έφθασε η ώρα που η κυβέρνηση θα αποφασίσει με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει...

Οι διαπραγματεύσεις με τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ φαίνεται ότι οδηγούνται σε αδιέξοδο. Οι απαιτήσεις για των δανειστών για εφαρμογή των κατευθύνσεων για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό παραμένουν ισχυρές και στερούν από την κυβέρνηση την δυνατότητα να υπογράψει μια συμφωνία, η οποία θα της επιτρέπει να ισχυριστεί ότι έχει εξασφαλίσει έστω και κάποιες στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να ξεκινήσει να εφαρμόζει το προεκλογικό της πρόγραμμα.

Οι πρόσφατες δηλώσεις (9-4-2015) της επικεφαλής του ΔΝΤ στο PBSNewsHour ότι «το συνταξιοδοτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι καταδικασμένο, δεν είναι βιώσιμο, επιβαρύνει την ελληνική οικονομία και πρέπει άμεσα να αναμορφωθεί» είναι χαρακτηριστικές αυτού του κλίματος.

Η κυβέρνηση κάθε μέρα που περνά κάνει και μερικά βήματα πίσω σε σχέση με τις προεκλογικές της εξαγγελίες. Είναι αποκαλυπτικός ο τρόπος που αποτυπώνονται αυτές οι υποχωρήσεις στο νομοθετικό έργο που φέρνει στην βουλή για ψήφιση. Ως γνωστόν τα προσχέδια των νομών τίθενται σε δημοσία διαβούλευση και μετά κατατίθενται στην βουλή για ψήφιση. Αν κάποιος παρατηρήσει τις διαφορές ανάμεσα στα αρχικά σχέδια και σε αυτά που έρχονται τελικά στην βουλή για ψήφιση, θα διαπιστώσει ότι αυτές μόνον ως εξαιρέσεις προέρχονται από παρατηρήσεις και προτάσεις που σημειώθηκαν στην δημόσια διαβούλευσή τους. Είναι συνήθως αλλαγές έγιναν για να ευθυγραμμιστούν με τις απαιτήσεις των δανειστών. 

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στην βουλή για τον «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης- Καταπολέμηση Γραφειοκρατίας και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση- Αποκατάσταση Αδικιών και άλλες διατάξεις».  Οι σημαντικές διαφορές με το αρχικό σχέδιο που είχε τεθεί σε διαβούλευση,  όπως η απαλοιφή κεφαλαίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στο δημόσιο, δεν προέκυψαν από την δημόσια διαβούλευση. Αυτή η μορφή κυβερνητικότητας δεν διαφέρει στο παραμικρό από την κυβερνητικότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων, όπου το τελικό λόγο στο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης είχαν τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Η διγλωσσία της κυβέρνησης για την βιωσιμότητα του χρέους είναι ο βασικός παράγοντας που δημιουργεί συγχύσεις και αυταπάτες τόσο για τις προθέσεις της κυβέρνησης, όσο και για τα πραγματικά επίδικα των διαπραγματεύσεων. Αυτή η διγλωσσία όμως δεν μπορεί να υπάρχει στην συμφωνία που ετοιμάζεται να υπογράψει η κυβέρνηση στο τέλος του Απρίλη...