Στους εργάτες βρίσκεται η δύναμη, στην ενωμένη αριστερά η ελπίδα

Νομίζω ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε είναι σε αριστερή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Έχει όμως πολλά που πρέπει ακόμα να αποσαφηνιστούν. Για παράδειγμα Δεν γίνετε καμιά αναφορά στα κινήματα και ιδιαίτερα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Εδώ νομίζω δυσκολεύονται πολύ τα πράγματα διότι οι επικεφαλής στο συνδικαλιστικό κίνημα ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και τις άλλες συνιστώσες είναι μακριά από το όλο πνεύμα που διαπερνά το πρόγραμμα και τις θέσεις του ΣΎΡΙΖΑ. Στην πρώτη πανελλαδική εργατική συνδιάσκεψη που έγινε στις 28.3.2009 αυτό έγινε ξεκάθαρο . Θεωρώ ότι είναι ακατανόητο να έχει επιτευχτεί πολιτική συμφωνία πάνω στο πρόγραμμα και ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΟΙ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ.

Άμεσα πρέπει να απαιτήσουμε όχι σε δίκτυα που ουσιαστικά λειτουργούν ως «δίχτυα» αλλά στην δημιουργία ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ (Δ.Ρ.Α.ΣΥ) Ως ενιαίας συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ.

Η παραμονή στο προεδρείο της Γ.Σ.Ε.Ε. της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ σήμερα όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτα αλλά δημιουργεί και δικαιολογεί την τριτοβάθμια οργάνωση να λειτουργεί ως «δούρειος ίππος» για να περνά ο νεοφιλελευθερισμός τα αντεργατικά μέτρα όσο το δυνατών ποιο ανώδυνα.

Στο πρόγραμμα επίσης δεν ξεκαθαρίζονται τα μέτωπα. Τον αγώνα για τον σοσιαλισμό μόνο η εργατική τάξη μπορεί να τον πάει μέχρι το τέλος με συνέπεια και αταλάντευτα διότι ως τάξη εκμεταλλευόμενη έχει πολλά να κερδίσει στο νέο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Άρα σωστά επιμένουμε στον κινηματικό χαρακτήρα του ΣΎΡΙΖΑ, με συμμετοχή και ανάπτυξη κινημάτων, όμως χωρίς εργατικό κίνημα ο στρατηγικός στόχος και το πρόγραμμα θα μείνουν στα χαρτιά. Μόνο όσοι έχουν δουλέψει στο εργοστάσιο γνωρίζουν πόσες δυσκολίες έχει η δημιουργία σωματείου. Σήμερα ακούμε ότι αυτοκτόνησε εργάτης στην Αμερική γιατί απολύθηκε. Ο εργάτης στην βιομηχανία όταν αποφασίζει να φτιάξει σωματείο έχει αποφασίσει όχι βέβαια να αυτοκτονήσει άλλα να έρθει σε ευθεία αντιπαραθέσει με το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του. Γνωρίζει ότι ο αγώνας είναι σκληρός αδυσώπητος και καμιά φορά άνισος. Αυτοί που θα το τολμήσουν είναι αποφασισμένοι να παλέψουν < για να χάσουν τις αλυσίδες τους>.

Στροφή στην εργατική τάξη πρέπει να κάνει ο ΣΎΡΙΖΑ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ. Και μην μου πείτε ότι αυτό είναι ΚΚΕ. Δυστυχώς δεν είναι. Διότι απλά θα απαντούσα ότι οι ανατροπές, οι ρίξεις οι εντατικές αλλαγές οι ανατροπές απαιτούν την αριστερά ενωμένη. Μόνο η αριστερά ως ενωμένοι οντότητα μπορεί να εμπνεύσει, να συνεγείρει να συσπειρώσει, να δημιουργήσει εκείνες τις προϋποθέσεις ριζικών αλλαγών και ανατροπών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει στροφή με όλες του τις δυνάμεις στην ανάπτυξη εργατικού κινήματος στον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα στους βιομηχανικούς εργάτες, στο βιομηχανικό προλεταριάτο που μπορεί να δυσκολεύετε, να υπομένει, να τσαλακώνετε, αλλά που ακριβώς αυτά να είναι και οι αιτίες που το βοηθούν αντικειμενικά να αποκτά εκείνα τα χαρακτηριστικά που το κάνουν το ποιο απαραίτητο τμήμα για τις μεγάλες και βαθιές αλλαγές.

Στην Βοιωτία καταφέραμε με υπομονή επίμονη να δημιουργήσουμε σε επίπεδο νομού την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΡΑΣ) συνδικαλιστική παράταξη που συμμετέχουν τίμιοι αγωνιστές συνδικαλιστές στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που συμμετέχουν όλα σχεδόν τα κόμματα της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και όχι μόνο. Οι πολιτικές ιδεολογικές διαφορές είναι σεβαστές όμως έχουμε καταφέρει να αναδεικνύουμε κάθε φορά εκείνα που μας ενώνουν. Η ΡΑΣ ξεπερνά τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ. Πάει ακόμα παραπέρα. Όμως για αυτό το εγχείρημα που είναι ενδιαφέρων θα ήθελα να επανέλθω με περισσότερες λεπτομέρειες σε άλλο σημείωμα μου.

Παύλος Ροβολής
Μέλος Δ.Σ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΗΒΑΣ.

Με αφορμή το κείμενο «Στους εργάτες βρίσκεται η δύναμη στην ενωμένη αριστερά η ελπίδα.» του σ. Παύλου Ροβολή που δημοσιεύουμε και μετά την αποτυχία της 1η πανελλαδικής σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ για τα εργατικά ζητήματα, να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα που συναντά η προσπάθεια για μια ενιαία συνδικαλιστική πρακτική των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, η συνδικαλιστική παρουσία των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να παραμένει προβληματική σε πολλούς μαζικούς χώρους. Η άποψή μας για την πανελλαδική σύσκεψη την έχουμε εκφράσει εδώ : 1η Πανελλαδική Εργατική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

Θεωρούμε ότι αυτή η κατάσταση που παρουσιάζεται στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας για τις μάχες που έχει να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη περίοδο. Η πολιτική ταυτότητα και η πάλη ενάντια στις πολιτικές του δικομματισμού υπονομεύονται από την συνδικαλιστικές πρακτικές που εφαρμόζουν συνδικαλιστικές παρατάξεις που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ και συνδιαχειρίζονται σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο ζητήματα του εργατικού κινήματος μαζί με τις δυνάμεις του δικομματισμού, συμμετέχοντας στα προεδρεία των τριτοβαθμίων συνδικαλιστικών οργάνων. Επίσης συμμετέχοντας σε διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργάνων συγκροτώντας «αναλογικά» προεδρεία, συνεργάζονται με τις δυνάμεις εκείνες που υπονομεύουν την αυτονομία του συνδικαλιστικού κινήματος από αυτές τις πολιτικές τις οποίες μάχεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Πιστεύουμε ότι σήμερα το σύνολο των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και ένα μεγάλο τμήμα μελών της βάσης του ΣΥΝ, συμφωνεί στα παρακάτω σημεία:

1. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα συμμετέχουν στην συγκρότηση διοικήσεων των συνδικαλιστικών οργάνων με βάση την λογική των αναλογικών προεδρείων. Θα συμμετέχουν με άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις μόνον όταν μπορούν να γίνουν συμφωνίες πάνω σε συγκεκριμένους στόχους και προγράμματα δράσης.

2. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν χωράνε στο πολιτικό πλαίσιο με το οποίο έχουν συγκροτηθεί και λειτουργούν σήμερα τα προεδρεία των τριτοβαθμίων συνδικαλιστικών οργάνων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Θα πρέπει να παραιτηθούν άμεσα οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ από αυτά τα προεδρεία.

Αυτά τα σημεία αποτελούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις για να ξεκινήσουν διαδικασίες για κοινή συνδικαλιστική έκφραση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στους μαζικούς χώρους. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις «η δημιουργία ενός νέου σχήματος με την μορφή Δικτύου που θα ενώνει και θα κινητοποιεί τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του χώρου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» είναι μια προσπάθεια που θα αναπαράγει τις διαφορές και οξύνει τις αντιθέσεις…