Αναρτήσεις
Όλη η Ευρώπη γιορτάζει την απελευθέρωση από τους Ναζί στις 9 Μαΐου, ηµεροµηνία που το ελληνικό κράτος συστηµατικά αγνοεί. Είναι το μοναδικό κράτος που έχει βάλει στη θέσης μια άλλη εορτή που αντιστοιχεί στην ημέρα κήρυξης του πολέμου! Συνήθως ως εθνικές εορτές ανακηρύσσονται οι ημέρες της νίκης, δηλαδή της απελευθέρωσης. Η Γαλλία έχει ως εθνική εορτή την 14η Ιουλίου την κατάληψη της Βαστίλης . ΟΙ ΗΠΑ την 4η Ιουλίου είναι η μέρα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, κλπ, κλπ... Η καθιέρωσή της 28ης Οκτωβρίου έγινε στην χώρα μας από το μετεμφυλιακό κράτος για να γιορτάζουμε το “ΟΧΙ” του Μεταξά και όχι τον αγώνα και την αντίσταση του ελληνικού λαού.
Αν είχε ορισθεί ως εθνική εορτή η ημέρα της απελευθέρωσης, τότε αναγκαστικά δεν θα μπορούσε να κρυφτεί η αλήθεια και η καθοριστική συμβολή σε αυτή του ΕΑΜ, πράγμα το οποίο δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να γίνει αποδεκτό από το μετεμφυλιακό καθεστώς στην χώρα μας.
Η παρέλαση που πραγματοποιήθηκε στον Δήμο Χαλανδρίου υπό τους ήχους του ύμνου του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) για την 28η Οκτωβρίου, αποκατέστησε μερικώς αυτό ακριβώς τον χαρακτήρα της εορτής. Προκάλεσε όμως αντιδράσεις ακροδεξιών ανακλαστικών:
Η Αριστερά θα πρέπει να διεκδικεί κάτι παραπάνω, την αλλαγή αυτής της εθνικής εορτής και την αντικατάστασή της με μια άλλη που θα εορτάζεται η απελευθέρωση από τους Ναζί. Και χωρίς παρελάσεις...
Μια άλλη ανάγνωση του γεγονότος, εδώ:
Και τώρα θα πρέπει να ετοιμαστούμε για την πιο γνήσια λαϊκή γιορτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναλυτικά εδώ:
Το καρναβάλι ως κατάσταση ανατρεπτική – Μια αναφορά στη θεωρία του Mikhail Bakhtin
Από το ΕΑΜ και τον λαό έγινε η καθιέρωση της ημέρας το 41 ακριβώς γιατί η (οριακά) αντιφασιστική εξέγερση (αν δεν καλούσε επιστράτευση ο Μεταξάς, με σκοπό μια συμβολική αντιπαράθεση, δεν θα ήταν οριακά, τα λέει και στο ημερολόγιο του) ήταν ζωντανή σαν μνήμη έναν χρόνο μετά, Οκτώβρη του 41 στην κατεχόμενη Αθήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη μεγάλος και επίσημος εορτασμός ήταν το 44 με την κυβέρνηση στα πλαίσια συμφωνίας Λιβάνου, με ΕΑΜική συμφωνία και παλαιική αποδοχή. (προφανώς λάθος η στρατηγική εθνικής ενότητας του ΚΚΕ τότε, αλλά άλλο θέμα)
Δεν νομίζω η αριστερά να μην μπορεί να υπερασπιστεί την αλήθεια της μέρας αυτής, και να δίνει άθελα της δίκιο ότι είπε κάποιο όχι ο Μεταξάς. Γιατί είναι μια εγκόλπωση του μύθου το να είναι η μέρα ταμπού. Ο Μεταξάς ισορρόπησε ανάμεσα στις φιλοαγγλικές και φιλογερμανικές τάσεις του καθεστώτους και τον φόβο του λαού. Άλλωστε η Ιταλία επιτέθηκε στην Ελλάδα 15 Αυγούστου, τι έκανε ο Μεταξάς ? Αυτή την απλή αλήθεια δεν μπορούμε να περάσουμε απέναντι στην ακροδεξιά προπαγάνδα ?
Αυτό που πρέπει να κάνει η αριστερά αν υποθέσουμε ότι θα επηρεάσει τις κρατικές πολιτικής, είναι να προσθέσει την 9η Μαΐου. Να αρνηθεί το αίσχος της "μέρας της Ευρώπης" και να την καθιερώσει σαν μέρα αντιφασιστικής νίκης.
Η 28η μπορεί να παραμείνει σαν επέτειος αντιφασιστικής έξαρσης του λαού, σαν αυτό που ήταν δηλ.
Δεν υπάρχει τίποτε να εμποδίζει να γενικευτεί ο εορτασμός με εκδηλώσεις στα σχολεία από την 12η. Επίσης 17 Σεπτέμβρη είναι το σύγχρονο αντιφασιστικό ραντεβού. 2 μήνες πριν την 17 Νοέμβρη.
Φαντασία πρέπει να υπάρχει, κοινωνική συστράτευση αλλά και αυτοπεποιθηση.
"κάποιος σύντροφος"
δεν λες για 12η, λάθος μου. Αλλά δεν γιορτάζει όλη η Ευρώπη την 9η Μάη, μόνο η Ρωσία την γιορτάζει. Αν πάνε και 5 επίσημοι στην παρέλαση της Κόκκινης Πλατείας δεν αλλάζει η ουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήη ΕΕ γιορτάζει τον εαυτό της, την δικαίωση δηλ του σχεδίου της "Νέας Τάξης" του Χίτλερ. Σε πιο "χαλαρή" μορφή, αλλά αυτό είναι. Άσε που στην Νοβορωσία έχουν λόγους να διαφωνούν και με το "χαλαρή" που μόλις είπα.
"κάποιος σύντροφος"
- Άλλο ζήτημα είναι οι "λαϊκές επέτειοι" και άλλο οι "εθνικές εορτές" που ορίζονται από το κράτος, καθώς επίσης άλλο αν ταυτίζονται ή μπορεί να ταυτιστούν και τι σημαίνει αυτή η ταύτιση.
Διαγραφήεσύ το άνοιξες το θέμα τι πρέπει να διεκδικεί η αριστερά, από το κράτος προφανώς (αλλαγή εθνικής εορτής λες).
ΔιαγραφήΕπίσης μόλις βρήκα συγκρότηση Γενικού Στρατηγείου του ΔΣΕ 28 Οκτωβρίου.
"κάποιος σύντροφος"