Αναρτήσεις
Η σύγκρουσή ήταν δεδομένη και το ζητούμενο ήταν αν η κυβέρνηση θα υπέκυπτε απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει καμία υποχώρηση στις πολιτικές του κατευθύνσεις. Και αυτό ακριβώς είναι το ζήτημα που θα πρέπει να συζητήσουμε: αν θα έπρεπε τελικά να υπογράψει αυτή την συμφωνία η ελληνική κυβέρνηση αναιρώντας βασικά στοιχεία του “προγράμματος της Θεσσαλονίκης”, αλλά κυρίως για το πως αυτή η συμφωνία θα ακυρωθεί στην πράξη, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Να συγκρουστει με επικεφαλης ποιους ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτους που δειλιασαν ;
Αν βγαίνεις στον δρόμο κατόπιν εντολών, τότε το πρόβλημα είναι δικό σου!
ΔιαγραφήΟι αυριανιστές της νέας κυβέρνησης:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟΥΣ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ?
μεταφέρω ένα σχόλιο του Αντώνη Λιάκου από το facebook
ΑπάντησηΔιαγραφή(
https://www.facebook.com/antonis.liakos.98?fref=nf
)
Βλέπω κόσμο και κοσμάκη στα κεραμίδια με φωνές και χειρονομίες να καταγγέλλει την κυβέρνηση για άνευ όρων παράδοση, για Βάρκιζα(sic!), για παταγώδη αποτυχία, για προδοσία κλπ κλπ. Δυστυχώς αναμεταξύ τους και αρκετούς πανεπιστημιακούς των κοινωνικών επιστημών, που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχουν μια πιο σύνθετη εικόνα του κόσμου και των πολιτικών διαδικασιών. Φοβάμαι πως οι περισσότεροι είχαν επενδύσει στην αποτυχία ήδη πριν από τις εκλογές. Άλλος γιατί δεν εγκατέλειψε το ευρώ να πάει στη δραχμή, άλλος γιατί δεν εγκατέλειψε ολωσδιόλου την ΕΕ, άλλος γιατί δεν έκανε επανάσταση. Αυτοεκπληρούμενη προφητεία; Αλλά το πιο τραγικό που αποκαλύπτει αυτή η στάση είναι η πολιτική αφέλεια. Να νομίζεις ότι ο κόσμος είναι σαν τα καρτούν, όπου πάει ο Βαρουφάκης στο σαλούν και οι κακοί, ή τον πετάνε έξω, ή τον αναγκάζουν να τους γυαλίσει τις μπότες…Και ένας ναρκισιμός που ξεχειλίζει. Δεν σας τα είπα; Νάτα..
Σε μια δύσκολη διαδικασία, με δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων, που αποκαλύπτει τα όρια και τις δυνατότητες του πολιτικού έναντι του οικονομικού, της εθνικής στρατηγικής έναντι του διεθνούς πλέγματος, την ευθραυστότητα της κοινής γνώμης, αυτό που θα περίμενε κανείς από τους κεραμιδόγατους και τις κεραμιδογάτες θα ήταν περισσότερο ευθύνη και αυτοσυγκράτηση. Η μάχη δεν έχει κριθεί, θα κρίνεται καθημερινά, κάθε βήμα θα κερδίζεται και κάθε επόμενο θα απειλεί να σαρώσει όλα τα προηγούμενα. Η κατάσταση που παρακολουθούμε είναι μια ανατομία του κόσμου που ζούμε, πρέπει να καταλάβουμε πράγματα που για πρώτη φορά συμβαίνουν, αντί να σκεφτόμαστε με έτοιμα σχήματα από το παρελθόν. Ούτε η Βάρκιζα, ούτε το Μπρεστ Λιτόφσκ, ούτε το 81 και το Πασόκ μας βοηθάει αν δεν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, και αν δεν θυμόμαστε πάντα ότι «κριτική είναι η αναστολή της κρίσης».
http://epamhellas.gr/%CE%BD%CE%AD%CE%B1/%CF%80%CE%AD%CE%BC%CF%80%CF%84%CE%B7-26/02/2015-600%CE%BC%CE%BC-%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82
ΑπάντησηΔιαγραφή