Με αφορμή τις πρόσφατες φιλοφρονήσεις ανάμεσα στον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης κ. Πάγκαλο και τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρη, αναδημοσιεύουμε ένα τμήμα από άρθρο του «ιού» που αναφέρεται σε αυτό ακριβώς το θέμα. (Ολόκληρο το άρθρο είναι δημοσιευμένο εδώ: Ο φαιός «πατριωτισμός» της κρίσης
Το χαρτί του εθνικισμού
Τις μέρες αυτές κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μελέτη για την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά. Στη μελέτη αυτή αναλύονται ως κεφαλαιώδη για την κατανόηση της Ακροδεξιάς στη Δυτική Ευρώπη ο ρόλος που παίζουν δυο παράγοντες: πρώτον, η ανάδειξη του ζητήματος της εθνικής ταυτότητας σε κάθε χώρα και δεύτερον η στάση των μέσων ενημέρωσης απέναντι στα ακροδεξιά κόμματα.
Η μελέτη αυτή που ονομάζεται «Τα μέσα ενημέρωσης και η Ακρα Δεξιά στη Δυτική Ευρώπη. Παίζοντας το χαρτί του εθνικισμού» έχει ειδικό ελληνικό ενδιαφέρον. Πρώτα πρώτα, επειδή ο συγγραφέας της είναι Ελληνοαμερικάνος ακαδημαϊκός. Πρόκειται για τον Αντώνη Ελληνα, καθηγητή στο College of the Holy Cross, ο οποίος ειδικεύεται στη μελέτη του φαινομένου της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Αλλά το ελληνικό ενδιαφέρον της μελέτης δεν περιορίζεται στην καταγωγή του συγγραφέα της. Ο κ. Ελληνας έχει επιλέξει να μελετήσει το φαινόμενο της Ακροδεξιάς σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσα στις οποίες και την Ελλάδα (οι άλλες είναι η Αυστρία, η Γερμανία και η Γαλλία). Σ’ αυτές τις τέσσερις χώρες δοκιμάζει ο συγγραφέας τη βασιμότητα της πρωτότυπης πολιτικής του θεωρίας.
Η διεθνής βιβλιογραφία περί Ακροδεξιάς που εκτινάχτηκε τα τελευταία χρόνια, ακολουθώντας τους ρυθμούς της σύγχρονης αναβίωσης του πολιτικού αυτού φαινομένου, δεν έχει μέχρι σήμερα ασχοληθεί με την ελληνική περίπτωση, ενώ συνήθως οι ερευνητές περιορίζονταν στην κοινή διαπίστωση ότι στην Ελλάδα –όπως και στην Ισπανία και την Πορτογαλία- δεν υπάρχει εύφορο έδαφος για την Ακροδεξιά, εξαιτίας της κοινής εμπειρίας των τριών χωρών από δικτατορική διακυβέρνηση.
Η τελευταία αυτή μελέτη έχει πίσω της πολύχρονη έρευνα πεδίου, την οποία διεξήγαγε με επιμονή ο κ. Ελληνας. Εχουμε προσωπική εμπειρία από την πολύμηνη έρευνά του στην Ελλάδα. Είχε τότε ζητήσει και τη δική μας συμβολή, όπως και άλλων δημοσιογράφων ενώ είχε συνομιλήσει με στελέχη του χώρου της Ακροδεξιάς (στελέχη του ΛΑΟΣ, τον Μάκη Βορίδη που ήταν ακόμη εκτός, τον Σωτήρη Σοφιανόπουλο κ.ά.). Αλλωστε αυτό είναι και ένα από τα προτερήματα της επιστημονικής μεθοδολογία του συγγραφέα. Ο κ. Ελληνας δεν αρκέστηκε, όπως συμβαίνει συνήθως, στην ανάλυση των προγραμμάτων των κομμάτων, αλλά συγκέντρωσε στοιχεία και από κομματικές εκδηλώσεις και προσωπική επαφή με εκπροσώπους των πολιτικών αυτών σχηματισμών.