Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία

...Σε αντίθεση με την επικούρεια έννοια της ελευθερίας ως άρνηση της αναγκαιότητας υπάρχει η στωική έννοιά της ως συνείδηση της αναγκαιότητας: «εκείνον που θέλει οι μοίρες τον οδηγούν, εκείνον που δεν θέλει τον σέρνουν», έλεγε ο Κικέρωνας. Η παρατήρηση δε έχει ως στόχο τις «μοίρες» των αρχαίων στωικών αλλά την «ιστορία» των σύγχρονων «μαρξιστών» —των «μαρξιστών» και όχι του Μαρξ, η διδακτορική διατριβή του οποίου ήταν στον Επίκουρο. Η θεμελιώδης θέση των όσων λέγονται εδώ είναι ότι η ιστορία ούτε οδηγεί ούτε σέρνει κανέναν. Η ιστορία ορίζει εκείνην, ακριβώς, την κοινωνική αναγκαιότητα που ανατρέπει η ελευθερία προκειμένου να είναι κοινωνική ελευθερία, δηλαδή, ελεύθερη συνάντηση των ελεύθερων προσώπων. Είναι η πολιτική εξουσία, αυτή που τελικά —στο όνομα της ιστορίας— οδηγεί και σέρνει...

Απόσπασμα από την ομιλία του Δημήτρη Κωτσάκη στη συνάντηση που διοργάνωσε η δημοτική συνεργασία ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ και οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ στις 13 Δεκεμβρίου του 2011 στο Κέντρο Νεότητας του Δήμου Χαλανδρίου, για την παρουσίαση του βιβλίου Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία του Γιώργου Λιερού.

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία

Εικόνες από την 1η μέρα της 2ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Και ο γραμματέας του ΣΥΝ ως εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί...

Την 1η μέρα ένα φάντασμα πλανιόταν πάνω από την 2η Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Ήταν το φάντασμα των βουλευτικών εκλογών που έχουν εξαγγελθεί για τον Φλεβάρη, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος για το πότε θα γίνουν. Μια φράση του Α. Αλαβάνου λίγες μέρες πριν από μια συνέντευξη στον “105.5 στο κόκκινο”, στην οποία δήλωνε ότι : “αν δεν υπάρξει πλατιά συνεργασία, με αρχές και πρόγραμμα που δεν θα περιορίζεται στο ''αντιμνημονιακό'' πλαίσιο, δεν βλέπω συμμετοχή στις εκλογές” προβλήθηκε από ορισμένα ΜΜΕ ως ειλημμένη απόφαση του ΜΑΑ για μη συμμετοχή στις εκλογές και γέννησε ανησυχίες και αμηχανία στα μέλη και τους φίλους του.

Αυτή η κατάσταση την 1η μέρα της Συνάντησης διαμόρφωσε ένα κλίμα ανάλογο με αυτό που περιγράφει η λαϊκή παροιμία: “Μάθανε πως γ... και πλάκωσαν και οι γύφτοι”. Αυτό δεν προέκυψε κυρίως από τις ομιλίες των εκπρόσωπων των κομμάτων και των οργανώσεων της αριστεράς στην ανοικτή εκδήλωση που έγινε το απόγευμα του Σαββάτου, αλλά από τις τοποθετήσεις των μελών του Μετώπου, οι οποίες έγιναν τις πρωϊνές ώρες. 

Πρόταση Διακήρυξης για την Άμεση Δημοκρατία

Αναδημοσίευση από το "Άμεση Δημοκρατία"

ΝΕΟ - Πρόγραμμα 3ημέρου

Με βάση τη χρονική διαθεσιμότητα που έθεσαν οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Νομικής και τις προτάσεις που έγιναν διαδικτυακά, το χρονοδιάγραμμα του τριημέρου έχει ως εξής :

• Παρασκευή: 6μμ - 10μμ
• Σάββατο: 10πμ - 8μμ
• Κυριακή: 10πμ - 5μμ

Τόσο τα εργαστήρια που προσφέρθηκαν να παρουσιάσουν κάποιες συλλογικότητες, όσο και οι θεματικές ομάδες, εντάσσονται μέσα στα προτεινόμενα θέματα του τριημέρου για τα οποία θα αποφασίσει το σώμα.

Όσοι έχουν παρουσιάσει προτάσεις πλαισίου λειτουργίας του τριημέρου καλό θα είναι, προκειμένου να διευκολύνουν τη ροή της πρώτης φάσης της Συνάντησης:

1. Να προσπαθήσουν να κάνουν μία συνθετική πρόταση συνυπολογίζοντας και τις άλλες προτάσεις (χωρίς θεματολογία, μόνο διαδικασία) που έγιναν και να την αναρτήσουν στη λίστα.
2. Να συμμετάσχουν (και όσοι άλλοι επιθυμούν) την Παρασκευή 2μμ-6μμ σε συνάντηση για συνδιαμόρφωση ενός μόνο πλαισίου που θα παρουσιαστεί στο σώμα για τελικές τροποποιήσεις και ψήφιση. Η συνάντηση θα γίνει στο κυλικείο της Νομικής.

Δύο αρνήσεις και μια κατάφαση (μέρος Ι)

(αποχή από τις εκλογές προτείνουν οι θιασώτες του νέου ΕΑΜ;)

Με αφορμή την 2η πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, θα παρουσιάζουμε τις θέσεις μας για μερικά ζητήματα που είναι αντικείμενο συζητήσεων και αντιπαραθέσεων στο χώρο της Αριστεράς και όχι μόνο...

1. ΟΧΙ σε ένα νέο ΕΑΜ

Αν αξίζει να κρατήσουμε κάτι από το ΕΑΜ, είναι το μεγάλο κοινωνικό του έργο. Είναι αυτό που περιγράφει ο στίχος από το γνωστό τραγούδι: “Το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα”. Η ευρύτατη αποδοχή του από τα λαϊκά στρώματα στηρίχτηκε σε αυτό το έργο. Γιαυτό ακριβώς κατάφερε να κάνει πράξη με την λαϊκή συμμετοχή αυτά που λέει ο επόμενος στίχος: “έφτιαξε ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ”. Παρόμοιο φαινόμενο της κοινωνικής γείωσης πολιτικών δυνάμεων συνέβη και στην Παλαιστίνη και σε άλλες αραβικές χώρες με τις πρακτικές της κοινωνικής αλληλεγγύης της Χαμάς, της Χεζμπολάχ αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις στην Λατινική Αμερική με την χριστιανική εκκλησία, για να μην αναφερθούμε στους Ζαπατίστας και σε άλλα κινήματα, που έχουν σαφώς πιο διακριτές πολιτικές στοχεύσεις από το ΕΑΜ.

(Για ένοπλο αγώνα ετοιμάζονται

οι θιασώτες του νέου ΕΑΜ;)

Ως πολιτικό εγχείρημα όμως το ΕΑΜ είναι ένα αρνητικό παράδειγμα που θα πρέπει να το καυτηριάζουμε. Το ΕΑΜ ως πολιτικό μόρφωμα ήταν ένας μηχανισμός που στήθηκε από τα πάνω, απόλυτα ελεγχόμενος από την ηγεσία του ΚΚΕ χωρίς καμία δυνατότητα παραγωγής Πολιτικής. Ήταν επίσης μια συνωμοτική οργάνωση από την οποία απουσίαζε κάθε ίχνος δημοκρατίας. Αν διαβάσει κάποιος το ιδρυτικό το θα διαπιστώσει πως δεν γίνεται καμία αναφορά για το πως λαμβάνονται οι αποφάσεις πέρα από αυστηρούς συνωμοτικούς κανόνες. Δεν γίνεται καμία μνεία ούτε καν στις αρχές του “δημοκρατικού συγκεντρωτισμού”, τις οποίες αναφέρει το ΚΚΕ στο καταστατικό του.

Μια και μοναδική σημαντική πολιτική απόφαση έλαβε το ΕΑΜ μετά την ίδρυση του, η οποία αποδείχτηκε μοιραία για την πορεία του κινήματος και της χώρας. Ήταν η απόφαση για την συνυπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας. Ήταν μια απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ και όχι των μελών του ΕΑΜ. Τα μέλη του ΕΑΜ και των οργανώσεών του, όχι μόνον δεν συμμετείχαν σε καμία απολύτως διαδικασία στην οποία είχαν την δυνατότητα να την συζητήσουν και να εκφράσουν την γνώμη τους σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, αλλά όσοι τόλμησαν να εκφράσουν την διαφωνία τους εκ των υστέρων χαρακτηρίστηκαν προδότες και είχαν την ανάλογη αντιμετώπιση. Η εικόνα με τους μαχητές του ΕΛΑΣ την στιγμή που παραδίνουν τα όπλα τους και κλαίνε, καταγράφει με τον πιο δραματικό τρόπο αυτή την κατάσταση...

Αντιφατική και ασυνεπής είναι ο πιο ελαφρύς χαρακτηρισμός που μπορεί να αποδοθεί στη στάση όσων από την μια μεριά να προβάλουν σήμερα ως πολιτικό σχέδιο το όραμα ενός “νέου ΕΑΜ” και από την άλλη να κάνουν θετικές αναφορές στα κινήματα για “άμεση” δημοκρατία και καταγγέλλουν τους θεσμούς της ΕΕ ως αντιδημοκρατικούς γιατί - εκτός των άλλων - δεν λαμβάνουν υπόψη τους την θέληση των λαών της Ευρώπης..

(συνεχίζεται...)

πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο σύνταγμα...

 Του Γιώργου Πρασσά

1."...Οι Αγανακτισμένοι καλούν σε πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο Σύνταγμα. Ενώ στο κάτω μέρος της Πλατείας συζητούν αμεσοδημοκρατικά για τις θερμίδες του κουραμπιέ, στο πάνω μέρος πετούν βεγγαλικά. Ένα από αυτά ωστόσο πέφτει στη Βουλή και την καίει...." :

ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2012

2. Στο μεταξύ, οι πραγματικοί κομμουνιστές έχουν επιλέξει το δικό τους δρόμο (όχι την εφημερίδα) :

Το ΚΚΕ γιορτάζει τα Χριστούγεννα

3. Οι κοινωνίες δεν είναι πλαστελίνες : μια απλή κοινωνική ανάλυση του Κ. Τσουκαλά - στο τελευταίο κοντέινερ :

http://www.konteiner.gr/files/pdf_konteiner/Konteiner_18_small_mones.pdf (σελ. 14)

4. Με αφορμή μια αυτοκτονία :

Για τον Λούτσιο Μάγκρι και τις διαδρομές του Ιταλικού κομμουνιστικού κινήματος

Ο Λούτσιο Μάγκρι για τον «δεύτερο Μπερλινγκουέρ»

5. ή το σύστημα πράγματι ανυσηχεί ή το lifestyle θα τα (ξανα)κονομήσει :

TIME Person of the year

Meet Loukanikos, Athens' Protest Dog

ΥΓ Μια συγκέντρωση που έθαψε το σύστημα - όλοι ξέρουμε το γιατί :

εξαιρετικά αφιερωμένο στον Δ.Π.

"το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα". Τώρα τι;

"το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα". Τώρα τι;

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αγαπητοί φίλοι / φίλες  Το Σάββατο 17 (11π.μ) και την Κυριακή 18 Δεκέμβρη, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής διοργανώνει τη 2η   Πανελλαδική του Συνάντηση. (ΑΣΟΕΕ, αίθουσα Αντωνιάδη).Στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης, το Σάββατο το απόγευμα 6 μ.μ. θα γίνει μια ανοιχτή εκδήλωση στην οποία καλούνται συλλογικότητες και αγωνιστές  από το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το εκπαιδευτικό κίνημα, τα τοπικά κινήματα, από κινήσεις πολιτικού και οικολογικού χαρακτήρα, από τις πλατείες και τις Λαϊκές Συνελεύσεις, από τα κινήματα “Δεν πληρώνω”,  από το χώρο της τέχνης και της διανόησης, από πανεπιστημιακές σχολές, από αριστερούς χώρους και οργανώσεις. Το κριτήριο δεν είναι το ότι  πρόσκεινται στο Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, αλλά ο διάλογος.  Διάλογος  για τα προβλήματα και ερωτήματα της εποχής μας. Πώς μπορεί να δημιουργηθεί μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία απέναντι στο συνασπισμένο αστικό μέτωπο που προσώρας εκφράζεται με τη διορισμένη τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου; Με τι τρόπους η Αριστερά θα μπορέσει να εμπνεύσει και να συμβάλει σε μια μετωπική ενότητα του λαού; Κάτω από ποιους στόχους και πρόγραμμα μπορούν να ενοποιούνται και να συντονίζονται οι ποικίλοι  αγώνες, για να έχουν πολιτικά  αποτελέσματα υπέρ των εργαζομένων; Προσδοκάμε  - και επιδιώκουμε – να εκφρασθούν οι κοινωνικές εμπειρίες. Οι προσωπικοί προβληματισμοί. Τα βιώματα της εποχής της κρίσης, η πικρία, η αίσθηση αδιεξόδου, η ελπίδα. Η φαντασία για όμορφα πράγματα που μπορεί και σήμερα να συμβούν. Να μιλήσουμε ανοικτά και ειλικρινά, με αλληλεγγύη, με συναίσθηση της κοινής μοίρας και του κοινού χρέους, σα να έχει  αρχίσει να γίνεται ήδη η ενωτική λαϊκή συμπαράταξη. Στηριζόμαστε πολύ στη δική σας συμβολή. Πρόγραμμα  διήμερης συνάντησης Σάββατο,  17/12,  11.00 π.μ   έναρξη. 17.00   διακοπή 18.00 -21.30  ανοικτή εκδήλωση με φορείς, αγωνιστές και οργανώσεις της αριστεράς. Κυριακή   18/12,  10.00 π.μ, έναρξη,   14.00   λήξη Η   οργανωτική επιτροπή ( Για  πληροφορίες τηλ.:6944-554161, 6933-323651, 6997-246418, 6976-177206, 6979-982442, 6977-460590)

Η γιορτή του "σκόρου"

“Πρόσωπα της χρονιάς”

περισσότερα για το θέμα:

εδώ:ΛΟΥΚΑΝΙΚΟΣ - ΓΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

εδώ:"Πρόσωπο της Χρονιάς" και ο... Λουκάνικος!

και εδώ, στους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Νίκη των ισλαμιστών στον πρώτο γύρο των εκλογών

Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Του Γιάννη Αλμπάνη

Ο αιγυπτιακός λαός το απέδειξε και στις κάλπες: είναι απολύτως ώριμος για τη δημοκρατία και δεν έχει ανάγκη από στρατιωτικούς «προστάτες» για να ορίσει τις τύχες του. Με τη μαζική συμμετοχή τους στη διαδικασία των βουλευτικών εκλογών, καθώς και με την αυτοσυγκράτηση που επέδειξαν, οι Αιγύπτιοι έστειλαν σαφές μήνυμα ότι δεν μπορεί να υπάρξουν δικαιολογίες για να σταματήσει ο εκδημοκρατισμός της χώρας τους. Η εικόνα που χαρακτήρισε τις εκλογές ήταν οι ουρές των ψηφοφόρων μπροστά στα εκλογικά κέντρα, και όχι οι βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των οπαδών αντίπαλων κομμάτων, όπως πολλοί θα ήθελαν (με πρώτους τους στρατιωτικούς).