Οι φανεροί χρηματοδότες της «Ελευθεροτυπίας»

Αναδημοσίευση από την "Εφημερίδα των συντακτών"(26/2/2013)

Του Δημήτρη Ψαρρά

«Συνελήφθη σήμερα το μεσημέρι, από αστυνομικούς του Τ.Α. Ν. Κόσμου 46χρονη ημεδαπή, Αντιπρόεδρος Ανώνυμης Εταιρείας, για μη καταβολή εργοδοτικών και εργατικών εισφορών προς το ΙΚΑ ύψους 266.359,27 ευρώ. Η συλληφθείσα οδηγήθηκε στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών».

Η ανακοίνωση αυτή που εκδόθηκε το Σάββατο από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής αναφερόταν στη μία από τις δύο μεγαλομετόχους της Χ.Κ. Τεγόπουλος, την Ελένη Τεγοπούλου. Και ομολογώ, αυτό που έκανε μεγαλύτερη έκπληξη δεν είναι η ενέργεια της αστυνομίας, όσο το ύψος του ποσού για το οποίο της ασκήθηκε η δίωξη. Γιατί είναι γνωστό ότι οι οφειλές της εταιρείας αυτής προς τους εργαζομένους της ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ. Αλλά ο «ΙΚΑς», που λέει και ο Ζήκος, έχει μεγαλύτερη νομική προστασία από τους εργαζομένους.

Πάντως η κυβέρνηση ήδη έστειλε το δικό της μήνυμα. Από χθες το πρωί ζητήθηκε η παραίτηση του Κώστα Τσουπαρόπουλου, προέδρου του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, ο οποίος είχε καταφύγει στη Δικαιοσύνη εναντίον όσων εκδοτών δεν καταβάλλουν τις νόμιμες εισφορές στα Ταμεία.
Η είδηση της σύλληψης δεν καταγράφηκε στην «Ελευθεροτυπία». Βέβαια η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» είχε μια ενδιαφέρουσα αποκάλυψη για την ύπαρξη εμβάσματος από τον ήδη καταζητούμενο Πέτρο Κυριακίδη στον Αντώνη Δελλατόλα, εκδότη των εφημερίδων «Ποντίκι» και «6 Μέρες». Ακολουθώντας τη μεθοδολογία της συνεταίρου του στη Χ.Κ. Τεγόπουλος, ο νέος εκδότης της εφημερίδας Χάρης Οικονομόπουλος έστειλε από το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας το δικό του σιβυλλικό μήνυμα: «Χρηματοδότηση του Τύπου», και από κάτω ένα τεράστιο λατινικό ερωτηματικό. Υπογραφή: Χάρης Οικονομόπουλος.
Αλλά ποιος χρηματοδοτεί τη δική του εφημερίδα; Η απάντηση δεν είναι καθόλου δύσκολη.

Το κρυφτούλι των εκδοτών 

Η εφημερίδα που κυκλοφορεί από τις 10 Ιανουαρίου με τα ονόματα «Ελευθεροτυπία» και «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» εκδίδεται από ένα υβριδικό εταιρικό σχήμα, το οποίο από πρώτη ματιά φαίνεται ακατανόητο. Εμφανίζεται η Χ.Κ. Τεγόπουλος ως «ιδιοκτήτρια των σημάτων», ενώ η εταιρεία Τρίτη Οψη Α.Ε. Εντύπων και ηλεκτρονικών εκδόσεων έχει τη «διοίκηση και διαχείριση της έκδοσης». Το σχήμα βέβαια είναι ακόμα ρευστό. Ενώ αρχικά εμφανίστηκε ως «εκδότης» η Μάνια Τεγοπούλου, από τη Δευτέρα 18.2.2013 εμφανίζονται δύο εκδότες, η ίδια και ο κ. Οικονομόπουλος, ενώ την Κυριακή 24.2.2013 μένει αυτός ως μόνος εκδότης και χθες εμφανίστηκε πάλι το εκδοτικό δίδυμο.

Το παράξενο επιχειρηματικό σχήμα έχει μόνο μία σκοπιμότητα. Μέσω της παρένθετης εταιρείας, να παρακαμφθούν τα μεγάλα χρέη τής Χ.Κ. Τεγόπουλος προς τους πιστωτές της και κυρίως τους εργαζομένους, στους οποίους χρωστά πολλά εκατομμύρια από δεδουλευμένα και αποζημιώσεις, και να γίνει δυνατή η συνέχιση της έκδοσης της «Ελευθεροτυπίας», παρά την ύπαρξη δικαστικών αποφάσεων που απαγορεύουν τη μεταβίβαση του τίτλου σε άλλη εταιρεία.

Ο Χάρης Οικονομόπουλος εμφανίστηκε αρχικά ως δικηγόρος της Χ.Κ. Τεγόπουλος, υπερασπίζοντας την εταιρεία στα δικαστήρια εναντίον των εργαζομένων. Ηταν αυτός που συντόνισε την προσφυγή της Χ.Κ. Τεγόπουλος στο άρθρο 99, με σκοπό να «κουρευτούν» οι απαιτήσεις των εργαζομένων. Οταν η αίτηση αυτή απορρίφθηκε με μια εξαιρετικά φιλεργατική δικαστική απόφαση, ο κ. Οικονομόπουλος βρέθηκε και πάλι στα δικαστήρια, επιχειρώντας αυτή τη φορά να παρεμποδίσει την έκδοση του απεργιακού φύλλου των εργαζομένων. Και αυτή τη φορά η προσπάθειά του έπεσε στο κενό. Τα δύο απεργιακά φύλλα βγήκαν και είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία.

Στα τέλη του περασμένου χρόνου ο κ. Οικονομόπουλος εμφανίστηκε ξαφνικά από δικηγόρος ως συνεταίρος των δύο μεγαλομετόχων της Χ.Κ. Τεγόπουλος, λαμβάνοντας (με άγνωστο αντίτιμο) το 27% των μετοχών της εταιρείας. Από τότε προβάλλεται ως οιονεί «ισχυρός άνδρας» της επιχείρησης, ο οποίος λύνει και δένει όχι μόνο σε επιχειρηματικά ζητήματα, αλλά και… δημοσιογραφικά.

Οπως έχουμε αποκαλύψει σε άλλο ρεπορτάζ («Εφ.Συν.», 11.1.2013), η Τρίτη Οψη ξεκίνησε ως μια εταιρεία «real estate» συμφερόντων Καμπουρίδη-Χαραλαμπίδη-Οικονομόπουλου, παράλληλα με δεκάδες άλλες που έφεραν διαφορετικά ονόματα αλλά είχαν τον ίδιο σκοπό: την προσέλκυση επενδυτών και τη χρηματιστηριακή εκμετάλλευση «ευκαιριών». Είχαμε επισημάνει την ειδική συγγενική σχέση του κ. Καμπουρίδη με το ζεύγος Μπακογιάννη-Κούβελου και την ανάμειξη εταιρειών του ομίλου του σ’ αυτό που αποκλήθηκε «Βατοπέδι της Μαγνησίας». Οσο για τη μετατροπή της εταιρείας από επιχείρηση ακινήτων σε εκδοτική, αυτή έγινε με τροποποίηση του καταστατικού που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ μόλις στις 10.1.2013, την ημέρα δηλαδή που εκδόθηκε η νέα «Ελευθεροτυπία». Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι περισσότερο. Η σημερινή εταιρεία Χ.Κ. Τεγόπουλος εμφανίζεται να μην αναγνωρίζει τις υποχρεώσεις της χθεσινής εταιρείας Χ.Κ. Τεγόπουλος, αποκηρύσσοντας ακόμα και τα επίσημα έγγραφά της!

Στις 4.2.2013 η Χ.Κ. Τεγόπουλος δήλωσε στο Πρωτοδικείο Αθηνών ότι δεν οφείλει να αποζημιώσει τους εργαζομένους που έχει απολύσει, διότι «το επικαλούμενο έγγραφο δεν φέρει υπογραφή», εφόσον δεν φέρει «το πλήρες ονοματεπώνυμο εκείνου που το υπογράφει». Με δυο λόγια, η εταιρεία αποκηρύσσει επίσημο έγγραφο δικό της (με σφραγίδες και υπογραφές) προκειμένου να αποφύγει τις έννομες συνέπειές του. Τύφλα να 'χει το Μνημόνιο. Απολύουμε και μετά αρνούμαστε την υπογραφή στο χαρτί της απόλυσης. Πώς δεν το σκέφτηκε ο κ. Τόμσεν;

Βέβαια είναι προφανές ότι σε κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να σταθεί αυτός ο άθλιος ισχυρισμός. Αλλά προκαλεί πραγματικά εντύπωση η άνεση με την οποία προχωρά σε μια τέτοια κίνηση ο φερόμενος ως εκδότης της εφημερίδας.

Γιατί είναι εξαρχής γνωστό ότι όλη η προσπάθεια «εξυγίανσης» της επιχείρησης στηριζόταν στην απόλυση μεγάλου μέρους των εργαζομένων. Πρώτος το ανακοίνωσε ο οικονομικός διευθυντής τον Αύγουστο του 2011, μαζί με την απόφαση της επιχείρησης να σταματήσει να πληρώνει μισθούς. Το business plan για την υπαγωγή στο άρθρο 99 προέβλεπε την απόλυση του 50%, ενώ οι απολύσεις που είχαν ήδη συντελεστεί χρησιμοποιήθηκαν ως επιχείρημα για να πειστεί το δικαστήριο. Αλλά ακόμα και το «Σχέδιο Εξυγίανσης» που συνέταξε η εταιρεία στις 11.10.2012 προβλέπει απολύσεις όλων και «επαναπρόσληψη μόνο του αναγκαίου προσωπικού».

Η ίδια η Μάνια Τεγοπούλου είχε δεσμευτεί εγγράφως ότι «δεν προτίθεμαι να αμφισβητήσω τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις των συντακτών και εργαζομένων σε καμία περίπτωση» (2.1.2012). Τα ίδια είχαν επαναληφθεί με πολλά άλλα έγγραφα (ενδεικτικά: 9.1.2012, 13.1.2012, 25.1.2012, 3.3.2012). Μάλλον και σ’ αυτή τη δέσμευση δεν θα υπήρχε ολογράφως η υπογραφή της.

Ο ρόλος των εργαζομένων 

Το βασικό τέχνασμα που χρησιμοποίησε η Χ.Κ. Τεγόπουλος για να πείσει μια μικρή μερίδα εργαζομένων να την ακολουθήσουν ήταν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλιστούν όχι μόνο κάποιες θέσεις εργασίας (170 από 870), αλλά και η εξόφληση δεδουλευμένων και αποζημιώσεων για όλους τους εργαζομένους. Τώρα βλέπουμε ότι αμφισβητούνται από την επιχείρηση οι οφειλές της στους «μη αρεστούς» εργαζομένους.

Το χειρότερο είναι ότι στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τις νόμιμες υποχρεώσεις τους οι διοικούντες τη Χ.Κ. Τεγόπουλος χρησιμοποιούν και ορισμένους εργαζομένους, οι οποίοι δέχονται να βαφτίσουν το κρέας ψάρι. Είδαμε τον δημοσιογράφο που πρότεινε ως μάρτυρα η διοίκηση τον περασμένο Νοέμβριο να μιλά στο δικαστήριο για «εξαναγκασμό σε παραίτηση» των εργαζομένων αντί για απόλυση, ενώ δημοσιεύτηκε και κείμενο στη νέα «Ελευθεροτυπία» στο οποίο εμφανίζονται οι εργαζόμενοι και όχι η εταιρεία να έχουν προβεί σε καταγγελία σύμβασης (7.2.2013). Το κείμενο υπογράφουν «οι εργαζόμενοι». Συμφωνούν άραγε όλοι τους; Εδώ η υπόθεση έχει σχέση με την προσωπική αξιοπρέπεια του καθενός.

Το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά ήταν προσχεδιασμένα. Η Κύρα Αδάμ, η τελευταία διευθύντρια της «Ελευθεροτυπίας», η οποία είχε τοποθετηθεί στη θέση αυτή από τη Μάνια Τεγοπούλου, είχε κάνει μια σημαντική αποκάλυψη κατά την αποχώρησή της από την επιχείρηση (3.4.2012). Στα τέλη Φεβρουαρίου 2012 έγινε σύσκεψη διευθυντικών στελεχών στο σπίτι τής τότε εκδότριας και «παρουσιάστηκε η πρόταση της Χ.Κ. Τεγόπουλος με αντικείμενο την άμεση επαναλειτουργία της εφημερίδας με ένα μέρος των εργαζομένων και με νέο υπολογισμό μισθοδοσίας τους». Σύμφωνα με την αφήγησή της, η κυρία Αδάμ εξέφρασε την αντίθεσή της και επέμεινε ότι «η επαναλειτουργία της εφημερίδας προϋποθέτει την προηγούμενη ρύθμιση καταβολής δεδουλευμένων και αποζημιώσεων σε όσους συναδέλφους εκ των 800 δεν θα χρησιμοποιηθούν στο νέο σχήμα της εφημερίδας». Η πρόταση δεν έγινε δεκτή.

Η απάντηση, λοιπόν, στο ερώτημα του κ. Οικονομόπουλου για τη χρηματοδότηση του Τύπου είναι πολύ απλή, τουλάχιστον όσον αφορά τη δική του εφημερίδα. Με την παρακράτηση των δικών μας δεδουλευμένων και αποζημιώσεων, με τα δικά μας ακούσια «δανεικά» έγινε κι αυτός εκδότης. Οι φανεροί χρηματοδότες της νέας «Ελευθεροτυπίας» είμαστε όλοι εμείς. Μπορεί βέβαια να υπάρχουν και «κρυφοί».