Ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός είναι το Τέλος της Ιστορίας;

Ένα κείμενο του Δημήτρη Μπελαντή από το facebook:

Η εκτίμηση ότι ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός είναι το Τέλος της Ιστορίας και ο Παράδεισος επί της Γης είναι απολύτως λάθος. Εκκινεί από την εκτίμηση ότι ο καπιταλισμός είναι η τέλεια και πιο ανώτερη ταξική κοινωνία και από αυτήν ,σαν το αυγό από την κότα,θα βγει η τέλεια αταξική κοινωνια. Σαν αυτά που γράφει το 1918 ο Λένιν για την σχέση κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, κρατικού καπιταλισμού και σοσιαλισμού. Σε κάποιον βαθμό ,η άποψη αυτή περί Τέλειας Κοινωνίας αντιγράφει το καπιταλιστικό κοσμοείδωλο του Εξτρεμιστικού Διαφωτισμού περί πλήρους ελέγχου της φύσης από τον άνθρωπο που πάντοτε σχετίζεται και με τον έλεγχο του ανθρώπου πάνω στην ίδια την ανθρώπινη φύση,ανεξαρτήτως αγαθών προθέσεων. Στον βαθμό που οι Μαρξ και Ένγκελς είχαν αυτήν την άποψη,τονίζω το "Στον Βαθμό", έσφαλαν. Στον ώριμο κομμουνισμό,αν και εφόσον κάποτε υπάρξει :

- Θα υπάρχει πολίτικη και δημόσια σφαίρα,αν και όχι κράτος με την έννοια του γραφειοκρατικού μηχανισμού που ξέρουμε. Αυτό που γράφει ο Λένιν στο Κράτος και Επανάσταση ότι θα πάψει να υπάρχει δημόσια πολιτική,ταυτίζοντας την πολιτική με το κράτος, και λάθος είναι θεωρητικά αλλά και έχει σίγουρα ολοκληρωτικές διαστάσεις .Η πλήρης διαχείριση των πραγμάτων είναι ένα τεχνοκρατικό όνειρο, η μάλλον δυστοπία. Ήταν μια ανοησία του Προυντόν που την αφομοίωσε ο Μαρξ και που μέσα από μια σειρά επεισόδια έφτασε στον Στάλιν.Ο Στάλιν γράφει στα Άπαντα του ότι η τεχνική αποφασίζει για όλα και τα στελέχη αποφασίζουν για όλα .Απαράδεκτα και ανατριχιαστικά και τα δύο.

Ενημέρωση από την εκδήλωση: Πανδημία - Νεοφιλελευθερισμός - Αντιστάσεις

Αποσπάσματα από την εκδήλωση (εισηγήσεις, τοποθετήσεις - ερωτήσεις, δευτερολογίες [*] )


Την Δευτέρα, 6 Ιούλη 2020, oι συνάδελφοι σε [αργή] κίνηση και οι Εκδόσεις των συναδέλφων – Αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα βιβλίου, οργάνωσαν στο Αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου μια εκδήλωση-συζήτηση με αφετηρία τα όσα ζήσαμε και βιώνουμε με αφορμή την πανδημία. με θέμα:

«Το πρόβλημα δεν είναι ότι πεθαίνουμε αλλά ότι μας κάνουν να ζούμε έτσι»

Πανδημία - Νεοφιλελευθερισμός - Αντιστάσεις

Όπως γράφουν στο προσκλητήριο:

«Αντιμέτωποι με την απανθρωπιά των πολιτικών που υποστήκαμε με πρόσχημα την φροντίδα και την θεραπεία και αναλογιζόμενοι ότι το μέλλον είναι ακόμα χειρότερο, βάζουμε σε συζήτηση ένα ερώτημα που ζητάει απάντηση από χίλιες μεριές:

- Τι είδους ζωή θέλουμε να ζήσουμε; Σε ποιό κόσμο θέλουμε να ζήσουμε;

Οι ομιλητές που προσκαλέσαμε καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα επιχειρημάτων της ριζοσπαστικής σκέψης και της κριτικής στην καπιταλιστική αντίληψη της πραγματικότητας.

Ο Βασίλης Μηνακάκης που το βιβλίο του «Μετά την πανδημία covid – 19. Τι είδους κόσμο θέλουμε» κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις ΚΨΜ. Μας συνδέει μαζί του μια πολύχρονη σχέση συναδελφική και εκτίμησης.

Ο Γιώργος Λιερός που το δοκίμιό του «Να τραβήξουμε το φρένο κινδύνου στο τρελό τρένο της προόδου» κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων σε ηλεκτρονική μορφή στο μέσο της καραντίνας.

Εκδήλωση: Πανδημία - Νεοφιλελευθερισμός - Αντιστάσεις

- Ενημέρωση από την εκδήλωση:[ΕΔΩ]

Γκρεμίζεται ο καπιταλισμός στις ΗΠΑ, και έρχεται ο; ...

Το κείμενο του Henry Kaufman «US capitalism has been shattered»στους FINANCIAL TIMES (μεταφρασμένο στα ελληνικά, εδώ: «Γιατί γκρεμίζεται ο καπιταλισμός στις ΗΠΑ» ), χωρίς να αναφέρει πουθενά την λέξη ΚΙΝΑ, αποτελεί ύμνο για τον «κινέζικο κομμουνισμό».

Έχει πλάκα ότι ο υπότιτλος του κειμένου «Η αντίδραση στον κορωνοϊό ανοίγει τον δρόμο για ένα νέου τύπου οικονομικό μοντέλο», όπως και το υπόλοιπο, θα μπορούσε να είχε γραφτεί από κάποιο ντόπιο αριστερό που ευαγγελίζεται την «παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας και άλλα ωραία παρόμοια…

Ακραίοι νεοφιλελεύθεροι όπως και παραδοσιακοί κομμουνιστές, όταν διαταράσσεται η κανονικότητα ή χάνεται ο έλεγχος, επιστρατεύουν τον «κρατισμό» μέχρι να αποκατασταθούν οι ισορροπίες και να εμπεδωθεί η νέα τάξη πραγμάτων…

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι κρίσεις στον καπιταλισμό, δεν βάζουν στο «γύψο» την εξέλιξή του, αλλά αντίθετα την επιταχύνουν.

Ο κορωνοϊός δεν είναι «κίνδυνος» αλλά «ευκαιρία» για την επέκταση και διεύρυνση  της καπιταλιστικής σχέσης…

Η εκδήλωση του ΠΟΔΟΝΙΦΤΗ: Η δίκη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ (video)

(από την εκδήλωση του ΠΟΔΟΝΙΦΤΗ )

1.  Εισαγωγή από τον [Φάνη Μπαλάφα],
2.  Ομιλία του [Δημήτρη Ψαρρά],
3.  Ομιλία του [Κώστα Παπαδάκη],
4.  Παρεμβάσεις - ερωτήσεις [μέρος Α']
5.  Παρεμβάσεις - ερωτήσεις [μέρος Β']
6.  Παρεμβάσεις - ερωτήσεις [μέρος Γ']
7.  [Δευτερολογίες - απαντήσεις] από τους εισηγητές.

Εκδήλωση - συζήτηση: Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Ποδονίφτης

Ρε(ύ)μα κριτικής των καιρών και δράσης

Την ερχόμενη Δευτέρα, 29 Ιούνη, στις 8 το απόγευμα, η συλλογικότητα «Ποδονίφτης – Ρε(ύ)μα κριτικής των καιρών και δράσης» που δραστηριοποιείται στη Νέα Ιωνία, διοργανώνει εκδήλωση – συζήτηση για τo θέμα της Χρυσής Αυγής. Με αφορμή, την έκδοση του βιβλίου του δικηγόρου Κώστα Παπαδάκη: «Το άλλο “άκρο” στο εδώλιο: δικαιοσύνη ή ατιμωρησία ξανά;», αλλά και την επανέναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής τις επόμενες μέρες, διοργανώνουμε αυτή την ανοικτή συζήτηση για να κουβεντιάσουμε για το φασιστικό φαινόμενο, τις νέες διεργασίες στον ακροδεξιό χώρο και την παρέμβαση του αντιφασιστικού κινήματος.

Η εκδήλωση θα γίνει στο El Barrio (Μεσολογγίου 55, Πλατεία Σημηριώτη, Νέα Ιωνία) με ομιλητές τους:

Φάνη Μπαλάφα, Συνταξιούχο, μέλος «Ποδονίφτη»
Δημήτρη Ψαρρά, Δημοσιογράφο, μέλος της ερευνητικής ομάδας «Ιός»
Κώστα Παπαδάκη, Δικηγόρο, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής

Αποχαιρετούμε τον σύντροφο Μάκη Σέρβο, Πέμπτη 11/6/20 στις 14.30’ (Βίντεο)

 Αναδημοσίευση από το "pandiera.gr"

του Νίκου Ξηρουδάκη

Στο Νεκροταφείο Ζωγράφου την Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020 στις 14.30’, αποχαιρετούμε τον ασυμβίβαστο αγωνιστή, ιστορικό στέλεχος της επαναστατικής αριστεράς Μάκη Σέρβο.

Γεννήθηκε το 1953 στην Κέρκυρα. Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή την Τρίτη 9/6/2020 μετά από καρδιακό επεισόδιο.

Φεύγοντας, παίρνει μαζί του ένα κομμάτι της Ιστορίας της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς της χώρας μας, ενός ιδεολογικού και πολιτικού χώρου με μεγάλη συνεισφορά στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες από το Πολυτεχνείο και τη Μεταπολίτευση μέχρι τις μέρες μας.

Μαχητικός, ανυπόταχτος αγωνιστής, πάντα όρθιος, πάντα στις επάλξεις.

Η μαθηματική σκέψη του Άδωνι.

Όταν ένας υπουργός δύσκολεύτεται να λύσει ένα πρόβλημα αριθμητικής της δ' δημοτικού...

Alain Badiou: Σημειώσεις για την επιδημία

Απομονωμένος, όπως και χιλιάδες άλλοι στο Παρίσι, ο φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού, παρουσιάζει την δική του οπτική στην κατάσταση την οποία έχει προκαλέσει η πανδημία του Covid-19. Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι παράλογο να σκέφτεται κανείς ότι ένας υγειονομικός κίνδυνος μπορεί από μόνος του να δημιουργήσει οτιδήποτε πολιτικά ριζοσπαστικό. Για να ανατραπεί η κοινωνική τάξη, πρέπει να κινητοποιηθούν και άλλες δυνάμεις εκτός από έναν ιό.

Πηγή: Quartier General

Μετάφραση: antapocrisis

Πάντα πίστευα ότι η τρέχουσα πραγματικότητα, την οποία καθορίζει μια πανδημία, δεν είναι τίποτα εξαιρετικό. Ξεκινώντας από την πανδημία του AIDS (που επίσης οφείλεται σε ιό), περνώντας στην γρίπη των πουλερικών, στον ιό του Έμπολα, στον ιό SARS 1, για να μην αναφέρουμε τους περισσότερους κοινούς ιούς της γρίπης, και την επιστροφή της ιλαράς, ή της φυματίωσης, την οποία τα αντιβιοτικά δεν θεραπεύουν πλέον, γνωρίζουμε ότι η παγκόσμια ενιαία αγορά, σε συνδυασμό με την ύπαρξη μεγάλων περιοχών που δεν έχουν επαρκή ιατρική περίθαλψη, και η χαμηλή πειθαρχία ανά τον κόσμο στους απαραίτητους εμβολιασμούς, δημιουργούν αναπόφευκτα σοβαρές και καταστροφικές επιδημίες (στην περίπτωση του AIDS, έχουμε αρκετά εκατομμύρια θανάτους). Εξαιρώντας το γεγονός ότι η σημερινή πανδημία χτυπάει αυτή την φορά σε μεγάλη κλίμακα τον σχετικά αναπτυγμένο κόσμο, γνωστό σε όλους ως δυτικό -γεγονός από μόνο του άνευ καινοτόμου νοήματος που όμως προκαλεί αρκετούς ύποπτους θρήνους και επαναστατικές ανοησίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης- δεν έχω δει κάτι πέρα από τα ήδη προφανή μέτρα προστασίας και τον αναγκαίο χρόνο που χρειάζεται για να εξαφανιστεί ο ιός.

Η επανάσταση του κορωνοϊού δεν θα συμβεί…

Αναδημοσίευση από το "εκπαιδευτική λέσχη"

του Byung-Chul Han

Ο Γερμανός φιλόσοφος νοτιοκορεάτικης καταγωγής Byung-Chul Han προειδοποιεί τους Ευρωπαίους που χαιρετίζουν τις ψηφιακές στρατηγικές που εφαρμόζουν οι ασιατικές χώρες για την καταπολέμηση της νόσου. Το τίμημα είναι συχνά υπερβολικό. Ο ιός δεν επιβράδυνε τον καπιταλισμό, αλλά τον διατηρεί εν υπνώσει. Θα υιοθετήσει η Ευρώπη ένα καθεστώς μόνιμης ψηφιακής επιτήρησης σε κινέζικο στυλ;

Εισαγωγή

Ο κορωναϊός αποτελεί ένα συστημικό τεστ για το κρατικό λογισμικό. H Ασία πέτυχε να περιορίσει ουσιαστικότερα την επιδημία από τους ευρωπαίους γείτονές της. Στο Χονγκ Κονγκ, την Ταϊβάν και τη Σιγκαπούρη, ο αριθμός των νέων μολύνσεων είναι περιορισμένος ενώ για τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, τα δυσκολότερα φαίνεται πια να έχουν περάσει. Ακόμη και η Κίνα, η κύρια εστία της επιδημίας, κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να αποτρέψει την εξέλιξή της.

Βρισκόμαστε τώρα μπροστά σε μια μαζική έξοδο των Ασιατών που φεύγουν από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες θέλοντας να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους όπου θα αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς. Η τιμή των πτήσεων εκρήγνυται και η εξεύρεση αεροπορικού εισιτηρίου για την Κίνα ή την Κορέα έχει γίνει σχεδόν αδύνατη.

Τι συμβαίνει στην Ευρώπη; Οι ηλικιωμένοι ασθενείς αποδιασωληνώνονται ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν οι νεότεροι ασθενείς. Ενώ παράλληλα ένας χωρίς νόημα ακτιβισμός βρίσκεται σε εξέλιξη. Το κλείσιμο των συνόρων φαίνεται να είναι η απελπισμένη έκφραση της κρατικής κυριαρχίας, σε αντίθεση με μια ουσιαστικότερη συνεργασία, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πιθανώς να ήταν αποτελεσματικότερη από την τυφλή περιχαράκωση των μελών της στα εθνικά τους σύνορα .