Αναρτήσεις
Αυτό τον καιρό κάποιοι αγωνιούν για την τύχη της “εθνικής οικονομίας” και αναζητώντας διέξοδο από την σημερινή κρίση στρατεύονται στο όραμα ενός “υγιούς καπιταλισμού” που θα δίνει προτεραιότητα στην “πραγματική οικονομία” και στην “παραγωγική ανάπτυξη” της χώρας. Κάποιοι άλλοι, αναζητούν λύσεις αμφισβητώντας τα ιδεολογικά και πολιτικά πλαίσια που διαμορφώνουν την συναίνεση σε αυτά τα χρεοκοπημένα οράματα του αστισμού.
Σε αυτές τις αναζητήσεις εντάσσεται η εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 10 Μάη στις 19:30 στο Πολυτεχνείο (αμφιθέατρο ΜΑΧ) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα «το στοίχημα της αποανάπτυξης» και ομιλητή τον καθηγητή Σερζ Λατούς του Πανεπιστημίου Paris-Sud. Ο Λατούς σπούδασε φιλοσοφία, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες, έχει διδάξει σε πανεπιστήμια στη Λιλ στη Γαλλία, στο Κονγκό και στο Λάος. Από το 2002 έχει αφιερωθεί στη μελέτη της αποανάπτυξης. Στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Βάνιας” το βιβλίο του με τίτλο “Το στοίχημα της απο-ανάπτυξης”
Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν: αυτόνομο στέκι, περιοδικό πανοπτικόν, εκδόσεις των συναδέλφων, παρατηρητήριο ελεύθερων χώρων, σπόρος, σκόρος. Όπως, αναφέρει το δελτίο τύπου των οργανωτών:
Τη στιγμή που η χρεωκοπία της χώρας είναι χρεωκοπία του μοντέλου ανάπτυξης, ο Λατούς, σε ρήξη με το ωφελιμιστικό φαντασιακό του καπιταλιστικού κόσμου που μας οδήγησε εδώ, προτείνει νέες μορφές κοινωνικής, παραγωγικής και οικολογικής συμβίωσης.
«Η μεγέθυνση και η ανάπτυξη είναι δύο μύθοι της οικονομίας που οδηγούν τον κόσμο στον αφανισμό». Ως εκ τούτου προτείνει την κατασκευή «συμβιωτικών, αυτόνομων, οικονόμων κοινωνιών» με ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει «αναδιανομή, αναδόμηση, μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση κ.α.». Η συγκεκριμένη πρόταση δεν αποτελεί «ετοιμοπαράδοτο μοντέλο» αλλά «ουτοπία κινητήρια και δημιουργική» για να διερευνήσουμε «τρόπους συλλογικής άνθησης που δε θα καταστρέφουν το περιβάλλον και τον κοινωνικό δεσμό».
Με αφορμή αυτή την εκδήλωση σας προτείνουμε μια σειρά κειμένων για την “αποανάπτυξη” και την κριτική που έχει ασκηθεί εναντίον της από κομμάτια της παραδοσιακής αριστεράς:
Πρόκειται για ένα διακηρυκτικό συλλογικό κείμενο υπογραφών του “ Ελληνικού Δικτύου για την Αποανάπτυξη” το οποίο φιλοδοξεί να συμβάλει στην συγκρότηση ενός χώρου προβληματισμού γύρω από το φαινόμενο της αποανάπτυξης
Απαντώντας στις ερωτήσεις του tvxs, ο Γιώργος Καλλής, καθηγητής του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, του Ινστιτούτου ICREA και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας για την αποανάπτυξη, αναπτύσσει τη θεωρία και τις εφαρμογές της.
Μια κριτική παρουσίαση της της ιδέας της “αποανάπτυξης” από τον Τζον Μπέλαμι Φόστερ στο Monthly Review σε μετάφραση: Έλενα Παπαδοπούλου
Κριτικές παρατηρήσεις επί της «Σύντομης Πραγματείας για την ήπια Αποανάπτυξη» του Serge Latouche από το θεωρητικό όργανο της Κομμουνιστικής Πλατφόρμας (Ιταλία)
Ο Anselm Jappe θα μιλήσει την Πέμπτη 12 Μάη στο Μικρόπολις στη Θεσσαλονίκη, ενώ το συγκεκριμένο κείμενο θα περιληφθεί στο βιβλίο “Σημειώσεις της Στέπας” που θα κυκλοφορήσουν από τους συντρόφους των ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ
Ο Anselm Jappe θα μιλήσει την Πέμπτη 12 Μάη στο Μικρόπολις στη Θεσσαλονίκη, ενώ το συγκεκριμένο κείμενο θα περιληφθεί στο βιβλίο “Σημειώσεις της Στέπας” που θα κυκλοφορήσουν από τους συντρόφους των ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ
Στον καπιταλισμό που δεν μπορεί να αναπτύξει την οικονομία ,δεν θα δώσουμε κανένα σωσίβιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοσιαλισμός με Δημοκρατία.
Κοινό χαρακτηριστικό τόσο του καπιταλιστικού συστήματος όσο και του «υπαρκτού σοσιαλισμού» υπήρξε η επιδίωξη της οικονομικής ανάπτυξης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάπτυξη μιας παραγωγικής μονάδας στον καπιταλισμό, αποτελεί όρο για την επιβίωσή της, απαραίτητη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των ανταγωνιστών της. Η ανάπτυξη κατά συνέπεια, είναι αναπόσπαστη, σύμφυτη ιδιότητα του ίδιου του συστήματος.
Η ανάπτυξη όμως αποτελεί αναγκαία συνθήκη επιβίωσης και του σοσιαλιστικού συστήματος, τουλάχιστο όσο συνυπάρχει με το ανταγωνιστικό καπιταλιστικό σύστημα.
Φυσικά η προώθηση τέτοιων ιδεών όπως η «αποανάπτυξη», συντελεί έστω και με στοιχειώδη και βραδύ τρόπο, στη διαμόρφωση συνειδήσεων, στην αλλαγή καταναλωτικών συνηθειών, στον αναπροσανατολισμό ίσως των αναπτυξιακών πολιτικών. Πέραν τούτου όμως, ουδέν. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν μπορεί να ακυρώσει το γεγονός, ότι η λειτουργία του συστήματος καθορίζεται αποκλειστικά από την επιχειρηματικότητα και το κέρδος.
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι στον καπιταλισμό μάλλον είναι αποπροσανατολιστικές οι εκκλήσεις για «αποανάπτυξη», για φρενάρισμα με άλλα λόγια του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας. Σε άλλη λοιπόν, πιο πρόσφορη χρονική στιγμή....όταν το σύστημα θα έχει ανατραπεί και ο σοσιαλισμός... θα έχει επικρατήσει παγκόσμια, το ξανασυζητάμε.
Νίκος Κ.