Βερολίνο: Η μάχη των πέντε στρατών

ο Δ. Παπαδημούλης χθες το βράδυ αναρωτιόταν τραγουδούντας "Μέρκελ με τα κίτρινα, ποιόν αγαπάς καλύτερα..."

«Τελευταία ευκαιρία» για την Ελλάδα χαρακτηρίζουν οι Γερμανοί την νέα πρόταση -στη βάση του υπάρχοντος προγράμματος- που θα φέρουν στο τραπέζι. Ωστόσο οι υποχωρήσεις που καλείται να κάνει η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο κάνουν κουρελοποιούν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αλλά σβήνουν τις κόκκινες γραμμές

Αναδημοσίευση από το "mao.gr"

Πίσω από κλειστές πόρτες και χωρίς εκπρόσωπο της Ελλάδας πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα το βράδυ η πολύκροτη πενταμερής συνάντηση Μέρκελ-Ολαντ-Γιουνκέρ-Ντράγκι και Λαγκάρντ στο Βερολίνο για το ελληνικό πρόβλημα. Στη συνάντηση κορυφής δηλαδή πήραν μέρος οι επικεφαλής της τρόικας και οι ηγέτες του γαλλογερμανικού άξονα.

Η απουσία του έλληνα πρωθυπουργού συζητήθηκε πολύ.  Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο ευρωπαίους αξιωματούχους, στόχος της συνάντησης ήταν η διαμόρφωση κοινής θέσης της τρόικας (όπως την αποκαλούν τα περισσότερα γερμανικά ΜΜΕ) και της ηγεσίας της ΕΕ για τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην επίσπευση των διαδικασιών καθώς αν μέχρι το τέλος του μήνα δεν επιτευχθεί συμφωνία, οδηγούμαστε αναπόφευκτα σε στάση πληρωμών και χρεοκοπία της Ελλάδας.

«Η συνάντηση έχει κύριο στόχο να κάνει στους Έλληνες μια τελευταία πρόταση-ευκαιρία, η οποία θα κινείται όμως αυστηρά στη βάση του παρόντος προγράμματος (μνημονίου) όπως τόνισαν στην Die Welt αξιωματούχοι της διαπραγματευτικής ομάδας των Βρυξελλών.

Παρά τις κραυγές και τις ψιθύρους ότι η σύνοδος του Βερολίνου θα …τραβούσε την πρίζα στην ελληνική οικονομία κάτι τέτοιο φυσικά δεν έγινε. Ακόμα και το τελεσίγραφο «take it or leave it» δεν διατυπώθηκε με αυτή τη μορφή.  Πολύ γενικόλογη η διαπίστωση της συνάντησης του Βερολίνου ότι η συμφωνία «χρειάζεται εντατική δουλειά και επιτάχυνση της διαπραγμάτευσης».  Ωστόσο αναμένεται συγκεκριμενοποίηση του τελεσιγράφου μέσα στη βδομάδα ενώ περιμένουμε δηλώσεις της Μέρκελ.

Σύμφωνα με το γερμανικό και γαλλικό τύπο το άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στη Le Monde «Η ευρώπη σε σταυροδρόμι» δημιούργησε ενόχληση σε κύκλους της ευρωπαϊκής ελίτ. Η περιγραφή της ΕΕ ως ένα αντιδημοκρατικό τεχνοκρατικό τερατούργημα που εφαρμόζει αντιλαϊκές πολιτικές αδιαφορώντας για τη λαϊκή ετυμηγορία, χαρακτηρίστηκε από ορισμένους ως «εχθρική κίνηση» που θυματοποιεί την Ελλάδα. Το άρθρο ωστόσο -αν και εξωραϊσμένα και με θολό περίγραμμα- παρουσίασε όλες σχεδόν τις υποχωρήσεις της κυβέρνησης από τις μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό μέχρι και τα εργασιακά.

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η Die Welt, ο Έλληνα πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δείχνει έτοιμος να κάνει ιστορικό συμβιβασμό όσον αφορά στις περικοπές των συντάξεων και στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, προκειμένου να υπάρξει συμφωνία και χρηματοδότηση.

Οι Γερμανοί επιμένουν πως αν η ελληνική κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε αλλαγές σε αυτή την κατεύθυνση στο ασφαλιστικό δεν θα υπάρξει συμφωνία.  Η φόρμουλα που αναζητείται κινείται στην κατεύθυνση της «δημιουργικής ασάφειας» που θα επιτρέψει στην ελληνική κυβέρνηση να διασώσει ορισμένα προσχήματα και να μην οδηγήσει σε γενικευμένη ανταρσία εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ.
Η συμφωνία όπως παρουσιάζεται από τα διεθνή ΜΜΕ σε κάθε περίπτωση θα κινείται ξεκάθαρα στη βάση της συνέχισης της πολιτικής λιτότητας της κυβέρνησης Σαμαρά.  Η κυβερνητική δέσμευση για κατάργηση του Μνημονίου στην πράξη εξαντλείται σε ευφημισμούς.

Το «αδιαπραγμάτευτο» και χωρίς δημοσιονομικό κόστος πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αποτελεί παρελθόν.  Και οι λεπτές κόκκινες γραμμές θυσιάζονται και αυτές.  Η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και με πιο άμεσο τρόπο πέραν της κατάργησης πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, καθώς και η μείωση του ύψους των συντάξεων -που συζητάει σύμφωνα με το γερμανικό τύπο ο Τσίπρας- βάζουν την «αριστερή κυβέρνηση» πέραν πάσης αμφιβολίας πλέον σε δρόμο πασοκοποίησης.

Η συμβιβαστική πρόταση:
Η «τελευταία ευκαιρία» της Ελλάδας σύμφωνα με την πενταμερή συνάντηση θα είναι η αποδοχή της τελικής πρότασης-τελευταίας ευκαιρίας. Η ελληνική έχει ήδη δεχτεί την αύξηση του ΦΠΑ, την διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, την ολοκλήρωση (με ελάχιστες τροποποιήσεις) του μνημονιακού προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και την αναβολή-ενταφιασμό της εργασιακής μεταρρύθμισης.  Το μεγάλο ερώτημα παραμένει: πως θα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να δικαιολογήσει στα μέλη του τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση των ορίων ηλικίας;

Αυτό που εξακολουθεί να τρομάζει τρόικα και γαλλογερμανικό άξονα δεν είναι τόσο το grexit όσο οι οικονομικές αλλά και πολιτικές επιπτώσεις μιας ρήξης με την Ελλάδα που θα έχει πρώτο αποτέλεσμα την κήρυξη στάσης πληρωμών.  Όσο και αν αξιωματούχοι δηλώνουν ότι πλέον οι χώρες της ΕΕ προετοιμάζονται έξι χρόνια για αυτό το ενδεχόμενο και έχουν θωρακιστεί, γεγονός παραμένει ότι η μη αποπληρωμή του χρέους θα φέρει αλυσιδωτές και απρόβλεπτες αντιδράσεις που θα βάλουν σε δοκιμασία αυτή της «θωράκιση».