Γλέζος – Αλαβάνος, ένα χρόνο μετά: Η ιστορία επαναλαμβάνεται;

Αναδημοσίευση απο την ιστοσελίδα "Σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ"

Η κρήνη των 4 Ποταμών στην Πιάτσα Ναβόνα. Αφιερωμένη ξέρετε σε ποιον...

Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 2009 παίχτηκε το έργο της πολιτικής συνταξιοδότησης Αλαβάνου με πρωταγωνίστρια την Κουμουνδούρου και γκεστ σταρ τον Μανόλη Γλέζο. Τότε ο Μανόλης από φανατικός υποστηρικτής του Αλαβάνου, ανακάλυψε τον αντι-ηγετικό αγώνα, σέντραρε δωδεκακέφαλη συλλογική ηγεσία, τουτέστιν σερβίρισε έτοιμο γκολ στον πρόεδρο Αλέξη, καθαρίζοντας τον πρώην πρόεδρο Αλέκο.

Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 2010, η ιστορία επαναλαμβάνεται, προφανώς σαν φάρσα. Η αποτυχία της υποψηφιότητας του σοσιαλιστή Αλέξη κάνει την υποψηφιότητα του αναρχοκομμουνιστή Αλαβάνου ακόμα ισχυρότερη. Ωστόσο ο φίλος και σύντροφος Νίκος Βούτσης μαγειρεύει ύστατη λύση σωτηρίας ενόψει της αυριανής συνεδρίασης της Γραμματείας του Συριζα. Παρεμπιπτόντως έχω να σημειώσω ότι τα παιδιά της Γραμματείας ήταν να μην πάρουν φόρα, τώρα θα συνεδριάζουν κάθε βδομάδα!

Η υποψηφιότητα Γλέζου ώστε να κοπεί ο αναρχοκομμουνιστής Ναπολέκος Βοναπάρτης, φέρεται να συζητήθηκε στο ραντεβού Τσίπρα – Γλέζου τη Δευτέρα 16 Αυγούστου στην όμορφη Πάρο. Μετά τις αλλεπάλληλες λαμπρές επιτυχίες του φίλου και συντρόφου Νίκου, η επιστράτευση του Μανόλη έρχεται πιο κοντά, και ο Γλέζος κινδυνεύει να δει δαφνοστεφανωμένη την φωτογραφία του στην γωνία Πειραιώς και Κολοκυνθούς.

Ο Γλέζος αν και έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι κατεβαίνει υποψήφιος στην Πάρο για να υποστεί ήττα ο Ραγκούσης μέσα στο σπίτι του, εμφανίζεται διαθέσιμος στον σχεδιασμό ξεσκατώματος της Κουμουνδούρου. Έξις δευτέρα φύσις για τον Μανόλη που ειδικεύεται από πέρυσι στις ειδικές αποστολές κόντρα στον αναρχοκομμουνιστή Αλέκο.

Πασαδόρος της πρότασης προβλέπω να είναι –ποιος άλλος;- ο Γιάννης Μπανιάς. Υποθέτω λοιπόν πως την Πέμπτη, αφού θα προηγηθεί αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, ο Γιάννης θα προτείνει, και ο Μανόλης θα δεχτεί να θυσιαστεί ακόμη μια φορά για το καλό του Συριζα, της ενότητας, της αριστεράς, της αυτοδιοίκησης κλπ κλπ.

Ύστατη πρόταση σωτηρίας του εγχειρήματος, τελευταία χαραμάδα ενότητας, στερνός δρόμος επιβίωσης. Θα δακρύσουν τα στελέχη του ΣΥΝ, θα βουρκώσουν οι συνιστώσες, θα κλάψουν από χαρά οι ανένταχτοι, θα ανακράξει ούρα (σ.σ. με την έννοια «ζήτω» και όχι «τσίσα») ο λαός της αριστεράς…

Της στραβής τακτικής, τα μούσια της φταίνε.

Ο σοσιαλιστής Αλέξης αρνήθηκε την υποψηφιότητα για την οποία τόσο μόχθησε ο Δούναβης της σκέψεως, ο Γάγγης του σχεδιασμού, ο Νείλος των επιτυχιών, ο Ρίο Ντε Λα Πλάτα των προτάσεων, ο Ποδονίφτης των διαρροών, ο φίλος και σύντροφος Νίκος Βούτσης.

Ο φίλος και σύντροφος Νίκος, οδηγώντας το κόμμα από επιτυχία σε επιτυχία, κατόρθωσε να ακυρώσει τη σχεδόν βέβαιη υποψηφιότητα του σοσιαλιστή Αλέξη. Από την σημερινή εκδήλωση της ομάδας που θα έκανε ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ, λάκισαν ένας ένας οι ομιλητές, ενώ ο ίδιος ο σοσιαλιστής Αλέξης δήλωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος. Παρά ταύτα ο φίλος και σύντροφος Νίκος δεν κώλωσε, και από τη μια απεφάνθη ότι υφίσταται ακόμη η υποψηφιότητα του σοσιαλιστή Αλέξη, από την άλλη έριξε τη γραμμή ότι για τις αποτυχίες Σακοράφα, Παπασπύρου, Τσακνή και σοσιαλιστή Αλέξη φταίει το ενδιαφέρον Αλαβάνου για την περιφέρεια Αττικής.

Στη συνάντηση μάλιστα της 5μελους επιτροπής των 6 ατόμων με τον Αλέκο, ο Γλέζος έριξε την καταγγελία φαρδιά πλατιά στο τραπέζι. Ο Αλέκος ως παλιά παρθένα στο κουρμπέτι, αντιγύρισε ότι αν είναι τέτοια η αποτρεπτική δύναμη της υποψηφιότητας του υποφαινόμενου ώστε να εξαερώνει όλες αυτές τις αλλεπάλληλες υποψηφιότητες, γιατί να μην αξιοποιηθεί ο υποφαινόμενος;

Το ερώτημα όπως μπορείτε να καταλάβετε ήταν ρητορικό μεν, δηλητηριώδες δε…

Ο εκπρόσωπος του κόμματος, από την προηγούμενη κιόλας μέρα είχε δηλώσει προφητικά πως ο Αλαβάνος «δεν είναι ίσως η πιο κατάλληλη υποψηφιότητα για τα θέματα της περιφέρειας της Αττικής. Κι αυτό έχει φανεί, γιατί αλλιώς θα είχαμε συμφωνήσει». Με αυτή την μνημειώδη τοποθέτηση, ο σύγχρονος Γίγας της Σκέψης φίλος και σύντροφος Πάνος, έλυσε τα θεμελιώδη προβλήματα της Λογικής που οδήγησαν τον Κάντορ στην τρέλα, τον Βιτγκενστάιν στην κατάθλιψη, τον Γκαίντελ στην παράνοια, τον Νας στην σχιζοφρένεια.

Ο δε φίλος και σύντροφος Νίκος Βούτσης εξακολουθεί να μην δέχεται με καμιά Παναγία την υποψηφιότητα Αλαβάνου, αν και δεν μπορεί δημοσίως να δικαιολογήσει το όχι. Έτσι τη μια μέρα ανακαλύπτει τη γοητεία της λέξης «συλλογικότητα» (από την οποία δεν δέχεται να γοητευτεί ο Αλέκος), και την άλλη μέρα ανακαλύπτει ότι το ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ είναι τόσο μεγάλο που μόνο ένας ΠΑΣΟΚος μπορεί να το εκφράσει. Κι ενώ ξέραμε τον Αλέκο ως «αντικομματικό στοιχείο» και «εκτός συλλογικότητας», ξάφνου μαθαίνουμε ότι είναι «στενή κομματική υποψηφιότητα».

Ραντεβού με το ρήγμα του ΠΑΣΟΚ

Πριν τη συνάντηση της 5μελούς επιτροπής των 6 ατόμων με τον Αλαβάνο χθες, είχε προηγηθεί η συνάντηση της 5μελούς επιτροπής των 6 ατόμων με το ρήγμα του  ΠΑΣΟΚ προχθές. Το ρήγμα του ΠΑΣΟΚ το εκπροσώπησε μόνος του ο εξής ένας, ο Βαγγέλης, αν και στην Βαλτετσίου είχαν βγάλει κουλουράκια για καμιά δεκαριά άτομα, περιμένοντας όλο το ρήγμα και όχι τον εξής έναν.

Η πεμπτουσία της συνάντησης ήταν το συμπέρασμα που ειλικρινώς έβγαλε ο Κώστας Αθανασίου του Αναστασίου και της Ρόζας: «Όταν ακούω εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ κρατάω μικρό καλάθι. Μετά τη συνάντηση με τον Βαγγέλη κρατάω ακόμη μικρότερο».

Υ.Γ. Αν ένας υποπλοίαρχος αφήσει τον πλοίαρχο να ρίξει το καράβι στην ξέρα επειδή σκοπεύει να τον καταγγείλει μετά ως ανίκανο, αντιμετωπίζει τον εξής κίνδυνο: Να βρεθούν στον πάτο και το καράβι, και οι επιβάτες, και το πλήρωμα και οι αξιωματικοί. Οπότε αντί για καταγγελίες θα έχουμε μπουρμπουλήθρες. Οποιαδήποτε ομοιότητα με τακτικές του χώρου μας είναι τυχαία.