Αναρτήσεις
απόσπασμα από το κείμενο του Eβγκένι Μοροζόφ:
(πηγή: Μετά την κρίση)
Από όλες τις ιδεολογίες που παρήγαγε η Silicon Valley, ο τεχνολαϊκισμός είναι η πιο παράδοξη. Είναι υποσχέσεις κενές περιεχομένου, οι οποίες βασίζονται στον τεράστιο σεισμό της ψηφιακής επανάστασης· προσφέρουν τη δυνατότητα σε πολιτικές δυνάμεις που δεν θα μπορούσαν να έχουν κανέναν άλλο κοινό παρονομαστή, να έλκονται από αυτές τις υποσχέσεις. Λόγου χάρη υποστηρικτές και αντίπαλοι της παγκοσμιοποίησης, εθνικιστές και προοδευτικοί. Οι ιδέες αυτές, καθώς υπόσχονται έναν κόσμο άμεσης και ανώδυνης αυτοενδυνάμωσης του ατόμου, είναι αρκετά εύπλαστες για να μπορούν να ενώνουν μεγάλες εταιρίες τεχνολογίας, νεοσύστατες επιχειρήσεις, λάτρεις των κρυπτονομισμάτων [τύπου Bitcoin], ακόμη και πολιτικά κόμματα.
Υποσχέσεις για αποκέντρωση, αποτελεσματικότητα, ελεύθερη εθελοντική συμμετοχή
Η προϊστορία του τεχνολαϊκισμού είναι μάλλον ομιχλώδης. Ωστόσο γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία στην οποία ο τεχνο-λαϊκισμός έγινε mainstream. Χρονολογείται από το 2006, όταν το Time Magazine έχρισε ως «Πρόσωπο της Χρονιάς» το «Εσύ», δηλαδή όλα εκείνα τα εκατομμύρια ανθρώπων που ήταν τα στηρίγματα του δημιουργημένου από τους χρήστες τους Παγκόσμιου Ιστού στη δεκαετία του 2000. Έτσι, τα θέματα του τεχνολαϊκισμού χαράχτηκαν βαθιά μέσα στο συλλογικό μας ασυνείδητο.
Αν και ο αριθμός των ανθρώπων που συνέβαλαν ενεργά στη δημιουργία ιστοχώρων όπως η Wikipedia και το Flickr ήταν σχετικά μικρός, το καθολικό πανηγύρι της χαράς που στήθηκε γύρω τους συνετέλεσε ώστε τα ερωτήματα για την ισχύ των μεγάλων εταιριών και για την βιωσιμότητα της αναδυόμενης ψηφιακής Ουτοπίας σπρώχτηκαν στο περιθώριο και αποσιωπήθηκαν. Λίγα μόνον χρόνια αργότερα, αυτό το όραμα για το μέλλον είχε πεθάνει και ενταφιαστεί: Ο Παγκόσμιος Ιστός ήταν ήδη άκρως συγκεντροποιημένος, ελάχιστες ψηφιακές πλατφόρμες είχαν στερεώσει την κυριαρχία τους πάνω στο Διαδίκτυο· ήταν πια μόνον μια σκιά του προηγούμενου εαυτού του, του ιδιόμορφου και αποκλίνοντος από τα καθιερρωμένα.
Σήμερα - στο έτος 2018 - ο παντοδύναμος, δημιουργικός χρήστης του 2006 έχει εκφυλιστεί σε τοξικομανή που ψάχνει να ικανοποιήσει το πάθος του, σε ζωντανό άνθρωπο που μοιάζει με ζόμπι, σε άτομο εθισμένο να κάνει συνεχώς και παντού scroll και «like», παγιδευμένο συνεχώς και για πάντα μέσα στα αφανή κλουβιά των data brokers. Στο τέλος, η αξιoσέβαστη απόπειρα που φιλοδοξούσε να κάνει τον καθένα μας ένα αξιoσέβαστο μέλος του εσώτατου κύκλου της πολιτισμικής ελίτ, αντί γι' αυτό μας καταδίκασε να εγγραφούμε στους ανεξίτηλους καταλόγους της Cambridge Analytica [Βρετανική εταιρεία επικοινωνιακής - πολιτικής συμβουλευτικής και ανάλυσης δεδομένων του Διαδικτύου, με κύριο μέτοχο τον υπερσυντηρητικό Αμερικανικό διαχειριστή hedge fund Robert Mercer. Έγινε γνωστή από την παροχή των υπηρεσιών της υπέρ της Brexit στη δημοψήφισμα του 2016 και από την ανάμειξη σε εκλογικές αναμετρήσεις των ΗΠΑ, και ιδίως υπέρ της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ. Στη δραστηριότητά της το κυριότερο ήταν η κρυφή αλλά έντεχνη «καθοδήγηση» των χρηστών του Facebook προς την «επιθυμητή» πολιτική κατεύθυνση - την ψήφο υπέρ της Brexit και υπέρ του Τραμπ Η εταιρεία έκλεισε το 2018].
η συνέχεια [εδώ]
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου