Γουί αρ Αnonymous!

Αναδημοσίευση από την "Αυγή"

Της Γιάμαλη Αναστασία

Δύο εβδομάδες πριν, μία από τις κόκκινες γραμμές ξεπεράστηκε. Δύο εβδομάδες πριν σκοτώθηκε ο Άαρον Σουάρτζ. Σκοτώθηκε γιατί ήταν αντιμέτωπος με μια αδύνατη επιλογή. Σκοτώθηκε γιατί υποχρεώθηκε να παίξει ένα παιχνίδι που δεν μπορούσε να κερδίσει, μια στρεβλή ερμηνεία της δικαιοσύνης, ένα παιχνίδι που η μόνη κίνηση που κερδίζει είναι να μην το παίξεις». Αυτές τις λέξεις και άλλες τέτοιες βεβαρημένες θα διάβαζε κανείς αν έμπαινε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ το Σάββατο. Όχι, η αμερικανική κυβέρνηση δεν απότισε φόρο τιμής στον "γκουρού του ίντερνετ", ακτιβιστή, ιδιοφυή 26χρονο Άαρον Σουάρτζ που αυτοκτόνησε στις 12 Ιανουαρίου. Ήταν οι Anonymous που πήραν ξανά την κατάσταση στα.. πληκτρολόγιά τους...

Οι Anonymous χτύπησαν την ιστοσελίδα του υπουργείου Δικαιοσύνης τόσο που την άφησαν... λιπόθυμη για ώρες και στη συνέχεια ανέβασαν κείμενο με το οποίο κατηγόρησαν για τον θάνατο του Σουάρτζ την αμερικανική δικαιοσύνη και τις διώξεις εναντίον του. Μεταξύ άλλων, ζήτησαν την αναμόρφωση του δικαστικού συστήματος των ΗΠΑ, την ελεύθερη πρόσβαση στην ενημέρωση, ενώ παράλληλα εξήγγειλαν την έναρξη της «Επιχείρησης Τελευταίο Καταφύγιο».

Οι διαδικτυακοί ακτιβιστές απείλησαν πως, εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους, θα δώσουν στη δημοσιότητα δεδομένα από ιστοσελίδες αμερικανικών κυβερνητικών οργανισμών που έχουν στην κατοχή τους. Ο Σουάρτζ ήταν αντιμέτωπος με ποινή φυλάκισης έως και 30 χρόνων, καθώς κατηγορούνταν ότι υπέκλεψε χιλιάδες επιστημονικά και ακαδημαϊκά αρχεία από το ΜΙΤ για να τα αναρτήσει χωρίς αντίτιμο στο Διαδίκτυο. Εκείνος δήλωνε αθώος. Πίστευε βαθιά στην ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας. Είχε κατάθλιψη. Είχε συντάξει μανιφέστο στο οποίο εξηγούσε πως "ο επιμερισμός των πληροφοριών δεν είναι κάτι ανήθικο, αλλά αποτελεί επιτακτική ανάγκη". Σκεφτόταν την αυτοκτονία. Οι γονείς του, σε ανακοίνωσή τους, μίλησαν όχι για προσωπική τραγωδία, αλλά για προϊόν εγκληματικού δικαστικού συστήματος.

Ένα πανίσχυρο καταπιεστικό σύστημα, όπως αυτό της ιντερνετικής ασφάλειας, καλώς αντιμετωπίζεται με ακτιβισμό. Είναι, αν μη τι άλλο, ανακούφιση να ξέρει κανείς ότι κάποιος εκδικείται, κάποιος τιμωρεί, κάποιος ορθώνει το ανάστημά του... Ενδεχομένως οι Anonymous να μην είναι λύση πρώτης επιλογής, καθώς δεν έχουν θετική ατζέντα, ωστόσο υπερασπίζονται το κοινό περί δικαίου αίσθημα... Και όσοι υπερασπίζονται τα αυτονόητα σήμερα... που κανείς δεν βλέπει τον ελέφαντα στο δωμάτιο, κερδίζουν επάξια τη συμπάθειά μας...