ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Γιατί τα καθεστωτικά ΜΜΕ προβάλλουν τον Α. Αλαβάνο;



(με αφορμή σχόλια που δημοσιεύτηκαν [εδώ])

Ο Α. Αλαβάνος είναι ένας οξυδερκής πολιτικός. Πριν δυο χρόνια, με την πρωτοβουλία για την ίδρυση του ΜΑΑ (Μέτωπο Αλληλεγγύης & Ανατροπής) οραματιζόταν αυτό ακριβώς που είναι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Η ομιλία του στο Σπόρτιγκ (όποιος θέλει μπορεί να την δει εδώ: Εικόνες από την εκδήλωση του "Μετώπου Αλληλεγγύης & Ανατροπής" στο ΣΠΟΡΤΙΓΚ) είχε γίνει τότε αντικείμενο κατηγοριών, ανάλογων με αυτών που δέχεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ από τους άσπονδους φίλους του και τους εχθρούς του: ότι θέλει να δημιουργήσει ένα πολιτικό υποκείμενο πολιτικά πιο πλατύ από τον ΣΥΡΙΖΑ και να κάνει ανοίγματα προς τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Εκείνη την εποχή που το ΜΑΑ γέμιζε το ΣΠΟΡΤΙΓΚ και άνοιγε νέα πολιτικά ζητήματα τα οποία εμπεριείχαν μια ανατρεπτική δυναμική για το πολιτικό σκηνικό, τα καθεστωτικά ΜΜΕ αγνοούσαν και το ΜΑΑ και τον Α. Αλαβάνο.

Η θέση του Α. Αλαβάνου είναι στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Οι απόψεις που πρεσβεύει εκφράζονται ήδη στο εσωτερικό του, και μάλιστα σε πιο «ακραίες» εκδοχές. Το κριτήριο για την αποδοχή ή την απόρριψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν βρίσκεται σε αυτές τις απόψεις, ούτε στο αν είναι ηγεμονικές ή στο πόσο ανταγωνιστικές είναι με κάποιες άλλες. Το κριτήριο είναι αν αυτές οι απόψεις είναι πράγματι ανταγωνιστικές με την θέση που κατέχει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην ταξική πόλωση, όπως αυτή εκφράζεται στην πολιτική συγκυρία. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ βρέθηκε σήμερα να εκφράζει το ένα σκέλος αυτής της πόλωσης. Η έκβαση της ταξικής πάλης η οποία οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την θέση, δεν καθορίστηκε από την ηγεμονία κάποιων απόψεων στο εσωτερικό του που συγκροτούνται πάνω σε συγκεκριμένες “προγραμματικές θέσεις” με τις οποίες ο Α. Αλαβάνος εκφράζει τις διαφωνίες του. Κρίθηκε από το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ λειτούργησε - με την πολυφωνία του αλλά και τις όποιες πολιτικές του αντιφάσεις - ως “ομπρέλα” της λαϊκής αγανάκτησης και ελπίδα προστασίας από την καταιγίδα των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης. Η τύχη της χώρας θα κριθεί απ' ότι φαίνεται από την τύχη αυτής της ομπρέλας. Το πολιτικό διακύβευμα της συγκυρίας δεν είναι το ευρώ ή δραχμή, αλλά αν αυτή η ταξική πόλωση θα ανατρέψει το πολιτικό σύστημα με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία. Αυτή η προοπτική τρομάζει τον ντόπιο και ευρωπαϊκό αστισμό. Το πείραμα κινδυνεύει να εκτραπεί: Οι φυσιολογικές “εργαστηριακές” συνθήκες κινδυνεύουν να ανατραπούν μετατρέποντας τους “παρατηρητές” σε μετόχους τους πειράματος. Σε συνθήκες τέτοιας οξυμένης πόλωσης, τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Όπως δεν υπήρξε και την εποχή του ΕΑΜ...
Ο αστισμός, ο οποίος έχει τρομοκρατηθεί μπροστά στον κίνδυνο στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να είναι πρώτο κόμμα και να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, επεξεργάζεται τα δικά του “PLAN B” για να ακυρώσει αυτές τις προοπτικές. Στα πλαίσια αυτών των σχεδιασμών είναι διατεθειμένος να παρέχει αφειδώς βοήθεια στους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Η προοπτική οικοδόμησης ενός αριστερού πόλου ανταγωνιστικού προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις επόμενες εκλογές, προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στον αστισμό. Καμία σημασία δεν έχει το «επαναστατικό» πολιτικό του πρόγραμμα, αφού δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει την εκλογική αυτοδυναμία ή να συγκροτήσει συμμαχική κυβέρνηση για να πραγματώσει τα πολιτικά του σχέδια. Αυτά ήταν, είναι και θα παραμείνουν σχέδια... Αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα: Να καταφέρει να ανατρέψει την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, να οξύνει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του με στόχο να αποσπάσει απ’ αυτόν κάποιο στελεχικό δυναμικό και να αφαιρέσει ένα κρίσιμο ποσοστό από την εκλογική του δυναμική ώστε να χάσει τις εκλογές. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λόγω της περιθωριοποίησης στην οποία έχει οδηγηθεί από δικά της λάθη και το ΚΚΕ λόγω του σεχταρισμού του, έχουν περιορισμένη διεισδυτικότητα στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Αν κρίνουμε μάλιστα και από τις τελευταίες εκλογές τότε μάλλον το αντίθετο συμβαίνει…

Αν η εσωτερική αντιπολίτευση στο ΚΚΕ (δεν εννοούμε βεβαίως τον Ν. Μπογιόπουλο τον οποίο η “ίσκρα” και ορισμένα κομμάτια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς προσπαθούν να αναδείξουν ως “αρχηγό” της) καταφέρει και επιβάλλει  ένα μετωπικό άνοιγμα, τότε το ΚΚΕ έχει κάποιες πιθανότητες να γίνει εκφραστής του αντιευρωπαϊκού μπλοκ στην χώρα μας με μαζικούς όρους. Με τις συνθήκες πολιτικής πόλωσης όπως έχουν ήδη διαμορφωθεί, δεν θα μπορεί υπάρξει ζωτικός χώρος για άλλα πολιτικά μορφώματα που έχουν παρόμοιες πολιτικές θέσεις χωρίς την «βοήθεια» του αστισμού…

Την δύναμη των Ιδεολογικών Κρατικών Μηχανισμών να κατασκευάζουν αλλά και να διαλύουν διάφορα πολιτικά μορφώματα την έχουμε δει στη χώρα μας με ποιο χαρακτηριστική περίπτωση το “ΛΑΟΣ”, το οποίο ήταν ένα καθαρό δημιούργημα των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Με την “χρυσή αυγή” τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η σχέση της με το κράτος είναι οργανική - και εκφράζει πολιτικές αλλαγές που ήδη έχουν συντελεστεί στο εσωτερικό του - αλλά και με την κοινωνία, όπου αποκτά πλέον ισχυρά ερείσματα. Η αστυνομία και η δικαιοσύνη δεν έχουν αλωθεί από την «χρυσή αυγή». Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εκεί καταγράφει τον εκσυγχρονισμό του κράτους στην εποχή των μνημονίων και της τρόικας, εκσυγχρονισμός που αρχίζει να εκφράζεται και στην πολιτική σκηνή, τόσο με την άνοδο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης της χρυσής αυγής, όσο και την ανακατατάξεις στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, όπως η ανάδειξη του Μάκη Βορίδη σε ηγετική φυσιογνωμία του χώρου της «παραδοσιακής» δεξιάς και η προώθηση στελεχών όπως ο Νίκος Δένδιας σε κρίσιμες κρατικές θέσεις.

Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που συμμετείχε στην ίδρυση του ΜΑΑ είναι ενταγμένη στον νέο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ  (γι αυτό θέμα έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στο παρελθόν, όπως εδώ: Άτακτη επιστροφή του ΜΑΑ στην ομπρέλα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;) Το ΜΑΑ έχει πλέον εξελιχθεί σε μια περιθωριακή πολιτική ομάδα χωρίς κοινωνικά ερείσματα. Δεν έχει κόσμο να κρατήσει ούτε ένα πανό σε μια διαδήλωση (ας είναι καλά τα μέλη του ΑΚΕΠ που επιδεικνύουν μια ιδιαίτερη προθυμία στις “πρακτικές” δουλειές). Επίσης δεν έχει ούτε κάποια διακριτή πολιτική ταυτότητα, αφού οι βασικές του πολιτικές στοχεύσεις συμπλέουν με τους στόχους και τις πολιτικές πρακτικές άλλων πολιτικών μορφωμάτων της Αριστεράς, τα οποία μάλιστα προϋπήρχαν αυτού και έχουν σαφώς πιο ολοκληρωμένη πολιτική συγκρότηση και πιο επεξεργασμένα «πολιτικά σχέδια». Όμως γίνεται αντικείμενο ιδιαίτερης προβολής από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Τις τελευταίες μέρες υπήρξε μια ξαφνική μεταστροφή απέναντι στο πρόσωπο του Αλέκου Αλαβάνου. Από την “αυριανή” της χρυσής αυγής (“Πρώτο θέμα”) ως την κρατική τηλεόραση (ΝΕΤ) φιλοξενούν τον Α. Αλαβάνο και δεν φείδονται του τηλεοπτικού χρόνου. Γιατί άραγε;

Την εξήγηση μπορεί να την βρει ο αναγνώστης στην ιστοσελίδα του ΜΑΑ, αν συγκρίνει το κείμενο που δημοσιεύεται εκεί: O Αλ.Αλαβάνος στα ''Γεγονότα στη ΝΕΤ'' για το ''Σχέδιο Β΄ '' με ολόκληρη την συνέντευξη στην ΝΕΤ, που είναι εδώ: Αλαβάνος: «Χρειαζόμαστε δικό μας νόμισμα για να πετύχουμε εντυπωσιακή ανάπτυξη». Τότε θα διαπιστώσει ότι στο κείμενο το οποίο δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του ΜΑΑ απουσιάζουν κάποιες ερωτήσεις και οι απαντήσεις τους. Είναι ακριβώς αυτά τα κομμάτια που εκφράζουν την ανταγωνιστική - απορριπτική  τοποθέτηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Όσες λοιπόν φιλότιμες προσπάθειες και να κάνει η διαχειριστική ομάδα της ιστοσελίδας του ΜΑΑ για να αποκρύψει αυτό ζήτημα, είναι τόσο μεγάλο που δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί...

21 σχόλια :

  1. Δεν γνωρίζω αν το κάνει επιτηδες ή δεν το αντιλαμβάνεται , αλλά τα ΜΜΕ τον χρησιμοποιούν γιαν σπείρουν σύγχυση.

    markos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να δεχθούμε, χάριν της συζήτησης, ότι ο ΑΑ είναι τόσο αφελής για να χρησιμοποιείται ή είναι τόσο (...) ο καθένας ας βάλει το δικό του χαρακτηρισμό, ώστε να θέλει να σπείρει σύγχυση και κατ'επεκτασην να βλάψει το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ευνοώντας το σύστημα και τους κολαούζους του.
    Ας δεχθούμε ότι "παίζουν" όλα αυτά .

    Θα μας εξηγήσει όμως κανείς γιατί αντιμετωπίζεται τόσο επιθετικά κάθε συζήτηση (επιστημονική, πολιτική, κοινωνική) για την πιθανή εναλλακτική, που ξεφεύγει από το μονόδρομο του ΕΥΡΩ;
    Και γιατί όποιος λέει (μήπως και όποιος ακούει;) κάτι διαφορετικό θα πρέπει να εισπράττει αιτιάσεις που μας γυρίζουν αιώνες πίσω;

    Στο τέλος-τέλος τί είδους σύγχυση και πόσο κακό μπορεί να κάνει ένας επικεφαλής-κατά τα γραφόμενα σας-"μιας περιθωριακής πολιτικής ομάδας χωρίς κοινωνικά ερείσματα, που δεν έχει κόσμο να κρατήσει ούτε ένα πανό σε μια διαδήλωση";

    "Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του" ρε παιδιά;

    Προσωπικά μπουχτίσαμε να ακούμε "μοναδικές αλήθειες"

    Κάποτε..

    ...«Ας ανθίσουν (τα) εκατό λουλούδια»

    δε βλάπτει.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βεβαίως, ας ανθίσουν (τα) εκατό λουλούδια»

      Μόνο να έχουμε και ανοικτά τα μάτια μας για το ποιός τα ποτίζει...

      Διαγραφή
    2. ftanei_pia,
      που το είδες ότι αντιμετωπιζεται και τόσο επιθετικά κάθε συζήτηση ο Α.Α.; Μάλλον το αντίθετο βλέπω:
      - Φιλικές κουβεντούλες, χαμογελάκια και φιλοφρονήσεις...

      υ.γ.
      Δεν ξέρω οξυδερκής πολιτικός είναι αλλά από οικονομολόγος είναι σκράπας. Αν έχει αντιληφθεί ότι στη χώρα μας οι δυο μεγάλοι επιστήμονες της οικονομίας είναι ο Λαπαβίτσας και ο Μαριόλης, δεν ξέρει τι του γίνεται. Και απ' αυτή την άποψη είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ γιατί δεν έχει συναίσθηση του μέτρου!

      Επίσης στο τελευταίο λεπτό, ποιός είναι; ο ΘΕΟΣ, που λέει ότι ούτε και γω "δεν το είχα προβλέψει.. ".

      Διαγραφή
  3. Πολύ ... ενδιαφέρουσα άποψη και με κυνική ειλικρίνεια .

    Το θέμα μας λες δεν είναι η ανατροπή της ασιατικοποίησης αλλά να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.Ενδιαφέρουσα και η διατύπωση να γίνει " εξουσία " ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ , λες και η εξουσία είναι κομματική και όχι κοινωνική .

    Αριστερή κυβέρνηση είναι κάτι που πάει πολύ πιο μακρυά , έχει να κάνει με την σχέση της με τον οργανωμένο λαό ,το κράτος την αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό και στην συγκυρία με την στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης και χρεοκοπίας εντός ευρώ και ΕΕ .

    Όσον αφορά τους σχεδιασμούς των κέντρων εξουσίας , χωρίς αποτίμηση των συγχαρητηρίων που επιδιώκει και εισπράττει η ηγεσία Τσίπρα από τα πιο σκληροπυρηνικά ΜΜΕ τύπου Καθημερινή και Βήμα , τι να πούμε για το γιατί προβάλλουν τον Αλαβάνο ?

    'Εχει και πλάκα από μια ορισμένη αριστερά , να διαμαρτύρεται γιατί τα ΜΜΕ δεν φιμώνουν μια φωνή της αριστεράς και μάλιστα με πολύχρονη ηγετική θητεία στις τάξεις της πρώτης .

    Τον Αλαβάνο τον προβάλλουν για να οξύνουν την αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ - υπόλοιπης αριστεράς , και να επιταχύνουν με αυτό τον τρόπο την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο ευρώδουλο μνημονιακό μπλοκ . Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απλά πέφτει όλο και πιο βαθιά μέσα στην παγίδα , και κάποιοι (Παπαδημούλης, πασόκοι του ΣΥΡΙΖΑ ) είναι ενεργότατοι στο στήσιμο της .

    Ο Αλαβάνος εκμεταλλεύεται αυτή την προβολή και καλά κάνει γιατί η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έτσι κι αλλιώς οδηγείται στην ευρωμνημονιοποίηση . Μπορείς να μου πεις τι φταίει ο Αλαβάνος για τα συγχαρητήρια που παίρνει ο Τσίπρας από τον Καψή ?

    Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κινήται με δεδομένο ότι δεν υπάρχει η υπόλοιπη αριστερά δηλαδή ΚΚΕ , ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΜΑΑ ,ίσως όμως να υπάρχει η ΔΗΜΑΡ , και μοναδική βάση για την συσπείρωση της αριστεράς ( αν και εγκατέλειψε και τον όρο και ότι συνεπάγεται στρατηγικά, και λογικά έπραξε με αυτά που προτείνει ) είναι η ομερτά του ευρώ και της ΕΕ .

    Όσοι λοιπόν επιθυμούν την σύγκλιση της αριστεράς αλλά όχι στην βάση της ευρωμνημονιοποίησης επιχειρούν να σπάνε την σιωπή , και όσοι την επιθυμούν σε αυτή την βάση επιθυμούν να την επιβάλλουν , δίνοντας και λίγο χρόνο για δημοκρατικό φερετζέ στην άλλη άποψη , για να παγιδεύσουν τον Τσίπρα .

    " Δεν φανταζόμαστε να συμφωνείς με αυτά που λέει ο Αλαβάνος ? " , " όχι δα , προς θεού " .
    " Μπράβο σου τότε , είσαι υπεύθυνος ..."

    Το θέμα είναι ότι είτε διατηρηθεί η σιωπή για το ευρώ και την ΕΕ , είτε γκρουπαριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε λογική απέναντι στην υπόλοιπη αριστερά και απέναντι στην ανατροπή και όχι την διαπραγμάτευση της ασιατικοποίησης , είναι ένα δίλημμα win -win για τα αστικά επιτελεία ...

    Για να χώσουν πιο βαθιά τον Τσίπρα στον ευρωμνημονιακό βούρκο είναι η απάντηση , που θα γίνει και αν ο Αλαβάνος δεν εκμεταλλευτεί τις προσκλήσεις που του γίνονται , άρα καλά κάνει και πάει ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Α. Αλαβάνος είναι θύμα των ίδιων μηχανισμών που τον ανέδειξαν στην ηγεσία του ΣΥΝ και έχει υποστεί τα πάνδεινα απ’ αυτούς, όταν προσπάθησε να μην είναι υποχείριο τους. Είχε μια σημαντική ευκαιρία στα χέρια του, την εποχή της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει τότε στη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίου πολιτικού φορέα με δημοκρατική συγκρότηση αλλά δεν το τόλμησε…

      Μόνο που εσύ μιλάς στο όνομα αυτών των μηχανισμών, όταν αναφέρεσαι στο ΚΚΕ, στον ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ζήτημα της «ενότητας της αριστεράς» που επικαλείσαι, αφορά την συνεργασία αυτών των μηχανισμών στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Στο μαζικό κίνημα αν υπήρχαν πραγματικές προθέσεις για μια παρόμοια ενότητα, υπήρχαν και υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες. Δυστυχώς όμως όλες έχουν χαθεί…

      Εδώ δεν μπορεί να γίνει μια κοινή διαδήλωση ή μια συνεργασία της αριστεράς για την συγκρότηση κοινών προεδρείων στα συνδικάτα. Και μην μου πεις ότι για να συγκροτήσεις ένα προεδρείο χρειάζεται να γίνει με πολιτική συμφωνία την έξοδο της χώρας από το ευρώ, αλλιώς δεν μπορεί να προχωρήσει αυτή συνεργασία στο μαζικό κίνημα!

      Αυτά χάλια των κομματικών μηχανισμών της Αριστεράς τα έχει δει και ξαναδεί ο είδε και απόειδε ο κόσμος της και απέθεσε τις ελπίδες στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα της πολιτικής ενότητας της Αριστεράς είναι τόσο απλό όσο και ο γόρδιος δεσμός. Μόνο που δεν τον έλυσαν τα κομματικά επιτελεία, αλλά ο ίδιος ο κόσμος της Αριστεράς με την στήριξη που παρέχει στον ΣΥΡΙΖΑ.

      Διαγραφή
  4. Οσο θα επιμένεις στην ανάλυση Μηλιού και λοιπών αριστεριστών που έχουν καταλάβει μαζί με τα λαμόγια τύπου Μητρόπουλου και Κοτσακά την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και διαχωρίεις το ταξικό από το εθνικό, τόσο να είσαι σίγουρος ότι και την κυβέρνηση θα κρατήσεις για κανά δυο μηνάκια και τη Χρυσή Αυγή θα εκτοξεύσεις στα ύψη. Καλή τύχη αγαπητή ΕΟΣ, αλλά εγώ στην ήττα αυτή -που οδηγούν με αμθηματική ακρίβεια αυτές οι απόψεις- δεν πρόκειται να συμμετάσχω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι,
      ναι και το εθνικό επίσης δεν διαχωρίζεται από το θρησκευτικό και καταλήγουμε στο:
      ΕΛΛΑΣ - ΕΛΛΗΝΩΝ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!

      Διαγραφή
  5. Η εμφάνιση Αλαβάνου και τα σχέδια Β δεν είναι επινοήσεις κανενός. Η διαμάχη για το "ευρώ ή δραχμή" δεν είναι φανταστική αλλά η κάθε μία εκφράζει κάποια τάση του Κεφαλαίου, που δεν είναι ΠΟΤΕ ενιαίο (συνομωσία υπέρ του ευρώ ή υπέρ της δραχμής) αλλά πηγαίνει με όποιο νόμισμα έχει άμεσο κέρδος. Θα έπρεπε οι αντικαπιταλιστές να δουν ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ "εθνικές" καπιταλιστικές τάσεις και συμφέροντα που θέλουν "εθνικό νόμισμα" και δεν είναι μόνο ο Ιμπεριαλισμός, Εκτός από τον Ιμπεριαλισμό υπάρχει και η υπεραξία και η υλοποίησή της γίνεται μόνο με τον ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ του κεφαλαίου.Υπάρχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα μεταξύ κεφαλαίων που "προτιμούν" Εθνικό Κράτος και κεφαλαίων που "προτιμούν" διεθνή ανταγωνισμό. Οπότε και ο Αλαβάνος θα προβάλλεται και ο μονόδρομος του ευρώ. Η μαλακία των Αριστερών στην ελλάδα είναι να ταυτίζονται με τη μία ή με την άλλη μερίδα του κεφαλαίου. Το δίλημμα "ελεύθερη αγορά" ή "προστατευτισμός" είναι ένα θέμα που απασχολεί το κεφάλαιο από την εμφάνισή του στην ιστορία και όπως αποδείχτηκε έχει την ευελιξία να περνάει από το ένα στο άλλο ή και στα δύο ταυτοχρόνως (χωρίς σχέδιο, ούτε Α ούτε Β) αλλά ανάλογα με τα συμφέροντά του, όπως επίσης δεν υπάρχουν "τελικά στάδια" "ιμπεριαλισμός" και άλλες ανοησίες, αλλά το κεφάλαιο μπορεί να περνάει από μέτρα "εθνικού προστατευτισμού" και κρατικού ελέγχου στο αντίθετό τους και αντιστρόφως με μεγάλη ευελιξία, αλλάζοντας τους συσχετισμούς του ανταγωνισμού.
    Η ερώτηση είναι: ΠΟΥ είναι οι αντικαπιταλιστικές ταξικές δυνάμεις σήμερα; Πουθενά μέσα σ' όλα αυτά. Είναι κάτω από την ομπρέλα του δίπολου που πολύ σωστά τοποθετεί ο συγγραφέας του άρθρου, στο Σύριζα. Διότι για πρώτη φορά ξεπεράστηκε η υποταγή της αντικαπιταλιστικής άποψης σε ενσωματώσιμες λύσεις, ΕΚ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ και όχι λόγω πολιτικών θέσεων (τι λέει ο Μητρόπουλος, ο Τσίπρας ή ο Λαφαζάνης). Σήμερα επιτέλους επανέρχονται οι ταξικές "διαχωριστικές γραμμές" που είχαν καταργήσει οι ΚυρκοΦλωράκηδες, τότε με τις χειραψίες του Βαφειάδη, και όπως πολύ σωστά λέει ο Χρυσαυγίτης Παναγιώταρος έχουμε "εμφύλιο Πόλεμο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δυστυχώς για τον Αλαβάνο ο πόλεμος είναι "εμφύλιος" και όχι "εθνικοπατριωτικός", η "Ελλάς" και η δραχμή δεν μπορεί να μας ενώσει εναντίον της Μέρκελ. Κανένα νόμισμα δεν μπορεί να ενώσει σήμερα τον εργαζόμενο των 400 ευρώ με τον "έλληνα εξαγωγέα" αγροτικών προϊόντων, αυτά μπορεί να γίνονταν την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων και των "τζάμπα" δανείων στους κολλητούς των τραπεζιτών και στους "Βωβούς". Εγώ και οι Βωβοί δεν είμαστε σύμμαχοι ενάντια στην Ε.Ε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Σε στάση προσοχής είναι δύσκολη η ανταλλαγή απόψεων" Γίρζι Πάρζικ
    Γι΄αυτό ας "βγω" από το θέμα, χωρίς να είμαι στο κενό.
    Ας υποθέσουμε:
    Εχουμε γενικές εκλογές την άνοιξη του 2014 (μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές).
    Η κυβέρνηση "ἁποδέχεται" ως υπερβολικό το bonus των 50 εδρών, για το πρώτο κόμμα και προτείνει την κατάργησή του.
    Θα το απορρίψει ο ΣΥΡΙΖΑ;
    Δεν θα το υπερψηφίσουν οι υπόλοιποι;
    Αποκλείεται. Και το ένα και το άλλο. Αρα;
    Και με τον ΣΥΡΙΖΑ πλειοψηφούντα...
    Οδηγούμαστε σε μετεκλογική συνεργασία των (κάθε είδους) προθύμων. Τέτοιοι υπάρχουν πολλοί.
    Η ευρωμνημονιακή πορεία της χώρας είναι απολύτως διασφαλισμένη.
    Και η (όλη) Αριστερά (ξανά) στον χώρο αναμονής.
    Αυτόν τον χώρο αναμονής πρέπει να πολεμήσει η (όλη) Αριστερά. Με κάθε τρόπο.
    Τέτοιου είδους "θέματα" (και η υπέρβασή τους) θα έπρεπε να μας απασχολούν και όχι οι κακίες, τα πείσματα , οι εγωϊσμοί (μη πω και χειρότερα) του κάθε Νίκου Β., Αλέξη Τ., Δημήτρη Π., Αλέκου Α....
    Συγνώμην για την ενόχληση. Καλημέρα σας.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΕΟΣ, συνεχώς αναβαθμίζεις το βλογκ με αξιόλογες συζητήσεις και η θέση σου υπερ του ΣΥΡΙΖΑ είναι καθαρή και Μαρξιστική


    markos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα απαντήσω εγώ στο ερώτημα του τίτλου αν μου εξηγήσεις πρώτα, γιατί τα καθεστωτικά μέσα θεωρούν την έξοδο από το ευρώ βιβλική καταστροφή.
    Τελικά θέτοντας τέτοια διλήμματα του στυλ "το κόμμα της δραχμής" νομίζετε ότι θα αποφύγετε τη συζήτηση για την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα; Πλησιάζει η ώρα που ίσως συμβεί, αλλά δυστυχώς με όρους των δανειστών και όχι του λαϊκού κινήματος.
    Κατά τα άλλα συμφωνώ ότι η συζήτηση αυτού του θέματος έχει ανοίξει στο εσωτερικό του Σύριζα και χρήσιμο θα ήταν να δοθεί η μάχη εκεί μέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Από τις σπάνιες φορές που συμφωνώ με τον ΕΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. 1. Ο Αλαβάνος ακολουθεί τον δρόμο των τροτσκιστών απέναντι στο ΕΑΜ. Τότε βεβαίως υπήρχε το πρόβλημα ότι τους τροτσκιστές δεν τους ήθελε το κόμμα. Τώρα οι τροτσικστές είναι στον ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλαβάνος, με δική του πρωτοβουλία βρίσκεται εκτός...

    2. Η σύμπλευση του Αλαβάνου με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ευκαιριακή και δεν έχει μέλλον. Ο Αλαβάνος εκφράζει μια καθαρά αστική διαχείριση της κρίσης και απευθύνεται σαφώς στα αστικά συμφέροντα που πλήττονται από την ΟΝΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα μεγάλο μέρος των επιχειρημάτων για την δραχμή είναι επιχειρήματα δανεισμένα από αστούς οικονομολόγους, όπως ο Μαριόλης τα οποία στηρίζονται σε "μοντέλα", τα οποία προϋποθέτουν ότι οι κοινωνικές συνθήκες είναι "κανονικές" εντός του καπιταλισμού. Δηλαδή όταν ο καπιταλισμός δουλεύει ρολόι, οι εργαζόμενοι είναι πειθαρχημένοι και υποτακτικοί κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. μια ματιά εδώ για την τοποθέτηση του Αλαβάνου για το Μεταναστευτικό:
    Άκου Αλέκο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Οντως. Πολλές μαλακίες ακούει/λέει ο οιοσδήποτε, που ασχολείται και ενδιαφέρεται με/για την πολιτική.
    Αλλο, όμως, οι μαλακίες και άλλο οι (μαλα)κακίες. Κρίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Και ο Λαπαβίτσας Κώστας στο ΒΗΜΑ:
    Ανάπτυξη με κοινωνική αλλαγή

    Όπου να ναι "στήνεται" το κόμμα της δραχμής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. τι έγινε ρε μάγκες έχασα επεισόδια;
    αν δε με απατά η μνήμη μου ΕΟΣ δεν ξεκίνησε σαν οπαδοί του αλαβάνου. τι οπαδοί δηλαδή πιστοί στο θεό αλαβάνο τώρα στην πυρά ο θεός. Ιεροσυλία. Ο πανάγαθος δεν τα συγχωρεί αυτά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. "Το πολιτικό διακύβευμα της συγκυρίας δεν είναι το ευρώ ή δραχμή, αλλά αν αυτή η ταξική πόλωση θα ανατρέψει το πολιτικό σύστημα με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία."
    Μάλιστα, ας πούμε ότι συμφωνούμε σ' αυτό, αν και το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης έχει ΉΔΗ ανατραπεί, με το ΠΑΣΟΚ στο 5% τον Σύριζα στο 30%, τη Χρυσή Αυγή στο 15% και όλες τις εφεδρείες καμμένες. Ας συμφωνήσουμε όμως και μετά ας μας εξηγήσει ο ΕΟΣ, γιατί είναι πιο σημαντικές για την "άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στην εξουσία" οι μαλακίες που λέει (ή δε λέει) ο Αλαβάνος και όχι οι μαλακίες που λέει (ή δε λέει) ο Τσίπρας; Αν εγώ δεν ξαναψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν θα είναι γιατί μ' έπεισε ο Αλαβάνος, αλλά γιατί μ' δεν με πείθει ο Τσίπρας: με τις δηλώσεις του για τους ένστολους εργαζόμενους, που είναι κομμάτι του λαού μας με κοινωνική υπεραξία. Σα να ακούς τον Κούγια να υπερασπίζεται τον Κορκονέα... Ή με την κατάπτυστη απάντηση του Τατσόπουλου στο ερώτημα του Δημητρά "ποιος έστειλε την Χρυσή Αυγή στην επιτροπή κατά των διακρίσεων" : http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-mpakogianni-ebale-ti-xrysi-aygi-stin-epitropi-kata-ton-diakriseon-toy-panagiot Ή με όσα ειπώθηκαν ή δεν ειπώθηκαν από την αριστερά και κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ για το "υποτιθέμενο" πραξικόπημα που δεν έγινε τον περασμένο Νοέμβρη: http://nomadicuniversality.wordpress.com/2012/10/03/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5/ (Πάντως σίγουρα δεν ειπώθηκε ότι πρέπει να ερευνηθούν αυτές οι κατηγορίες και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι, αν υπάρχουν ένοχοι, ούτε ότι όλα αυτά τα παλικάρια έχουν τις καλύτερες σχέσεις με τους χρυσαυγίτες.)

    Εντυπωσιάζομαι με την τοποθέτηση του ΕΟΣ: " Η αστυνομία και η δικαιοσύνη ΔΕΝ έχουν αλωθεί από την «χρυσή αυγή»." (ο τονισμός του "ΔΕΝ" δικός μου). Πρόκειται για τυπογραφικό λάθος; Ή ο συντάκτης ταυτίζεται με τον Δενδιά και προσυπογράφει την πρόθεση του (του Δεννδιά) να υποβάλει μήνυση στην guardian (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_19/10/2012_466555 )
    και ίσως το bbc (και τον παναγιώταρο;) που λένε ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή η ΕΛΑΣ έχει αλωθεί από τη Χρυσή Αυγή; http://www.bbc.co.uk/news/world-19976841

    Επίσης εντυπωσιάζομαι με το πάθος για την "όξυνση της πόλωσης" που φέρνει την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. "Όξυνση της πόλωσης", μήπως αυτό σημαίνει ταυτόχρονα αύξηση των δυνάμεων των Ναζί; Αναρωτιέμαι, αυτή την όξυνση της πόλωσης που φέρνει την Χρυσή Αυγή στο 15% και τον ΣΥΡΙΖΑ στο 30% ο ΕΟΣ τη βρίσκει αναγκαία και ικανή συνθήκη, αναπότρεπτη αναγκαιότητα γιατί προώθηση του Τσίπρα την πρωθυπουργία; Και τέλος πάντων, γιατί τόσο πάθος μ' όσα λέει ο Αλαβάνος ή ο κάθε γκρουπούσκουλος που δεν μπορεί να μαζέψει 4 άτομα να κρατήσουν ένα πανό, και καμιά σημασία για όσα λέει (και κάνει) ο Μιχαλολιάκος και τα τάγματα εφόδου του; Πώς απαντάει η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ και μελλοντικός φέρλελπις πρωθυπουργός του σ' όλα αυτά; Όπως ο Τατσόπουλος;

    Πάντως τις σελίδες του ΕΟΣ δεν βρίσκω να τις απασχολεί και πολύ η άνοδος των Ναζί. Αρκεί οξυνθεί η πόλωση, να βγει ο Τσίπρας και θα περάσει το κακό όνειρο με τους Ναζί. θα ξυπνήσουμε σ' ένα κόσμο αριστερό, αγγελικά φτιαγμένο.

    Αλλά μετά τσιμπιέσαι και καταλαβαίνεις ότι δεν είναι όνειρο.

    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. mikavour,

    1. Για το θέμα πόσο μας απασχολεί η όχι η άνοδος των ΝΑΖΙ μάλλον δεν μας παρακολουθείς! Από πολύ νωρίς έχουμε γράψει πολλές για αυτό το θέμα και μάλιστα επαληθευτήκαμε δυστυχώς ότι στον "πατριωτικό" χώρο την ηγεμονία θα την καταλάβει η ακροδεξιά και όχι η αριστερά, όπως φαντάζονταν ορισμένοι "αριστεροί" που με αυτή την θέση τους και την πρακτική τους έστρωσαν το δρόμο για την άνοδο της χρυσής αυγής.

    2. Μην κάνεις όμως συνδικαλισμούς της δεκάρας, όταν παίρνεις μια φράση "Η αστυνομία και η δικαιοσύνη ΔΕΝ έχουν αλωθεί από την «χρυσή αυγή»." και δεν διαβάζεις την προηγούμενη:
    Η σχέση της με το κράτος είναι οργανική - και εκφράζει πολιτικές αλλαγές που ήδη έχουν συντελεστεί στο εσωτερικό του - αλλά και με την κοινωνία, όπου αποκτά πλέον ισχυρά ερείσματα.
    αλλά ούτε και την επόμενη...

    3. Υπάρχει ή δεν υπάρχει όξυνση της ταξικής πόλωσης; Δεν σε βλέπω να παίρνεις καθαρή θέση!
    Ε, λοιπόν αυτή η ταξική πόλωση που υπάρχει στην κοινωνία και διευρύνεται εκφράζεται στο χώρο της πολιτικής σκηνής με την εκπληκτική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και την στασιμότητα η περιθωριοποίηση αλλων πολιτικών μορφωμάτων. Αυτό δεν το αποφασίσαμε εμείς, αλλά λαός και η ελληνική κοινωνία. Προς αυτούς να απευθύνεις την κριτική σου

    4. Τώρα για Τατσόπουλους και άλλα τ αφήνω στην άκρη, γιατί δεν κρίνεται απ' αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα και με την πολυφωνία του και με τις αντιφάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλές πλευρές όμως δεν θα πρέπει να βλέπουμε πια είναι τα κύρια και πια τα δευτερεύοντα, αλλιώς «Αφήνουμε το γάμο και πάμε για πουρνάρια»...

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ