Ποιες λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς; Τα αρχεία της Τράπεζας της Ελλάδος είναι γεμάτα “λίστες”

Αναδημοσίευση από το "ΜέΡΑ 25"

Με αφορμή τη διαδικασία που εφάρμοσαν για τη μεταφορά χρημάτων στο εξωτερικό μέσω του τραπεζικού συστήματος οι «ευπατρίδες», «μη λαϊκιστές» πολιτικοί Χαρδούβελης και Παπαντωνίου, δηλαδή το σπάσιμο σε μικροποσά του υπό εξαγωγή ποσού, επισημαίνουμε ότι:

Ιστορικά το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, το ελληνικό χρηματιστήριο και η αγορά ελληνικών ομολόγων υπήρξαν πλυντήρια χρήματος. Το κύριο πρόβλημα με το τραπεζικό σύστημα ήταν ο πλημμελής έλεγχος, ενώ αναφορικά με τις αγορές τίτλων του ελληνικού δημοσίου καθώς και του ελληνικού χρηματιστηρίου, αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την επένδυση σε αυτές τις δύο αγορές, δεν προέκυπτε η αναγκαιότητα αιτιολόγησης της πηγής των επενδυμένων κεφαλαίων.

Μέχρι το 1994, η κίνηση κεφαλαίων από τη χώρα μας προς το εξωτερικό ήταν ελεγχόμενη, η μεταφορά κεφαλαίων πραγματοποιούνταν κυρίως είτε μέσω μετρητών είτε μέσω του τραπεζικού συστήματος με υπερτιμολόγηση – υποτιμολόγηση εισαγωγών- εξαγωγών, αλλά και του ναυτιλιακού, τουριστικού και μεταναστευτικού συναλλάγματος. Οι πρακτικές αυτές όμως, ενείχαν υψηλό ρίσκο και έτσι οι «εξαγωγείς» ξεπλυμένου χρήματος επιβαρύνονταν με σημαντικό «μεταφορικό» κόστος.

Από το 1994 και μετά, με την απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων, λόγω του χαμηλού κόστους και του τραπεζικού απορρήτου, η διακίνηση των ατύπως νομιμοποιημένων κεφαλαίων προς το εξωτερικό, πραγματοποιούνταν σε ποσοστό περίπου 90% μέσω των συστημάτων διεθνών πληρωμών της Τράπεζας της Ελλάδος και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Τεχνικά, όλες οι πληρωμές προς μη κατοίκους των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων υλοποιούνται κωδικοποιημένες μέσω των συστημάτων της Τράπεζας της Ελλάδος, ανάλογα με τον σκοπό πληρωμής, δηλαδή για εισαγωγές, επενδύσεις, καταθέσεις κλπ. Επίσης από το 2001 οι τράπεζες ήταν υποχρεωμένες να αναγγέλλουν στην Τράπεζα της Ελλάδος μεταφορές μεγαλύτερες των 12.500 ευρώ.

Οι κινήσεις των εξαχθέντων κεφαλαίων είναι καταγεγραμμένες σε αρχεία ηλεκτρονικής μορφής στην Τράπεζα της Ελλάδος και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Επιπλέον, οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να τα διαφυλάσσουν μέχρι τουλάχιστον 20 χρόνια. Υπάρχει επομένως η δυνατότητα, οι κινήσεις αυτές να επεξεργαστούν και να ομαδοποιηθούν (με βάση το ΑΦΜ, όνομα, ΑΔΤ κλπ) από το πρώτο ευρώ ώστε να ανιχνευτεί το ξεπλυμένο χρήμα. Μια τέτοια αναδρομική διαδικασία στην τελευταία 20ετία, θα αποκάλυπτε ποιοι τα έφαγαν από το χρηματιστήριο, από μίζες, από την μη απόδοση αναλογούντων φόρων, από τη διακίνηση ναρκωτικών και όλων των λοιπών «ευγενών» δραστηριοτήτων. Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι θα έδινε τη δυνατότητα στο Ελληνικό Δημόσιο να ανακτήσει απολεσθέντα έσοδα.