Αναρτήσεις
(15-2-2015 πλατεία συντάγματος)
Η πολιτική των μνημονίων οδήγησε στην “χρεοκοπία” τον κόσμο της εργασίας και τα μικρομεσαία στρώματα αλλά προφύλαξε από τις συνέπειες της το χρηματοπιστωτικό σύστημα και μερίδες της αστικής τάξης. Κάποιοι μάλιστα πλούτισαν μέσα στην κρίση. Το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση επέδειξε συνεπή στάση ως προς τις διακηρύξεις της στο σύντομο χρονικό διάστημα που πέρασε από τις εκλογές, πυροδότησε δύο σημαντικές ανατροπές:
1. Άλλαξε την πολιτική ατζέντα της ΕΕ. Άρχισε πλέον και εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ να εκδηλώνονται αμφισβητήσεις και κριτικές στις κυρίαρχες πολιτικές της λιτότητας που είχαν επιβληθεί ως “μονόδρομος” τα προηγούμενα χρόνια.
2. Η ελληνική κυβέρνηση κατέκτησε την εμπιστοσύνη ευρύτατων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας και αναβάθμισε το μόνο πραγματικό στήριγμα που έχει στις διαπραγματεύσεις της απέναντι στις πιέσεις των επιτελείων της ΕΕ.
Η πορεία της χώρας δεν προδιαγράφεται μονοδιάστατα από το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων που θα ολοκληρωθούν εντός των επόμενων ημερών, ακόμα αν τα επιτελεία της ΕΕ επιθυμούν να εκδιώξουν τώρα την χώρα από την ΟΝΕ και την ΕΕ προκρίνοντας την λύση “πονάει πόδι, κόψε πόδι”, ώστε να περιορίσουν την μεγέθυνση των συνεπειών από την σύντομα αναμενόμενη γενίκευση της κρίσης χρέους με ανάλογους όρους και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Δεν πρόκειται όμως για μια αποκλειστικά εσωτερική υπόθεση της ΕΕ.
Η έξοδος της χώρας από την ΕΕ δεν ανοίγει τον δρόμο προς τον σοσιαλισμό, όπως φαντασιώνονται ορισμένοι αριστεροί, αλλά τις πόρτες για την ένταξη/εξάρτηση της χώρας από άλλα ανταγωνιστικά στρατόπεδα. Η έξοδος της χώρας από την ΕΕ περνάει σήμερα αναγκαστικά μέσα από τις συμπληγάδες του έντονου ανταγωνισμού που εκδηλώνεται ανάμεσα στις διαφορετικές καπιταλιστικές ολοκληρώσεις και έχει δείξει το πραγματικό του πρόσωπο στην Ουκρανία. Όμως η Ελλάδα δεν είναι εύκολο να γίνει Ουκρανία. Δεν μπορεί να εξωτερικευτεί με ανάλογους όρους αυτός ο ανταγωνισμός παρ' όλο ότι ήδη έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται διαχωρισμοί ανάμεσα σε “φιλοαμερικάνους” και “φιλορώσους”, που διαπερνούν όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων.
Όσο κρατάει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων και όσο η κυβέρνηση παραμένει συνεπής ως προς τις διακηρύξεις της, τόσο θα διευρύνονται τα κοινωνικά της ερείσματα. Όμως οι διαπραγματεύσεις κάποτε θα τελειώσουν και τότε θα αρχίζουν τα δύσκολα, ιδιαίτερα αν το αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων καταγραφεί ως “εθνική ήττα” του ελληνικού κράτους.
Μια εθνική αναδίπλωση σε όρους ήττας δεν προμηνύει τίποτα το καλό για την χώρα, αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να υλοποιήσει τις βασικές κατευθύνσεις του “προγράμματος της Θεσσαλονίκης” ούτε να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο εσωτερικό της χώρας απέναντι στο φθαρμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο είναι ο κύριος υπεύθυνος της σημερινής κατάστασης. Αυτό όμως δεν μπορεί να ολοκληρωθεί αν δεν τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι και δεν ανανεωθεί η λαϊκή εντολή, ώστε και ο συσχετισμός στο χώρο του κοινοβουλίου να εκφράζει αυτόν που υπάρχει στην κοινωνία.
Το άρθρο είναι εντελώς παράλογο, με την έννοια του όρου
ΑπάντησηΔιαγραφή1 Δεν υπάρχει χρόνος για εκλογές πριν απο τη συμφωνία
2 Δεν υπάρχει χρήμα. Τυχόν εκλογές θα τινάξουν στον αέρα την Οικονομία. Ήδη υπάρχει πρόβλημα με τους μισθούς και τις συντάξεις του Απριλίου
3 Το 81% τάσσεται υπερ του ευρώ, τί στάση θα κρατήσει ο Συριζα στο ερώτημα της δραχμής;
4 ενώ θεωρείται οτι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων θα καταγραφεί ως “εθνική ήττα”, το άρθρο δεν μας λέει τί θα γίνει στην περίπτωση μή συμφωνίας. Σ'αυτή την περίπτωση πού θα βρεθούν οι πόροι για την εφαρμογή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης;
Ο μήνας του μέλιτος είναι φυσικό να τελειώνει κάποτε αλλά μάλλον δεν αποτελεί λύση να ξαναπαντρευόμαστε κάθε μήνα
Οι εκλογές σε τρομάζουν γιατί οι απόψεις που υποστηρίζεις μέσα απ' αυτές θα καταγραφεί ότι περιθωριοποιούνται ακόμα περισσότερο στην ελληνική κοινωνία. Άσε λοιπόν στην άκρη τα επιχειρήματα, όπως "δεν υπάρχουν χρήματα", "τι θέση θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ για την δραχμή;" και άλλα παρόμοια...
ΔιαγραφήΡε Εος πάς να με τρελλάνεις; Τί σημασία έχει τί περιθωριοποιείται τώρα στην ελληνική κοινωνία και τί όχι; Τί σημασία θα είχε μιά πρόσκαιρη κοινβουλευτική αυτοδυναμία αν συνοδευόταν απο αδυναμία διαχείρισης της οικονομίας; Και φυσικά, ναί, πού θα βρεθούν τα λεφτα, πώς θα πληρωθουν οι μισθοί, πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις; Σε σοκάρω; Eίναι ταμπού αυτή η ερώτηση; Δεν νομίζεις οτι είναι μιά ερώτηση που πρέπει να μπορεί να απαντηθεί;
ΔιαγραφήΚαι πάμε στη δραχμή: θεωρείς οτι δεν είναι ένα νομιμοποιημένο ερώτημα με τη συντριπτική πλειοψηφία να είναι υπερ του ευρώ; Τί νομίζεις, οτι υπάρχει λευκή επιταγή στο Συριζα και τον Καμμένο να κάνουν ό,τι γουστάρουν; Oι τωρινοί τους ψηφοφόροι έχουν συγκεκριμμένες προσδοκίες τις οποίες περιμένουν να ικανοποιηθούν. Έξοδος απο το ευρώ δεν είναι μία απ'αυτές. Δεν υπεισέρχομαι στο αν είναι σωστό ή όχι, απλά ο λαός ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ την αλαγή νομίσματος. Αυτό βασικά σημαίνει οτι όποιος την αποτολμήσει θα το πληρώσει ακριβά, όση στήριξη κι αν είχε πριν.
Δεν ξέρεις οτι αν δεν προσέξεις, όσο μεγαλύτερη είναι η άνοδος, τόσο μεγαλύτερη είναι η πτώση;
Κινείσαι σε λογική αντιπολίτευσης. Αυτό είναι φυσικό και κατανοητό, το πρόβλημα είναι οτι και το κόμμα ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει το νέο του ρόλο κι αυτό δεν είναι καλό γιατί οι μέρες τρέχουν. Τον άκουσες το Ρωμανιά χθές;
Γιναμε και επισημως ΠΑΚΗΣ-ταν...με ευθυνη Τσιπρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμια δικαιολογια και κανενα στρουθοκαμηλισμο.
Ξεπουλημα με το καλημερα
Περαστικα μας
· Πώς άλλαξε η ατζέντα; Με την ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι; Αμφιβάλλω αν η πρόταση των ευρωπαϊκών κινημάτων των τελευταίων 5 χρόνων, επιζητούσε τελικά την ανταλλαγή ομολόγων, το 1 τρις και λοιπές καινοτομίες (οξύμωρο εφόσον πρόκειται για κεϋνσιανή πολιτική) από πλευράς των ίδιων των αστών.
ΑπάντησηΔιαγραφή· Tι είναι πιο επίφοβο; Το κίνημα να στηρίζει την κάθε απόφαση μιας κυβέρνησης ή μια κυβέρνηση να στηρίζεται για κάθε βήμα της στο κίνημα;
· Πράγματι μια έξοδος από την ΕΕ, από τους ίδιους τους καπιταλιστές, τους εκτός χώρας τιμωρητικά ή τους εντός χώρας ως εθνική πολιτική, θα σημάνει μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική κρίση. Αλλά αυτό δεν το επιδιώκει κανείς. Μια έξοδος μαζική και οργανωμένη (με εργατικό έλεγχο στις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις) όχι απλά δε θα φέρει εξάρτηση αλλά θα δώσει το σήμα για αντίστοιχες πρωτοβουλίες (ξεκινημένες ως αίτημα) παντού και θα σημάνει τρομερή κρίση για την ΕΕ συνολικά, οδηγώντας σε κατάρρευσή της μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο και την ανάδυση πρωτόγνωρων (περίπου) μορφών εξουσίας και παραγωγής. Δες πόσο μαζικά και γρήγορα αναπαρήχθησαν οι πλατείες, ενώ δεν ήταν καν νικηφόρες (στο βαθμό που ζητούσαν αλλαγή πολιτικής, όχι απλά κομμάτων).
· Πράγματι δε θα γίνουμε Ουκρανία, γιατί η αριστερά εδώ, δεν καλλιεργεί ανοιχτά τον εθνικισμό και σίγουρα δεν επωφελείται οικονομικά απ' αυτόν. Αν το κάνει όμως, δεν είναι νομοτέλεια ότι δε θα υπάρξουν τέτοιοι διχασμοί.
· Συνεπείς ως προς ποιές διακηρύξεις; Του 2012; Της ΔΕΘ; Τις προεκλογικές; Τις μετεκλογικές; Γιατί πρόκειται για τελείως διαφορετικές.
· Ενώ ελπίζεις σε αποφυγή εθνικού διχασμού, την αναπαράγεις στο ίδιο κείμενο ("εθνική ήττα, εθνική αναδίπλωση")!
· Είναι ανόητο να καταλήγεις ότι είναι αναγκαία μια δικτατορία του ΣΥΡΙΖΑ για να προχωρήσει το οποιοδήποτε φιλεργατικό μέτρο. Είναι πάντως αναγκαία η δικτατορία της εργατικής τάξης απέναντι στους υπευθύνους (που δεν είναι μόνο αυτοί στα κοινοβούλια) και χαίρομαι που το συνειδητοποιείς, στρεβλά για αρχή.
ΥΓ. Πράγματι χρειάζονται σύμμαχοι από άλλες τάξεις, αλλά ποιές τάξεις και σε ποιά θέση; Πράγματι χρειάζεται μεγαλύτερη ενότητα της εργατικής τάξης, αλλά ενωμένη ως τι, με τι διαδικασίες και τι αιτήματα;
Είτε μας αρέσει, είτε όχι η πορεία της χώρας το επόμενο κρίσιμο διάστημα θα κριθεί από αποφάσεις που θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση και όχι η "εργατική τάξη" (η οποία δεν έχει βρει ούτε την ενότητά της, ούτε την πολιτική της ταυτότητα) ούτε το "κίνημα".
ΔιαγραφήΕπίσης η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει σήμερα την ελπίδα της ελληνικής κοινωνίας. (τα πως και τα γιατί είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση).
Αν παραβλέπουμε αυτά τα δεδομένα, τότε όλα τα άλλα απλώς αποτελούν συζήτηση καφενείου...
ΕΟΣ αυτή είναι η δική σου αντίληψη για το κίνημα βάση κάποιου ιδιόμορφου μέτρου που μετράει το μπόι του κόσμου που παλεύει. Δεν κατάλαβα ποιά είναι τα δεδομένα εφόσον δεν αποδεικνύεις κάτι αλλά παραθέτεις την άποψή σου ως αναπόφευκτη αντικειμενικότητα. Καλώς, τα ξανασυζητάμε όταν οι εξελίξεις θα έχουν ξεκαθαρίσει τα "δεδομένα".
ΔιαγραφήΧωρίς πολιτικό υποκείμενο που να εκφράζει τους “από κάτω”, καμία κοινωνική αλλαγή δεν μπορεί να γίνει προς όφελός τους. Η λύση είναι η δημιουργία ενός ενός άλλου κόμματος, αντίστοιχου του PODEMOS. O ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη απορροφηθεί από το κράτος και έχει γίνει πλέον ένα κλασσικό αρχηγικό κόμμα, η παραδοσιακή αριστερά έχει κλείσει το κύκλο της και δεν μπορεί να ξαναγεννηθεί και η ακροδεξιά με τα πολλά πρόσωπά της παραμονεύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκπλήττομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Καταπίνεται" αμάσητος ως ΠτΔ ο εκφραστής του "βαθέος ελληνικού κράτους" (Νόμος περι ευθύνης υπουργών, "βασικός μέτοχος", 200.000 διορισμοί αγροφυλάκων stagers και άλλων "ημετέρων" και μη, bonus 50 εδρών)
"Καταπίνεται" το "κούρεμα" 50 % εταιρικών χρεών προς το δημόσιο - χωρίς οροφή και διαβαθμίσεις (σήμερα).
Χωνεύτηκε ήδη η σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ...
Φοβαμαι μήπως αύριο επιλεγεί ο Ρουσόπουλος να διευθύνει την ΕΡΤ (και να εποπτεύει τους ολιγάρχες των ΜΜΕ) και κατέβει και αυτός "αμάσητος"...
Κατά τα άλλα, το ζήτημα είναι, τι και πως θα καταγραφεί ως “εθνική ήττα” ;;;