Αναρτήσεις
Αναδημοσίευση από το mera25.gr
του Ραφαήλ Μπελενιώτη
Ο Wilbur Ross, ο υπουργός Εμπορίου των ΉΠΑ είναι ένα από τα βαρυσήμαντα ονόματα της εκλεκτής «τιμώμενης» αποστολής, των «τιμώμενων» αμερικάνων της 83ηςΔΕΘ. Ξεχωρίζει ακόμα και ανάμεσα σε μια σειρά Υπουργούς και επιτελάρχες νευραλγικών κυβερνητικών θώκων όπως η Υπουργός εκπαίδευσης και πολιτιστικών Υποθέσεων Μάρι Ρόις ή ο υφυπουργός ενέργειας Μάρκ Μενέζες. Την αποστολή, όπως λένε, την διάλεξε προσεκτικά ο ίδιος Αμερικάνος πρόεδρος αφού πρώτα αποδέχθηκε, θυμίζουμε, την επιστολή του Έλληνα πρωθυπουργού, ώστε να είναι οι ΗΠΑ η τιμώμενη χώρα της φετινής έκθεσης
.
Ο Ross, τρομακτικά και αφοπλιστικά ειλικρινής, όπως θα δούμε, παρενέβη με άρθρο* του στον δημόσιο διάλογο από το ΒΗΜΑ της Κυριακής(9/9/18), με τίτλο «Είμαστε μόνο στην αρχή..».
Στη φετινή ΔΕΘ εκπροσωπούνται Αμερικάνικες εταιρίες που δραστηριοποιούνται εγχώρια στην ιατροφαρμακευτική φροντίδα, στην αεροδιαστημική, στην πληροφόρηση, στην ασφάλεια και στα καταναλωτικά αγαθά. Συνολικά πάνω από πενήντα επιχειρήσεις που «αντιπροσωπεύουν πράγματι την καινοτόμα και επιχειρηματική φύση των Αμερικάνικων εταιριών».
Η παρουσία αυτή σύμφωνα πάντα με τον Ross δείχνει την «εμπιστοσύνη στο οικονομικό μέλλον της Ελλάδας όπως επίσης και την επιθυμία του Αμερικάνικου επιχειρηματικού κόσμου για συνεργασίες..». Ο Υπουργός Εμπορίου όμως, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, που θυμίζει την δυνατή βούληση του Αμερικάνου διπλωμάτη του βαθέως κατεστημένου, του Statesman Τζέφρι Πάιατ, ομολογεί την «πίστη» του στην «καθαρή» έξοδο της ελληνικής οικονομίας από μια δύσκολη περίοδο και την «επίσημη επάνοδο» της, στις διεθνείς αγορές.
Για τον επιχειρηματικό κόσμο του Ross, το αηδιαστικό αφήγημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και την επιτροπεία καθώς και για μια νέα μεταμνημονιακή σελίδα στην ιστορία του τόπου είναι η ραχοκοκαλιά της εξόρμησης τους, στον νέο Κόσσοβο με ωραίες παραλίες, που θέλουν να λέγεται Ελλάδα. Το υιοθετούν και το στηρίζουν. Με άλλα λόγια, η μονιμοποιούμενη χρεοδουλοπαροικία που επιτείνεται σίγουρα ως το 2060, είναι το πρόσφορο αμερικάνικο «επιχειρηματικό» έδαφος. Σύμφωνα πάντα με τον Ross, το 2017 η Ελλάδα έγινε η μεγαλύτερη και ταχύτερα αναπτυσσόμενη πηγή ξένων επενδύσεων στις ΗΠΑ. Αυτή την δουλειά άλλωστε έκανε και η 22μελής αντιπροσωπεία Ελλήνων επιχειρηματιών στη Select USA Investment Summit στην Ουάσινγκτον.
Ενώ αντίστροφα, η Ελλάδα, ως ενεργειακός κόμβος είναι πεδίον δόξης λαμπρόν, για τις εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ExxonMobil έχει αρχίσει να συνεργάζεται με τα ΕΛΠΕ για τις έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου Δυτικά της Κρήτης.
Για τον κόσμο του κυρίου Υπουργού, όλα αυτά είναι ένα όμορφο προοίμιο. Όλα αυτά φυσικά όμως, για τους χιλιάδες νέους και νέες που πλήττονται από την ανεργία και την φορολήστευση, για τους χιλιάδες απολυμένους και απολυμένες φέρνουν ψυχούλα και μηδαμινά κέρδη μέσω μισθών ή συντάξεων. Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει για μείωση αφορολογήτου αλλά και περαιτέρω περικοπή συντάξεων. Όσον αφορά τις «συνεργασίες για έρευνες» φυσικών πόρων, αυτό φέρνει συνολικά τον λαό πολύ κοντά στο θερμό και εκρηκτικό κλίμα της ενεργειακής μεσογείου. Πολύ κοντά σε ένα θερμό επεισόδιο , πολύ κοντά σε μια κλιμακούμενη ανάφλεξη, για τα κέρδη τον πολυεθνικών, του κεφαλαίου.
Παράλληλα στηρίζοντας και στηριζόμενοι από το αφήγημα περί εξόδου από τα μνημόνια, για να διατηρηθεί το καθεστώς της χρεοδουλοπαροικίας, ο διαμαντένιος κόσμος του Ross, ο παγκοσμιοποιημένης, που ακούει στο όνομα των εγχώριων και εξωτερικών ελίτ, απαιτεί: παραπάνω αφαίμαξη μισθών και συντάξεων, περικοπές δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις, καταστρατήγηση βασικών ανθρώπινων κεκτημένων. Με άλλα λόγια η συνέχιση της εντατικοποιημένης ταξικής επίθεσης στον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία, είναι εκ των ουκ άνευ.
Το ενδιαφέρον όμως δεν περιορίζεται μόνο στα παραπάνω. «Διαπιστώνουμε επίσης» γράφει ο Ross «μείζων επενδυτικό ενδιαφέρον σε προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων, όπως στο πρόγραμμα του Ελληνικού και σε ναυτιλιακά περιουσιακά στοιχεία, όπως είναι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης».
Και φυσικά στο τεχνηέντως συντηρούμενο κλίμα πολεμοκαπηλίας και κλιμακούμενων εντάσεων από τις διεθνής ελίτ, δεν θα μπορούσε να λείπει από το παζάρι, το κομμάτι των εξοπλιστικών, αφού «η Lockheed Martin συνεργάζεται με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία για την αναβάθμιση του ελληνικού στόλου των αεροσκαφών F-16 , ένα συμβόλαιο με αξία που φτάνει το 1,5 δις. δολάρια..» Τα λεφτά για την υγεία και την παιδεία, θα εξεταστούν σε δεύτερη σειρά..
Με τελευταίο να επισημαίνει την «δυναμική ανάπτυξη στην αγορά πληροφοριών και επικοινωνιών και τεχνολογίας ICT» αλλά και την «βοήθεια από καινοτόμες αμερικάνικες εταιρίες στην επέκταση των υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και κυβερνοασφάλειας» δεν αφήνει χώρο για παρανοήσεις. Ακόμα και αν δεν υπήρχε το πολεμικό πλοίο του 6ου Αμερικάνικου στόλου στον Θερμαϊκό προσαραγμένο, ακόμα και αν δεν είχε κοπεί στα δύο η Θεσσαλονίκη την μέρα έναρξης της ΔΕΘ από κλούβες, ακόμα και αν δεν υπήρχαν την ίδια μέρα 5.000 ένστολοι επί ποδός στην πόλη, και πόσοι πράκτορες της CIA και της FBI, ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι ειδικές δυνάμεις του στρατού να φωτογραφίζονται με πολιτικούς, το οργουελικό πρόσωπο των αμερικάνικων προθέσεων στον τομέα αυτό , δεν κρύβεται.
Η επιλογή να γίνει η Ελλάδα μια συντηρούμενη στρατιωτικοποιημένη βάση-κράτος των Αμερικάνικων πολυεθνικών συμφερόντων και των συμφερόντων του Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού, από μεριάς των Αμερικάνων είναι πρόδηλη. Άλλωστε είναι ένας επίσημος γεωπολιτικός όρος: ως Frontier state (μεθοριακό κράτος), δηλαδή ένα τεχνητό και νοητό κράτος-σύνορο συμφερόντων. Ας σημειώσουμε εδώ πως Frontier State είναι και το Ισραήλ. Παλιά μου τέχνη κόσκινο.
Ήταν άλλωστε το Δόγμα Τρούμαν αυτό, που για πρώτη φορά έθετε ουσιαστικά το τέλος των αμερικάνικων συνόρων ως το τελευταίο σύνορο του «ελεύθερου κόσμου», ως εκεί δηλαδή που άρχιζε το Ανατολικό Μπλοκ της ΕΣΣΔ. Τότε συμπεριελάμβανε και την Ελλάδα.
Αυτήν την στιγμή επιχειρείται μια μεταμοντέρνα παραλλαγή, την ώρα που ο Ντόναλντ Τράμπ επιθυμεί έναν δυνατό καπιταλισμό με ηγέτιδα οικονομία της ΗΠΑ. Η Ελλάδα είναι το νοητό σύνορο, πριν την Μέση Ανατολή, όπου αναδιανέμεται η ιμπεριλιαστική πίτα. Την ίδια στιγμή που οι σχέσεις Ε.Ε. – ΗΠΑ είναι οι χειρότερες ιστορικά.
Για όλα αυτά όμως, σύμφωνα με τον Ross, «είμαστε ακόμα στην αρχή». Πραγματικά, είναι άσκοπο να προσπαθήσουμε να ψυχανεμιστούμε πόσο αίμα και δάκρυα, επιθυμεί ο κόσμος του Ross από τους λαούς, και ειδικά από τον Ελληνικό λαό. Αυτό όμως που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως στην αρχή αυτή, συμμετέχει και πρωτοστατεί με εγκαρδιότητα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Συστρατεύονται τυφλά με τον ευρωατλαντισμό, απομονώνουν επιδεικτικά την Ρωσία, βάζοντας τον ελληνικό λαό σε ιστορικά εύφλεκτες εμπόλεμες περιπέτειες, στην γύρω περιοχή και συντηρούν οικονομικοκοινωνικά την τόσο σημαντική για την αμερικάνικη επενδυτικότητα, χρεοδουλοπαροικία..
Είναι ηλίου φαεινότερων πως η κυβέρνηση και η εγχώρια ελίτ, για μια ακόμα φορά, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα της δεν θα αλλάξει ρώτα. Είναι στρατηγική επιλογή για τον εγχώριο και καθ ημάς κόσμο του Ross. Για τους χιλιάδες νέους όμως και ανέργους της χώρας μας, η ζωή με αξιοπρέπεια και τιμή, περνάει μέσα από την σύγκρουση και την ρήξη με τον αρπακτικό αδηφάγο επενδυτισμό των ΗΠΑ αλλά και τον επικίνδυνο για τους λαού αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό.
Αν η αριστερά και όσες δυνάμεις έχουν ως σημείο αναφοράς τους την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τους πολίτες και όχι το κεφάλαιο, θέλουν να τιμούν επάξια αυτό το όνομα και το σημείο αναφοράς τους, οφείλουν να ακολουθήσουν έναν ενωτικό, ξεκάθαρο και προσανατολισμένο δρόμο της ρήξης με τον ευρωατλαντισμό , που πλέον σχηματοποιείται ως αναπόσπαστο κομμάτι για την ανατροπή της χρεοδουλοπαροικίας μας.
Μόνο μέσα από την άμεση , συντεταγμένη και αμετάκλητη ρήξη με το παρόν αμερικάνικο πρόσωπο και τις ιμπεριαλιστικές και πολιτικοοικονομικές , αδηφάγα κερδοσκοπικές εκφάνσεις του θα υπάρξει ολοκληρωμένη ανατροπή της αποικίας χρέους και θα αποτραπεί το σχέδιο «Ισραηλοποίησης» της Ελλάδας.
Ο Κόσμος του Ross σήμανε την αρχή, ας ορίσουμε εμείς το «τέλος» του. Και το τέλος του εφιαλτικού κόσμου του Ross, θα έρθει από «τα κάτω», από τους φορείς που μπορούν να ανατρέψουν την καταστροφή της χρεοδουλοπαροικίας και την εξάρτηση, που μπορούν μέσα από τα χαλάσματα της ρήξης να οικοδομήσουν εκ νέου νέα θεμέλια.
*Βήμα Γνώμες: http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=1022022.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου