Αναρτήσεις
Χωρίς κανένα σχόλιο, αναδημοσιεύουμε το παρακάτω απόσπασμα από την iskra (οργάνο της Αριστερής Πλατφόρμας/Αριστερό Ρεύμα). Προσοχή! Δεν κάνουμε πλάκα... Το απόσπασμα είναι πραγματατικό και μπορείτε να το δείτε με τα ίδια σας τα μάτια, εδώ: ΕΝΑΣ 98 - ΧΡΟΝΟΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΚΕ!
Ο διάλογος αυτός για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ έχει πάρει στην κυριολεξία φωτιά και αξίζουν έπαινοι στο ΚΚΕ για την διεξαγωγή του, η οποία μοιάζει να δίνει τη δυνατότητα στα μέλη, τα στελέχη και τους φίλους του ΚΚΕ να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, ακόμα και αν είναι σε πλήρη διάσταση με τις επίσημες θέσεις.
Αυτό που παρατηρούμε με μια πρώτη ματιά είναι ότι στο διάλογο του 19ου Συνεδρίου εμφανίζεται ένα κύμα αρκετά επιχειρηματολογημένων απόψεων οι οποίες αντιπαραθέτουν στο άμεσο αντικαπιταλιστικό μέτωπο για το σοσιαλισμό , που προτείνουν οι «θέσεις» του 19ου Συνεδρίου, ως άμεσο στόχο το αντιμπεριαλιστικό-αντιμονοπωλιακό-δημοκρατικό μέτωπο ( ΑΑΔΜ), που κατ΄αρχήν είχε εισαγάγει το 15ο συνέδριο του ΚΚΕ.
Είναι πολλοί στο διάλογο που θεωρούν ότι η πρόταξη και η περαιτέρω επεξεργασία στη στρατηγική του ΚΚΕ του ΑΑΔΜ συνιστά την πιο ρεαλιστική και αποτελεσματική στρατηγική μετάβασης στο σοσιαλισμό, αντί της πρόταξης της αντικαπιταλιστικής-σοσιαλιστικής επιλογής, η οποία ενδεχομένως περιορίζει την εμβέλεια και την επιρροή του ΚΚΕ και δυσχεραίνει το άνοιγμα των δρόμων για επαναστατικούς μετασχηματισμούς στην ελληνική κοινωνία.
Η μοναξιά και τα αδιέξοδα του "βαθιού" αριστερού ρεύματος το έχουν οδηγήσει σε παραλήρημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραγική κατάσταση!...
Μα τι λες τώρα!
Διαγραφή"Ο διάλογος αυτός για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ έχει πάρει στην κυριολεξία φωτιά" από τα κείμενα του Ν. Μπογιόπουλου που αναδημοσιεύει η ισκρα και τα οποία είναι σε πλήρη διάσταση με τις επίσημες θέσεις....
Την συζήτηση για το ΑΑΔΜ την έβαλε δημόσια η
ΑπάντησηΔιαγραφήνέα σπορά. Και φαίνεται από τον προσυνεδριακό διάλογο ότι αυτή η "φράξια" βάζει τώρα τις διαχωριστικές γραμμές στον προσυνεδριακό διάλογο του ΚΚΕ. Η ίσκρα, δεν γνωρίζει τίποτα από "φραξιονιστική διαπάλη" των μηχανισμών...
που το είδανε αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφή...ακόμα και αν είναι σε πλήρη διάσταση...
Ο διάλογος που δημοσιεύεται στις στήλες του ρ είναι εκτός των άλλων και βαρετός. Μόνον μαζοχιστές μπορούν και διαβάζουν τέτοια κείμενα σήμερα
Χρήστος Παφύλας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΟΒ Μαρκοπούλου - Πόρτο Ράφτη
Απόσπασμα:
Σήμερα, ενώ επικαλούμαστε την επανάσταση, την προπαγανδίζουμε με τέτοιον τρόπο, που απωθεί και μας απομονώνει από το λαό. Μιλάμε για λαϊκή συμμαχία και είμαστε ικανοποιημένοι από τη συμμαχία του ΠΑΜΕ με την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ και την ΟΓΕ, δηλαδή τη συμμαχία των κομματικών μας μελών. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν στις πρόσφατες εκλογικές μάχες, ενώ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχασαν περίπου 3,5 εκατομμύρια ψηφοφόρους, αυτή τη λαϊκή δυσαρέσκεια να την καρπωθούν άλλες δυνάμεις και κύρια ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αντί το κόμμα να μπει μπροστά, να συσπειρώσει το λαό, για να μην περάσουν οι συνέπειες από την εφαρμογή των μνημονίων, σήμερα προτάσσει την επανάσταση. Είναι άλλο να λες ότι σήμερα δεν φτάνει να παλεύει κάποιος ενάντια στα μνημόνια και την πολιτική που φέρνει φτώχεια και εξαθλίωση. Απαιτούνται πιο ριζικές αλλαγές. Να γίνει έξοδος της χώρας από την ΕΕ, ο λαός να πάρει την εξουσία στα χέρια του και να γίνει κύριος του πλούτου που παράγει. Μέχρι τότε όμως πρέπει όλοι μαζί, «ο λαός», να παλέψουμε για να μην περάσουν μέτρα που φέρνουν την ελληνική κοινωνία δεκαετίες πίσω.
Και άλλο αυτό που συμβαίνει σήμερα, όπου καλείς να παλέψει μαζί σου μόνο αυτός που συμφωνεί με το στρατηγικό σου στόχο. Δικαιολογημένα, λοιπόν, να σου γυρίσει την πλάτη ο λαός, και κάποιες στιγμές να σου καταλογίζει έλλειψη σοβαρότητας, λέγοντας «εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν».
Και όχι μόνο αυτό, αλλά με τη στάση μας δώσαμε το δικαίωμα στον ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζεται ως ο εκφραστής της Αριστεράς στη χώρα μας και με την τακτική του να κατορθώνει να κερδίζει ακόμα και ψηφοφόρους μας. Ισως για ένα μέρος του λαού η ψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ να ήταν μια εύκολη διαμαρτυρία, ίσως για κάποιους άλλους να είναι μια καλή εφεδρεία για το κοινωνικό σύστημα. Η εκλογική συρρίκνωση του Κόμματος δεν έγινε επειδή κυριάρχησε ο αντικομμουνισμός στην πολιτική ζωή της χώρας, έγινε με ευθύνη της ΚΕ.
Μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό; Σίγουρα ναι. Στο 15ο Συνέδριο, αποφασίσαμε ότι ο άμεσος πολιτικός στόχος θα είναι η δημιουργία του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου. Δυστυχώς, με αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις - και αυτό έγινε «μεθοδικά» από την καθοδήγηση - το πρόγραμμα του κόμματος αλλοιώθηκε. Σύμμαχός μας πλέον θεωρείται μόνο όποιος συμφωνεί με την ανατροπή του συστήματος!! Δηλαδή μόνο οι οπαδοί μας!! Κανένας άλλος.
Κι ας έγραφε ο Λένιν για τον κίνδυνο του αριστερισμού...
Αν όμως το κόμμα υλοποιούσε την απόφαση του 15ου Συνεδρίου, και με την επεξεργασία που έγινε στο 16ο για τη δημιουργία του Μετώπου, θα είχε συσπειρώσει ένα μεγάλο μέρος του λαού. Το εργατικό κίνημα κάτω από καλύτερες θέσεις θα αντιπάλευε την επίθεση της ΕΕ, των μονοπωλίων και των τραπεζών.
Ενώ σήμερα ο λαός είναι απροστάτευτος, παγιδευμένος στην κυβερνητική εναλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ και στην «δήθεν» ενότητα της αριστεράς.
Επαναστατικό δεν είναι να επικαλείσαι μόνο την επανάσταση, αλλά και να δημιουργείς τις προϋποθέσεις γι' αυτήν. Να μπορείς να συσπειρώσεις μεγάλα τμήματα του λαού σ' αυτήν την κατεύθυνση. Γι' αυτό το κόμμα δεν παίζει τον ιστορικό του ρόλο. Χάνει την αίγλη που απέκτησε απ' την υπεροχή της ιδεολογίας του, απ' την ιστορική του πορεία, απ' τους αγώνες του. Ο λαός απ' το ΚΚΕ έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις, γι' αυτό και είναι αυστηρός μαζί του. Στην κατοχή με την τακτική του συσπείρωσε την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δημιούργησε το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, ελευθέρωσε τη χώρα.
Σήμερα δεν παίρνουμε πρωτοβουλίες για τη συσπείρωση του λαού για να λυθούν τα τόσα σοβαρά προβλήματά του. Ακόμη και η επανεμφάνιση φασιστικού κόμματος δε μας συγκινεί, ώστε να πάρουμε πρωτοβουλίες, που να έχουν στόχο την ενημέρωση του λαού, την καταδίκη αυτής της ιδεολογίας και την απομόνωσή της. Σήμερα πρωτοβουλίες για αντιφασιστικές συσπειρώσεις παίρνουν άλλες δυνάμεις (π.χ. ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Πορτο Ράφτη), ενώ εμείς μένουμε μακριά, φοβούμενοι μήπως εισχωρήσουν σ' αυτές παράγοντες της πολιτικής ζωής.
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7333908&publDate