Αναρτήσεις
Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα "Σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ"
Σε προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο «τι μαγειρεύεται στην αριστερά;», διατύπωνα την υποψία ότι «η κοινή μήτρα της ΚΝΕ των σέβεντις μπορεί ακόμα να έχει συγκολλητική ισχύ φτιάχνοντας περίεργα τρίγωνα ανάμεσα στην Ανταρσύα, το Μέτωπο Α-Α και τμήμα του ΣΥΝ».
Λίγες μέρες μετά (και χωρίς ομολογουμένως να με συμβουλευτεί κανείς), ανακοινώθηκε η «Πρωτοβουλία για ένα ενιαίο Αριστερό μέτωπο για ανατροπή του μνημονίου». Δεν διεκδικώ μπαξίσι καφετζούς, αλλά η Πρωτοβουλία αυτή πράγματι ενώνει στελέχη του ΝΑΡ (και ανακάμψαντες από τους παραιτηθέντες της ΚΕ του ΚΚΕ το 1989), με στελέχη της ομάδας Λαφαζάνη (Ήσυχος, Καλομοίρης) και στελέχη γύρω από το Μέτωπο Α-Α (και ειδικά από τη συντακτική της εφημερίδας Δρόμος). Το τρίγωνο ΝΑΡ – Αριστερό Ρεύμα – Μέτωπο Α-Α συμπληρώνεται από έναν τέταρτο παίκτη: Προσωπικότητες που το προηγούμενο διάστημα στήριζαν δημοσίως το ΚΚΕ ή είχαν χρηματίσει επί σειρά ετών βουλευτές του και μέχρι σήμερα δεν στήριξαν κάποιο άλλο σχήμα της αριστεράς, έστω κι αν ήταν γνωστή η διαφοροποίησή τους από την πολιτική του Περισσού.
Η πρωτοβουλία αυτή θα ήθελε να τετραγωνίσει το τρίγωνο Αλαβάνου – Λαφαζάνη – Χάγιου με προσθήκη στελεχών που έχουν πολύ πρόσφατη αναφορά στο ΚΚΕ. Αποδεικνύεται όντως ότι η κοινή μήτρα της ΚΝΕ των 70’ς είναι ισχυρή συγκολλητική ουσία, ανεξαρτήτως διασπάσεων, κατηγοριών και καταγγελιών ένθεν κακείθεν στις μετέπειτα δεκαετίες.
Το σχέδιο της Πρωτοβουλίας είναι άξιο προσοχής και ενδιαφέροντος. Μια τέτοια κίνηση ακόμη κι αν δεν τελεσφορήσει άμεσα, θα φυτέψει καινά δαιμόνια. Θα νομιμοποιούσε την πρόταση που διατυπώνεται ευθαρσώς και -προς το παρόν- αποκλειστικά από το Μέτωπο Α-Α. Θα συγκροτούσε επιπλέον μια κατεύθυνση απείρως πιο μάχιμη, πολιτική και φιλόδοξη από το χάρβαλο του ΣΥΝ. Φυσικά θα έθετε σε αμφισβήτηση την ενότητα του ΣΥΝ (τι πρωτότυπο!), την ενότητα του Συριζα (τι πρωτότυπο!), αλλά και την ύπαρξη του ΝΑΡ (όντως πρωτότυπο) και κατ’ επέκταση της Ανταρσυας.
Από την προσεκτική παρατήρηση των συντονιστών της Πρωτοβουλίας, είναι σαφές ότι ο σκακιστής Αλέκος έχει βάλει το χεράκι του. Είναι και ο μόνος από ολόκληρο το τετραγωνιζόμενο τρίγωνο που είναι μέσα σούμπιτος από την αρχή μέχρι το τέλος. Όλοι οι άλλοι κάπου και κάπως κωλύονται. Άλλωστε οι δύο του τριγώνου (Νέο και σκέτο Αριστερό Ρεύμα), κάτι έχουν να χάσουν, ενώ ο Αλέκος (που δεν έχει να χάσει τίποτα – ούτε καν τις αλυσίδες του), παίζει την παρτίδα με τολμηρά και επιθετικά ανοίγματα σαν άλλος Aleksandr Aleksandrovic Aljechin.
Πού κωλύονται τα δύο Ρεύματα;
Το Νέο Αριστερό Ρεύμα έχει να ξεπεράσει την παραλυτική ιδεολογική του αναζήτηση για την νέα εργατική βάρδια και τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό. Άμα βρει χρόνο, μπορεί και να ασχοληθεί με την πολιτική. Φυσικά μια τέτοια επιλογή θα ματώσει ακατάσχετα τον χώρο. Το ΝΑΡ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα συμπεριφέρθηκε ως καταπιεσμένο καλογεροπαίδι που ξάφνου βρέθηκε στο παράδεισο του ηδονισμού: Δοκίμασε τα πάντα και περιπλανήθηκε παντού, γεννώντας πλήθος αναιρούμενων, αντιφατικών, αμφίσημων και συχνά απογειωμένων πρακτικών ή θεωρητικών σχημάτων. Αποκορύφωμα ήταν η μεγάλη εφεύρεση ενός μεγάλου οικονομολόγου που αφού την πούλησε στο ΝΑΡ, πήγε στο ΚΚΕ.
Όπως και να’ χει η πρόταση για ένα ενιαίο αριστερό μέτωπο ανατρέπει τα όσια και τα ιερά με τα οποία οι νεότεροι μεγάλωσαν και οι μεσήλικες γέρασαν. Και οι μεν και οι δε με αυτά διαμορφώθηκαν εδώ και είκοσι χρόνια. Θα είναι μια δύσκολη απόφαση, αλλά ίσως η μόνη ικανή να τους δώσει λόγο ύπαρξης στο επίπεδο της πραγματικής πολιτικής παρέμβασης. Φυσικά υπάρχει πάντα το πλαν μπι όπου μεμονωμένα στελέχη (ή μια οργανωμένη μειοψηφία) τραβάνε τον δρόμο τους.
Το Αριστερό Ρεύμα είναι ανάμεσα στην κομματική νομιμοφροσύνη και στην κομματική ασφυξία. Η νομιμοφροσύνη είναι χαρακτηριστικό παντός καιρού αυτής της ομάδας, αλλά από την άλλη ο παραλογισμός (1) και η απολιτική της νέας ηγετικής ομάδας του ΣΥΝ μπορεί να τους εξωθήσει στα άκρα. Προς το παρόν η ομάδα Λαφαζάνη επιλέγει την φυγή προς τα μπρος: Εξώστρεφη δραστηριότητα, καμιά εσωκομματική εμπλοκή, και απόπειρα καθοδήγησης του ΣΥΝ και του Συριζα μέσα από την κοινοβουλευτική δουλειά. Όσο είναι δύσκολο για το Νέο Αριστερό Ρεύμα να καταλήξει σε κάτι ενιαίο και ταυτόχρονα πραγματικό, άλλο τόσο δύσκολο είναι για το Αριστερό Ρεύμα να κάνει βήμα υπέρβασης.
Τα παραπάνω κωλύματα γράφονται χωρίς τον ξενοδόχο. Στην περίπτωσή μας ο ξενοδόχος είναι το ΔΝΤ. Άμα τα πράγματα χειροτερέψουν, τότε πάνε περίπατο και οι νομιμοφροσύνες και οι ιδεολογικές αναζητήσεις. Στην πιθανότητα δραματικής χειροτέρευσης της κατάστασης, θα εμφανιστεί τεράστιο κενό που δεν θα καλύπτεται από τα ήξεις αφίξεις του Αλέξη, ούτε από την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων της Αλέκας. Οι τοποθετήσεις του Λαφαζάνη (ακόμη περισσότερο και από αυτές του Αλαβάνου) θα ήταν πολύ πιο κοντά σε μια τέτοια πραγματικότητα. Αυτό είναι και το πραγματικό πλεονέκτημα των 10 σημείων του Μετώπου Α-Α (2) στη Γραμματεία του Συριζα.
Αυτά προς το παρόν και βλέπουμε.
(1) Αναφέρομαι στο εκπληκτικό άρθρο του στελέχους του Κοκκινοπράσινου Μ. Καστρινάκη με τίτλο «Να γιορτάσουμε τη νίκη της επανάστασης, και μετά να οργανώσουμε την πρόοδο της μεταρρύθμισης». Ο σωστός τίτλος θα ήταν «Να γιορτάσουμε τη νίκη της βλακείας και μετά να οργανώσουμε την πρόοδο της αυτοκτονίας». Το άρθρο είναι σοκαριστικά ενδεικτικό της κατάστασης πνευμάτων που επικρατεί σε κάποια διαμερίσματα της ηγεσίας του ΣΥΝ. Πανηγύρι για την εκδίωξη (που ήταν αποχώρηση) των ανανεωτικών, χολή για τους «γραφειοκράτες» του Ρεύματος (που είναι ανεπιθύμητοι ως στεγνός γραφειοκρατικός μηχανισμός), και συμπέρασμα ότι στο 6ο συνέδριο ζήσαμε την νίκη της …επανάστασης. Το άρθρο αυτό λέει αλήθειες για το πώς σκέφτεται, ποιους εχθρούς έχει, ποιες μάγισσες θα κυνηγήσει και ποιες συμμαχίες θα συνάψει η ηγεσία του ΣΥΝ. Υπάρχουν όμως δύο προβλήματα: Πρώτον ότι οι «αμεσοδημοκράτες του κόμματος των μελών» είναι οι προφέσορες της εσωκομματικής ίντριγκας και του φραξιονισμού. Δεύτερον ότι η ελληνική κοινωνία δεν αποτελείται αποκλειστικά και εξολοκλήρου από οπαδούς του πρώην ΚΚΕ εσωτερικού. Διαθέτει κι άλλο κόσμο.
(2) Το Μέτωπο Α-Α μου θυμίζει (ελπίζω μόνο ως προς την φραστική κατάληξη) το ΚΚΕ εσ. Α-Α το οποίο με τη σειρά του μου θυμίζει τον γίγαντα Νίκο, ο οποίος μου θυμίζει την ανάρτηση που έχω αδικαιολόγητα καθυστερήσει για τα κατορθώματά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου