Αναδημοσίευση από την "ΔΡΑΣΗ"
Η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μας βρίσκει αντιμέτωπους με ένα καθεστώς κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας που επιχειρεί να εδραιώσει, δια πυρός και σιδήρου, την οικονομική δικτατορία των αγορών, του χρήματος και του κεφαλαίου.
Έχοντας απέναντί τους τη διαρκή, πολύμορφη, πρωτόγνωρη και ανεξέλεγκτη αμφισβήτηση και οργή της κοινωνίας που την σέρνουν σε μακρόχρονη εξαθλίωση, επιστράτευσαν όλο το συρφετό του αστικού πολιτικού συστήματος, μέχρι και ανοιχτά φασιστικές δυνάμεις, σε μια κυβέρνηση κοινωνικού πολέμου μέχρις εσχάτων.
Καταρρέει, έτσι, η οποιαδήποτε ψευδαίσθηση πολιτικής αντιπροσώπευσης μέσα από το κοινοβούλιο, καθώς εγκαταλείπονται τα προσχήματα και η διακυβέρνηση περνάει απευθείας στα χέρια των αφεντικών, όπως δείχνει και το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού-τραπεζίτη. Πρόκειται για στυγνή κυριαρχία πάνω στην κοινωνία, για κατάπνιξη κάθε δυνατότητας κοινωνικού αυτοκαθορισμού και πραγματικής ελευθερίας, για συνδυασμό του θεάματος της κοινοβουλευτικής απάτης και της άγριας κρατικής καταστολής.