Αναρτήσεις
 |
| Ο "μύθος" της κληρονομιάς από τον ΣΥΝ, τον οποίο προβάλλει το Α.Ρ... |
Πριν μερικές μέρες δημοσιεύτηκε στο “RedNotebook” ένα απολογιτικό κείμενο του Δ. Μπελαντή για τις πολιτικές πρακτικές της “Αριστερής Πλατφόρμας” στην 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με τον τίτλο “Περί της πολιτικής ηθικής”. Η πορεία μετεξέλιξης από τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ των μελών σημαδεύεται από κρυφούς ερωτικούς ανταγωνισμούς και την φανερή σεξουαλικότητα μηχανισμών, οι οποίοι αναπαράγονται στο εσωτερικό του. Σαν απάντηση, δημοσιεύουμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Αλαίν Μπαντιού, «Εγκώμιο για τον έρωτα» που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Πατάκη. Πιστεύουμε ότι ανατρέπει τα ιδεολογήματα που προβάλλει ο Δ. Μπελαντής, με τα οποία συσκοτίζει το πραγματικό πολιτικό ερώτημα που τίθεται στον νέο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: Διαπάλη ιδεών ή παραγοντισμός, διαπάλη μηχανισμών και φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές;
-Λέτε ότι, εντέλει, υπάρχουν όσον αφορά τον έρωτα πολύ αντιφατικές φιλοσοφικές αντιλήψεις.
Διακρίνω τρεις βασικές αντιλήψεις. Κατ’ αρχάς, τη ρομαντική αντίληψη, η οποία επικεντρώνεται στην έκσταση της συνάντησης. Έπειτα, μιλήσαμε λίγο για τον ιστότοπο συναντήσεων Meetic, την αντίληψη, που μπορούμε να αποκαλέσουμε εμπορική ή νομική, σύμφωνα με την οποία ο έρωτας θα ήταν τελικά ένα συμβόλαιο. Ένα συμβόλαιο ανάμεσα σε δύο ελεύθερα άτομα που θα δήλωναν ότι αγαπιούνται, εστιάζοντας στην ισότητα της σχέσης, στο σύστημα με τα αμοιβαία οφέλη, κτλ. Υπάρχει επίσης μια σκεπτικιστική αντίληψη, που θεωρεί τον έρωτα αυταπάτη. Αυτό που επιχειρώ να διατυπώσω στη δική μου φιλοσοφία είναι ότι ο έρωτας δεν ανάγεται σε καμία από αυτές τις απόπειρες και ότι είναι μια κατασκευή αλήθειας. Αλήθεια σε σχέση με τι, θα ρωτήσετε. Ε, λοιπόν, αλήθεια αναφορικά με ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο, δηλαδή: τι είναι ο κόσμος όταν αποκτούμε την εμπειρία του με βάση το δύο και όχι το ένα; Τι είναι ο κόσμος όταν τον εξετάζουμε, τον οργανώνουμε και τον βιώνουμε με βάση τη διαφορά και όχι με βάση την ταυτότητα; Θεωρώ ότι αυτό είναι ο έρωτας. Είναι το πρόταγμα που περιλαμβάνει φυσικά τη σεξουαλική επιθυμία και τις απαιτήσεις της, τη γέννηση ενός παιδιού, καθώς επίσης και χίλια δυο άλλα πράγματα, και για να πούμε την αλήθεια, οτιδήποτε από τη στιγμή που πρόκειται να ζήσουμε μια δοκιμασία από τη σκοπιά της διαφοράς.
Δεν βλέπω που ακυρώνει το άρθρο του Δ. Μπ. η κριτική του ΕΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα επιχειρήματα του άρθρου περί ελευθερίας των τάσεων στα κόμματα της Αριστεράς απαντιώνται με μια αναφορά στον Μπαντιού;
Ο ΕΟΣ του λέει ότι είναι τυφλωμένος από τον έρωτά του για την "αριστερή πλατφόρμα" και ότι πετάει στα σύννεφα. Γιαυτό δεν βλέπει την διάκριση ανάμεσα στις πρακτικές που διαχωρίζουν από τις πρακτικές που ενώνουν.
ΔιαγραφήΤο απόσπασμα από τον Μπαντιού είναι μάλλον λάιτ για την περίπτωση του Αρ.Ρ. /Αρ.Πλατφόρμας. Αντιστοιχεί σε μια τέταρτη μορφή έρωτα που εκφεύγει από αυτό που λέει ο Μπαντιού "αποκτούμε την εμπειρία του με βάση το δύο και όχι το ένα;".
Πρόκειται για τον ναρκισσισμό, όπου το δύο δεν είναι άλλο, αλλά το είδωλο στον καθρέφτη. Και αυτό για τον Δ.Μ. φαίνεται καθαρά με την αναφορά στο "ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ"...
Ας αφήσουμε τους “έρωτες” και ας ασχοληθούμε με την σεξουαλικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, την φανερή σεξουαλικότητα μηχανισμών την αισθανθήκαμε στην Συνδιάσκεψη με τον τρόπο που πήγαν να μας γ@... και δεν άφησαν το σώμα να αποφασίσει με ποιό τρόπο θα γίνει η εκλογική διαδικασία.
Στο sex, ο τρόπος με τον οποίο δεν “αποκτούμε την εμπειρία με βάση το δύο και όχι το ένα” ονομάζεται “ αυνανισμός ”. Το “άλλο” δεν είναι “πραγματικό”, υπάρχει μόνο στα όνειρά μας, στην φαντασία μας. Το “νέο” στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να προκύψει από τον πολιτικό αυνανισμό εκείνων που παθαίνουν επαναστατικές ονειρώξεις και φαντασιώνονταιι ότι είναι οι καινούργιοι Λένινδες.
υ.γ. Όσο υπάρχουν συνιστώσες και ομάδες στον ΣΥΡΙΖΑ, θα υπάρχουν και ανένταχτοι απ' αυτές.