Ένα άγνωστο πολιτικό κείμενο του ΜΑΡΚΟΥ ΜΕΣΚΟΥ για το μακεδονικό

Αναδημοσίευση από [εδώ]

Ένα κείμενο του 1995 του Μάρκου Μέσκου για τα "μακεδονικά"

Δημοσιεύτηκε με το ψευδώνυμο «Ορθόδοξος Μακεδόνας» στο περιοδικό Zόρα (τεύχος 6, Ιανουάριος 1995).

Τίτλος του «Αλλαγές ονομάτων, τοπωνυμίων κλπ».

«Στους ενήμερους μνήμονες (πόσο δύσκολο σήμερα να τους ακούσεις;) είναι γνωστή η πολιτική των Αθηνών από το 1920 και δω για την αλλαγή των πάντων στη Μακεδονία της Βορείου Ελλάδος: Υποβιβασμός ζωής, εξορίες, φυλακές, ρετσινόλαδα και πάγος και ξύλο και βασανιστήρια και θάνατοι.... Από τα πρώτα μέτρα οι αλλαγές στα ονόματα των ανθρώπων (παρά τις υποσχέσεις και τις υπογραφές του Ελευθερίου Βενιζέλου), οι αλλαγές στα τοπωνύμια, οι αλλαγές στα ονόματα των χωριών και των πόλεων, οι αλλαγές μετά την "ζάντρουγκα" και στο λαϊκό πολιτισμό των εντοπίων Μακεδόνων. Αυτός ήταν ο κανόνας. Διότι όλα ήσαν "βουλγαρικά", έπρεπε αργά ή γρήγορα να περάσουν στη σφαίρα του "ελληνικού". Τίποτε το μακεδονικό – ένα φάντασμα, που από εκείνα τα χρόνια, τρομοκρατεί τους "υπόλογους" και τους αραιώνει ενώ οι ανεγκέφαλοι αρμόδιοι του Κέντρου μάταια προσπαθούν να "ευθυγραμίσουν" τη διαφορά. (Πάντα μένει κάποια μαγιά). Χαρακτηριστική ήταν η γκρίνια κάποιου γέροντα Μακεδόνα μετανάστη (πέθανε τελευταία), που γύρισε από την Αμερική στην ιδιαίτερη πατρίδα του, υπενθυμίζοντάς μας τα χαρακτηριστικά της στα νιάτα του και αναρωτώμενος γιατί τέλος πάντων τόση παραφροσύνη;

Την απάντηση, ελπίζω, πρόλαβε να την πάρει από τον λόγο ενός (δυστυχώς πρόσφυγα) κοινοτάρχη της Καρατζόβας (επαρχία Αλμωπίας) μέσω των τηλεοπτικών εκπομπών "Αποσαφηνίσεις" ΕΤ3, που ομολογούσε ξεδιάντροπα σαν άλλος κυνηγός αφρικανικού σαφάρι, ότι "στην επαρχία Αλμωπίας όταν ήρθαμε, υπήρχαν 40-50 χωριά "σλάβικα”, σήμερα δεν υπάρχει κανένα"! Και καμάρωνε! (Πόσα χωριά μένουν παλαιό-μακεδονικά σήμερα, σιγά-σιγά θα μάθουν και θα παραδεχτούν όλοι, οι δίκαιοι, την αλήθεια).

Σήμερα λοιπόν "αλλάζει" τίποτε;
Στην "ολοβάδιστον Μακεδονία", τόσοι και τόσοι σιωπηλοί μάρτυρες, παρατηρούμε τα εξής:
Με το ραβδί της μαγείας, πολλοί δρόμοι ξαφνικά ονομάστηκαν "οδός Μακεδονίας", το αεροδρόμιο Σέδες (Μίκρας) στη Θεσσαλονίκη ξύπνησε την άλλη μέρα ως "αεροδρόμιο Μακεδονίας", η πολίχνη Θεσσαλονίκης Νέα Ιωνία έγινε "Ιωνία" σκέτη, η κωμόπολη (μέχρι προχθές) Νέα Καρυώτισσα στον κάμπο των Γιαννιτσών άλλαξε κι αυτή ελαφρά - όσο πατάει η μάτσκα - και ονομάζεται τώρα "Καρυώτισσα", κάποιος δείκτης σε μια διασταύρωση έξω από το Βερτικόπ-Σκύδρα μας προειδοποιεί ποιό δρόμο να πάρουμε για να πάμε όχι στα πασίγνωστα λουτρά Πόζαρ αλλά, στα νεοβαφτισμένα, "λουτρά Λουτρακίου", κάποια πτέρυγα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ονομάστηκε - μετονομάστηκε ταχύτατα σε "Πανεπιστήμιο Μακεδονίας"! Αμέ, θαύματα πραγματικά έγιναν και την τελευταία, προπαντός, τριετία στη Μακεδονία - και όχι μόνο στις προαναφερόμενες περιοχές φαντάζομαι, θα έγιναν και αλλού αλλαγές.
Πιστεύω οι πάντες καταλαβαίνουν γιατί συμβαίνουν σήμερα αυτά. Αυτά, για να μη λέμε ισχυριζόμενοι ότι, μόνο οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι και όποιοι άλλοι, αλλοιώνουν την Ιστορία και την Πραγματικότητα και συγχύζουν-τρελαίνουν τον ιστορικό ή τον αρχαιολόγο του μέλλοντος.

Ακόμη, αυτά και όσες άλλες σχετικές περιπτώσεις, αναφέρονται εδώ για να γνωρίζουν οι όποιοι αρμόδιοι ότι και ο απλός Μακεδόνας πολίτης, με το λίγο μυαλό που διασώθηκε, βλέπει τα πάντα, έχει τεφτέρια στη μνήμη του και καταγράφει μέσα του τα καθέκαστα της αλήθειας.»