Αναρτήσεις
Στην Αυγή λίγο πριν από το Πάσχα, δημοσιεύτηκε η παρακάτω είδηση: “Την παραίτησή του από την Ε.Ε. της ΓΣΕΕ και από αυτή του αναπληρωτή προέδρου υπέβαλε χθες ο Αλ. Καλύβης, επικεφαλής της Αυτόνομης Παρέμβασης τα τελευταία 15 χρόνια. Η χθεσινή υποβολή της παραίτησης είχε τυπικό χαρακτήρα και θα γίνει αποδεκτή στην επόμενη συνεδρίαση της Ε.Ε. μετά το Πάσχα...”
Όμως το ε
νδιαφέρον βρίσκεται στη συνέχεια: “...καθώς έχει αποφασιστεί τόσο από τον ίδιο όσο και από την Αυτόνομη Παρέμβαση η εκλογή στις αντίστοιχες θέσεις του Γιώργου Γαβρίλη, ο οποίος σήμερα είναι μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ” Δεν αναφερόμαστε στην αντίφαση της φράσης “είχε αποφασιστεί η εκλογή στις αντίστοιχες θέσεις...” και τι σηματοδοτεί αυτή ως πολιτική πρακτική. Ελπίζουμε να βρεθεί κάποιος από την “ανανεωτική πτέρυγα” και να εξηγήσει καλύτερα απ' εμάς αυτά τα ζητήματα στους σ. του “αριστερού ρεύματος”.
Εμείς, ως απλοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, ενδιαφερόμαστε για την μπάλα που παίζει το “κόμμα” μας στην ΓΣΕΕ. Διότι, όταν μέσα στο γήπεδό του - που είναι τα συνδικάτα – έχει πουλήσει το παιχνίδι, πώς θα παίξει σε ένα μήνα στην “Ευρώπη”; Η εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ στην ΓΣΕΕ φαίνεται να απασχολεί μόνον εμάς και καμία συνιστώσα του. Ακόμα και οι ΚΟΕτζήδες φέτος κάθισαν ήσυχα. Τους τραβάει το κόμμα από το μανίκι. Δεν πέταξαν την πρωτομαγιά κουλουράκια στην πουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ...
Ένα τέτοιο κεντρικό πολιτικό ζήτημα, αντί να τεθεί στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητήθηκε ούτε καν στον ΣΥΝ. Όλα αυτά έγιναν στο όνομα της “αυτονομίας” των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Θεωρήθηκε ότι είναι ένα εσωτερικό ζήτημα της “Αυτόνομης Παρέμβασης” και δεν αφορά κανένα άλλο, ούτε τον ΣΥΝ, ούτε βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο προπονητής της εργατικής ομάδας του ΣΥΝ πρόβαλε αυτή την “αυτονομία” ως ασπίδα προστασίας για να δώσει απερίσπαστος το ...δαχτυλίδι στον αντικαταστάτη του και να μην διαταραχθεί ο "τυπικός χαρακτήρας" της διαδικασίας...
Μερικές μέρες αργότερα, δεν ξέχασε μόνον την “αυτονομία” αλλά και την ίδια την παράταξή του, την “Αυτόνομη Παρέμβαση”. Στο κείμενό του, που δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη “Αυγή” (03/05/09) με τίτλο: “Επανεκτιμώντας τον ρόλο των συνδικάτων”, από τις 1854 λέξεις του δεν βρέθηκε καμία που να αφορά στην έννοια “συνδικαλιστική παράταξη”. Ούτε βέβαια στην “Αυτόνομη Παρέμβαση” και στην ...αυτονομία της!
Όμως, αναφέρεται η έννοια της “αυτονομίας” του συνδικάτου. Όταν λοιπόν ο σ. Α. Καλύβης θέλει να προβάλει κάποια θέση, βγάζει από το ιδεολογικό του οπλοστάσιο και μια αυτονομία. Γράφει λοιπόν: “Η ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να σέβεται την αυτονομία των συνδικάτων, και με όρους αυτονομίας πρέπει να τα κρίνει. Αλλιώς θα οδηγηθούμε στην σεχταριστική αντίληψη του ΚΚΕ, που θεωρεί ότι δεν υπάρχει κίνημα αν δεν το ελέγχει.” Η αυτονομία των συνδικάτων από τις αστικές πολιτικές όπως και από τις κομματικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν είναι ζητούμενο για τον Α. Καλύβη. Δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή του τα 15 προηγούμενα χρόνια τίποτα για τις κομματικές σκοπιμότητες που υπηρετούν οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ!
Όμως το ε
νδιαφέρον βρίσκεται στη συνέχεια: “...καθώς έχει αποφασιστεί τόσο από τον ίδιο όσο και από την Αυτόνομη Παρέμβαση η εκλογή στις αντίστοιχες θέσεις του Γιώργου Γαβρίλη, ο οποίος σήμερα είναι μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ” Δεν αναφερόμαστε στην αντίφαση της φράσης “είχε αποφασιστεί η εκλογή στις αντίστοιχες θέσεις...” και τι σηματοδοτεί αυτή ως πολιτική πρακτική. Ελπίζουμε να βρεθεί κάποιος από την “ανανεωτική πτέρυγα” και να εξηγήσει καλύτερα απ' εμάς αυτά τα ζητήματα στους σ. του “αριστερού ρεύματος”.Εμείς, ως απλοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, ενδιαφερόμαστε για την μπάλα που παίζει το “κόμμα” μας στην ΓΣΕΕ. Διότι, όταν μέσα στο γήπεδό του - που είναι τα συνδικάτα – έχει πουλήσει το παιχνίδι, πώς θα παίξει σε ένα μήνα στην “Ευρώπη”; Η εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ στην ΓΣΕΕ φαίνεται να απασχολεί μόνον εμάς και καμία συνιστώσα του. Ακόμα και οι ΚΟΕτζήδες φέτος κάθισαν ήσυχα. Τους τραβάει το κόμμα από το μανίκι. Δεν πέταξαν την πρωτομαγιά κουλουράκια στην πουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ...
Ένα τέτοιο κεντρικό πολιτικό ζήτημα, αντί να τεθεί στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητήθηκε ούτε καν στον ΣΥΝ. Όλα αυτά έγιναν στο όνομα της “αυτονομίας” των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Θεωρήθηκε ότι είναι ένα εσωτερικό ζήτημα της “Αυτόνομης Παρέμβασης” και δεν αφορά κανένα άλλο, ούτε τον ΣΥΝ, ούτε βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο προπονητής της εργατικής ομάδας του ΣΥΝ πρόβαλε αυτή την “αυτονομία” ως ασπίδα προστασίας για να δώσει απερίσπαστος το ...δαχτυλίδι στον αντικαταστάτη του και να μην διαταραχθεί ο "τυπικός χαρακτήρας" της διαδικασίας...
Μερικές μέρες αργότερα, δεν ξέχασε μόνον την “αυτονομία” αλλά και την ίδια την παράταξή του, την “Αυτόνομη Παρέμβαση”. Στο κείμενό του, που δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη “Αυγή” (03/05/09) με τίτλο: “Επανεκτιμώντας τον ρόλο των συνδικάτων”, από τις 1854 λέξεις του δεν βρέθηκε καμία που να αφορά στην έννοια “συνδικαλιστική παράταξη”. Ούτε βέβαια στην “Αυτόνομη Παρέμβαση” και στην ...αυτονομία της!
Όμως, αναφέρεται η έννοια της “αυτονομίας” του συνδικάτου. Όταν λοιπόν ο σ. Α. Καλύβης θέλει να προβάλει κάποια θέση, βγάζει από το ιδεολογικό του οπλοστάσιο και μια αυτονομία. Γράφει λοιπόν: “Η ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να σέβεται την αυτονομία των συνδικάτων, και με όρους αυτονομίας πρέπει να τα κρίνει. Αλλιώς θα οδηγηθούμε στην σεχταριστική αντίληψη του ΚΚΕ, που θεωρεί ότι δεν υπάρχει κίνημα αν δεν το ελέγχει.” Η αυτονομία των συνδικάτων από τις αστικές πολιτικές όπως και από τις κομματικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν είναι ζητούμενο για τον Α. Καλύβη. Δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή του τα 15 προηγούμενα χρόνια τίποτα για τις κομματικές σκοπιμότητες που υπηρετούν οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ!
Δεν νομίζουμε ότι είναι τόσο αφελής και δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα απ' όλα αυτά. Εθελοτυφλεί απέναντι στην κομματικοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος από την ΠΑΣΚ και την ΔΑΚΕ γιατί δεν είναι κόσμιο να κατηγορεί τους συνεργάτες του, με τους οποίους “συγκυβερνά” στα προεδρεία. Η συνέχεια του κειμένου του είναι αρκετά αποκαλυπτική για το πως προσπαθεί να τεκμηριώσει από ..αριστερή σκοπιά αυτή την συγκυβέρνηση: "Οι αριστεροί συνδικαλιστές συμμετέχουν μέσα στα συνδικάτα και διαχειρίζονται μαζί με άλλους εκλεγμένους συνδικαλιστές τις υποθέσεις των συνδικάτων. Συγκρούονται με διαφορετικές απόψεις και επιχειρούν να εμβολιάσουν τη λειτουργία των συνδικάτων με τη συμμετοχή των εργαζομένων και την πιο πλατιά δημοκρατία, να ενισχύσουν τον ταξικό και διεκδικητικό τους χαρακτήρα. Τα αντιπροσωπευτικά προεδρεία που είναι εκτελεστικά όργανα μη συνεργασίας είναι αυτά που αποτυπώνουν τον υπαρκτό συσχετισμό δυνάμεων στις διοικήσεις και επιτρέπουν τη λειτουργία των συνδικάτων χωρίς "προκάτ" συμφωνίες και αποκλεισμούς."
Αυτά, δεν τολμούσε να τα πει ούτε ο Δ. Χατζησωκράτης, που έχει καθαρές και δηλωμένες συνδιαχειριστικές αντιλήψεις! Υπερασπιζόταν τουλάχιστον με πολιτικούς όρους τις επιλογές του για συμμαχίες στις διοικήσεις των οργάνων. Αναρωτιόμαστε, αφού τα αντιπροσωπευτικά προεδρεία λύνουν και διαχρονικά και δομικά τόσα σημαντικά προβλήματα στο συνδικαλιστικό κίνημα, γιατί ο σ. Καλύβης δεν προτείνει να θεσμοθετηθούν και με καταστατικές αλλαγές να καταργηθεί η διαδικασία συγκρότησης οργάνων; Εμείς, αν πιστεύαμε αυτά που διακηρύσσει, αυτό θα κάναμε!
Όμως, έχουμε άλλη αντίληψη για αυτά τα ζητήματα. Αντιλαμβανόμαστε μόνο ως λύση ανάγκης την προσφυγή σε αντιπροσωπευτικά προεδρεία. Σε έκτακτες περιπτώσεις, όταν δεν μπορούν να συγκροτηθούν προεδρεία και κινδυνεύει το συνδικά
το να μείνει χωρίς διοίκηση, τότε μπορεί να γίνει αποδεκτή μια τέτοια λύση. Πρακτικά, αυτές οι θεωρητικές απόψεις του κ. Καλύβη έχουν εφαρμοστεί, εκτός από την συγκρότηση των προεδρείων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ σε κατώτερα συνδικαλιστικά όργανα μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν περιπτώσεις απροκάλυπτης συνεργασίας με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΔΕΞΙΑΣ, της εργοδοσίας, του κράτους... Αυτές οι "αριστερές" αντιλήψεις για τον συνδικαλισμό χρησιμεύουν ως ερείσματα σε διάφορα λαμόγια για να χωθούν στα κόλπα χέρι – χέρι με Πασόκους και Δεξιούς, χωρίς να έχουν καμιά πολιτική αναστολή. Είναι και αυτό ένα εργαλείο για να σφυριλατηθεί η ενότητα της λαμογιάς! Το επόμενο βήμα είναι συνήθως το ενιαίο ψηφοδέλτιο, όπου πλέον ξεπερνιόνται για χάριν αυτής της ενότητας και οι παρατάξεις και τα κόμματα...
Απ' ότι γνωρίζουμε, πολλοί σύντροφοι από τον ΣΥΝ δεν συμμερίζονται αυτές τις πεποιθήσεις του Α. Καλυβη. Σε πολλά πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια συνδικάτα, εκφράζουν αντίθετες απόψεις στις συνδικαλιστικές παρατάξεις που συμμετέχουν και δεν στηρίζουν την συγκρότηση “αντιπροσωπευτικών” προεδρείων. Όμως, οι θέσεις του Α. Καλύβη δυστυχώς δεν είναι οι προσωπικές απόψεις κάποιου στελέχους του ΣΥΝ. Είναι οι καθοδηγητικές θέσεις του “αριστερού ρεύματος” για το εργατικό κίνημα. Και αυτό ακριβώς είναι το μείζον ζήτημα.....
Αυτά, δεν τολμούσε να τα πει ούτε ο Δ. Χατζησωκράτης, που έχει καθαρές και δηλωμένες συνδιαχειριστικές αντιλήψεις! Υπερασπιζόταν τουλάχιστον με πολιτικούς όρους τις επιλογές του για συμμαχίες στις διοικήσεις των οργάνων. Αναρωτιόμαστε, αφού τα αντιπροσωπευτικά προεδρεία λύνουν και διαχρονικά και δομικά τόσα σημαντικά προβλήματα στο συνδικαλιστικό κίνημα, γιατί ο σ. Καλύβης δεν προτείνει να θεσμοθετηθούν και με καταστατικές αλλαγές να καταργηθεί η διαδικασία συγκρότησης οργάνων; Εμείς, αν πιστεύαμε αυτά που διακηρύσσει, αυτό θα κάναμε!
Όμως, έχουμε άλλη αντίληψη για αυτά τα ζητήματα. Αντιλαμβανόμαστε μόνο ως λύση ανάγκης την προσφυγή σε αντιπροσωπευτικά προεδρεία. Σε έκτακτες περιπτώσεις, όταν δεν μπορούν να συγκροτηθούν προεδρεία και κινδυνεύει το συνδικά
το να μείνει χωρίς διοίκηση, τότε μπορεί να γίνει αποδεκτή μια τέτοια λύση. Πρακτικά, αυτές οι θεωρητικές απόψεις του κ. Καλύβη έχουν εφαρμοστεί, εκτός από την συγκρότηση των προεδρείων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ σε κατώτερα συνδικαλιστικά όργανα μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν περιπτώσεις απροκάλυπτης συνεργασίας με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΔΕΞΙΑΣ, της εργοδοσίας, του κράτους... Αυτές οι "αριστερές" αντιλήψεις για τον συνδικαλισμό χρησιμεύουν ως ερείσματα σε διάφορα λαμόγια για να χωθούν στα κόλπα χέρι – χέρι με Πασόκους και Δεξιούς, χωρίς να έχουν καμιά πολιτική αναστολή. Είναι και αυτό ένα εργαλείο για να σφυριλατηθεί η ενότητα της λαμογιάς! Το επόμενο βήμα είναι συνήθως το ενιαίο ψηφοδέλτιο, όπου πλέον ξεπερνιόνται για χάριν αυτής της ενότητας και οι παρατάξεις και τα κόμματα...Απ' ότι γνωρίζουμε, πολλοί σύντροφοι από τον ΣΥΝ δεν συμμερίζονται αυτές τις πεποιθήσεις του Α. Καλυβη. Σε πολλά πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια συνδικάτα, εκφράζουν αντίθετες απόψεις στις συνδικαλιστικές παρατάξεις που συμμετέχουν και δεν στηρίζουν την συγκρότηση “αντιπροσωπευτικών” προεδρείων. Όμως, οι θέσεις του Α. Καλύβη δυστυχώς δεν είναι οι προσωπικές απόψεις κάποιου στελέχους του ΣΥΝ. Είναι οι καθοδηγητικές θέσεις του “αριστερού ρεύματος” για το εργατικό κίνημα. Και αυτό ακριβώς είναι το μείζον ζήτημα.....
Κάντε ολόκληρο το συλλογισμό μέχρι το τέλος...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό είναι που γίνεται αντιλιπτή η διπλή τακτική απέναντι στον υποταγμενο συνδικαλισμό,αλλά δέν είναι μόνο εκεί.
ΑΛΛΟ ΚΟΥΛΟΥΡΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ...ΓΙΑΟΥΡΤΙ[πχ στο ΥΠΕΧΩΔΕ].Η ΚΟΕ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΟ ΠΟΤΕ-ΠΟΥ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ''ΠΡΟΕΓΚΡΙΣΗΣ''ΚΑΠΟΙΩΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κ. Καλύβης «ξεχνάει» να αναφέρει ότι η θέση για «αντιπροσωπευτικά» προεδρεία είναι η πάγια θέση του ΚΚΕ, γιατί μόνον με αυτό τον τρόπο μπορεί να …δικαιολογήσει την συμμετοχή του στα προεδρεία, χωρίς να φαίνεται ότι έχει καμία προγραμματική δέσμευση με τους άλλους. Παραθέτω μερικά αποσπάσματα από τον ριζοσπάστη που ταυτίζονται ακριβώς με τις θέσεις του Α.Καλυβη:
ΑπάντησηΔιαγραφή(ριζοσπάστης Σάββατο 28 Ιούνη 1997, Σελίδα 16)
1. Τίτλος άρθρου:
Αντιπροσωπευτικό προεδρείο προτείνει η "Πανεπιστημονική
2. απόσπασμα:
"Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών της 30ής Μάρτη 1997 για την ανάδειξη των αιρετών οργάνων του ΤΕΕ, η μόνη κατά τη γνώμη μας καθαρή λύση είναι ο σχηματισμός ενός αντιπροσωπευτικού προεδρείου, σύμφωνα με τη δύναμη κάθε παράταξης και φυσικά αντίστοιχα η εκπροσώπησή τους στη Διοικούσα Επιτροπή".
(ριζοσπάστης, Σάββατο 10 Ιούλη 1999, Σελίδα 20)
1. Τίτλος άρθρου:
Μόνη λύση το αντιπροσωπευτικό προεδρείο στην ΟΛΜΕ
2. απόσπασμα:
Η "Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Εκπαιδευτικών" (ΔΕΕ) κατέθεσε δήλωση, εμμένοντας στη λειτουργική λύση της συγκρότησης προεδρείου σε αντιπροσωπευτική βάση και απορρίπτει τις προτάσεις για προγραμματικό προεδρείο.
(ριζοσπάστης, Τρίτη 17 Δεκέμβρη 2002, Σελίδα 27)
1. Τίτλος άρθρου:
ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΣΔΕΠ
Χωρίς αντιπροσωπευτικό προεδρείο
2. απόσπασμα:
Η νέα Διοικούσα Επιτροπή της Ομοσπονδίας των Πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ), που εκλέχτηκε από το 6ο Τακτικό Συνέδριο του κλάδου, εξέλεξε την περασμένη Παρασκευή νέα Εκτελεστική Γραμματεία (ΕΓ). Σε μια μαραθώνια συνεδρίαση τριών ωρών, οι εκπρόσωποι της πλειοψηφούσας παράταξης («Συσπείρωση»), που πρόσκειται στο ΣΥΝ, προσπάθησαν και πέτυχαν, με τη συναίνεση και άλλων παρατάξεων, να μην εκλεγεί αντιπροσωπευτικό προεδρείο και να αποκλειστεί η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση (ΔΗΠΑΚ) από τη θέση του Γραμματέα που δικαιούνταν στην ΕΓ, αφού είχε έρθει δεύτερη σε ψήφους στο Συνέδριο.
Οι εκπρόσωποι της «Συσπείρωσης» ισχυρίστηκαν ότι η ΔΗΠΑΚ δεν μπορεί να έχει εκπρόσωπο στο προεδρείο, γιατί εκφράζει διαφορετική αντίληψη για το Πανεπιστήμιο και διαφωνεί με το πλαίσιο απόφασης της «Συσπείρωσης», που ψηφίστηκε από το Συνέδριο.
Το ενδιαφέρον είναι σε αυτά τα αποσπάσματα που έχει παραθέσει προηγούμενα ο "οπαδός", ότι το ΚΚΕ κάνει κριτική σε παρατάξεις που πρόσκεινται στον ΣΥΝ γιατί δεν ακολουθούν την γραμμή του ΚΑΛΥΒΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, στα προεδρεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ μπορεί να συμμετέχει κάποιος που δηλώνει ότι είναι ενάντια στον δικομματισμό και τις πολιτικές του μόνον με την λογική των "αντιπροσωπευτικών" προεδρείων του ΚΚΕ. Βέβαια την λογική του ΚΑΛΥΒΗ σε δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια σωματεία την εφαρμόζουν περισσότερο οι ΚΚΕδες παρά οι ΣΥΝασπιστές.Και η συμμετοχή σε προεδρεία που δεν υπάρχει προγραμματική συμφωνία γίνεται συνήθως για τα οφέλη που παρέχει η καρέκλα, είτε αυτά είναι πολιτικά είτε προσωπικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί σύντροφοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΏρα 23:00
Γυρνώντας από τη Γενική Συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ ΒΥΡΩΝΑ όπου συζητήσαμε και αποφασίσαμε δημοκρατικά τι να κάνουμε και πως κινηθούμε εν όψει της κορυφαίας και πρώτης εκλογικής εμφάνισης του ΣΥΡΙΖΑ, έπεσα από τα σύννεφα διαβαζοντας το περιεχόμενο του mail-άρθρου σας που παρέπεμπε.
Όπου παραμονές μιάς τόσο σημαντικής μάχης αφιερώσατε 923 (!!!!) ολόκληρες λέξεις κριτικής στην ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και μηδέν (0) στο κυρίαρχο παραπάνω θέμα.
Δεν πειράζει, νάστε καλά, και να βάζετε όποιες προτεραιότητες εσείς νομίζετε.
Δεν θα πω τίποτε άλλο.
Γιατί το επόμενο λεπτό θα αρχίσω αμέσως τη δουλειά που χρεώθηκα να φέρω σε πέρας..
Mail-blog, προεκλογικές παρουσιάσεις, ειδοποίηση για εκδηλώσεις Σαββάτου (Αφίσσες Ανακοινώσεις στο Κέντρο του Βύρωνα-Καρέα), Κυριακή εκδήλωση ΣΥΡΙΖΑ Ανατολικών και Νότιων Προαστείων για την επαπειλούμενη καταστροφή από το Σουφλιά του Υμητού, Δευτέρα Ενίσχυση της Κεντρικής προεκλογικής ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα στον Πειραιά. Και έπεται συνέχεια.
Σας χαιρετώ συντροφικά και πάλι νάστε καλά όλοι,γιατί κανείς, ούτε ένας περισεύει στο ελπιδοφόρο και πολλά υποσχόμενο εγχείρημα ενότητας και συσπείρωσης της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, που λέγεται Σ Υ Ρ Ι Ζ Α.
σ. Ftani-Pia ο κομματικός πατριωτισμός δεν λύνει τα προβλήματα, αλλά τα κουκουλώνει! Επίσης είσαι τουλάχιστον προκατειλημμένος – για να μην πω προβοκάτορας - όταν γράφεις ότι “αφιερώσατε 923 (!!!!) ολόκληρες λέξεις κριτικής στην ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ”. Δεν είδα καμία κριτική σε όλους αυτούς που αναφέρεις! Το αντίθετο μάλιστα, κριτικάρονται κάποιες απόψεις του σ. Καλύβή, που είναι πράγματι μειοψηφικές στον ΣΥΡΙΖΑ, στον ΣΥΝ και στην ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Από που συμπεραίνεις ότι οι συγκεκριμένες απόψεις του σ. Καλύβη είναι και απόψεις και θέσεις της “ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ – ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ”; Μήπως γνωρίζεις κανένα επίσημο ντοκουμέντοοοο της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ή του ΣΥΝ ή του ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο να υποστηρίζεται η θέση για “αντιπροσωπευτικά” προεδρεία; Εγώ δεν γνωρίζω, παρά μόνον ανακοινώσεις του ΠΑΜΕ ή της ΠΑΣΚ που λένε αυτά που υποστηρίζει ο σ. Καλυβης! Όπως γνωρίζω και πολλούς συντρόφους, (και από το αριστερό ρεύμα) που στα συνδικάτα τους έχουν καταγγείλει ΠΑΣΟΚους και ΚΚΕδες που έχουν τέτοιες απόψεις!.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ*
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιολογώντας κανείς τις κινητοποιήσεις της Πρωτομαγιάς, θα μπορούσε να βγάλει εύκολα το συμπέρασμα ότι οι εργαζόμενοι ασφυκτιούν μεν, αλλά δεν έχουν πια καμιά εμπιστοσύνη στους λεγόμενους εργατοπατέρες των επίσημων συνδικάτων (ΕΚΑ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ), δε.
Η εικόνα ήταν τραγική στην Πλατεία Κλαυθμώνος, ενώ στο Σύνταγμα η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ έδειξε, παρά την πολύ μεγαλύτερη παρουσία κόσμου, ότι η πολιτική του ΚΚΕ έχει φτάσει σε αδιέξοδο, αφού δεν συσπειρώνει περισσότερο κόσμο από ό,τι συσπείρωνε πριν 10 ή 15 χρόνια.
Έκπληξη προκάλεσε η προσέλευση κόσμου στην Πλατεία Βικτωρίας, όπου είχαν συγκεντρωθεί πολλά πρωτοβάθμια σωματεία, τα οποία δρουν και κινούνται στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά, δείγμα πως η επίσημη συνδικαλιστική ηγεσία δεν μπορεί να μιλήσει στον νου και την καρδιά των εργαζόμενων, ανάμεσά της και τα συνδικαλιστικά στελέχη της «Αυτόνομης Παρέμβασης».
Βλέποντας μάλιστα στην πρώτη γραμμή της συγκέντρωσης στην Κλαυθμώνος στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως τη Συλβάνα Ράπτη, τον Χρήστο Παπουτσή, τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και τη Λούκα Κατσέλη να θυμούνται το… αγωνιστικό τους παρελθόν (έλειπε φέτος ο «αγωνιστής» Ζαγορίτης από τη Ν.Δ.), μόνο θυμηδία και… κλάματα για την κατάντια του συνδικαλιστικού κινήματος θα μπορούσε να πει κανείς ότι προκαλεί αυτή η εικόνα.
Η επιμονή σε μια «ενωτική» και παλιομοδίτικη πολιτική των συνδικαλιστικών στελεχών του ΣΥΝ, όπως αυτή των αντιπροσωπευτικών προεδρείων στα σωματεία και στις τριτοβάθμιες οργανώσεις, ώστε να παίρνουμε και εμείς ένα «ξεροκόμματο» εξουσίας, οδηγεί όπως δείχνουν τα γεγονότα σε αρνητικά αποτελέσματα παρά στην αναδιοργάνωση και τη μαζικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος, που σήμερα το έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι για να αντιπαρατεθούν στη λαίλαπα που έρχεται.
Η λογική αυτή αποτελούσε πολιτική του ΚΚΕ ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’80 και είναι προφανές ότι αυτή η επιλογή πέρασε στον ΣΥΝ και παραμένει σε ισχύ μέχρι σήμερα. Η λογική των «αναλογικών» προεδρείων είναι κληρονομιά του ΣΥΝ από την αριστερά του παρελθόντος και νομίζω ότι εξάντλησε τα όριά της, παρά τα όσα λένε οι συνδικαλιστές της «Αυτόνομης Παρέμβασης».
Δυστυχώς ήρθε με τον χειρότερο τρόπο να επιβεβαιώσει τα παραπάνω το άρθρο στην «Κυριακάτικη Αυγή» του σ. Αλέκου Καλύβη, αναπληρωτή προέδρου της ΓΣΕΕ, ο οποίος ψέγει όλους όσους σήμερα λένε ότι η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν πάει άλλο και πρέπει να αλλάξει πορεία η «Αυτόνομη Παρέμβαση».
Κατ’ αρχήν, σύμφωνα με τον σ. Καλύβη, φταίνε οι εργαζόμενοι που δεν «βράζουν», αλλά δεν φταίει η συνδικαλιστική ηγεσία (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) που είναι πλήρως αναξιόπιστη. Μετά φταίνε όσοι φετιχοποιούν τη μη συμμετοχή στα προεδρεία, γιατί, όπως μας εξηγεί, άλλο κόμμα, άλλο συνδικάτο. Μα κανείς δεν ζήτησε να φύγουμε από τα συνδικάτα, όπως υπονοεί ο σ. Καλύβης λέγοντας ότι θα ακολουθήσουμε την σεχταριστική πολιτική του ΚΚΕ. Η μη συμμετοχή στα προεδρεία, ούτε τον «υπαρκτό συσχετισμό δυνάμεων» διαγράφει, αφού θα υπάρχουμε στο Δ.Σ. του σωματείου ή στην Ε.Ε. της ΓΣΕΕ, αλλά ως μαχητική αντιπολίτευση στη συναινετική πολιτική ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ και την ανθενωτική στάση του ΠΑΜΕ.
Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αγωνισθούν στη βάση (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία) για ένα ενωτικό αυτόνομο, ταξικό, αντιγραφειοκρατικό και αντισυναινετικό συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο θα αναχαιτίσει τον σημερινό εκφυλισμό του. Στόχος είναι να έρθουν οι εργαζόμενοι στο προσκήνιο και όχι η αναπαραγωγή της κομματικής συνδικαλιστικής ελίτ που θα διαχειρίζεται τις τύχες τους. Πολλοί θα πουν ότι πρόκειται για πολιτικό ρίσκο και ότι θα κατηγορηθούμε για διάσπαση. Σιγά τ’ αυγά!
Ε, ας το πάρουμε λοιπόν το ρίσκο. Όπως το πήραμε στο άρθρο 16 και τον Δεκέμβρη του 2008. Η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν πάει άλλο. Το δείχνει η μηδαμινή συμμετοχή των εργαζόμενων - ιδιαίτερα του ιδιωτικού τομέα - σ’ αυτό.
Θεωρώ λοιπόν πως:
Η συμμετοχή της «Αυτόνομης Παρέμβασης» τουλάχιστον στα προεδρεία των τριτοβαθμίων συνδικαλιστικών ενώσεων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ) πρέπει να τερματιστεί και τα στελέχη της θα πρέπει να παραιτηθούν εδώ και τώρα από τις θέσεις που κατέχουν.
Η πολιτική ενότητα που υπάρχει σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει και μπορεί να οδηγήσει άμεσα στην συγκρότηση κοινής συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ για να αλλάξει ρότα η αριστερά στα σωματεία, τις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις μακριά από τις δοσοληψίες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και τον σεχταρισμό του ΠΑΜΕ.
* Ο Γιώργος Ματθαίου είναι μέλος της Π.Κ. Γέρακα και συμμετέχει στην «Πρωτοβουλία για την Αριστερή Ανασύνθεση του ΣΥΝ»
Αγαπητέ Ανώνυμε 8 Μάϊος 2009 3:10 πμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα διάβασα την απάντηση σου.
Συμφωνώ πως ο κομματικός πατριωτισμός κουκουλώνει τα προβλήματα, αλλά έχω τη γνώμη πως σε ώρα μάχης (για την οποία δεν είδα να γράφεις και πολλά πράγματα) προέχει η καλύτερη προετοιμασία της και όχι οι 923 λέξεις κριτικής. Στον συν/φο Καλύβη θέλεις και όχι στο ΣΥΡΙΖΑ; θα συμφωνήσω, μαζί σου. Αλλά οι λέξεις κριτικής είναι 923. Εντάξει;
Τώρα για τους "προκατειλημένους" και τους "προβοκάτορες" που γράφεις λυπάμαι ειλικρινά.
Όχι μόνο γιατί απευθύνονται σε συντρόφους, που αγωνίζονται με όλες τους τις δυνάμεις για το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γιατί οι (επι)κριτικες τους απόψεις τους για τον συν/φο Καλύβη, την Αυτόνομη Παρέμβαση, το συνδικαλιστικό κίνημα γενικότερα, όχι μόνο (σχεδόν) ταυτίζονται με αυτές της ΕΟΣ, αλλά και σε αρκετές προχωράνε περισσότερο.
Άρα, μπάστα σύντροφοι τουλάχιστον μέχρι τις 7 Ιούνη. Μετά τα λέμε με την ησυχία μας.
Και όπως λέει και ο σύντροφος ΤΣΑΒΕΣ:
"Προχωράμε με αυτά που μας ενώνουν. Βάζουμε σε ένα μεγάλο ψυγείο αυτά που μας χωρίζουν. Και αργότερα, όλοι μαζύ το ανοίγουμε και τα συζητάμε"
Σύντροφε Ftani-Pia,
ΑπάντησηΔιαγραφή1 Ωραία είναι αυτά που είπε ΤΣΑΒΕΣ, αλλά δεν έχουν σχέση με την συζήτηση μας. Θα μπορούσε για παράδειγμα κάποιος «ανανεωτής» να επικαλεστεί αυτά ακριβώς τα λόγια γιατί θα ήθελε να τα έλεγε παρόμοια πράγματα ο σ. Αλαβάνος προς τους ΠΑΣΟΚους: "Προχωράμε με αυτά που μας ενώνουν. Βάζουμε σε ένα μεγάλο ψυγείο αυτά που μας χωρίζουν. Και αργότερα, όλοι μαζύ το ανοίγουμε και τα συζητάμε". Εξάλλου και ο Γιωργάκης κάπως έτσι δεν απευθύνθηκε για συνεργασία προς τον ΣΥΡΙΖΑ;
2. Θα ήθελα να επισημάνω ότι είσαι άνθρωπος των …άκρων!. Εκεί που έλεγες ότι οι σ. της ΕΟΣ κατηγορούν συλλήβδην την ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα λες ότι την πέφτουν προσωπικά στον Καλύβη!. Όμως τα πράγματα είναι κάπου στην μέση. Το πρόβλημά τους δεν είναι ο Καλύβης αλλά η κάλυψη που παρέχει στις απόψεις του το «αριστερό» ρεύμα. Το λένε ξεκάθαρα οι άνθρωποι:
Όμως, οι θέσεις του Α. Καλύβη δυστυχώς δεν είναι οι προσωπικές απόψεις κάποιου στελέχους του ΣΥΝ. Είναι οι καθοδηγητικές θέσεις του “αριστερού ρεύματος” για το εργατικό κίνημα. Και αυτό ακριβώς είναι το μείζον ζήτημα.....
σ. Ftani Pia
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα με τη σειρά μου, φτάνει πιά αυτή η αντίληψη οτι οι -κάθε είδους- εκλογές αποτελούν "μεγάλη μάχη" στην οποία όλοι στοχοπροσηλωμένοι πρέπει να ριχτούμε (κάτι σαν στρατιώτες που ορμούν έξω απ' το χαράκωμα εφορμώντας στα τυφλά, προς τα κροταλίζοντα οπλοπολυβόλα του αντιπάλου μέσα στην ομίχλη, με την ξιφολόγχη προτεταμένη)αφήνοντας πίσω οποιαδήποτε σκέψη, ανησυχία ή προβληματισμό σχετικά με τα φλέγοντα και τσουρουφλίζοντα ζητήματα του "οίκου μας", που άπτονται τελικά της αντίληψης για το τί είδους ΣΥΡΙΖΑ έχουμε στο μυαλό μας και θέλουμε να φτιάξουμε.
Δε λέω... Καλή η "χρέωση δουλειάς", κι εφόσον την αναλαμβάνουμε, πρέπει να την φέρνουμε σε πέρας. Αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν βρισκόμαστε (θέλω να ελπίζω) μόνο για να "χρεωνόμαστε δουλειές". Αν ήταν έτσι, κανένας ΣΥΡΙΖΑ δε θα μας χρειαζόταν -θα του ήταν αρκετό να προσλάβει μερικούς χαμηλά αμειβόμενους μετανάστες για να κάνουν τη δουλειά. Επίσης, αν ήταν έτσι, θα μπορούσαμε να πάμε εν τέλει και στο ΚΚΕ -αν βολευόμασταν με τις "χρεώσεις" και με τα μοντέλα "οι α-πό πά-νω ξέ-ρουν κα-λύ-τε-ρα και φρο-ντί-ζουν πριν α-πό μας για μας"
Αν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται για τον κόσμο του και τον θέλει ΜΑΖΙ και ΔΙΠΛΑ του, και όχι από κάτω του (δεν υπονοώ τίποτα σεξουαλικό), ας τον θυμάται και πιο πριν από την προεκλογική περίοδο, και μετά από τις εκλογές.
Σε αυτό το εκλογικό "γιούργια" εγώ προσωπικά δηλώνω ΑΠΩΝ, και το μόνο που θα δώσω στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι το ΕΛΑΧΙΣΤΟ: μια απλή ψήφο.
Γιατί για την Αριστερά, τα σημαντικά και τα σπουδαία για την ανάπτυξή της συμβαίνουν ανάμεσα στις εκάστοτε εκλογές. Δεν είναι οι εκλογές η κορυφαία στιγμή πολιτικής δράσης για εμάς. Επομένως ένας ΣΥΡΙΖΑ που δεν προχωράει χέρι-χέρι μαζί με τον κόσμο του αλλά που τον τραβάνε από το μανίκι οι γραφειοκρατίες, δεν έχει θέση στην καρδιά μας... δεν έχει μερίδιο από τον ενθουσιασμό μας. Αυτόν που (καλώς) έχεις και είχα κι εγώ μέχρι πριν από λίγο καιρό.
Συντροφικά,
Θοδωρής Κανάκης
Ίδωμεν σύντροφοι...
A! Και σχετικά με το "ψυγείο" του Τσάβες:
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ φοβάμαι οτι κάποιοι σύντροφοί μας που απ' ότι φαίνεται δέχτηκαν να μπουν τα "προβλήματα" στο "ψυγείο" (για πόσο άραγε;;;), ίσως αναγκαστούν στο τέλος να βρεθούν αντιμέτωποι με τη δυσοσμία που θα έχει παράξει ο πολλαπλασιασμός και η γιγάντωσή τους.
Γιατί τελικά και το "ψυγείο" το ίδιο, δεν αντέχει για πολύ καιρό να "φιλοξενεί" τέτοιο περιεχόμενο...
Εντάξει σύντροφε Tierra Izquierda
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά και οι προηγούμενοι, αφού εκτιμάτε ότι είναι λάθος η άποψη μου : "πως αυτή την ΠΡΩΤΗ φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνει ενιαίος στις εκλογές και δίνει μία πολύ σοβαρή μάχη, πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να πάμε καλά"
και πως το ίδιο λάθος είναι η στάση μας να αγωνιζόμαστε για τα καθημερινά μας προβλήματα, κλπ,κλπ..
αντιλαμβάνομαι ότι έχουμε χαώδεις διαφορές πολιτικών απόψεων, και είναι μάλλον μάταια κάθε παραπέρα προσπάθεια συζήτησης.
Ελπίζω να την ξαναρχίσουμε κάποια άλλη στιγμή. Όχι μακρυνή. Μιά και τα δικά μου βιολογικά περιθώρια δεν είναι και τόσο μεγάλα.
Έως τότε, χωρίς καμμιά σκέψη ειρωνίας, επιτρέψτε μου να πεταχτώ μέχρι τον Υμηττό, μιά και ο Σουφλιάς από τη μιά δεν μας αφίνει "να αγιάσουμε", και η οικονομική μας αδυναμία από την άλλη δεν μας επιτρέπει να αναθέσουμε τον αγώνα μας για το βουνό σε... χαμηλόμισθους μετανάστες!!.(Τι άλλο θα ακούσω θέε μου στα -ήντα μου;).
Σύντροφε Ftani-Pia
ΑπάντησηΔιαγραφήO ΣΥΡΙΖΑ δεν κατεβαίνει ΠΡΩΤΗ φορά σε εκλογές. Απλώς και μόνο είναι η πρώτη του στις ευρωεκλογές.
"Να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να πάμε καλά".
Σύμφωνοι. Να τις δώσουμε! Αλλά τί είναι σήμερα αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ για να θέλω να πάει καλά; Θα ήθελα πάρα πολύ να πάει καλά, ένας πολύ διαφορετικός ΣΥΡΙΖΑ (ή έστω ένας ΣΥΡΙΖΑ που να ΕΧΕΙ τη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να γίνει πολύ διαφορετικός). Αυτό το μόρφωμα που είναι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο κρατάνε καθηλωμένο και αλυσοδεμένο, εφόσον παραμένει έτσι, ελάχιστα με αφορά. Θα έτρεχα ευχαρίστως για να εκλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ 3 και 4 ευρωβουλευτές. Δεν θα τρέξω όμως για να εκλέξει ευρωβουλευτή ο ΣΥΝ και η ΚΟΕ (και η κάθε ΚΟΕ, ΔΕΑ, ΣΕΑ, ΜΕΑκλπ)
Όμως "η στάση μας (και δική σου στάση απ' ό,τι καταλαβαίνω) να αγωνιζόμαστε για τα καθημερινά μας προβλήματα" με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και θα συνεχίσω εκεί π.χ. στα κινήματα πόλης χωρίς να συνδέω αναγκαστικά τη δράση μου με τον ΣΥΡΙΖΑ (για όσο τουλάχιστον θα παραμένει το γραφειοκρατικό εξάμβλωμα που είναι σήμερα).
Ίσως συναντηθούμε λοιπόν, στον Υμηττό...
Αγαπητέ σύντροφε Θοδωρή (αν δεν κάνω λάθος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μιλώντας σε μέσα από την καρδιά μου, με πίκρανες αφάνταστα, για την αποστασιοποίηση σου από το ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι "Θα ήθελες πάρα πολύ να πάει καλά, ένας πολύ διαφορετικός ΣΥΡΙΖΑ (ή έστω ένας ΣΥΡΙΖΑ που να ΕΧΕΙ τη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να γίνει πολύ διαφορετικός"....
Ποιός θα διαφωνούσε με αυτές σου τις απόψεις;
Κανένας!
Όμως, πως θα γίνει διαφορετικός, αλλοιώτικος, όπως τον θέλουμε;
Με την απουσία αυτών που τον θέλουν ν'αλλάξει; Τότε πιό λογικό δεν είναι να έχουν τον πρώτο λόγο αυτοί που (ενδεχόμενα) δεν το θέλουν, οπότε να παραμένει ως έχει εσαεί;
Μα θα μου πείς από μένα εξαρτάται η αλλαγή του ή όχι;
Και από σένα σύντροφε. Και από μένα, Και από όλα τα μέλη-φίλους-οπαδούς. Καθένας ξεχωριστά και όλοι αθροιζόμενοι,νομίζω. Γιατί αν σκεφτούμε όλοι όπως εσύ, ποιό το αποτέλεσμα;
Εν πάσει περιπτώσει με συγχωρείς, αν το βάραινα το κλίμα, αλλά θα ξέρεις και συ, ότι εμείς οι αριστεροί, είμαστε και λίγο συναισθηματικοί.. Τι να κάνουμε;
Υ.Γ.1 Η εκδήλώση την Κυριακή στον Υμηττό, αόρατη από τα ΜΜΕ, δεν ήταν και άσχημη. Όμως δεκάδες χιλιάδες αυτοκίνητα πέρασαν, πήραν ανακοινώσεις και ίσως αναρωτήθηκαν τι συμβαίνει;
Υ.Γ.2 Ναι είναι η πρώτη κάθοδος του ΣΥΡΙΖΑ σε Ευρωεκλογές και θα πρόσθετα η πρώτη με τόσο διευρυμένη συμμετοχή συνιστωσών. Έχεις απόλυτο δίκιο να τον αποκαλείς μόρφωμα, αλλά σύντροφε με το διάλογο και την όσμωση των "πολύχρωμων" αυτών ανθρώπων που τον απαρτίζουν, και που πριν κάποιο καιρό δεν λέγαν καλημέρα, θα προχωρήσουμε.
Είμαστε βλέπεις "καταδικασμένοι" να το κάνουμε, δεν έχουμε άλλο δρόμο, όπως το έκαναν με τεράστια επιτυχία στη Λατινική Αμερική και προχωρούν πολύ καλά νοκμίζω.
Διαφορετικά, θα τρώμε στη μάπα τον ένα και τον άλλο αλήτη του δικομματισμού...
Σύντροφε Ftani-Pia,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγγνώμη αν σε πικραίνουν όσα γράφω, αλλά αντιλαμβάνεσαι οτι πριν από σένα έχω νιώσει κι εγώ έτσι, κι έχω φάει κι εγώ την πίκρα μου...
Συμφωνώ με τη λογική "μένω και παλεύω για να αλλάξω τον ΣΥΡΙΖΑ", γιατί αυτή ήταν και η δική μου αντίληψη και στάση, μέχρι πριν από 3-4 βδομάδες.
Αλλά επειδή πλέον αντιμετωπίζω με πολύ σκεπτικισμό ακόμα και αυτούς που δηλώνουν οτι θέλουν έναν άλλο ΣΥΡΙΖΑ (είναι μια άλλη κουβέντα αυτή), και οποίοι έχουν δηλώσει (μαζί τους κι εγώ) πρόθυμοι να αναπτύξουν και να οργανώσουν τη διεκδίκηση αυτή, που τελικά αρχίζω να νιώθω διαψευσμένος.
Κρατάω στάση αναμονής, αλλά δίπλα και όχι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Περιμένω να δω τί θα γίνει, όχι ΣΤΙΣ, αλλά ΜΕΤΑ τις ευρωεκλογές.
Για την ώρα πάντως δεν πρόκειται να συμμετέχω στην Τοπική μου, ούτε στην προεκλογική αγκιτάτσια.
Μια ψήφος που μου πέφτει, είναι του ΣΥΡΙΖΑ.
Σχετικά με το ΥΓ2:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύντροφε, ένα χρόνο τώρα δεν είδα στην Τοπική μου (αλλά ούτε και πουθενά αλλού -απ' όσο γνωρίζω τουλάχιστον) να γίνεται καμία ώσμωση ιδεών.
Αυτό που συμβαίνει είναι οτι κατεβαίνουν μια φορά το μήνα οι συνιστώσες με τα κουβαδάκια τους, για να πούνε το "ποίημά" τους (μου θυμίζει συμμαχικά στρατεύματα που κατεβαίνουν ξεχωριστά στο πεδίο της μάχης, με τις ξεχωριστές φορεσιές και όπλα το καθένα, έτοιμα να αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο, παραμένοντας αποκομένα και αποξενωμένα μεταξύ τους), να αποφασιστεί κάποια εκδήλωση ή πολιτική προπαγάνδιση, να πούμε και μερικοί "ξενέρωτοι" το "μακρύ" μας και το "κοντό" μας, και να πάμε μετά σπίτια μας για ύπνο.
And the life goes on...
Τόοοοοσο μεγάλη ώσμωση. Αλλά πώς να ζυμωθούν αντιλήψεις και πολιτικές πρακτικές, όταν δεν υπάρχουν (ακριβέστερα, δεν επιτρέπονται)διαδικασίες που να δίνουν τη δυνατότητα και να διευκολύνουν τη ζύμωση αυτή;
Παιδιά σταματήστε έχετε χάσει τη "μπάλα"! Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα. Αποτελείται από διαφορετικές συνιστώσες με προσπάθεια τη συνένωση και τη κοινή δράση! Θα τα καταφέρουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όλους μας εξαρτάται και δεν περισσεύει κανένας μας! Αυτό είναι το πείραμα. Διάλογος - συνενόηση καθαρές θέσεις. Κινήματα και πολιτική δουλειά μαζί!
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ( και στη τελευταία - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ- συνδιασκεψή της αυτό δεν άλλαξε )πάντα είχε τη θέση για αντιπροσωπευτικά προεδρεία και όχι για να γίνεται της "λαμογιάς". Η αυτόνομη παρέμβαση δεν είναι του Καλύβη, είναι ντροπή να λέγεται! Εχει όργανα, γραμματεία - συντονιστικό- συνδιάσκεψη - Αιρετούς συνδικαλιστές! Δεν είναι μαγαζί κανενός! Οι θέσεις σας αδικούν τους εαυτούς σας και τη κοινή προσπάθεια.
Έχετε την άποψή σας! Σεβαστή! Να σεβαστήτε όμως και τις αποφάσεις μιας παράταξης που αγωνίζεται με συνέπεια χρόνια και δεν είναι της ρεμούλας και της λαμογιάς. Εκτός αν ξέρετε κάτι που εμείς δεν ξέρουμε! Και γιατί δεν μας το λέτε να το μάθουμε ! Διαφορετικά δεν διαφέρει η κριτική μας από αυτή όλων των "άλλων". Ευχαριστώ.