Δεν γίνεται να παραπονιόμαστε ότι δεν γίνεται διάλογος στις τηλεοράσεις κι εμείς να μένουμε βουβοί. Ούτε και να παραπέμπουμε την κριτική ή την αυτό-κριτική μας για αργότερα, διότι τώρα σαν «ατσάλινο τείχος» θα πρέπει να δώσουμε τη μάχη των εκλογών. Και μάχη να δοθεί και κουβέντα να γίνει. Άλλωστε, μόνο με την ειλικρινή συζήτηση μπορεί να μας πιστέψει και κανένας άνθρωπος. Οι ευρωεκλογές δεν είναι μόνο μία ψήφος στην κάλπη την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου, αλλά κυρίως αφορμή για συζήτηση. Συζήτηση, για όσα προηγήθηκαν αλλά και για όσα θα έρθουν. Συζήτηση για όσα κάναμε ως αριστερά, αλλά και για όσα παραλείψαμε ή κάναμε λάθος, όπως και για όσα θα κάνουμε.
1. Το πρώτο ζήτημα που πρέπει να συζητηθεί είναι γιατί η αριστερά – και αναφέρομaστε στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΚΕ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ – δεν φαίνεται να μπορεί να εκφράσει την κρίση που δικομματισμού στην κάλπη και πραγματικά να εμβολίσει το πολιτικό σκηνικό.
Είναι σαφές, ως φαίνεται και από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ότι τα μαντριά των μεγάλων κομμάτων δε σφαλίζουν. Κάποιοι, από αυτούς που νόμιζαν για πρόβατα, δραπετεύουν. Ωστόσο, αυτοί οι δραπέτες που κάποτε μίλαγαν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα πια δε μιλάνε. Και δεν μιλάνε ούτε και υπέρ της υπόλοιπης αριστεράς. Τα εκλογικά ποσοστά της αριστεράς φαίνεται να ανεβαίνουν, αλλά χωρίς να εμπνέουν οποιαδήποτε ανησυχία για το πολιτικό σύστημα. Αυτή είναι η αλήθεια!
Κάποιοι θα βιαστούν να πουν ότι αυτοί που δραπέτευαν από το δικομματισμό και κινούνταν προς τ’ αριστερά δεν ήταν ποτέ «δικοί μας πραγματικά». Τότε όμως, τι μας νοιάζει κι αν ο δικομματισμός περνάει κρίση; Κρίση του δικομματισμού δεν σημαίνει αλλαγή της κοινωνικής συμπεριφοράς και έκφραση της λαϊκής θέλησης μέσα από μαζικά αντικαπιταλιστικά κινήματα. Δεν γίνεται ξαφνικά ο κόσμος κοινωνικά αριστερός. Κρίση του δικομματισμού σημαίνει αδυναμία πολιτικής έκφρασης ενός κόσμου μέσα από το σύστημα των δύο μεγάλων κομμάτων. Και εκεί καλείται η αριστερά να δώσει απάντηση. Αν μπορεί …
2. Ένα δεύτερο μεγάλο ζήτημα που αφορά το μετεκλογικό πολιτικό τοπίο έχει να κάνει με το ζήτημα της ενότητας της αριστεράς. Θα μπορέσουν μετά τις εκλογές να βαθύνουν τα ενωτικά εγχειρήματα της αριστεράς; Θα μπορέσουν να αποκτήσουν νέα ορμή ή θα βυθιστούν σε ένα εσωκομματικό ξεκαθάρισμα;
Το αίτημα της ενότητας αγκαλιάστηκε από τον κόσμο της αριστεράς και όσοι ακολούθησαν το εγχείρημα επιβραβεύτηκαν και εκλογικά. Μάλιστα, η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ βρήκε και μιμητές. Ενώθηκαν και μικρότερα κομμάτια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς για να φτιάξουν τον «μικρό – ΣΥΡΙΖΑ», την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με ειλικρίνεια ευχόμαστε να επιβραβευθεί κι αυτή με τη σειρά της και στην κάλπη. Ο μόνος σχηματισμός της αριστεράς που «κάηκε στο χυλό, και φυσάει, ακόμα, το γιαούρτι», είκοσι χρόνια μετά τον ενιαίο ΣΥΝ, είναι το ΚΚΕ, που συνεχίζει με σταθερότητα την πορεία προς το αδιέξοδο: να μεγαλώνει λίγο, να διασπάται και να ανασυγκροτείται, με τον ίδιο πάντα σισύφειο τρόπο.
Οι ευρωεκλογές είναι σημαντικές για το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν σε έναν πολιτικό σχηματισμό υπάρχουν αντιθέσεις, μία εκλογική μάχη μπορεί είτε να τις οδηγήσει «κάτω από το χαλί», αν είναι επιτυχημένη, είτε να τις οξύνει και ενδεχομένως να τις στρεβλώσει αν είναι αποτυχημένη. Και στον ΣΥΡΙΖΑ αντιθέσεις υπάρχουν και εκφράστηκαν με διάφορες αφορμές. Ακόμα και με την συγκρότηση της εκλογικής λίστας. Όπως εξάλλου και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ζητούμενο είναι οι αντιθέσεις αυτές - ανεξάρτητα από το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα - να μπορέσουν να επιλυθούν και να δημιουργήσουν νέες συνθέσεις και να βαθύνουν την ενότητα της αριστεράς. Έτσι κι αλλιώς,, ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές θα κληθεί να αποδείξει ότι μπορεί να είναι ένας πολυσυλλεκτικός πολιτικός οργανισμός που περιέχει διαφορετικά ρεύματα και τάσεις και διαθέτει την ωριμότητα να επιδεικνύει ικανότητα πολιτικής σύνθεσης και να μετασχηματίζεται. Μένει να το δούμε στην πράξη…
3. Το τρίτο ζήτημα έχει να κάνει με μία τάση που διαφαίνεται κυρίως σε ένα ριζοσπαστικό κομμάτι της νεολαίας να μην επιθυμεί πολιτική εκπροσώπηση από τους σχηματισμούς της αριστεράς τόσο σε πολιτικό όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο.
Ένα τέτοιο ρεύμα εκφράσθηκε στις προηγούμενες φοιτητικές εκλογές. Η φοιτητική αριστερά δεν κατάφερε να πείσει ούτε ότι είναι η «συνέχεια» του Δεκέμβρη, ούτε ότι ο Δεκέμβρης ντε και καλά θα πρέπει να εκφραστεί στην κάλπη. Έτσι, «διατήρησε τον κύριο όγκο των δυνάμεων της», κερδίζοντας σε ποσοστά κυρίως λόγω της αποχής. Σήμερα, η νεολαία δεν συγκροτείται ως κοινωνική δύναμη μέσα από την ιδεολογία και τις πολιτικές πρακτικές της παραδοσιακής αριστεράς,. Και κυρίως δεν “πολιτεύεται” με τους όρους με τους οποίους αντιλαμβάνεται η Αριστερά την πολιτική παρέμβαση.
Η Μόσχα δεν θα κάνει παραχωρήσεις στην Ουκρανία - Οι ρωσικές δυνάμεις
προελαύνουν στο Κουρσκ
-
Διαβάστε περισσότερα »
Πριν από 1 ώρα
Καλά μας παιδάκια, τώρα μας θυμηθήκατε? Τώρα που βλέπετε να απαξιώνει ο κοσμάκης ΟΛΑ τα κόμματα και τους πολιτικούς? Τώρα που έφτασε στα όριά της η απαξίωση των όποιων εκλογών, με την αποχή και το άκυρο, που δεν τολμάτε ούτε να τα μετρήσετε? Τώρα που άρχισαν να ακούγονται για πρώτη φορά, μετα από μια μαύρη περίοδο που κράτησε 30 χρόνια, οι πρώτες επαναστατικές αμφισβητήσεις της περίφημης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που τόσο λατρέψατε? Τώρα που, μαζί με την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία που περνάει κρίση, μαζί με τα χάλια της Ευρώπης, καταρρέουν και οι θεωρίες περί ευρωκομμουνισμού και ιστορικού συμβιβασμού? Και βλέπω με πικρή ικανοποίηση πως, στην απελπισία σας, δεν φοβόσαστε τις λέξεις επανάσταση και ανταρσία - έστω και ανορθόγραφες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ αργά λεβέντες, πολύ αργά. Η ιστορία σας ξερνάει.
Γιάννης Μπακόπουλος
Μαθηματικός – Φυσικός
http://cag.dat.demokritos.gr
yannisbakopoulos@yahoo.com
+30 210 6549935
cell: +30 6944820323
Πολιτική σκέψη του «Γιάννη Μπακόπουλου» είναι «χαοτική» και παρουσιάζει διαταραχές ως προς την διάσταση του «χρόνου»
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Οι «θεωρίες περί ευρωκομμουνισμού και ιστορικού συμβιβασμού» έχουν καταρρεύσει προ πολλού. Σήμερα τις έχουν ξεχάσει και αυτοί που ήταν κάποτε οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές τους....
2. Η «μαύρη περίοδο που κράτησε 30 χρόνια» είναι πράγματι μια πρωτότυπη σύλληψη για τα «σημεία καμπής» της πρόσφατης ιστορίας: Μέχρι το 79 όλα ήταν καλά. Μετά ήρθε η μεγάλη καταστροφή. Τότε είναι που μπήκαμε στην «μαύρη τρύπα». Σήμερα εμφανίστηκε από το πουθενά ο «σωτήρας» μας, που δεν είναι άλλος από την πρόσφατη οικονομική κρίση…
Προτιμώ την «αποκάλυψη του Ιωάννη», τουλάχιστον έχει μεγαλύτερη φαντασία ως εργαλείο για την ερμηνεία του κόσμου τούτου…
Εκτός από την προστασία της «αρκούδας» και της «καρέτα – καρέτα», υπάρχουν και κάποια …«ανθρώπινα είδη» του ζωικού κόσμου που χρήζουν προστασίας. Και οι «Οικολόγοι Πράσινοι» είναι πιο «κόκκινοι» από τους Αριστερούς σε ζητήματα εθνικών μειονοτήτων και άλλα παρόμοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον ο Μ. Τρεμόπουλος σε αυτά τα ζητήματα έχει βάλει τα γυαλιά σε πολλούς αριστερούς (και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Μια ματιά σε αυτό το δημοσίευμα αξίζει τον κόπο:
http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=1&artid=1003659
Πράγματι ισχύουν αυτά που γράφει ο «Αιρετικός» για τον Μιχάλη Τρεμόπουλο και για τις θέσεις του σχετικά με το Μακεδονικό και όχι μόνο. Και θα είναι μεγάλη επιτυχία να βγει ευρωβουλευτής και να υποστηρίζει αυτές τις θέσεις, τις οποίες δεν θα τολμούν να υποστηρίξουν ούτε οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε βέβαια του ΚΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γεγονός ότι κάποια κέντρα εξουσίας έχουν βάλει στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να τον κοντύνουν - επειδή δεν τους έκαστε ως δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ - και προβάλλουν για αυτό το ρόλο τους «Οικολόγους Πράσινους», δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αν πετύχουν στο στόχο τους, δεν θα βρεθούν μπροστά σε νέα προβλήματα. Σήμερα που οι διάφοροι «Πρετεντέρηδες» είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν τον ΣΥΡΙΖΑ με το παραμικρό, είναι σίγουρο ότι αν υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ θέσεις ανάλογες με αυτές που έχει ο Μ. Τρεμόπουλος για τα εθνικά ζητήματα, θα τον είχαν βγάλει στην παρανομία. Τώρα όμως έχουν βουλώσει τ’ αυτιά τους και τα μάτια τους έχουν θολώσει από το μένος τους ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, αυτό θα τους βγει τελικά ξινό.
Μακάρι να βγει ευρωβουλευτής ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. Έστω και αν πάρει κάποιους ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί η εκλογή του θα είναι μια σημαντική νίκη ενάντια στο κλίμα της εθνικιστικής μισαλλοδοξίας. Και είναι σίγουρο – αν κρίνουμε από τα δεδομένα που έχουμε μέχρι σήμερα – ότι σε αυτά τα θέματα θα είναι καλύτερος από τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ…
Τμόνο ΕΝΩΤΙΚΟ εγχείρημα της αριστεράς, με θέσεις-δράση και....κόντρα στο ρεύμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήαν "...κόντρα στο ρεύμα" ενοούμε κόντρα στους όρους που διαμορφώνουν την “πανεθνική συναίνεση”, τότε με το ΔΗΚΚΙ, ΤΗΝ ΚΟΕ και το “Αριστερό Ρεύμα” του ΣΥΝ και τις θέσεις που έχουν για το μακεδονικό και τα ζητήματα των μειονοτήτων στη χώρα μας, δεν βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ να πηγαίνει ..κόντρα. Μάλλον συμπλέει στο ρεύμα της αυτής της συναίνεσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, δεν πρέπει να καβαλάμε το καλάμι και θεωρούμε ότι είμαστε οι πιο μεγάλοι εχθροί του συστήματος! Αυτά που λένε μερικοί τώρα, θα έπρεπε να τα έλεγαν και όταν μας έδιναν 18% και 20%. στις δημοσκοπήσεις γιατί ήθελαν να μην βγει ο Γιωργάκης στο ΠΑΣΟΚ. Εντάξει, δεν τους κάτσαμε για την συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, κρατήσαμε καλή στάση στο ζήτημα της εξέγερσης του Δεκέμβρη και στα ζητήματα της παιδείας, αλλά αυτά είναι τα ελάχιστα δυνατά που θα πρέπει να κάνει κάποιος για να χαρακτηρίζεται αριστερός....
Βασικό στοιχείο συγκρότησης στην φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διαχείριση και η συνδιαχείριση. Είναι προφανές ότι αυτό τροφοδοτείται από την πολιτική ηγεμονία του ΣΥΝ μέσα στο εγχείρημα, (και εννοώ πολιτική το οποίο φαίνεται και σε επιτροπές όπου ο ΣΥΝ είναι μικρότερος οργανωτικά και οι οργανωμένες τάσεις του Ριζα πλέον απαντάνε εύκολα, δύσκολα ερωτήματα δίνοντας διαχειριστικές απαντήσεις.) Θυμίζω δηλώσεις Αλαβαν πριν τις εκλογές του 07 ‘ Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα με τις περισσότερες επερωτήσεις στην Βουλή’, η πρότασή του – που τελικά την υλοποίησε ο Καραμανλής -για δημιουργία ταμείου κατά της φτώχειας. Από το συνέδριο του ΣΥΝ στο οποίο ηγεμόνευσαν δεξιές αντιλήψεις – βλ απόφαση για αριστερό πρόγραμμα διακυβέρνησης - εξαιτίας και της δημοσκοπικής ανόδου όλος ο επίσημος πολιτικός κόσμος έθεσε το ερώτημα στον ΣΥΡΙΖΑ αν μπορεί να κυβερνήσει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ τι απάντησε; Αντί να πράξει το πολιτικά ορθό – δηλ να μετασχηματίσει την ερώτηση από το ’μπορούμε να κυβερνήσουμε’ στο ‘ μπορούμε να οργανώσουμε καλύτερα τους αγώνες της αυριανής μέρας οι οποίοι θα αποτυπώσουν και υλικές νίκες στην νεολαία και στους εργαζόμενους’ είπε: ‘Σε λίγο θα μπορούμε, τώρα φτιάχνουμε το πρόγραμμα.’ Είναι σαφές ότι όταν η συζήτηση σταματάει σε αυτό το επίπεδο έχεις αυτοπροβοκαριστεί απέναντι σε Οικολόγους Πράσινους , Κίτρινους κ.λ.π που ούτος ή άλλως είναι περισσότερο ‘συστημικοί’ από εσένα χωρίς αυτό να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ αντισυστημικό. Αν και θεωρώ την ΚΟΕ μακράν την πιο οπορτουνίστικη τάση της ΡΑ ο συναγωνιστής Ρινάλντι έκανε μια σωστή διαπίστωση στην πανελλαδική συνδιασκψ του ΣΥΡΙΖΑ. Είπε εν ολίγοις ότι αυτοί που μας κάνουν κριτική γράφουν ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για να ταυτίσουν τον ΣΥΝ με το μετωπικό εγχείρημα. Ο Ρούντι τελικά είπε ότι δεν έχουμε καταφέρει να απονομιμοποιήσουμε αυτή την ταύτιση. Εγω θα συμπλήρωνα ότι δεν μπορεί…
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ Ντροπή συναγωνιστές να ανεβαίνει post με τον εύκολο χαρακτηρισμό – μικρός ΣΥΡΙΖΑ για το νέο εγχείρημα της αντ.αρ.συ.α. Τουλάχιστον αυτοί είναι όλοι τους τίμιοι αγωνιστές χωρίς κρατικοδίαιτους (ΣΥΝ). Αλλωστε κάποια πρώτα δείγματα γραφής δείχνουν κάποια θετικά σημάδια. Α, και η λύσσα των Ριζαίων απέναντί τους φανερώνει τελικά κατά πόσο είμαστε με την ενότητα…..
Φιλικά
Asi
Το βασικό πρόβλημα της αριστεράς στο σύνολό της είναι ότι προτάσσει την ιδεολογική καθαρότητα και όχι την ενωτική σύνθεση των απόψεων ή την ανασύνθεση αν προτιμάτε. Αυτό ξανά και ξανά μας οδηγεί στο "εμείς, εμείς οι μόνοι συνεπείς" και ακολούθως στο "μία η ντουντούκα, τέσσερις εμείς". Ο ΣΥΡΙΖΑ ευτυχώς συνθέτει απόψεις έστω και ως συμφωνία κορυφής και από αυτήν την άποψη αποτελεί μια τομή στα μέχρι τώρα πεπραγμένα. Το πρόβλημά του είναι δανεικό από τον Συνασπισμό όπου η σύνθεση γίνεται βασανιστικά επειδή οι τάσεις αποτελούν κόμματα μέσα στο κόμμα αλλά δεν το παραδέχονται, και διαρκώς οι μηχανισμοί τους βρίσκονται σε σύγκρουση. Μια λύση θα ήταν οι μειοψηφούσες τάσεις να έχουν αναλογική εκπροσώπηση στον ΣΥΡΙΖΑ σαν συνιστώσες, οπότε να μην κουβαλάνε τα εσωκομματικά τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για τις υπόλοιπες δυνάμεις ( ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ κλπ ) αν νοιάζονται για την ενότητα της αριστεράς ας κρατήσουν την ιδεολογική τους καθαρότητα αλλά ας συμμετάσχουν στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε έναν νέο συνασπισμό ή συνεργασία για να κάνουμε μαζί αυτά που μας ενώνουν. Μέχρι τότε το να φυλάει ο καθένας το μαγαζάκι του από τον επικίνδυνο συγχρωτισμό με τους άλλους και να χωρίζει τα ψηφαλάκια του στην άκρη είναι γελοίο και ξεπερασμένο και βολικότατο για τον καπιταλισμό αλλά και τον αιώνιο δικομματισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέλη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ΟΛΑ τα μέλη των συνιστωσών κι όλοι οι μη ενταγμένοι σε σχήματα (από πολιτική ή ιδεολογική επιλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άμεση δημοκρατία προϋποθέτει ως γνωστόν καμία διαμεσολάβηση. Τι εννοούμε λοιπόν όταν λέμε αμεσοδημοκρατική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ στις κρίσιμες αποφάσεις; κάλπες για όλα τα μέλη;
ΙΩΑΝΝΗΣ Γ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ.[1956] ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ [ΕΔΑ] [1957]
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΗΔΗΣΕΙΣ ]ΟΙ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΕΝΤΑΧΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο [ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤ
ΡΟΥΛΑΣ ]ΚΑΤΑΛΗΞΕ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΣΕ ΚΙΝΗ
ΜΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΟΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΗΝΗ [ ΕΚΠΟΙΖΩ ]ΚΚΕεσωτ ΜΕ
ΤΑ-ΚΚΕ ανανεωτικη-Αριστερα-Α.Κ.Ο.Α.ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ
ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΣ . ΠΑΝΤΟΥ ΕΙΠΗΡΧΕ [ ΣΤΑΛΙ
ΝΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ.ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ [ΒΛΑΚΑ] ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ
ΠΕΡΙ ΕΛΑΧΕΙΣΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝ
ΘΗΜΑ -ΑΡΙΣΤΕΡΟ- ΠΟΙΑ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ .ΔΕΞΙΑ.
ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ [ ΙΣΟΤΗΤΑ ]ΟΥΣΙΑ
ΣΤΗΚΑ ΣΑΝ -ΙΔΕΟΛΟΓΕΙΑ-ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΔΗΜΗΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ .ΤΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ -ΜΕΤΑΓΡΑ
ΦΕΣ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣπχ-ΠΑ.ΣΟ.Κ -ΚΑΙ ΟΠΟΙΟ
ΑΛΛΟ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΑΛΛΟ [ ΟΝΟΜΑ- ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝ
ΝΑΙ ΟΙ [ ΑΛΗΘΕΙΑ ] www.facebook.com