ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

Η “σύγκρουση” είναι η επιλογή των “δανειστών”...




Η κυβέρνηση είναι σε αρκετά δύσκολη θέση. Δεν κινδυνεύει να ανατραπεί από ένα “αριστερό κίνημα” αλλά από τις επιθετικές πολιτικές του κεφάλαιου και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που επιχειρεί να επιβάλει - σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης - στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό.

Αυτές οι αναδιαρθρώσεις σήμερα χαρακτηρίζονται από ένα παράδοξο, στο οποίο έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα: Οι πολιτικές που θεωρούνται ως “ανατρεπτικές” από ένα τμήμα της Αριστεράς και θεωρούνται “μονόδρομος” για το κίνημα και την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας, όπως, η στάση πληρωμών, η έξοδος από την ΟΝΕ και την ΕΕ, να είναι να είναι το “σχέδιο” των επιτελείων της ΕΕ και του ΔΝΤ που θα πραγματοποιηθεί σύντομα...


Η υπεροχή της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικότητας είναι αναμφισβήτητη. Η πολιτική της κυβέρνησης κινείται εντός πλαισίων αυτής της κυβερνητικότητας με όρους αστικής διαχείρισης του προηγούμενου αιώνα, όπου το πολιτικό σύστημα της “αστικής δημοκρατίας” ως μηχανισμός διοίκησης του κράτους είχε διαφορετικό ρόλο. Το ίδιο συμβαίνει και με την Αριστερά, εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, που αυτοκαταναλώνεται στην αναζήτηση “ανατρεπτικών” σχεδίων κρατικής διαχείρισης αλλά αδυνατεί να συγκροτηθεί μέσα από μαζικές πολιτικές πρακτικές στο εσωτερικό της κοινωνίας, που ανταγωνίζονται το κράτος και το κεφάλαιο.

Η νεοφιλελεύθερη κυβερνητικότητα αφορά πρώτα απ' όλα στην αναδιάρθρωση της κρατικής σχέσης. Ένα “νεοφιλελεύθερο κράτος” δεν μπορεί να εμπεδώσει στην κοινωνία πολιτικές “κράτους πρόνοιας”. H “ιδιωτικοποίηση του κράτους” είναι πολύ πιο σημαντική από την “ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας”. Το αίτημα για “εθνικοποίηση” του τραπεζικού συστήματος είναι μόνον μια μικρή πλευρά αυτών των πολιτικών, η οποία μάλιστα δεν είναι ανταγωνιστική με την νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση. Για παράδειγμα, το “παρακράτος” σήμερα δεν προσδιορίζεται κυρίως από τις σχέσεις του με το “βαθύ κράτος” αλλά με τα πολιτικά κέντρα της ΕΕ. Συγκροτείται παράλληλα στον κρατικό μηχανισμό από ένα σύνολο ερμαφρόδιτων οργανισμών και εταιρειών του δημοσίου που λειτουργούν με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου (ΑΕ) και διαχειρίζονται τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις και την “ανάπτυξη” της χώρας. Αυτό το “ιδιωτικοποιημένο κράτος” ασκεί σήμερα μεγαλύτερη εξουσία απ' ότι οι κεντρική κυβέρνηση.

Η πλευρά των ορίων της κρατικής διαχείρισης στα πλαίσια της “κοινοβουλευτικής δημοκρατίας” που έχει η κεντρική κυβέρνηση δεν φαίνεται να είναι ορατή, ούτε στις προγραμματικές διακηρύξεις της κυβέρνησης (και του ΣΥΡΙΖΑ), ούτε καταγράφεται ως πολιτική πρακτική στο έργο της. Η κυβέρνηση φοβάται ν' αγγίξει το κράτος, ακόμα περισσότερο αυτό το “παρακράτος”....

Η αδυναμία ανάγνωσης της πραγματικότητας της “κρατικής σχέσης” δεν είναι μόνον προϊόν συσχετισμού δύναμης ούτε εντοπίζεται στην έλλειψη “πολιτικού σχεδίου”, η αναζήτηση του οποίου έχει αναδειχθεί ως “θείο δισκοπότηρο” για την σωτηρία της χώρας και την επιβίωση της Αριστεράς. Είναι πρώτα απ' όλα πρόβλημα που σχετίζεται με την παραγωγή/άσκηση πολιτικής, δηλαδή είναι πρόβλημα “ταυτότητας”. Η Αριστερά, όλη η Αριστερά, και ακόμα περισσότερο η κυβέρνηση, στερείται πλαισίων πολιτικής που αντιπαλεύει τον νεοφιλελευθερισμό ως το σύστημα διακυβέρνησης της εποχή της παγκοσμιοποίησης. Αυτό το κενό δεν καλύπτεται με “λαθροχειρίες” από το αντίπαλο στρατόπεδο...

Το επόμενο διάστημα θα βρεθούμε μπροστά σε έντονες πολιτικές εξελίξεις που θα ανατρέψουν την εικόνα που έχουμε για τα επίδικα, όπως αυτά αναδεικνύονται στην πολιτική σκηνή. Η Αριστερά αν θέλει να βάλει την σφραγίδα της στην νέα συγκυρία, θα πρέπει να ξεκινήσει τις “ανατροπές” πρώτα απ' όλα στο εσωτερικό της. Ήδη έχει αργήσει. Αλλιώς θα εξαφανιστεί...

13 σχόλια :

  1. Η “σύγκρουση” είναι η επιλογή των “δανειστών”΄;
    Πιθανόν, αλλά θα δείξει.
    Προς το παρόν, το σίγουρο είναι πως είναι επιλογή του ..Rproject, της ΑΠ και άλλων εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ.

    http://3.bp.blogspot.com/-tWMSjNO6at4/VWysIQccojI/AAAAAAAANpA/VLLM4Tm3j4k/s1600/sygk_RP.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μεγάλη "σύγκρουση" έγινε με την επιβολή των μνημονίων στη χώρα. Η "αντίσταση" δεν απέτρεψε αυτή "επίθεση". Ο αντίπαλος νίκησε και επέβαλε τις πολιτικές του. Η πολιτική της "κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ" είναι μια μορφή έκφρασης αυτής αντίστασης, όμως η μάχη που δίνει είναι στο πεδίο του αντιπάλου.(θεσμούς), όπου ο συσχετισμός είναι δυσμενής. Ο "πόλεμος" δεν θα κριθεί σε αυτή την μάχη, ούτε όμως σε αυτό το πεδίο. Χρειάζεται να οργανωθεί το "αντάρτικο" απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό...

      Διαγραφή
  2. Κατα τα άλλα η χρήση της ιδέας του M. Φουκώ για την governmentality (κυβερνητικότητα ή κυβερνο-λογική), όπως την εφαρμόζουν οι Judith Butler, Isabel Lorey κτλ στη μετάλλαξη της πολιτικής του κράτους σήμερα, είναι αρκετά εύστοχη και λειτουργική.
    Όλα αυτή τη συζήτηση πάντως, την καλύπτει ευρύτερα η θεωρία του Γκράμσι για την ηθικο-πολιτική ηγεμονία και τους ιστορικούς συνασπισμούς εξουσίας, που είναι ό,τι πιο άρτιο έχει δώσει μέχρι σήμερα στο πεδίο της πολιτικής επιστήμης και της θεωρίας του κράτους η μαρξιστική σκέψη (που δεν είναι αρκετά πλούσια στο πεδίο αυτό).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιά; Η μαρξιστική σκέψη; Η εξουσία δεν έρχεται "από τα πάνω" (Μαρξ) ούτε στον Φουκώ, ούτε στον Γκράμσι. Οπότε το να νομίζεις ότι όλες αυτές οι θεωρίες έχουν καταγωγή από τον Μαρξ είναι μπαλαφάρα πρώτου μεγέθους, αντάξια μορμολυκείων της Αριστεράς που πρέπει να δουν την εικόνα του Μαρξ επί του πέους αυτών ακόμα και για να ουρήσουν. Απλώς βολεύει, και βολεύει πάρα πολύ, μέσα στο μπόγο μας να λειτουργούμε με ψευδοεξισώσεις Μαρξ=Φουκώ=Γκράμσι=Αντίσταση=Αριστερά=Σύριζα. Μην τρελαίνεσαι όμως, για τον Φουκώ, η εξουσία έρχεται από όλες τις πλευρές, για τον Φουκώ δεν υπάρχει προλεταριάτο, όσο και αν αυτό δεν γουσταρίζει στους αιώνιους μαρξιστές που νομίζουν πως ο Φουκώ είναι κι αυτός μαρξιστής, και ο Μπαντιού μαρξιστής και ο Λυοτάρ μαρξιστής και όλοι μαρξιστές πια. Και η κυβερνητικότητα δεν είναι μπαμπούλας, είναι παμπόνηρος τρόπος να τιθασεύονται οι πληθυσμοί. Όποιος νομίζει ότι θα ανατρέψει την κυβερνητικότητα με κόκκινες μαρξιστικές πατάτες είναι βαθιά γελασμένος, γιατί και ο υπαρκτός σοσιαλισμός κυβερνητικότητα εφάρμοζε με υποδειγματικό τρόπο. Έλα όμως που στην εποχή μας και οι πιο ανίδεοι κάτι σκαμπάζουν πλέον και από Φουκώ και δεν εκστασιάζονται πλέον μπροστά στις εύκολες και πάμφθηνες κορώνες των γνωστών μπουρδολόγων του τόπου μας. Όταν εξάλλου ο Μπαντιού ήρθε στην Αθήνα έδωσε ωραιότατη μπανανάρα σε όσους νόμισαν πως ήρθε για να ανάψει τη φουφού του ΣΥΡΙΖΑ δίπλα από τον Καμμένο.

      Διαγραφή
    2. Προφανώς δεν είπα αυτό που καταλάβατε.
      Ο μεν Φουκώ δεν ανήκει σ' αυτό που αποκαλείται "μαρξιστική παραδοση" (σωστά επισημαίνετε μερικές από τις διαφορές), ο δε Α. Γκράμσι εκτός απο "μαρξιστής" ήταν ταυτόχρονα και πολλά "άλλα πράγματα". Γι αυτό άλλωστε μπόρεσε και ανέπτυξε συνεκτική πολιτική θεωρία, που δεν είχε ο "ορθόδοξος" μαρξισμός.

      Διαγραφή
  3. κανένα παράδοξο δεν υπάρχει αν οι "δανειστές" οδηγήσουν σε χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ, μάλιστα είναι μια εξέλιξη απόλυτα προβλέψιμη από το 2010, και απόλυτη δικαίωση της αριστεράς που λες ότι κάτι τέτοιο θα διαψεύσει

    πρώτο μνημόνιο:σωτηρία ευρωπαικών τραπεζών.

    δεύτερο μνημόνιο: εσωτερική χρεοκοπία.

    τώρα: η απόλυτη υποταγή ή απόλυτη καταστροφή, επιλογή τρόπου καταστροφής δηλ. Μια χώρα που έχει πληρώσει ... 17 δισ από τον Αύγουστο χωρίς να πάρει ένα ευρώ, έχει ρημάξει κάθε ταμείο και έχει φέρει τις τράπεζες στο αμήν όσο βλέπει μονοδρόμους ή θα υποταχτεί ή θα πάει σε μια απότομη κατάρρευση με μια σαρωτική εξωτερική υποτίμηση 70%, το οποίο είναι το plan b του αστισμού. Δεν είναι όμως μονόδρομος, υπάρχουν τρόποι να αποτραπεί.

    αυτό ήταν όλο το σκεπτικό διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης σε μια χώρα με τεράστια δίδυμα ελλείμματα και ενταγμένη σε ένα εγχείρημα "άριστης οικονομικής περιοχής".

    όταν μάλιστα αυτή η χώρα δεν είναι η μοναδική με προβλήματα αλλά αυτά αγγίζουν μέχρι την Γαλλία, τότε είναι σαφές ότι αυτά είναι μονόδρομος.

    το ιδεολόγημα του αντινεοφιλελευθερου νεοφιλελευθερισμού που διατυπώθηκε από διάφορους έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην σημερινή παράλυση.

    και αυτό ακριβώς ήταν το ότι θα εφαρμοστούν αντινεοφιλελευθερες πολιτικές με την χρηματοδότηση του δημοσίου και των τραπεζών στην τρόικα και αναγνωρισμένο τον δρόμο της εσωτερικής υποτίμησης σαν μονόδρομο.

    Με δεδομένη δηλ την ΕΚΤ και την ΟΝΕ.

    Τώρα, 5 χρόνια μετά, ακόμα να καταλάβεις την έννοια της αναγκαίας αλλά όχι ικανής συνθήκης ? Φέρε ένα κείμενο κάποιας αριστεράς να λέει ότι στάση πληρωμών και έξοδος από το ευρώ αρκούν. Δεν υπάρχει.

    "κάποιος σύντροφος"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πλάκα κάνεις ή τίποτα δεν έχεις πάρει χαμπάρι;

      - αν είναι "δεδομένη η ΕΚΤ και η ΟΝΕ "όπως λες, είναι 100 φορές πιο δεδομένο το κράτος. Μήπως έγινε καμία επανάσταση στην Eλλάδα και δεν το πήραμε χαμπάρι; Μήπως είμαστε σε φάση "δυαδικής εξουσίας" και είμαστε τυφλοί που δεν το βλέπουμε;

      Μήπως θα πρέπει ν' αναρωτηθείς μήπως είναι πιο συριζέος και με μεγαλύτερες αυταπάτες και απ' το πιο κομματόσκυλο του ΣΥΡΙΖΑ;

      Στο προτσές της ταξικής πάλης δεν υπάρχουν "ικανές και αναγκαίες" συνθήκες όπως στα "φυσικά φαινόμενα". H


      Διαγραφή
    2. αυτές τις εξυπναδούλες της νεολαίας ΣΥΝ (αχαχαχαχα, συγνώμη αλλά ήταν αστείο πάντα) άστες, είχε και σοβαρούς βέβαια (κάτι λίγους) αλλά αυτά τα "δεν έγινε επανάσταση" άστα.

      δεν χρειάζεται ούτε επανάσταση, ούτε επαναστατική κατάσταση για να υπάρχει ένα μπλοκ δυνάμεων που να στηρίξει το κοινωνικό κράτος, την εργασία και την δημοκρατία.

      η εφαρμογή από τα πάνω και από τα κάτω αντινεοφιλελυθερων προταγμάτων θα οξύνει την ταξική πάλη και θα γίνει και η επανάσταση που δεν κρατιέστε εσείς της παλιάς ν ΣΥΝ. Απλά νεοφιλελευθερα προτάγματα εντός νεοφιλελευθερισμού,εντός ΟΝΕ και ΕΕ δηλ δεν υπάρχουν και χρωστάτε συγνώμη. Και συ προσωπικά που έβγαζες εθνικιστές όσους τα λέγανε, πρέπει να ζητήσεις συγνώμη και όχι να λες "δεν έγινε επανάσταση" και "υπάρχει κράτος". Αν θες ξαφνικά να μας πεις ότι δεν υπάρχει αντινεοφιλελευθερισμός στον καπιταλισμό, πουλάς τρέλλα, αυτό το αιώνιο παπατζηλίκι του νεολαίου του ΣΥΝ, που είναι λέει και με ... Αλτουσέρ, και σου έλεγε και μια θεωρία για την βιοηθική και τον Μπένγιαμιν κλπ, και πολιτικά ήταν με το κόμμα του κενροαριστερού εκσυγχρονισμού. Είχε και σοβαρά παιδιά, ξαναλέω, κομμουνιστές και με ανντιιμπεριαλιστική λογική, αλλά είχε και σαν εσένα.

      να λες οποιονδήποτε συριζαίο, είναι γελοίο, γνωριζόμαστε χρόνια. Τα παιδάκια που λένε "αλέξης" και ανάβουν τα μάτια τους, και τώρα λένε τι ?

      μακάρι να ξερες τι λες. Κολλάς και κάτι ατάκες του Φουκώ από wikipedia, και κάτι νομίζεις ότι κάνεις.

      "κάποιος σύντροφος"

      Διαγραφή
    3. Τα προβλήματά σου με την νεολαία του ΣΥΝ, να τα συζητήσεις με κανένα ψυχαναλυτή.

      Το πως καταφέρνεις ξεκινώντας από μια θέση που είναι η πεμπτουσία της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας: “δεν χρειάζεται ούτε επανάσταση, ούτε επαναστατική κατάσταση για να υπάρχει ένα μπλοκ δυνάμεων που να στηρίξει το κοινωνικό κράτος, την εργασία και την δημοκρατία”, να πουλάς αντικαπιταλιστικές παπάρες μόνον εσύ το ξέρεις! Κανένας όμως δεν το καταλαβαίνει...

      Τον Αλτουσέρ, τον Μπένγιαμιν τον Φουκώ και σία, άστους στην άκρη γιατί δεν συμμετέχουν στην συζήτηση, και κωλύονται να συμμετέχουν ακόμα και αν το ήθελαν... . Εδώ συζητάμε ένα πολύ συγκεκριμένο ζήτημα για το οποίο δεν λες κουβέντα: Αν η έξοδος από την ΟΝΕ και την ΕΕ η οποία είναι “αναγκαία συνθήκη” για τις επαναστατικές του ονειρώξεις - τόσο πολύ μάλιστα αναγκαία που σε εμποδίζει να κάνεις οποιαδήποτε συμμαχία στον συνδικαλιστικό χώρο, στο μαζικό κίνημα κλπ,να να ενισχυθεί αυτό το “μπλοκ δυνάμεων που να στηρίξει το κοινωνικό κράτος, την εργασία και την δημοκρατία” αν αυτές οι δυνάμεις δεν είναι αντί ΟΝΕ και αντί ΕΕ ταυτόχρονα - είναι ταυτόχρονα και επιδίωξη ή εναλλακτική λύση των επιτελείων της ΕΕ και του ΔΝΤ για να συνεχίσουν να επιβάλουν τις πολιτικές τους, τι λες γιαυτό; Πραγματοποιήθηκε ένα μέρος από το “μεταβατικό πρόγραμμα” σου με την βοήθεια του επιτελείων διεθνοποιημένου κεφάλαιου;

      ΥΓ. Στους αλήτικους χαρακτηρισμούς προφανώς δεν θα πάρεις απάντηση. Η ανοχή απέναντί τους ως κατανόηση της αδυναμίας σου να απαντήσεις πολιτικά, έχει και τα όρια της. Την επόμενη φορά αν επαναληφθούν κόβονται...

      Διαγραφή
    4. συζητάμε για μια πολιτική κουλτούρα που λέει θα υποστηρίξω το μνημόνιο με αντικαπιταλιστική ρητορεία.

      τίποτε άλλο. Ακόμα και αν δεν το κάνεις, το έκανες για χρόνια.

      ούτε ένας χαρακτηρισμός δεν υπάρχει για σένα. Ότι ήσουν "με τον Αλέξη", ψέματα είναι ? ¨Ή τόσο πια χαρακτηρισμός και βρισιά ? Κακό είναι δεν λέω. Ούτε η εκτίμηση πως δεν έχεις ιδέα από Φουκώ είναι χαρακτηρισμός.

      Τα μνημόνια θα τα υπερασπίζεστε όπως ο Παπαδημούλης, ότι είναι καλύτερα από την χρεοκοπία και την δραχμή. ¨Οπως ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος.

      Το δούλεμε τύπου Λάσκου, ή του άλλου του ... μαρξιστή, κομμουνιστή κλπ, του Τσακαλώτου, που γράφει μια ζωή για την ταξική μεροληψία και τώρα αντικατέστησε τον ... Βαρουφάκη, από ... δεξιά, τελείωσε.

      Από κει και ο εκνευρισμός σου, το παλιό δεν πουλάει και δεν έχεις βρει το καινούριο.

      "κάποιος σύντροφος"

      Διαγραφή
    5. Το πολύ το "κύριε ελέησον" το βαριέται και ο παπάς. Εντάξει το είπες και το ξαναείπες το τραγουδάκι σου. Δεν απάντησες όμως στο ερώτημα: Το "μεταβατικό πρόγραμμα" θα το κάνεις σε σύμπλευση με την Λαγκάρντ, με τον Σόιμπλε, με την Λεπέν;

      Διαγραφή
    6. από που κι ως που η κυβέρνηση σου είναι κώλος και βρακί με αυτούς.

      έβαλες και την Λεπέν. Να σου πω και γω πως η ΧΑ καταψήφισε τα μνημόνια, έπρεπε η αριστερά να τα ψηφίσει ? Αν διαβάσει κανείς Βήμα της Κυριακής πχ, protagon κλπ αυτά λένε, ότι η αριστερά και η ακροδεξιά είναι το ίδιο, αυτά λες και συ. Το ιδεολόγημα ότι υπάρχει αριστερή γραμμή που είναι διακριτή από το κέντρο και την δεξιά, και δεν περνάει μέσα από ρήξεις με την ΕΕ δοκιμάστηκε και απέτυχε, αν σου αρέσουν τα μνημόνια του Αλέξη, εμένα δεν μου αρέσουν.

      την ακροδεξιά την έφερε ο οικονομικός πόλεμος της ευρωζώνης, την άνοδο της ακροδεξιάς, είναι βασικό διεθνιστικό και αντιφασιστικό καθήκον να μπει ένα τέλος σε αυτό το πράγμα.

      εσύ κάτσε να αναπαράγεις τους όρους με τους οποίους η ακροδεξιά δηλητηριάζει τον κόσμο.

      Ακροδεξιό, ρατσιστικό και ναζιστικό είναι και το PIIGS εναντίον χωρών και λαών, αλλά το λέει η Μέρκελ του Αλέξη. Πρώτα νομίζω πρέπει να αντιμετωπίζουμε την μια ακροδεξιά που γεννάει την άλλη, μεθοδολογικα΄το λέω, όχι από άποψη χρονικότητας ή σημασίας, αλλά η λογική είναι να εξαλείφεις τα αίτια.

      Οι ναζίδες της Ουκρανίας, της Ελλάδας η Λεπέν και τα μνημόνια είναι η ΕΕ, δεν έχει κάτι άλλο, δεν έχει ανθρωπιστικές ιδέες, κοινωνικο κράτος, και αλληλεγγύη, ΕΕ=φασισμός. Γι αυτό οι αστικές τάξεις την έφτιαξαν, για να τσακίσουν την εργατική τάξη παντού, και παντού, από ότι πιο σάπιο και βρώμικο καπιταλιστικό υποπροιόν στην μικροαστική και ίσως και στην εργατική τάξη υπάρχει, οι αστικές τάξεις και η ΕΕ στηρίζουν και τον φασισμό, και τον ναζισμό και την mainstream ακροδεξιά.

      Εγώ δεν θα πάρω ούτε ΕΕ, ούτε ναζισμό ούτε φασισμό, γούστα είναι αυτά.

      "κάποιος σύντροφος"


      Διαγραφή
  4. http://tvxs.gr/news/ellada/oli-i-elliniki-protasi-ton-47-selidon-gia-symfonia

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ