Οι αδελφοί Ντάλτον και ο Άδωνις

Αναδημοσίευση από το "ThePressProject"

του Κώστα Εφήμερου

Αν ενημερώνεστε από τα συστημικά ΜΜΕ τις τελευταίες ημέρες σίγουρα θα μάθατε για τον Γιάνη Βαρουφάκη που ήθελε να υποκλέψει τα ΑΦΜ των εταιριών, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη που ετοίμαζε ριφιφί στην Τράπεζα της Ελλάδας και την Ζωή Κωνσταντοπούλου που την έφτυσαν όλοι στην γιορτή της δημοκρατίας. Η αντιμετώπιση από τα μέσα των «ενοχλητικών» πολιτικών ως αδελφούς Ντάλτον έχει όνομα και λέγεται "Character assassination". Ο Βαρουφάκης λοιπόν είναι γελοίος αλλά ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι πολιτικός


Στις κυριακάτικες εφημερίδες και στην τηλεόραση έγινε μεγάλη επίθεση στον Γιάνη Βαρουφάκη για την δήλωσή του περί «υποκλοπής» των ΑΦΜ. Αυτή η επίθεση ξεκίνησε φυσικά από τους Financial Times που στο πιο πρόσφατο ρεπορτάζ της ανταγωνίστηκε την γερμανική Bild. Προφανώς ο πρώην υπουργός οικονομικών όταν μιλούσε για τα ΑΦΜ δεν εννοούσε να χακάρει το σύστημα για να μάθει τα ΑΦΜ (που είναι δημόσια) αλλά να χρησιμοποιήσει τη βάση δεδομένων των ΑΦΜ στα πλαίσια κάποιου εναλλακτικού νομίσματος καλύπτοντας π.χ. τις ληξιπρόθεσμες οφειλές με αυτόματες πιστώσεις στις εταιρίες.

Την περασμένη εβδομάδα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης χρησιμοποίησε ένα σχήμα λόγου προσπαθώντας να εξηγήσει πως σε περίπτωση GREXIT θα πρέπει το κράτος να επανακτήσει τον έλεγχο της κεντρικής του τράπεζας και του εθνικού νομισματοκοπείου. Τα ΜΜΕ όμως δεν κατάλαβαν το αστείο και παρουσίασαν την είδηση σαν ο Λαφαζάνης να οργάνωνε κομμάντο που θα επιχειρούσαν το βράδυ προκειμένου να ανακτήσουν τον έλεγχο των κτηρίων. Φυσικό, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα είχαν πρόβλημα να συνεχίσουν να λένε τα τρομερά τους ψέματα περί διπλασιασμού των οφειλών των απλών πολιτών σε περίπτωση GREXIT. Για αυτό άλλωστε προέβαλαν την έκθεση ενός άλλου μεγάλου διεθνούς οίκου, της Ernst & Young προκειμένου να αποδείξουν ότι όλα τα σενάρια καταστροφής είναι πραγματικά. Δείτε εδώ την αποδόμηση των επιχειρημάτων αυτών.

Το άλλο πρόσωπο που λοιδορείται συστηματικά από την πρώτη ημέρα της διακυβέρνησης της Πρώτη Φορά «Αριστερά» είναι ως γνωστόν η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μεταδίδονται διάφορα περιστατικά, όπως αυτό με τον βενζινά που κόντεψε να τον πλακώσει γιατί δεν της άλλαζε το λάστιχο στην Εύβοια, ή το «φτύσιμο» του ΠτΔ και των πολιτικών αρχηγών στην Γιορτή της Δημοκρατίας που οργανώθηκε στη Βουλή. Προσωπικά δεν είμαι οπαδός του τρόπου με τον οποίο ασκεί πολιτική η ΠτΒ αλλά νιώθω μεγαλύτερη ντροπή που η πολιτική ηγεσία αρνήθηκε να συμμετάσχει στην γιορτή που οργάνωσε το κοινοβούλιο. Ίσως γιατί όπως αποδείχτηκε τις τελευταίες ημέρες με τα νομοσχέδια των 900 σελίδων που πέρασαν νύχτα σε ένα άρθρο και με συνοπτικές διαδικασίες αποδείχτηκε ότι κανείς από δαύτους δεν είναι δα και μεγάλος οπαδός της Δημοκρατίας.

Τα ελληνικά συστημικά ΜΜΕ αντιμετωπίζουν ως σοβαρούς συνομιλητές τον «υπουργό-βιβλιοπώλη», Άδωνη Γεωργιάδη, τον «δεν πλήρωνα τους φόρους», Γεράσιμο Γιακουμάτο και τον «έχω πάει με τη μισή Αθήνα» Πέτρο Τατσόπουλο. Αυτοί μπορεί να φωνάζουν, να αφρίζουν, να σηκώνονται από τα πλατό και να φεύγουν αλλά είναι το ταπεραμέντο τους έτσι και άλλωστε έχουν πάρει ένα σωρό σταυρούς. Πράγμα που ισχύει πολύ περισσότερο για τους Βαρουφάκη, Λαφαζάνη και Κωνσταντοπούλου αλλά αυτό δεν έχει σημασία.

Το μόνο ευχάριστο νέο είναι ότι τα ΜΜΕ δεν κατάλαβαν ακόμα ότι εξαιτίας της σκληρής τους προπαγάνδας το ΟΧΙ πήρε το 61,3% στο πρόσφατο δημοψήφισμα και συνεχίζουν να παίζουν το σκληρό παιχνίδι προπαγάνδας που έχουν υιοθετήσει από τότε που τα βρήκαν με την Τρόικα και την εκπροσωπούν στα χρόνια της κρίσης.

Και δεν είναι μόνο τα ΜΜΕ. Είναι και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων που καμιά τους δεν ένιωσε την ανάγκη να απολογηθεί για τις 15 μονάδες που έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους στο δημοψήφισμα. Αυτές τις τελευταίες ημέρες παρουσιάζουν αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο που η κοινωνία βράζει και δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρεις απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΟΧΙ ακόμα και στην πιο στενή σου οικογένεια.

Μπορούν λοιπόν να χοντρύνουν το παιχνίδι τους όσο το επιθυμούν και το πιθανότερο είναι ότι στο τέλος η φούσκα που φουσκώνουν θα σκάσει με πάταγο στη μούρη τους. Γιατί η κοινή γνώμη καταλαβαίνει όλο και περισσότερο και απαιτεί όλο και πιο έντονα σοβαρά ΜΜΕ που θα του εξηγήσουν τι σημαίνουν όλα αυτά για την τσέπη τους και όχι για την τσέπη των ολιγαρχών καναλαρχών.