚΕ

Πριν μερικές μέρες δημοσιεύτηκε το παρακάτω video παραγωγής ΚΚΕ, το οποίο προκάλεσε τα “οπαδικά” μας συριζικά ανακλαστικά:


Ετοιμάσαμε με το ίδιο ύφος και ήθος μια ανάλογη απάντηση, αλλά δεν την δημοσιεύουμε. Αν το ΚΚΕ επιμένει σε αυτές τις πρακτικές, θα πρέπει να γνωρίζει ότι τις ίδιες ακριβώς πρακτικές μπορεί να χρησιμοποιήσει και ο κάθε πραγματικός ή φαντασιακός αντίπαλό του. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτές οι πρακτικές στο χώρο της πολιτικής κανένα διάλογο δεν μπορούν να προωθήσουν, ούτε να λύσουν κανένα πρόβλημα. Πρακτικές όπως αυτές που εκφάζει το παραπάνω video, δεν θεωρούμε ότι αρκούν από μόνες τους για να προσδιορίζουμε την πολιτική μας στάση για τους φορείς τους.

Προικοθήρες της εξουσίας

 

 Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

Του Περικλή Κοροβέση

Υπάρχει πολιτικός λόγος εξουσίας που να είναι ειλικρινής; Τα κόμματα που θέλουν να πάρουν την κρατική εξουσία και να κυβερνήσουν για ποιους το κάνουν; Οι επαγγελματίες πολιτικοί που αλλάζουν κόμματα και ιδεολογίες σαν σώβρακα, γιατί το κάνουν; Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία ποιον εκπροσωπεί; Ποιο είναι το νόημα της καθολικής ψηφοφορίας και τι δυνατότητα επιλογής έχει ο καθημερινός πολίτης, όταν η πολιτική του συνείδηση διαμορφώνεται από τα σίριαλ ή τις τηλεοπτικές ειδήσεις-θεάματα των οκτώ; Οπως και να έχει η κατάσταση, το κόμμα που θα επιδιώξει την κρατική εξουσία πρέπει να πείσει την πλειοψηφία των ψηφισάντων – η αποχή δεν μετριέται – πως το δικό του κυβερνητικό πρόγραμμα είναι αυτό που θα φέρει την ευημερία στον λαό.

Ο Τάσος Κορωνάκης θα είναι ο νέος γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ;

Με αφορμή αυτές τις φήμες αλλά και την αυριανή κρίσιμη συνεδρίαση της ΚΕ, παραπέμπουμε σε ένα παλιότερο δημοσίευμά μας (Ιούλης του 2014)  και αφήνουμε στον αναγνώστη να κάνει τις σχετικές συγκρίσεις ανάμεσα σε εκείνη την συγκυρία και την σημερινή:

Συμπάσχουμε και συμπαραστεκόμαστε στον σύντροφο Τάσο Κορωνάκη

Σχετικό με θέμα και το παρακάτω απόσπασμα από το κείμενο: Οι συμβολισμοί, οι ιεραρχίες και τα πολιτικά μηνύματα από την εκλογή της ΚΕ του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (Ιούλης του 2013):

Τρεις Γερμανοί βουλευτές καταψήφισαν τη συμφωνία του Eurogroup. Ναι στην Ελλάδα – Όχι στον εκβιασμό

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο της αριστεράς"

Τρεις βουλευτές του κόμματος Αριστερά (Die Linke) καταψήφισαν στη Γερμανική Βουλή (ενώ άλλοι δέκα ψήφισαν λευκό) τη συμφωνία του Eurogroup  με την ελληνική κυβέρνηση και εξηγούν τους λόγους στην σημαντική δήλωση που δημοσιεύουμε:

Ναι στη βοήθεια για την Ελλάδα – Όχι στον εκβιασμό της Ελλάδας από το Σόιμπλε

Καταψηφίζουμε σήμερα την πρόταση του υπουργού οικονομικών Βόλφγκαγκ Σόιμπλε επειδή εκβιάζει την ελληνική κυβέρνηση να αποπληρώσει τα χρέη στις τράπεζες και να συνεχίσει την ίδια καταστροφική πολιτική των περικοπών. Ο Σόιμπλε και η Τρόικα είναι οι κύριοι υπαίτιοι του τελικού αποτελέσματος των διαπραγματεύσεων και όχι η ελληνική κυβέρνηση, η οποία ήταν στραμμένη με την πλάτη της στον τοίχο. Η Τρόικα εκμεταλλεύθηκε τη δυσχερή θέση του ελληνικού λαού για να περιορίσει στο έπακρο με εκβιαστικές μεθόδους το χώρο στον οποίο θα μπορεί να κινηθεί η νέα κυβέρνηση, στην προσπάθεια της να καταπολεμήσει τη φτώχεια και την κοινωνική εξαθλίωση. Δεν είναι διατεθειμένη η Τρόικα να σεβαστεί τη δημοκρατική ετυμηγορία των Ελληνίδων και Ελλήνων ψηφοφόρων, οι οποίοι στις 25 Ιανουαρίου απέρριψαν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ.

Ποιοι και γιατί εχθρεύονται την αυτοδιαχείριση;

του Κώστα Χαριτάκη

(Δημοσιεύεται στο 17ο τεύχος του περιοδικού ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ που κυκλοφορεί)

Το εγχείρημα της αυτοδιαχειριζόμενης ΒΙΟΜΕ έχει βρεθεί αντιμέτωπο όχι μόνο με τους “φύσει” και “θέσει” εχθρούς της αυτοδιαχείρισης, τα αφεντικά και το κράτος, αλλά και με δυνάμεις της αριστεράς, κομμουνιστικές και αντικαπιταλιστικές, ακόμη και του αναρχικού κινήματος. Παρά τις διαφορές τους, οι δυνάμεις αυτές φαίνεται να συμφωνούν ως προς το ότι εντός του καπιταλισμού η αυτοδιαχείριση δεν μπορεί παρά να είναι ένα είδος “αυτοεκμετάλλευσης” των εργαζομένων, μια μορφή “συλλογικού κεφαλαιοκράτη”. Και επομένως, όχι μόνο δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης, αλλά, ακόμη χειρότερα, “απαλλάσσει” τον καπιταλισμό από την ...υποχρέωσή του να βρίσκει δουλειά και να τρέφει όλους τους εργαζόμενους. Κατά μία άλλη παραλλαγή αυτών των απόψεων, αν και αναγνωρίζονται οι “καλές προθέσεις” τέτοιων εγχειρημάτων, είναι ωστόσο καταδικασμένα απλώς να διαχειρίζονται τη μιζέρια και να αναπαράγουν εντέλει τον καπιταλισμό όσο δε συμβαίνει μια “κεντρική” αλλαγή μέσω της κατάκτησης της κρατικής εξουσίας.