Δημοψήφισμα Τώρα!

Αναδημοσίευση από το "LEFT LIBERAL SYNTHESIS"

Για κάποιους η πολιτική διαμάχη είναι γινάτι. Μια διαμάχη προσβολών.

Ο εξευτελισμός ΓΑΠ χθες το βράδυ δεν είναι παρά ο εξευτελισμός της οποιαδήποτε πολιτικής επαναδιαπραγμάτευσης όλων των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί από το πρώτο μνημόνιο.

Ο ΓΑΠ δεν έκανε παρά μια κλασική κίνηση οικειοποίησης της πολιτικής ατζέντας των αντιπάλων του. Σύσσωμη η αντιπολίτευση κινήθηκε στην βάση μιας άρρητης προϋπόθεσης: «η επαναδιαπραγμάτευση είναι δυνατή». Χθες το βράδυ το χαρτί αυτό κάηκε.

Η μοναδική περίπτωση να επανατοποθετηθεί η δυνατότητα αυτή , η ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση είναι να γίνει το δημοψήφισμα. Το δημοψήφισμα δεν είναι του ΓΑΠ είναι μια πολιτική δυνατότητα που ανοίγει τον δρόμο σε αναδιαπραγματεύσεις.

Επειδή όμως η Ευρωπαϊκή συναίνεση είναι καθολική και η υποκρισία εθνικό σπορ, το σκηνικό που θα στηθεί είναι απλό:

Το δημοψήφισμα θα θεωρηθεί ως ήττα του ΓΑΠ, για να ονομαστεί η αναβολή του « επιτυχία»

Ο αταξινόμητος τυφλός αριστεροδεξιός συντηρητικός «αντιμνημονιασμός» θα ακυρώσει μια αυθεντική πολιτική δράση που είναι γνήσια γιατί είναι αφόρητα οξεία και διλληματική. Μόνο ένα δημοψήφισμα ανοίγει την πόρτα μιας αναδιαπραγμάτευσης αν εννοούμε αυτά που λέμε

Ναι ή Όχι στο Ευρώ : That’s the question

Στην χειρότερη περίπτωση να στηθούν διπλές κάλπες : Εκλογές και Δημοψήφισμα μαζί

Η αναβολή του δημοψηφίσματος είναι η παραμονή της πολιτικής και της κοινωνίας στην ατονική μακρόσυρτη καθολική μίζερη συναίνεση , την οποία όλοι απολαμβάνουν υποδυόμενοι αριστερούς και δεξιούς ρόλους βουτηγμένοι στην υποκρισία.

Κάλιο αργά παρά πότε!....

Οι κομματικοί μηχανισμοί της Αριστεράς, οι οποίοι μόλις πυροδοτήθηκαν οι αντιθέσεις στους κόλπους του αστισμού μετά την ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό για το δημοψήφισμα, τάχτηκαν στα ίδια χαρακώματα με τους κυρίαρχους κύκλους του κεφάλαιου, φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται έστω καθυστερημένα το λάθος αυτής της στάσης τους και προσπαθούν να διαφοροποιηθούν σε σχέση με τις πρώτες ανακοινώσεις και τις τοποθετήσεις στελεχών τους σε τηλεοπτικά μέσα και σε συνδικαλιστικά όργανα. Είναι χαρακτηριστική η σημερινή ανακοίνωση του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα,η οποία σαφώς διαφοροποιείται από την χθεσινή σύμπλευση με Σαμαρά, Πρετεντέρη και σία:

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κ.Κ.Ε για το δημοψήφισμα.

Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2011

Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι αποπροσανατολιστικό για το λαό. Εκείνο που συμφέρει το λαό είναι αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα διαγράψει μονομερώς ολόκληρο το χρέος και με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής θα αποδώσει στο λαό τον πλούτο που ο ίδιος παράγει και του τον κλέβουν τα μονοπώλια με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και όλων των αστικών κομμάτων.

Με αυτό το περιεχόμενο το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν με ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Να εκφράσουν την απαίτηση να πέσει η κυβέρνηση και να γίνουν εκλογές, στις οποίες θα επιφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα υπερψηφίζοντας το ΚΚΕ.

Τώρα η τράπουλα ανακατεύτηκε...

Το σύνολο σχεδόν της αριστεράς στο τόπο μας συνεχίζει να ασχολείται με την δίκη προθέσεων του Γ. Παπανδρέου και κλείνει τα μάτια του μπροστά στις εξελίξεις που προκάλεσε η απόφαση για το δημοψήφισμα: Οι αντιδράσεις που έχει ξεσηκώσει τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό έχουν αλλάξει ήδη το πολιτικό σκηνικό.

Αυτή η αλλαγή δεν σημαίνει ότι η χώρα βρίσκεται σε προεπαναστατική κατάσταση, όπως φαντασιώνεται ένα κομμάτι της αριστεράς. Ούτε ότι η κοινωνία κινείται προς αντικαπιταλιστικές κατευθύνσεις, επειδή ο κόσμος είναι "αγανακτισμένος"  και εκδηλώνει με όποιο τρόπο μπορεί την αντίθεσή  του στις κυρίαρχες πολιτικές διαχείρισης της κρατικής εξουσίας.

Η αλλαγή της πολιτικής συγκυρίας αφορά πρώτα και κύρια στην όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων.  Αντιθέσεων που δεν μπορούν πλέον να επιλυθούν εντός των εθνικών και υπερεθνικών καπιταλιστικών θεσμών. Η κρίση αυτή επικεντρώνεται στο κυβερνών κόμμα, του οποίου κινδυνεύει η συνοχή και η δυνατότητα να κυβερνήσει την χώρα, διαπερνά την αξιωματική αντιπολίτευση και αγγίζει την αριστερά. Η αριστερά σήμερα, εγκλωβισμένη ανάμεσα στις συμπληγάδες των αντιμαχόμενων στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου, έχει απολέσει εκείνα τα κοινωνικά ερείσματα τα οποία θα μπορούσαν να την αναδείξουν ως το αντίπαλο το δέος του αστισμού.

Παρ΄ όλα αυτά, στην νέα πολιτική συγκυρία αναβαθμίζεται ο “αστάθμητος” λαϊκός παράγοντας. Ακριβώς αυτός ο παράγοντας έριξε χθες τα χρηματιστήρια και εξόργισε τα επιτελεία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Και αυτόν τον παράγοντα, δεν τον φοβάται μόνον ο αστισμός αλλά και ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς. Γιαυτό χθες βρέθηκαν στα ίδια χαρακώματα η Παπαρήγα, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας, ο Σαμαράς, ο Καρατζαφέρης, η Μ. Αποστολάκη, η Β. Παπανδρέου, η Τρέμη, ο Πρετεντέρης,  ο Σαρκοζί και η Μέρκελ αναζητώντας αγωνιωδώς λύσεις για να εξαλείψουν τις διαταραχές που εκδηλώθηκαν από την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, ώστε το σύστημα να επιστρέψει στην ομαλότητα.

Όμως ο “αχυράνθρωπος” της Μέρκελ έχει ήδη ανακατέψει την τράπουλα και το παιχνίδι δεν μπορεί να συνεχιστεί όπως πριν. Αυτό σημαίνει πρώτα απ' όλα πως η νέα συγκυρία δεν μπορεί να αναλυθεί με τα ερμηνευτικά σχήματα της προηγούμενης. Βέβαια από μια αριστερά που έκανε πάνω από μισό αιώνα να αντιληφθεί μερικά από τα λάθη της ως προς τον Άρη Βελουχιώτη, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι δύναται να προσδιορίσει τα "νέα καθήκοντα" στην "νέα κατάσταση"...

Τα "παδιά" της Λ. Κανέλλη...

Το ΚΚΕ μαζί με το ΛΑΟΣ τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΔΗΑΡ και το κόμμα της Ντόρας, εξέφρασαν την έντονη ανησυχία τους για τις πρόσφατες αλλαγές στην ηγεσία του Στρατού. Η Λιάνα Κανέλλη σε μια πρόσφατη τηλεοπτική της εμφάνιση απέδωσε στο θέμα μεγαλύτερη βαρύτητα από το δημοψήφισμα για την δανειακή σύμβαση! Το κόμμα της εργατικής τάξης βλέπει σφαιρικά τα ζητήματα. Θέλει να έχει καλές σχέσεις με τα νέα παιδιά που έχουν ενταχθεί σε αυτόν τον κρατικό μηχανισμό και να εκφράζει τα όνειρά τους. Εξάλλου, η συμπεριφορά τους στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη, ήταν εντός των πλαισίων της κομματικής γραμμής του ΚΚΕ για τις παρελάσεις στις εθνικές γιορτές, σε αντίθεση με διάφορα "παλιόπαιδα" που παρεκτράπηκαν και που έδρασαν και πάλι προβοκατόρικα...

«Δημοψήφισμα; Εκλογές; Ο λαός θα σηκώσει κάθε γάντι» «Κάθε προσφυγή στον λαό, μπορεί να ενισχύσει το εξεγερσιακό κίνημα των απεργιών και των πλατειών»

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Δήλωση του Αλέκου Αλαβάνου

«Δημοψήφισμα; Εκλογές; Ο λαός θα σηκώσει κάθε γάντι»

«Κάθε προσφυγή στον λαό, μπορεί να ενισχύσει το εξεγερσιακό κίνημα των απεργιών και των πλατειών»

«Πρώτο: Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής χαιρετίζει τις παλλαϊκές αντιδράσεις στην πολιτική της τρόικα και της κυβέρνησης από το ένα εκατομμύριο στους δρόμους  μέχρι την έκφραση οργής στη Θεσσαλονίκη, μια συμβολική συνάντηση ανάμεσα στην ιστορία που γράφτηκε πριν από επτά δεκαετίες για την εθνική κυριαρχία με αυτήν που γράφεται σήμερα.

Μέσα στα πλαίσια της επέκτασης των εργατικών κινητοποιήσεων από τη Ρώμη και τη Μαδρίτη μέχρι τη Νέα Υόρκη, ο λαός της χώρας που έχει δεχθεί τη μεγαλύτερη πίεση από την κρίση της Ευρωζώνης, ο ελληνικός λαός, ενεργοποιείται πια ως ενεργός πολιτικός παράγοντας αρνούμενος να παραμείνει στην μοιρολατρία και την παθητική αποδοχή.

Αυτό επιβεβαιώνεται και από την απελευθέρωση πολιτικών εξελίξεων είτε μέσω δημοψηφίσματος είτε μέσω εκλογών είτε αλλιώς.

Τρομοκρατημένη η Αντιπολίτευση και η Αριστερά μπροστά στο Δημοψήφισμα!

Αφού εκβιάζει με την πρόταση μομφής την ίδια την Κοινοβουλευτική του Ομάδα, θέλει να υποχρεώσει την κοινωνία να αποφασίσει ανάμεσα στον φόβο της και το θυμό της.

Εκλογές τώρα! Είναι το καλύτερο και ασφαλέστερο «δημοψήφισμα».

(ανακοίνωση ΝΔ)

Κάτω η κυβέρνηση. Εκλογές τώρα. Όχι στον ωμό εκβιασμό και την ιδεολογική τρομοκρατία σε βάρος του λαού. Ο εκβιασμός δεν θα περάσει. Η εξαγγελία του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα σημαίνει ότι στήνεται ένας πελώριος μηχανισμός καταναγκασμού του λαού, όπου η κυβέρνηση και η ΕΕ θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, τις απειλές, την προβοκάτσια για να γονατίσουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για να υφαρπάξουν το ναι στη νέα σύμβαση.

Εκλογές τώρα. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να τις επιβάλλουν και να τις υποδεχθούν με μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. 

(ανακοίνωση ΚΚΕ)

Από την εξαγγελία του Πρωθυπουργού για την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος σχετικά με την νέα συμφωνία της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες στις 26 και 27 Οκτωβρίου, αιφνιδιάστηκε πρώτα απ' όλους το πολιτικό σύστημα. Αυτή η κίνηση του πρωθυπουργού φαίνεται ότι ανατρέπει το πολιτικό σκηνικό αφού μεταφέρει το πρόβλημα από την κυβέρνηση σε όλο το πολιτικό σύστημα αναδεικνύοντας ταυτόχρονα με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τις αδυναμίες του.

Ο Γ. Παπανδρέου δεν έκανε τίποτα άλλο από αυτό που ζητούσε η Αριστερά: Κατοχυρώνει την συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα στις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο για τα πολιτεύματα της δυτικής αστικής δημοκρατίας: Το δημοψήφισμα. Με αυτή την πρωτοβουλία δηλώνει απέναντι στην ΕΕ και το ΔΝΤ ότι δεν είναι μόνον η κυβέρνηση που αποφασίζει για το περιεχόμενο της συμφωνίας, αλλά ο ελληνικός λαός. Βεβαίως αυτό θα έπρεπε να το κάνει πριν φέρει το ΔΝΤ και πριν υπογράψει τα μνημόνια. Όμως αυτές οι ενστάσεις δεν μπορούν να ανατρέψουν την τεράστια σημασία που αποκτά αυτή η κίνηση του με την οποία καλεί τον λαό να αποφασίσει ο ίδιος για την Πτώχευση της χώρας, για το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι πολιτικές δυνάμεις που χειραγωγούν την λαϊκή θέληση, μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο βρέθηκαν ανέτοιμες. Είναι αποκαλυπτικό ότι από την ΝΔ ως το ΚΚΕ οι πρώτες ανακοινώσεις που εκδόθηκαν μιλούν για εκβιασμούς του λαού και ζητάνε εκλογές.

Όμως μέσω των εκλογών, τις οποίες ζητάει σύσσωμη η αντιπολίτευση και η Αριστερά, ο λαός δεν αποφασίζει ούτε για την Πτώχευση της χώρας, ούτε για το Ευρώ και την Δραχμή, ούτε για την Ευρωπαϊκή ένωση, αλλά εξουσιοδοτεί κάποιους για μια τετραετία να χειριστούν αυτά τα ζητήματα. Και απ' ότι φαίνεται από τις πρώτες αντιδράσεις τους, όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές δυνάμεις φοβούνται την λαϊκή ετυμηγορία.

Αναμένομε τις εξελίξεις, οι οποίες διαφαίνεται ότι θα είναι συναρπαστικές...

...δεν ήταν σαν τις άλλες

Του Γιώργου Πρασσά

1. Τελικά αυτή η Δευτέρα δεν θα είναι σαν τις άλλες Δευτέρες. Ο φίλος μου ο Γιώργος θα πάει μόνος του για δουλειά και γω θα τρέχω στο ΙΚΑ και στον ΟΑΕΔ.

Μόνο σας παρακαλώ αν με δει κάποιος συνάδελφος απολυμένος στον δρόμο, ας μην με ξαναρωτήσει τι θα κάνουμε από δω και μπρος. Είμαι το ίδιο χεσμένος και πελαγωμένος που δεν θα μπορώ να του πω θα το παλέψουμε.

Το μόνο που θα του πω είναι πως έχουν κολλήσει στον εγκέφαλο μου οι στοίχοι του Αγγελάκα από το «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ»,
το «Δεν είμαι μόνος, Δεν είμαι ο μόνος Όλα είναι δρόμος.»
Καιρός συνάδελφοι να αρχίσετε να ακούτε Τρύπες (φτάνει πια ο Καζαντζίδης και τα λερωμένα χέρια) και να βγείτε στους δρόμους. Πιαστείτε με κάποιον από το χέρι και μπείτε στην πορεία που θα περνά από δίπλα σας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο όμορφοι είναι οι δρόμοι όταν τους περπατάς παρέα φωνάζοντας συνθήματα ενάντια σε όσους κατέστρεψαν τις Δευτέρες μας.
Αυτή η Δευτέρα δεν θα είναι σαν τις άλλες Δευτέρες.
Αλλά από δω και πέρα καμιά Δευτέρα δεν θα είναι σαν τις άλλες Δευτέρες.
Μέχρι να έρθει το Σαββατόβραδο που θα μοσχοβολά βασιλικό κι ασβέστη.

(απόσπασμα από το γράμμα του Τσελεπή Θεόδωρου, Ηλεκτροσυγκολλητή, Πρόεδρου του Σωματείου «Η ΓΑΛΑΡΙΑ» : Αυτή η Δευτέρα δεν θα ναι σαν τις άλλες...  )

2. Al Jazeera: children of the riots

(μια ταινία για τον "ΔΕΚΈΜΒΡΗ, που μερικοί προσπαθούν να ξεχάσουν...)

3. Συνοπτική ποδοσφαιρική ιστορία του κόμματος (ένα είναι...)

Στο έκτο συνέδριο επεξεργάστηκα σύστημα πέντε-τρία-δύο (τρία-πέντε-δύο στην επίθεση) με επιτελικό μέσο, άμυνα-μέτωπο Δημητρώφ, καλά φυλαγμένο κώλο και δυο φορ κοντά-κοντά.

Ξαναμπήκα στο πρωτάθλημα με το που πήραν την ΕΠΟ οι κωλογερμανοί Ρουμενίγκε, τρίτο ράιχ και τα τρία-δυο. Μέχρι το 46 γάμαγα κι έδερνα, τα κέρδαγα τα ματσάκια, είχα και λαό. Αποβάλανε όμως τον κόουτς, η πουλημένη διατησία τον έστειλε κερκίδα – νταχάου κι έμεινα ακέφαλος. Τι μπαλίτσα να παίξω μετά; Το είχα το πρωτάθλημα, το γιουρομπέτ με είχε μονό αποδεκτό με απόδοση ένα είκοσι και πήγα κουβά, τι να πεις τώρα; Και κάτι παιχτάκια είχα, Σαράφη, Βαφειάδη. Τον Άρη τον είχα απ' τ' αριστερά, αλλά έγειρε πολύ λένε και δεν τον έπαιρνε να βγάλει σέντρα στη μεγάλη περιοχή, το προσβάλαμε το συμβόλαιο μετά, αλλά ήταν παίχτουρας, αριστερό που σκοτώνει, δικαιωμένος στη συνείδηση της εξέδρας.

(απόσπασμα από το κείμενο: Κουκουέ είσαι: η ιστορία του κόμματος – ποδοσφαιροποιημένη )

Ενάντια στην Κρίση, αποανάπτυξη!

Η σύνταξη του κειμένου έγινε από την

Ομάδα Αποανάπτυξης των Αγανακτισμένων Βαρκελώνης

www.decreixementacampadabcn.wordpress.com

decreixement.acampadabcn@gmail.com

Υπάρχουν δυο πολύ διαφορετικές στρατηγικές για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που προκαλεί η κρίση:

1. Αναδιανομή: πλούτου, χρόνου εργασίας, άδειων κατοικιών... για να καλυφθούν οι ανάγκες του καθένα από εμάς.

2. Ανάπτυξη: Λήψη μέτρων που υποτίθεται ότι θα επαναενεργοποιήσουν την οικονομία, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας κλπ κλπ...

Αυτές οι δυο στρατηγικές δεν συμβαδίζουν. Η προώθηση της ανάπτυξης λειτουργεί ως δικαιολογία που περιορίζει την αναδιανομή: ελαστική εργασία, μείωση κοινωνικών δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις ... που συχνά εφαρμόζονται μέσω “κοινωνικών μέτρων”. Όμως...

Η στρατηγική υπέρ της ανάπτυξης είναι μια παγίδα. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ, δεδομένου ότι ήδη συγκρουόμαστε με περιβαλλοντικά και ενεργειακά όρια. ∆εν μπορεί να υπάρξει απεριόριστη ανάπτυξη σε έναν περιορισμένο πλανήτη.

Για το "ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ" ρε γαμώτο!...

Τα εθνικά ζητήματα, που έχουν φέρει τώρα τελευταία ακόμα πιο κοντά ακροδεξιούς με τους ακροαριστερούς, έφεραν και στο ίδιο τραπέζι τον Π. Λαφαζάνη με τον Α. Αλαβάνο. Ως γνωστόν ο Π. Λαφαζάνης από την εποχή που αποχώρησε ο Α. Αλαβάνος από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχε αρνηθεί επανειλημμένα να εμφανιστεί δημόσια στο ίδιο τραπέζι ως συνομιλητής του για να μην στενοχωρήσει το Τσιπρέικο. Όμως, μπροστά σε ένα κρίσιμο εθνικό θέμα, όπως είναι το ΚΟΥΡΔΙΚΟ, δεν μπόρεσε αυτή την φορά να αρνηθεί την πρόσκληση!...

Μέρες οργής, μέρες ελπίδας

 (απόσπασμα από το www.aformi.gr)

Για όποιον από τα καθεστωτικά πολιτικά επιτελεία είχε αμφιβολίες, η 28^η Οκτωβρίου πρέπει να τον επανέφερε στην πραγματικότητα. Το μίσος σιγοβράζει στους εργασιακούς χώρους και ψάχνει την ευκαιρία για να ξεχειλίσει στους ελληνικούς δρόμους. Κανένας πλέον θεσμός του κράτους δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο. Στις 28 Οκτωβρίου ο «ύπατος» θεσμός, που ίσταται, υποτίθεται, υπεράνω των «κομματικών διαφορών», η προεδρία της δημοκρατίας και ο αχυράνθρωπός της Κάρολος Παπούλιας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Ήταν γελοίες οι προσπάθειες των ΜΜΕ (της τηλεοπτικής αλητείας) να ανατριχιάσουν (δήθεν) γιατί «μια μειοψηφία δεν σεβάστηκε την ηρωική επέτειο του έθνους» και προπηλάκισε τον «σεβαστό από όλους μας» πρόεδρο της δημοκρατίας. Αυτή η διατεταγμένη απ’ όλα τα τηλεοπτικά κανάλια κατάπτυστη διαστρέβλωση της αλήθειας απλά αποκαλύπτει το πασιφανές γεγονός: ζούμε στη μονοκομματική «ενημέρωση» των βαρόνων των ΜΜΕ. Την τηλεοπτική δικτατορία του κεφαλαίου.

Δεν υπάρχει κανένας θεσμός που να λειτουργεί ως κολυμβήθρα του Σιλοάμ για τους καθεστωτικούς πολιτικούς του συστήματος. Ο «σεβαστός» μας πρόεδρος, επίτιμο στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ επί πολλά χρόνια, συνταξιούχος του συστήματος, από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση των ΓΑΠ-Βενιζέλου επέλεξε τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα βρέθηκε να υποστηρίζει αναφανδόν τις κυβερνητικές επιλογές, επιχαίροντας για τις «επιτυχίες» της κυβέρνησης. Άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος του «σεβαστού θεσμού της δημοκρατίας», δηλαδή των κατά καιρούς προέδρων της δημοκρατίας: χωρίς καμιά ουσιαστική εξουσία, αποτελούν διακοσμητικές γλάστρες των κυβερνητικών επιλογών.

η συνέχεια του κειμένου, εδώ:  Μέρες οργής, μέρες ελπίδας