ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Ποιο ήταν το σημαντικότερο λάθος όλα αυτά τα χρόνια;

Με αφορμή το άρθρο της “αυγής”:Σε καλό κλίμα η πρώτη συνάντηση ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜ.ΑΡ.

Οι επιτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ, οι δυσκολίες που συνάντησε, τα λάθη και οι αστοχίες έχουν την σφραγίδα του ΣΥΝ.

(Από την απόφαση του Διαρκούς Συνεδρίου του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας, 10 Ιουλίου 2013)

Ακριβώς αυτή η διαπίστωση συνεχίζει να ισχύει και σήμερα. Η απόφαση της διάλυσης του ΣΥΝασπισμού είναι πιο υποκριτική πολιτική απόφαση στην ιστορία της Αριστεράς στη χώρα μας. Το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το μόνο καινούργιο στοιχείο έφερε στην πολιτική είναι η αλλαγή στις τσόντες του ονόματός του: “ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας” έγινε “ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της Ριζοσπαστικής Αριστεράς”. Καμία αξιοσημείωτη τομή δεν υπήρξε η οποία να καταγράφεται τόσο στην απόφαση της διάλυσης του ΣΥΝ (δεν υπήρξε ούτε καν απολογισμός με μια στοιχειώδης πολιτική αποτίμηση της πορείας του) όσο και στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που καταγράφεται είναι η συνέχεια αυτής της πορείας. Αν λοιπόν θέλουμε να αντιληφθούμε στην μετεκλογική συγκυρία τα πραγματικά πλαίσια και όρια της σημερινής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να να προσεγγίσουμε μέσα από την ιστορικότητα του ΣΥΝ.

Ο ΣΥΝ ιστορικά ήταν και παραμένει ένα χρεοκοπημένο πολιτικό μόρφωμα. Η εκλογική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο, το οποίο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εκληφθεί ως επιβεβαίωση των πολιτικών και προγραμματικών θέσεων του ΣΥΝ. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έρμαιο της στρατηγικής ήττας της πολιτικής του ΣΥΝ. Η επιμονή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στην συνέχιση της ίδιας πολιτικής μόνο καταστροφικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.Προς το παρόν σας παρουσιάζουμε ένα αποκαλυπτικό απόσπασμα από την ομιλία στο 6ο συνέδριο του ΣΥΝ (Ιούνιος 2010) ενός εξέχοντος στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο θέτει το ερώτημα “Ποιο ήταν όμως το σημαντικότερο λάθος όλα αυτά τα χρόνια;” και δίνει την δική του απάντηση:

Ποιο ήταν όμως το σημαντικότερο λάθος όλα αυτά τα χρόνια;

Η αποδυνάμωση του Συνασπισμού, το δόγμα «όλα στον ΣΥΡΙΖΑ» ή, ακόμη χειρότερα, το φλερτάρισμα αρκετών εδώ μέσα με την άποψη «να διασπαστεί ο Συνασπισμός, να απαλλαγεί από τους ανανεωτικούς, τους δεξιούς και να κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κόμμα.»

Ε όχι! Τον Συνασπισμό πρέπει να κάνουμε ενιαίο κόμμα.

Στην 3η Πανελλαδική Διάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, 30-40 άτομα, «πεφωτισμένα», αποφάσισαν «ΣΥΡΙΖΑ παντού –μέλη του ΣΥΡΙΖΑ παντού». Κοντεύει ένας χρόνος από τότε. Από τότε, αυτή η απόφαση, που υπάρχει στο κείμενο το συνεδριακό, απέτυχε από την ίδια τη ζωή. Το 90% των τριακοσίων οργανώσεων του κόμματος δεν την υλοποίησαν και όμως μένει πεισματικά στα κείμενα. Παραμένει στα κείμενα, παρότι αυτοί που την έκανα σημαία, για να «καταπιούν» τον Συνασπισμό την έχουν εγκαταλείψει τώρα.

Κορυφαίο παράδειγμα, ο Αλέκος Αλαβάνος, ο οποίος μέσα σε μια νύχτα έγινε από «μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου», ηγέτης του Μετώπου για την Αλληλεγγύη και την Ανατροπή. Πότε φτιάχτηκε αυτό το Μέτωπο; Ποιοι τον εξέλεξαν;

Θα θυσιάσετε, συντρόφισσες και σύντροφοι, και απευθύνομαι τώρα σε όσους υποστηρίζουν τα κείμενα της πλειοψηφίας, θα θυσιάσουμε την ενότητα του ΣΥΝ, δείχνοντας την πόρτα στον Κουβέλη και στο ανανεωτικό ρεύμα της αριστεράς, για να ενωθούμε με ποιον σε ενιαίο κόμμα; Με τον ανεκδιήγητο Περικλή Κοροβέση, που λέει ότι ο Δραγασάκης και ο Κουβέλης τα «έπιασαν» και πρέπει να δικαστούν για το σκάνδαλο της Siemens, μια πολιτική πρόταση που δεν τολμά να καταθέσει ούτε ο πιο φανατικός μας αντίπαλος;

Με τον Αλέκο Αλαβάνο, που αφού τιμήθηκε από το κόμμα μας επί δεκαετίες, τώρα μας φτύνει και μας λοιδορεί; Που μας ζητάει να φύγουμε από τη «Βουλή της ντροπής», επειδή απέτυχε η προσπάθειά του να μείνουμε εκτός Βουλής; Που ανακάλυψε πόσο άχρηστη και επιζήμια είναι η προσπάθεια της Αριστεράς στη Βουλή και την Ευρωβουλή, μετά από τριάντα χρόνια δικής του αδιάλειπτης παρουσίας στη Βουλή και την Ευρωβουλή; Έλεος σύντροφοι!

Με ποιους θέλετε να κάνουμε νέο κόμμα και όχι με τους ανανεωτικούς; Με την ΚΟΕ, που ζητάει να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, υμνεί τον Στάλιν και βλέπει απολύτως εχθρικά τον Συνασπισμό και την ενότητά του;

Θέλουμε και μπορούμε να προχωρήσουμε μαζί. Μπορούμε, αρκεί να κάνουμε ένα βήμα μπρος στη σύνθεση, ένα βήμα πίσω στην αδιαλλαξία.

Πρώτα ο ΣΥΝ και η ενότητά του, μετά ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ξεκαθάρισμα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, σε σύντομο χρονικό διάστημα, με ποιους ναι και με ποιους όχι. Με ποιους μπορούμε να κάνουμε νέα πολιτική συμμαχία και ποιοι είναι υπονομευτές και αντίπαλοι της ενωτικής προσπάθειας, εχθροί του Συνασπισμού και καλύτερα με αυτούς να χωρίσουμε συναινετικά. Κοινή δράση ναι, συνύπαρξη όμως όχι, είναι φθοροποιός.

Ποιό είναι αυτό το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, μπορείτε να το βρείτε εδώ:

Μια ..."προεδρική" ομιλία από το συνέδριο του ΣΥΝασπισμού

Με αφορμή την συζήτηση που γίνεται για το ζήτημα των “συμμαχιών” σε επόμενο κείμενό μας θα καταδείξουμε που πραγματικά οδηγούν οι μετεκλογικές επιλογές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.