Αναρτήσεις
Αναδημοσίευση από www.iskra.gr/
ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ!
Μπροστά στις κρίσιμες και οριακές καταστάσεις που έχει φτάσει ο χώρος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, το «Αριστερό Ρεύμα» του ΣΥΝ θεωρεί χρέος του να κάνει τις ακόλουθες επισημάνσεις σχετικά με τις θέσεις που υποστήριξε στη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Πρώτον: Ο προσανατολισμός και οι χειρισμοί, τους οποίους εδώ και μήνες ακολουθεί η πλειοψηφία του ΣΥΝ, όσον αφορά κυρίως τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, όχι μόνο είναι λαθεμένοι αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις έφτασαν να στερούνται κοινής λογικής.
Αποκορύφωμα αυτών των χειρισμών και προσανατολισμών υπήρξαν οι πρόσφατες αποφάσεις της πλειοψηφίας της ΚΠΕ για την Περιφέρεια Αττικής, οι οποίες οδηγούν σε δραματικές καταστάσεις το χώρο του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίες μπορεί να εξελιχθούν, ήδη εξελίσσονται, σε τραγωδία, με δύο ψηφοδέλτια από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια Αττικής και πιθανή την οριστική διάσπασή του.
Δεύτερον: Οι δραματικές έως τραγικές αυτές εξελίξεις δεν ήταν μοιραίες ούτε αναπόφευκτες! Μπορούσαν να υπάρξουν γόνιμες, συνθετικές, προωθητικές και ενωτικές λύσεις, εφόσον υπήρχε διάθεση απ' όλες τις πλευρές να αλλάξουν προσανατολισμούς και να υπερβούν προσωπικές φιλοδοξίες, άγονες αντιπαραθέσεις και στενές κομματικές οχυρώσεις.
Τρίτον: Το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ προς αυτή την κατεύθυνση πρότεινε ως θετική ενωτική διέξοδο τη Νάντια Βαλαβάνη επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Αττικής, υπογραμμίζοντας την απαράμιλλη αντιδικτατορική της δράση, την συνεπή αγωνιστική της διαδρομή, την ανεξάρτητη προσωπικότητά της και τις δυνατότητές της να ανταποκριθεί στο ρόλο της. Την πρόταση αυτή, που έκανε πρώτο το Αριστερό Ρεύμα, μετά τη Μαρία Φραγκιαδάκη που την έθεσε στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, την είχε προηγουμένως αποδεχθεί και η ίδια.
Το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ, κατά τη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ της Τετάρτης 08/09, υποστήριξε με επιχειρήματα τη Νάντια Βαλαβάνη ως εποικοδομητική ενωτική πρόταση, αφού η υποψηφιότητά της, εφόσον γινόταν δεκτή, απέτρεπε την κάθοδο δευτέρου ψηφοδελτίου από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, μιας και ο Αλέκος Αλαβάνος με δημόσια δήλωσή του τόνιζε την υποστήριξή του στη Νάντια Βαλαβάνη.
Ταυτόχρονα, το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ, στην ίδια συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ, που έγινε σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης, εξέφρασε τη ριζική διαφωνία του στη λύση Αλ. Μητρόπουλου ως επικεφαλής ψηφοδελτίου για την περιφέρεια Αττικής, που θα μπορούσε να στηρίξει ο ΣΥΝ.
Η διαφωνία του Αριστερού Ρεύματος για τον Αλέξη Μητρόπουλο, η οποία γίνεται πιο έντονη με τα όσα έχουν ακολουθήσει έως σήμερα, θεμελιώθηκε σε σειρά πολιτικών επιχειρημάτων, εκ των οποίων σημαντική θέση κατείχε το γεγονός ότι η υποψηφιότητα Αλ. Μητρόπουλου όχι μόνο δίχαζε το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και απομόνωνε πλήρως τον ΣΥΝ από τις άλλες συνιστώσες του!
Τέλος, το Αριστερό Ρεύμα υπογράμμισε ότι η ΚΠΕ του ΣΥΝ δεν νομιμοποιείται να λάβει απόφαση με οποιαδήποτε πλειοψηφία για το ψηφοδέλτιο Αττικής, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διάσπαση τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο τελευταίος συνιστά κεντρική δέσμευση αλλεπάλληλων Συνεδρίων του κόμματος!
Τέταρτον: Δυστυχώς, η πλειοψηφία του ΣΥΝ απέρριψε τις θέσεις του Αριστερού Ρεύματος και επέμενε σε μια απόφαση της ΚΠΕ που έδινε προτεραιότητα σε απολύτως λαθεμένες και θολές κατευθύνσεις, οι οποίες, αντί να αποτρέψουν, ενθάρρυναν και ενίσχυαν υπαρκτές διαιρετικές τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε ήδη μπροστά στην ανεπιθύμητη εξέλιξη δύο ψηφοδελτίων στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, αν παγιωθεί τελεσίδικα, μπορεί να εξελιχθεί σε τραγωδία.
Πέμπτον: Το Αριστερό Ρεύμα θεωρεί ότι, παρ' όλα τα πολλά λάθη που έχουν γίνει από πολλές πλευρές, οι διχαστικές έως καταστροφικές εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποτραπούν!
Αρκεί να υπάρξει από όλες τις πλευρές αίσθημα ενωτικής ευθύνης.
Αρκεί, κυρίως, η πλευρά του ΣΥΝ να κάνει πολιτική μεταστροφή και ταυτόχρονα, πρώτη αυτή ως μεγαλύτερη δύναμη, να επιδείξει ανοικτό πνεύμα ενωτικής προσήλωσης που θα βλέπει μπροστά!
Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτούνται άμεσα από τον ΣΥΝ γνήσιες ενωτικές πρωτοβουλίες, χωρίς μικροϋπολογισμούς, μικροκομματικές σκοπιμότητες και μικροπρεπείς άγονες απόπειρες να αποσεισθούν και να επιρριφθούν αλλού ευθύνες.
Εαν συνεχιστεί αυτή η "σκυταλοδρομία" είναι βέβαιο ότι θα έχουμε τελική απόφαση επιλογής
ΑπάντησηΔιαγραφήπεριφερειάρχη αττικής μετά τις εκλογές.
Οπότε ας "αρκεστούμε" σ΄αυτό που ήδη γνωρίζουμε:
Αλέκος Αλαβάνος._
ρε παιδια το αριστερο ρευμα δεν ειναι πλειοψηφια στην κπε?Ο Τσιπρας [ρε[ει να διαγραφει απο το κομμα και να γυρισει στις μπετονιερες.Οι γονεις των οποιων τα παιδια πιαστηκαν με χειροβομβιδες και καλασνικοφ μετα απο ληστεια τραπεζασ να καθαιρεθουν και να απομακρυνθουν,Δε μπορει ο πατερασ ασ πουμε του Πασσαρη να μας δινει συμβουλες για την αριστερα και το κινημα αντι ο ιδιον να εχει μεταναστευσει στη βραζιλια ή σε αλλο μακρινο μερος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔαγκωτο αλαβανο.Ο΄λα τα λεφτα
http://www.neolaiasyn.gr/text.php?id=676
ΑπάντησηΔιαγραφήΜονη λυση.ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου οδηγησε τον Ιουνιο στο συνεδριο του ΣΥΝ σε διασπαση το κομμα με την ανανεωτικη πτερυγα -που ζητουσε απεμπλοκη απο τη κριση του ΣΥΡΙΖΑ -σημερα οδηγει σε διασπαση τον ιδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.Για ποιον????
Για τον ανεκδιηγητο Μητροπουλο.
Λοιπον θα το ομολογησω.Χωρις τις ιντριγκες της ομαδας Τσιπρα θα ηταν πιο ευκολη-οπως στο παρελθον- η συνυπαρξη ανανεωτικων,αριστερου ρευματος και συνιστωσων του ΣΥΡΙΖΑ.Με την εννοια οτι θα υπηρχαν καθαρες συμφωνιες η διαφωνιες στα πολιτικα επιδικα αντι για τις τεχνικες της μικροεξουσιας που ασκει η Κουμουνδουρου.
http://www.skai.gr/player/tv/?mmid=204760
ΑπάντησηΔιαγραφήΔειτε και τι λενε μολις εφυγε ο Αλαβανος.
Οτι ετσι ειναι οι πολιτικοι δε λενε τιποτα.Και οτι ο Αλαβανος δεν ηταν ετσι τωρα χαλασε. :p
Η οικογενειακή ευθύνη δεν έχει καμιά σχέση με την αριστερά. Μας θυμίζει άλλες εποχές και φασιστικές αντιλήψεις. Φυσικά και έχει δικαίωμα ο πατέρας του Πασαρη να συμμετέχει σε καθοδηγητικά όργανα ενός κόμματος.
ΑπάντησηΔιαγραφή@kostas karampas: Το Αριστερό Ρεύμα ήταν πλειοψηφία στην ΚΠΕ του συν μέχρι και το τελευταίο συνέδριο, όπου ο τσίπρας έφτιαξε προεδρική τάση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιμαι ένας από τους 241.000 ψήφους Σύριζα. Αν οι ηγεσίες δεν στήνουν αυτί και προωθούν την ανύπαρκτη και προβληματική υποψηφιότητα Μητρόπουλου λυπάμαι έχουν πρόβλημα οι ΅ηγεσίες΅. Κάποτε θα αντιληφθούν οτι απευθυνόμαστε στους πάντες και όχι στο καθρέπτη μας όταν έχεις κάτι καλό να προτείνεις. Το καλύτερο που έχουμε το 2010 είναι ο Αλαβάνος
ΑπάντησηΔιαγραφήεαν και έγινε σχετικό σχόλιο και επι της ουσίας το ζήτημα δεν έχει σχεση με αυτά που μας καίνε θα πω και εγω ότι το σχόλιο περί "του πατερα του Πάσαρη" είναι βαθύτατα φασιστικό και απολίτικο ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν στην οποία θα έπρεπε να στρεφεται ένας λόγος Αριστερός.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι για να γίνω και εγω λίγο αιρετικός, στον "Πάσαρη" βλέπω ελπίδα, στον κάθε Μητρόπουλο όχι.
poly elpida ti na soy po ...
ΑπάντησηΔιαγραφήTake a walk on the wild side
ΑπάντησηΔιαγραφήTου Nικου Γ. Ξυδακη
Ζητιάνοι, πρεζάκια, πλανόδιοι πωλητές, φυλές των φαναριών. Ανάμεσά τους, με το φως της μέρας, κυκλοφορούν και μικρομεσαίοι Ελληνες, από ανάγκη, επειδή πρέπει να βρίσκονται εκεί, επειδή περνούν απ’ εκεί, επειδή ξέμειναν οι δουλειές τους εκεί. Οταν πέσει η νύχτα, οι μικρομεσαίοι εξαφανίζονται, εκτός από όσους έχουν τα σπίτια τους εκεί: είναι αυτοί που ζουν εκτός πολιτεύματος, όπως περιγράφει τον εαυτό του φίλος, κάτοικος Πατησίων.
Κάθε περιγραφή της παρούσας κατάστασης στο ιστορικό κέντρο υπολείπεται της πραγματικότητας• κάθε περιγραφή είναι πιο ζοφερή από την προηγούμενη. Καθώς σωρεύονται οι περιγραφές, αποσπασματικές και περιπτωσιολογικές, μετατρέπονται ακαριαία σε κοινοτοπία, καταντάνε αναμενόμενη μικροφρίκη. Οι μικρομεσαίοι δεν θέλουν να μαθαίνουν, δεν θέλουν να βλέπουν λιώμα πλάσματα χυμένα στα ρείθρα, δεν θέλουν να μυρίζουν ούρα, δεν θέλουν να ακούνε για εγκληματικότητα, δεν θέλουν να δεχτούν ότι η πόλη τους, η πρωτεύουσα του κρατιδίου, καρδιά και πνεύμονας της Δημοκρατίας, κατελήφθη από αλλότριες δυνάμεις, από υπέρτερες δυνάμεις, από τις δυνάμεις της απόλυτης φτώχειας, της εξαθλίωσης, των ανθρώπινων ναυαγίων. Οι μικρομεσαίοι δεν θέλουν να ξέρουν ότι η Αθήνα μετασχηματίζεται σε χωματερή, ότι η εξαθλίωση απλώνεται σαν γιγάντιος μύκητας που όλα τα σκεπάζει και τα κατατρώει, από το κέντρο, εστία της λοίμωξης, προς την περιφέρεια, προς τις γειτονιές, τις συνοικίες, τα προάστια.
Οι μικρομεσαίοι Ελληνες δεν θέλουν να ξέρουν το προφανές: Στη χωματερή του ιστορικού κέντρου καθρεφτίζεται εν μέρει η παρούσα Ελλάδα, και εν όλω η επελαύνουσα Ελλάδα του σκληρού χειμώνα 2010 - 11. Καθρεφτίζεται ένα κράτος, μια διοίκηση, ένα πολιτικό σύστημα και ένας λαός, που περιφρόνησαν τον δημόσιο χώρο, τον συλλογικό βίο, το κοινό καλό, το σχέδιο, την ταυτότητα, που στρουθοκαμήλισαν ενώπιον της ζωής με κλισέ ορθοφροσύνης, που φάνηκαν οπισθόβουλοι, συμφεροντολόγοι, απαθείς, κυνικοί, κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν.
Η μεσαία τάξη, παγωμένη και έμφοβη, δεν θέλει να δει την προεικόνισή της: Εξω από κάθε μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας, που κλείνει και μένει ξενοίκιαστο, πένθιμο, στήνεται σκουπιδαριό και δημόσιο ουρητήριο. Το άφησε ο μαγαζάτορας, ο ιδιώτης, έγινε οιονεί δημόσιο, το άφησαν όλοι: ακόμη και οι οδοκαθαριστές του δήμου. Αυτή η εικόνα, βγαλμένη από δυστοπικά μυθιστορήματα και ταινίες, βγαλμένη από βίαια ντοκιμαντέρ και βίντεο ειδήσεων, θα ’πρεπε να στοιχειώνει τον ύπνο των Ελλήνων. Με υπερφορτωμένες και υποβαθμιζόμενες υποδομές, με σχολεία και νοσοκομεία σε φθίση, με τον κοινωνικό μισθό ισχνό ή ανύπαρκτο, με το νόμιμο εισόδημα συρρικνούμενο, με την παραοικονομία υπό πίεση, με το κράτος χρεοκοπημένο, με τους κυβερνήτες λίγους και άσχετους, ελπίζει άραγε ο Ελληνας ότι τα πράγματα θα φτιάξουν; Μαγικά;
Θα βουλιάζουμε. Κάθε μέρα, κάθε μήνα. Η ύφεση φέρνει φτώχεια στη μικρομεσαία Ελλάδα, φέρνει μνήμες υπανάπτυξης, φέρνει τον μικρομεσαίο, αυτόν που ξέχασε τη φτώχεια και την σπάνιδα, πιο κοντά, όλο και πιο κοντά στο επίπεδο του οικονομικού πρόσφυγα, του μετανάστη, του απεγνωσμένου. Ο βούρκος του περιθωριακού απειλεί να ρουφήξει και τον ενταγμένο μικρομεσαίο. Μοιράζονται τον ίδιο δημόσιο χώρο, την ίδια ζούγκλα, την ίδια χωματερή.
Οι έχοντες δεν ζουν καν στην Αθήνα, δεν τους νοιάζει• Τώρα όμως απειλούνται με ισοπέδωση όλοι, κανείς δεν μπορεί να σωθεί μόνος του. Μόνο αν δράσουν συλλογικά, μόνο αν μεταβούν στο Εμείς, θα μπορέσουν να αποτρέψουν την εξολόθρευσή τους, υλική, ηθική, πνευματική. Μόνο αν αποφασίσουν να δράσουν για τον συλλογικό εαυτό, μόνο τότε υπάρχουν ελπίδες ανάσχεσης και αναστροφής τα χρόνια που έρχονται. Οποιος δεν καταλαβαίνει, όποιος δεν αντιλαμβάνεται την ιστορική θραύση, ας κάνει μια βόλτα on the wild side.