Αναρτήσεις
(Ένα σχόλιο για το άρθρο του Αντώνη Νταβανέλλου:Σχετικά με την πρόσφατη «ανανεωτική» επιθετικότητα, μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ: Έγινε ο Πουλαντζάς, υποχρεωτικός;)
Γράφει ο Α.Ν:
- Και κάπου εδώ, σ. Δ.Χ. ρίχνει στη μάχη τα βαρέα όπλα, δηλώνοντας ότι «η ρήση Πουλαντζά, πως ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρχει, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη».
Αυτονόητη για ποιόν; Αυτονόητη, γιατί;
Ας δούμε τι γράφει λοιπόν η διακήρυξη (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
3. Ο σοσιαλισμός ως στρατηγικός στόχος
Ο «άλλος κόσμος» που «είναι εφικτός» είναι ο «κόσμος» του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία….
Για μας ο σοσιαλισμός είναι απόλυτα συνυφασμένος με την ενεργό συμμετοχή όλων στις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές υποθέσεις και κατοχυρώνει την αντίστοιχη διάχυση της εξουσίας. Ο σοσιαλισμός είναι άρρηκτα δεμένος με τη δημοκρατία. Δημοκρατία όχι απλώς τυπική, αλλά πάντοτε ουσιαστική, δημοκρατία που βασίζεται στην εκπροσώπηση, αλλά και δημοκρατία άμεση με την ενεργό συμμετοχή όλων. Οι πάσης φύσεως εκλογές είναι απολύτως αναγκαίες, αλλά οι εκλεγμένοι -και οι διάφοροι ειδικοί που αυτοί επιστρατεύουν- δεν πρέπει να παραμένουν ανεξέλεγκτοι μέχρι τις επόμενες εκλογές. Πλήθος θεμάτων είναι αρμοδιότητα και οφείλουν να αφεθούν στην ευθύνη των άμεσα ενδιαφερομένων υπό καθεστώς άμεσης δημοκρατίας ενώ η απευθείας ενεργός συμμετοχή όχι μόνον ελέγχει τους θεσμούς, την πρακτική και τους φορείς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας αλλά διευρύνει συνεχώς τα πεδία όπου οι πολλοί παρεμβαίνουν συστηματικά, δημιουργικά και υπεύθυνα. Η δημοκρατία συνιστά αφ’ εαυτής παραγωγική δύναμη, όπου η συλλογικότητα αναδεικνύει έμπρακτα την υπεροχή της έναντι της ατομικότητας και η αλληλεγγύη την ισχύ της έναντι του ανταγωνισμού.
Οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ένα σύνηθες φαινόμενο στην Αριστερά η επίκληση της αυθεντίας. Ο Αντώνης Νταβανέλλος έχει σε ένα πράγμα δίκαιο: Στον τρόπο που χρησιμοποιεί ο Δημήτρης Χρήστου τον Ν. Πουλαντζά ως αυθεντία.
Δυστυχώς σήμερα οι “αυθεντίες” δεν επαρκούν για να δώσουμε απαντήσεις στα ανοιχτά ζητήματα που έχουμε μπροστά μας. Το κράτος ήταν και παραμένει η “μαύρη τρύπα” της μαρξιστικής θεωρίας. Για παράδειγμα οι θεωρητικές αναλύσεις του Ν. Πουλαντζά για την “κρίση του Κράτους” ελάχιστα πράγματα έχουν να προσφέρουν στην σημερινή συγκυρία. Παλαιότερα χρησιμοποιήθηκαν για να θεμελιώσουν από διάφορες μερίδες της ευρωκομμουνιστικής αριστεράς όχι βέβαια τον “δημοκρατικό δρόμο” για τον σοσιαλισμό αλλά τον “κοινοβουλευτικό δρόμο”. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι, σε προηγούμενες εποχές, η κρίση του πολιτικού συστήματος δεν σήμανε και κρίση του κράτους, αλλά τουναντίον την ενίσχυσή του.
Σήμερα υπάρχει μια μορφή κρίσης του κράτους – που είναι ένα νέο φαινόμενο - και έχει προκύψει από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οφείλεται στην όξυνση των αντιθέσεων στο χώρο του κεφάλαιου και όχι στην “εσωτερίκευση στο κράτος” της πάλης του κόσμου της εργασίας ενάντια στο κεφάλαιο. Δυστυχώς η Αριστερά, βουτηγμένη στον παραδοσιακό της οικονομισμό, όχι μόνον αδυνατεί να αναλύσει σοβαρά αυτό το φαινόμενο, αλλά ούτε καν αντιλαμβάνεται την ύπαρξή του και την πολιτική σημασία που έχει...
Κάνεις ό,τι κάνουν οι Πλατφορματζήδες.Επικαλείσαι μόνο τι γράφει ένα χαρτί, δίνεις σημασία σε αυτό και όχι στην ουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μάλιστα, δίνεις σημασία σε ένα χαρτί που γράφτηκε από όλες τις πλευρές του ΣΥΝ με μικροπραξικοπηματάκια.
Ειδικά η θέση "σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία" είναι το κλασικό ανανεωτικό σλόγκαν. Καπέλωσε, δηλαδή, ο ΣΥΝ και το κομμάτι της διακήρυξης. Και εσύ, επειδή μεγάλωσες στα λημέρια της ανανέωσης, επιχαίρεις για το "κατόρθωμα" να γραφτεί σε ένα χαρτί αυτό που έμαθες να σου αρέσει, επειδή ο αγώνας σου στη μεταπολίτευση "τώρα δικαιώνεται"(στα χαρτιά). Λες και θα παλέψει η νεοδημοκράτισσα που μίλησε στη συνδιάσκεψη για "σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία" ενώ δεν θα πάλευε για σκέτο "σοσιαλισμό" (που και πάλι δεν θα πάλευε, γιατί δεν τη νοιάζουν τα διακηρυκτικά).
Είναι άδικο για εσένα πάνω από όλα, όχι μόνο επειδή δίνεις αγώνα με τα γραπτά σου για να κατοχυρωθεί η ουσία της δημοκρατίας στο Συριζα, αλλά επειδή το σύνθημα αυτό ρίχτηκε από "ανανεωτές" που εννοούσαν σοσιαλισμό με Νέα Δημοκρατία και Ελευθερία του επιχειρείν.
Για να μη μιλάμε γενικώς και αορίστως για "Σύριζα των μελών", κάποιοι (ΚΟΕ κλπ) πρότειναν ένα συγκεκριμένο μέτρο, που, κατά την άποψή μου, βοηθά στο να προσεγγίσουμε την ουσία της δημοκρατίας (με την έννοια της σταδιακής μείωσης των "μηχανισμών"-που δεν ταυτίζονται ακριβώς με την ύπαρξη συνιστωσών): μια ποσόστωση για τους ανένταχτους, στο 50%.
Νομίζω αυτό πρέπει να παλευτεί από εδώ και πέρα, στο δρόμο για το "συριζα των μελών". Και σε αυτό το συγκεκριμένο πρέπει να πάρεις θέση. Αλλιώς, θα είσαι ένας από τους πολλούς που μιλάνε γενικώς και αορίστως.
Ας αρχίσουμε από το τέλος
Διαγραφή- Η πρόταση της ΚΟΕ είναι θετική και θα πρέπει να συζητηθεί σοβαρά στις προσυνεδριακές διαδικασίες.
- Επίσης θα πρέπει να συζητηθεί από μηδενική βάση το ζήτημα των ποσοστώσεων και να μην περιορίζεται μόνον στις γυναίκες (όπως στον ΣΥΝ). Θα πρέπει να συζητηθεί και πρόταση που κατατέθηκε στην συνδιάσκεψη από ένα νεολαίο για ποσόστωση για την νεολαία. Επίσης θα πρέπει να καταργηθεί η ποσόστωση από τις περιφέρειες (κληρονομιά από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα που δεν υπήρχε ούτε το τηλέφωνο)
Όμως για την θέση «σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία» κάνεις λάθος.
Δεν είναι θέση που μπήκε από το παράθυρο! Δεν είναι προέρχεται από τον ΣΥΝασπισμό, αλλά είναι θέση που έχει εμπλουτιστεί – όπως έχει διατυπωθεί στην διακήρυξη – από τις δυο βασικές κινηματικές καταστάσεις που ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ οφείλει την μεγάλη απήχηση που έχει: το κοινωνικό φόρουμ και το κίνημα των πλατειών. Είναι μια θέση που δεν αμφισβητήθηκε ούτε στις συνελεύσεις των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ούτε στην συνδιάσκεψη από ΚΑΝΕΝΑ αντιπρόσωπο...
Ανώνυμε των 12:25 π.μ.
Διαγραφήμάλλον με τον σοσιαλισμό που θέλει το ΚΚΕ δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα, γιαυτό πάω στοίχημα πως θα είσαι φανατικός οπαδός της συνεργασίας της Αριστεράς με το ΚΚΕ μπροστά!...
Πολυ θα ήθελε η φασαριόζικη μειοψηφία της ΔΕΑ (πρώην ΟΣΕ) να μας φορτώσει τον δικό της "θεωρητικό" τον αναθεωρητή του τροτσκισμου εγγλέζο Χίλυ. Ευχαριστουμε αλλά δε θα πάρουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή