«Άλλωστε, με την λογική του “αναγκαίου κακού”, συνομολόγησε και υπέγραψε ο Γ. Βαρουφάκης το πρόδρομο μνημόνιο της 20ης Φλεβάρη, με το οποίο διαφώνησε ριζικά η τότε Αριστερή Πλατφόρμα, το καταψήφισε στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και πέρασε οριακά στην σχετική ψηφοφορία με μόλις 5-6 ψήφους διαφορά!».
(από το κείμενο στο iskra.gr : ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: ΣΥΝΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩ-”ΤΙΝΑ” ΣΟΪΜΠΛΕ, ΟΛΑΝΤ, ΤΣΙΠΡΑΣ, ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ!)
Θα συμφωνήσουμε ότι η συμφωνία της 20ης Φλεβάρη είναι προβληματική και πράγματα είναι έτσι όπως τα περιγράφει η συγκεκριμένη παράγραφος. Το ζήτημα όμως που προκύπτει είναι τι έγινε από τότε μέχρι το καλοκαίρι και τι στάση κράτησε ο καθένας εντός του ΣΥΡΙΖΑ;
- Ο Γιάνης Βαρουφάκης αποπέμφθηκε από υπουργός, ενώ ο Π. Λαφαζάνης και άλλα στελέχη της ΛΑΕ παρέμειναν στην κυβέρνηση και συνέχιζαν το έργο της. Η σύγκρουση του Γ. Βαρουφάκη αλλά και της Ζ. Κωνσταντοπούλου στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων και της επιβολής του 3ου μνημονίου με τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφώς πιο έντονη και κάθετη από ότι ήταν του “Αριστερού Ρεύματος”το οποίο πάταγε σε δυο βάρκες μέχρι την τελευταία στιγμή, δηλώνοντας μάλιστα συμμετοχή (άλλο ένα ..."αναγκαίο κακό") στις επιτροπές για την οργάνωση του συνεδρίου που εξαγγέλθηκε από τον Α. Τσίπρα μετά την συμφωνία. Είχε ήδη παραδώσει την κομματική (και κυβερνητική) εξουσία στην παρέα του Α. Τσίπρα στο ...στιγμιαίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, πριν τις εκλογές του Γενάρη και πριν από την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη....
Ο Γιάνης Βαρουφάκη επίσης επιδίωξε να αναζητήσει λύσεις για την αντιμετώπιση του εκβιασμού της τραπεζικής “ρευστότητας”, δηλαδή του πραγματικού εκβιασμού που ασκήθηκε ενώ τα “σχέδια Β'” και οι “προτάσεις” του “αριστερού ρεύματος” περί άλλων τύρβαρζαν. Αυτό που έχει γίνει αντιληπτό στην ελληνική κοινωνία είναι ότι αν υπήρχε τρόπος να αντιμετωπιστεί τότε το κλείσιμο των τραπεζών, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Σε αυτό τα δύο κεντρικά ζητήματα καταγράφεται μια πολιτική και ηθική υπεροχή του Γιάνη Βαρουφάκη απέναντι στις πολιτικές πρακτικές του “Αριστερού Ρεύματος”. Και αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να αναιρεθεί στο επίπεδο της προπαγάνδας. Απαιτούνται αρκετά περισσότερα πολιτικά εφόδια απ' αυτά που διαθέτει σήμερα η ΛΑΕ...
Οι “πειραματισμοί” του Γιάνη Βαρουφάκη είναι πιο δημιουργική πολιτικά από τα “άδεια πουκάμισα” των κουκουέδικών απομειναριών που συγκροτούν την πολιτική ταυτότητα του αριστερού ρεύματος (και των συνοδοιπόρων του στην ΛΑΕ). Το αριστερό ρεύμα ότι δεν κατάφερε στον ΣΥΝ -δηλαδή να αποκτήσει την ηγεμονία - θέλει να το κάνει στην ΛΑΕ. Και το κατάφερε. Ιδού σήμερα τα αποτελέσματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήη τελευταία «μεταγραφή» στην ΛΑΕ είναι άλλο ένα απολίθωμα, η «χριστιανική δημοκρατία». Άντε να γραφτεί και ο Κατσανέβας με το κόμμα του για να κλείσει ο κύκλος της μετωπικής "διεύρυνσης"!
Διαγραφήμα δεν είχε παρευρεθεί και ο κ. Κατσανέβας στην πρώτη δημόσια εκδήλωση - ιδρυτική - της ομάδας του Π. Λαφαζάνη και το iska.gr δεν έχει δημοσιεύσει κείμενά του;
Διαγραφή(στον ανωνυμο των 1:20 μ.μ. )
Διαγραφήδεν πρόκειται για “αδειο πουκάμισο” αλλά για κάτι πιο χρηστικό: Τα “προγράμματα” και οι πλατφόρμες της ΛΑΕ για τις οποίες χύθηκε τόσο ιδρώτας, είναι απλά εργαλεία πολιτικού αυνανισμού.
Έτσι εξηγείται η ...ικανοποίηση που εξέφρασε η ηγεσία της ΛΑΕ από την επιτυχία της πρόσφατης ιδρυτικής συνδιάσκεψης!
ΔιαγραφήΤο πρόβλημα σήμερα δεν είναι η αναπόληση της ήδη ανύπαρκτης πρακτικά ΛΑΕ. Το πρόβλημα είναι η εκκωφαντική απουσία δυνάμεων και δυνατοτήτων συγκροτημένης έκφρασης του νέου. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι ουσιαστικά παραδέχονται πως δεν υπάρχει πια τίποτε που να μπορεί να αντισταθεί ουσιαστικά και πως θα χρειαστούν άγνωστο πόσες δεκαετίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τη μεν ΛΑΕ η ιστορία κατέγραψε ήδη την διπλή ευθύνη των γνωστών πολιτικών εκφραστών της αλλά -για να τα λέμε όλα- και των ακολούθων. Αφενός εμπράγματη ζημία όσο ήταν εντός του Σύριζα, αφετέρου αντικειμενική παρακώλυση και σπατάλη όποιων πιθανοτήτων απέμεναν για μια σχετικά έγκαιρη συγκρότηση του νέου ή έστω για κάποια μερική και μετρήσιμη διάσωση της ιστορίας.
Γιατί όμως σήμερα να ασχολείται κανείς με τη ΛΑΕ, αν πράγματι θα είχε κάτι καλύτερο να κάνει;
Κοινώς. η ΛΑΕ, με εναν αδιέξοδο προφανώς τρόπο, είναι μια ασήμαντη κουκίδα που ωστόσο ισχυρίζεται πως υπάρχει κάποιος δρόμος. Όλες οι άλλες δυνάμεις, όλοι οι προβληματισμένοι και χρόνιοι αριστεροί κλπ, κλπ, παρέξω εδώ κι εκεί, τι καλύτερο μπορέσαμε, ή έστω τι έχουμε να παρουσιάσουμε; Δυστυχώς οι ευθύνες, η κραυγαλέα αποτυχία και η αδυναμία δεν εντοπίζονται, ούτε φυσικά έτσι θεραπεύονται, χτυπώντας το σαμάρι της ΛΑΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφή