Δεν μπορώ να συμβαδίζω με τους δολοφόνους των συνανθρώπων μου

Αναδημοσίευση από το "παρατηρητής της Θράκης"

του Μουσταφά Τσολάκ [*]

Ήταν -ίσως- μια απ’ τις πιο δύσκολες στιγμές στη ζωή μου, η στιγμή που πήρα την απόφαση να αποχωρίσω απ’ τον ΣυΡιζΑ. Ήξερα ότι αφήνω πίσω τις ομορφότερες αναμνήσεις απ’ τη ζωή μου, αφήνω φίλους που πλέον δε ξέρω αν θα λέμε ένα «καλημέρα» και φεύγω νιώθοντας προδομένος.

Πριν οκτώ χρόνια οργανώθηκα στο ΣυΡιζΑ, μέσω της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς (ΔΕΑ). Θεωρώ πως ήμουν δραστήριος, ενεργός στο κίνημα και πιστός στις αρχές και στα ιδανικά μας, αυτά της αριστεράς…

Έφαγα τόνους δακρυγόνα για να φύγουν αυτοί που με τα μνημόνια καταστρέφουν τη χώρα αυτή, για να σταματήσει η λεηλασία της γης, για να μην περάσει ο φασισμός. Τσακώθηκα με καλούς φίλους, έμεινα άνεργος για το ΣυΡιζΑ…

Και τώρα;

Τώρα οι «σύντροφοί» μου, που τόσα χρόνια παλεύαμε και τρώγαμε δακρυγόνα μαζί, περνάνε ένα καινούργιο και χειρότερο μνημόνιο που θα είναι η ταφόπλακα της χώρας αυτής: που θα κλείσει και τις ελάχιστες επιχειρήσεις που έμειναν ανοιχτές, που θα στείλει και το τελευταίο κομμάτι των νέων ανθρώπων που απέμειναν ακόμα στη ξενιτιά, που θα ξεπουλήσει τα λιμάνια και τη δημόσια περιουσία και θα μας καταντήσει επίσημα προτεκτοράτο, θα ανοίξει το δρόμο για την άνοδο του φασισμού…
… και το χειρότερο; Θα οδηγήσει ένα σωρό ανθρώπους στην απελπισία και ύστερα στην αυτοκτονία!

Δολοφόνος δεν είναι μόνο αυτός που σκοτώνει άνθρωπο με μαχαίρι ή πιστόλι. Δολοφόνοι για μένα είναι και αυτοί που με τα μνημόνια που ψήφισαν οδήγησαν χιλιάδες ανθρώπους στην αυτοκτονία, ανάμεσα τους και οι σύντροφοί μου, όπως η Μαρία Χαράνη, ακτιβίστρια στο αντιφασιστικό κίνημα.

Εγώ, λοιπόν, αρνούμαι να βάψω με αίμα ανθρώπων τα χέρια μου, στηρίζοντας μια κυβέρνηση, ένα κόμμα που θα οδηγεί τους ανθρώπους στην αυτοκτονία! Δε μπορώ να συμβαδίζω με τους δολοφόνους των συνανθρώπων μου! Τελεία και παύλα!

Κάποιοι «σύντροφοί» μου, βέβαια, μας καλούν να στηρίξουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης και να μην χαλάσουμε την «ενότητα» στο κόμμα, για να μην γίνει, λένε, η κυβέρνηση «αριστερή παρένθεση».

Ευχαριστώ, αλλά δε θα πάρω! Τέτοια ενότητα –που θα στείλει τη χώρα στο γκρεμό– δε με ενδιαφέρει. Όσον αφορά το ανέκδοτο της «αριστερής παρένθεσης», μην ανησυχείτε, δε θα γίνει αριστερή παρένθεση η κυβέρνηση Τσίπρα, διότι δεν είναι αριστερή! Και όσοι όντως αριστεροί υπάρχουν εκεί μέσα (και πρώτα οι 32 που ψήφισαν ΟΧΙ στο νέο μνημόνιο) αν είναι ειλικρινείς, ας τη κάνουν από ‘κει και να κατέβουν στο λαό που τους στήριξε και θα τους στηρίξει.

Η «ουτοπία» που λεγόταν ΣυΡιζΑ τελείωσε. Τελείωσε, μάλιστα, χωρίς να ολοκληρώσει τον κύκλο του. Ο Τσίπρας και η «τσακαλοπαρέα» του, αποφάσισαν χωρίς εμάς, προχωράμε χωρίς αυτούς!

Εμπρός, λοιπόν, στην ανασυγκρότηση ενός νέου μετώπου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

[*] Ο Μουσταφά Τσολάκ είναι εκδότης της δίγλωσσης εφημερίδας της Θράκης «Barikat»