Μια άλλη ανάγνωση της δήλωσης Γλέζου

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

του Δημήτρη Ψαρρά

Πολύ βιάστηκαν όσοι έσπευσαν να «μαλώσουν» τον Μανώλη Γλέζο για τις γνωστές δηλώσεις του. Οποιος γνωρίζει την πορεία και τη στάση ζωής αλλά και την πολιτική ευφυΐα του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς θα έπρεπε να λάβει υπόψη του και ένα δεύτερο ενδεχόμενο, το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι εξίσου πιθανό.

Με τη γνωστή αίσθηση αυτοθυσίας που τον διακρίνει, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασε να θέσει σε δοκιμασία τις καλές του σχέσεις με την ηγεσία του κόμματός του προκειμένου να στείλει ένα μήνυμα, το οποίο δεν απευθυνόταν στο εσωτερικό της χώρας, αλλά στους Ευρωπαίους διαπραγματευτές.

Η σκληρή δήλωση του πασίγνωστου Ελληνα ευρωβουλευτή ήταν η καλύτερη απόδειξη του ισχυρισμού της ελληνικής κυβέρνησης ότι δεν είναι σε θέση να υποχωρήσει άλλο και ότι ήδη έχει δώσει όσα μπορούσε να δώσει. Και βέβαια η δήλωση αυτή έκανε αμέσως τον γύρο του κόσμου και αναπαράχθηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης που επηρεάζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη διαπραγμάτευση.

Χρειαζόταν ένα στέλεχος παρόμοιου βεληνεκούς για να σταλεί το μήνυμα αυτό στους εταίρους μας. Ποιος από όλους αυτούς μπορεί να λάβει υπόψη του, λ.χ., τα όσα λέει ο παραπονεμένος κ. Μητρόπουλος στον πρωινό Καμπουράκη;

Προς την ερμηνεία αυτή συντείνει και η πολιτική διαδρομή του Μανώλη Γλέζου. Είναι γνωστό ότι έχει απαρνηθεί δημόσιες θέσεις προκειμένου να αποδείξει ότι μεγαλύτερη σημασία έχει η περιφρούρηση των πολιτικών του αρχών. Ποιος ξεχνά το προσωπικό υπόδειγμα ζωής που έθεσε με την επιστροφή του στο χωριό του στη Νάξο για να αποδείξει ότι η άμεση δημοκρατία μπορεί να έχει εφαρμογή και στις μέρες μας;

Το γεγονός ότι δεν συνόδευσε τη δήλωσή του αυτή με παραίτηση από τη θέση του ευρωβουλευτή σημαίνει το δίχως άλλο ότι δεν την εννοεί στην ακραία της συνέπεια. Και όσο κι αν αυτό μοιάζει παράδοξο, παραμένοντας στη θέση του στην Ευρωβουλή, ο Γλέζος στέλνει μήνυμα στο κόμμα του ότι απλώς κάνει για ακόμα μια φορά το χρέος του.