Η εισήγηση της Ελένης Πορτάλιου στις συζητήσεις που πραγματοποίησε το περιοδικό «Σοσιαλισμός από τα Κάτω», στην ενότητα: Καταπίεση και Απελευθέρωση
Το αίτημα της
απελευθέρωσης
εκφράζεται ιστορικά ως κοινωνική
αντίσταση σε καταπιεστικές εξουσίες,
οι οποίες αυθαίρετα και συχνά με τη βία
επιβάλλουν καταναγκασμούς και δουλείες
σε ανθρώπους που από τη φύση τους
γεννιώνται ελεύθεροι.
Η καταπίεση διατρέχει
την ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών
με τη μορφή της εκμετάλλευσης ανθρώπου
από άνθρωπο, που ορίζει ένα ανειρήνευτο
πεδίο ταξικής πάλης με βασικό επίδικο
την απελευθέρωση
των κυριαρχούμενων τάξεων από τις
κυρίαρχες.
Όπως αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο
του Κομμουνιστικού Μανιφέστου «η
ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι
ιστορία ταξικών αγώνων».
Σ’ αυτές τις ταξικές κοινωνίες και μέσα
από τις πολλαπλές αντιφάσεις που γεννούν,
αναδεικνύονται επίσης ιστορικά, μαζί
με το γενικό πρόταγμα της ελευθερίας,
πολλαπλά απελευθερωτικά αιτήματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αλληλοτεμνόμενων
απελευθερωτικών αιτημάτων είναι το
ριζοσπαστικό αίτημα του φεμινιστικού
κινήματος : η γυναίκα ελεύθερη από τον
άνδρα και οι δύο ελεύθεροι από τον
καπιταλισμό.