Μετα τη Βίλλα Αμαλίας το τρομοshow μεταφέρεται στην ΑΣΟΕΕ...

Άλλοι έχουν τα ...γένια και άλλοι τα ...χτένια στην ταξική πάλη. Σε μια συγκυρία όπου οι αποκαλύψεις από τους χειρισμούς στην λίστα Λαγκάρντ αποσαθρώνουν και τα τελευταία ίχνη νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, το φάντασμα μιας εξέγερσης που δεν υποτάσσεται στους κανόνες του κοινοβουλευτισμού και δεν χειραγωγείται από πολιτικές εθνικής αναδίπλωσης για την σωτηρία της χώρας, τρομάζει την τρόικα εσωτερικού. Σε τέτοιες συνθήκες όξυνσης της ταξικής πόλωσης, η διάκριση ανάμεσα στους ιδεολογικούς και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους καταργείται και αποκαλύπτεται το πραγματικό του πρόσωπο: Είναι οι στιγμές που η ρήση του Μαρξ “η βία είναι η μαμή της ιστορίας”, σηματοδοτεί τις κοινωνικές αλλαγές που έρχονται...

O Κώστας Λαπαβίτσας προλογίζει τον Αλέξη Τσίπρα στο Μπουένος Αϊρες

Και ο Α. Τσίπρας απαντάει σε μερικές ερωτήσεις:

Το ΚΚΕ έρμαιο της καπιταλιστικής κρίσης...

Η καπιταλιστική κρίση δεν κάνει διακρίσεις. Το ΠΑΣΟΚ έχει απλήρωτους τους υπαλλήλους του εδώ και αρκετό καιρό και κατέφυγε σε εράνους για να καλύψει μέρος των οφειλομένων. Το ΚΚΕ κρατάει πιο σκληρή γραμμή, αντιγράφει την πολιτική της τρόικας εσωτερικού για το κρατικό μηχανισμό και προχωράει σε απολύσεις με στόχο την "παραγωγική ανασυγκρότηση" του κόμματος σε πρώτη φάση, και ακολούθως της χώρας... 

Αποκαλυπτική η δήλωση παραίτησης της Πόπης Χριστουδουλίδου από το ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ:

ΑΠΟΧΩΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΕ ΕΣΗΕΑ ΚΑΙ ΠΟΕΣΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ!

Θα μας δοθεί ο χρόνος να πούμε περισσότερα και με την ειλικρίνεια, που με διακρίνει, να είστε βέβαιοι πως θα μιλήσω ανοιχτά για όλα!

Δεν έκρυψα ποτέ, έως τώρα τις αντιρρήσεις μου για απολύσεις συναδέλφων από όλο το.φάσμα των ΜΜΕ, που έκανε το ΚΚΕ.

Τώρα, το ποτήρι ξεχείλισε....

Αδυνατώ να κατανοήσω πως θεωρούνται δυνατοί όσοι αποδέχονται τις μαζικές απολύσεις για χάρη της εφημερίδας του κόμματος.

Για μένα και την συνείδησή μου τούτες τις γιορτινές μέρες, αλλά και μετά δεν δικαιολογείται με τίποτα να απολύεις εργαζόμενους από τον "ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗ" και εσύ ο ίδιος να πηγαίνεις για περιφρούρηση στα εργοστάσια ή στις επιχειρήσεις τύπου. γιατί το σκληρό αφεντικό απολύει εργαζόμενους!

Ε, όχι και ...Συριζαίος, απλά ντενεκές!

(Μια σύντομη απάντηση στο κείμενο του  “Γαλαξιάρχη”: “Ε, όχι και ...Συριζαίος!”)

Μένος ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ δεν τρέφουν μόνον οι μνημονιακές δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση της τρόικας εσωτερικού και η χρυσή αυγή. Οι γιαλατζί “επαναστάτες” μερικές φορές είναι χειρότεροι απ' αυτούς. Ένα πρόσφατο δείγμα, το κείμενο “Ε, όχι και ...Συριζαίος!”  που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ΜΑΑ.

Ο “Γαλαξιάρχης” δεν είναι από αυτούς τους γιαλαντζί “αριστερούς” που φαντασιώνονται ότι είναι η μετενσάρκωση του Λένιν στην Ελλάδα του 2012, είναι πιο σεμνός και μετρημένος. Είναι γιαλαντζί “αντισυστημικός”: Φαντασιώνεται πως είναι ένας από τους συλληφθέντες της «Βίλλα Αμαλία». Με αυτόν τον τρόπο, του κατά ..φαντασία “συλληφθέντος”, απαντά στους “ «ριζοσπάστες» του Σύριζα”, οι οποίοι, όπως ισχυρίζεται “ακόμη και σήμερα επιχειρούν άγρα κομματικής πελατείας μέσω της ψευδεπίγραφης συνομιλίας με τα κινήματα”.

Ο “Γαλαξιάρχης” λοιπόν, είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ: Όπως το ΚΚΕ, το οποίο έχει αυτοχριστεί ως η φωνή της εργατικής τάξης, έτσι και αυτός καταργεί την “ψευδεπίγραφη συνομιλία με τα κινήματα” και αυτοχρίζεται ως η “πραγματική” φωνή τους! Μέσω αυτής της μετενσάρκωσης, ως ο νέος ...αγανακτισμένος Ιησούς απέναντι στους φαρισαίους του ...ΣΥΡΙΖΑ, απευθύνεται - στον αρχιερέα του Ναού - τον εισαγγελέα:

- Πάντως, αν ήμουν στη θέση κάποιου από τους οκτώ συλληφθέντες της Βίλας Αμαλία, θα εξέφραζα την αγανάκτησή μου στον εισαγγελέα: «Τι θέλεις άνθρωπέ μου; Βομβιστής; Συμμορίτης; Ναρκομανής; Τρομοκράτης; Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ!»

Όμως ο “Γαλαξιάρχης” δεν είναι ο Ιησούς της Ανατροπής, αλλά ένας κατά φαντασία Ισνογκούτ της “βίλλα Αμαλίας”. Το κείμενο του αναδημοσιεύτηκε σε αρκετά ηλεκτρονικά μέσα. Στα ίδια μέσα αναδημοσιεύτηκαν και διάφορες “ανακοινώσεις” συμπαράστασης. Όμως κατά μια διαβολική σύμπτωση, η ιστοσελίδα του ΜΜΑ όπου πρωτοδημοσιεύτηκε το κείμενο του “Ισνογκούτ”, αλλά και τα μέσα που το αναδημοσίευαν, δεν δημοσίευσαν το κείμενο του “χαλίφη”, δηλαδή το κείμενο των ίδιων των συλληφθέντων, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ( όπως το βαθύ κόκκινο)

Οι "γουρουνίστας" εν δράσει!

Tηρώντας τις παραδόσεις των ημερών, θα σας πούμε το δικό μας χριστουγενιάτικο παραμύθι για τα "γουρουνάκια" του ΣΥΡΙΖΑ, τις ονομαζόμενες συνιστώσες. 
Το δανειστήκαμε από

από το βιβλίο του Τζέημς Φινν Γκάρνερ "Πολιτικώς ορθά ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ"

Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε τρία γουρουνάκια που ζούσαν μαζί με αλληλοσεβασμό και σε πλήρη αρμονία με το περιβάλλον τους. Χρησιμοποιώντας τοπικά υλικά, έκτισαν το καθένα από ένα όμορφο σπίτι. Το ένα γουρουνάκι έκτισε ένα σπίτι από άχυρο, το άλλο ένα σπίτι από ξύλα και το τρίτο ένα σπίτι από κοπριά, πηλό και κισσό, υλικά που τα ανέμειξε και τα έψησε όλα μαζί σε ένα μικρό φουρνάκι δίνοντάς τους το σχήμα τούβλων. Μόλις έκτισαν τα σπίτια τους τα γουρουνάκια έμειναν πολύ ικανοποιημένα από την εργασία τους κι εγκαταστάθηκαν σ' αυτά αποφασισμένα να ζήσουν ειρηνικά και να απολαύσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.

Αλλά το ειδυλλιακό τοπίο σύντομα παραβιάστηκε. Μια μέρα παρουσιάστηκε ένας μεγάλος κακός λύκος με επεκτατικές βλέψεις. Είδε τα γουρουνάκια και τα λιγουρεύτηκε τόσο από φυσικής όσο και από ιδεολογικής απόψεως. Όταν τα γουρουνάκια αντίκρυσαν τον λύκο, έτρεξαν και κρύφτηκαν στο αχυρένιο σπίτι. Ο λύκος έτρεξε ξωπίσω τους, χτύπησε δυνατά την πόρτα και φώναξε: «Γουρουνάκια, γουρουνάκια, αφήστε με να μπω μέσα!»

Τα γουρουνάκια τού απάντησαν: «Η πειρατική τακτική σου δεν φοβίζει τα γουρουνάκια που αμύνονται υπέρ βωμών και εστιών.»

Η επιστροφή των Ζαπατίστας - "Για να ακουστούμε, πορευόμαστε σιωπηλά"

Αναδημοσίευση από την "δράση"

Καθώς το ημερολόγιο των Μάγια λήγει, ένας νέος κύκλος αγώνων αρχίζει με χιλιάδες Ζαπατίστας να καταλαμβάνουν ειρηνικά και σιωπηλά τις πλατείες των πόλεων σε ολόκληρη την Τσιάπας.

Οι Ζαπατίστας επιστρέφουν! Ρέοντας σαν το νερό του ποταμού που χτυπάει το ξίφος. Κι ενώ κάποιοι προσδοκούσαν τις εορτές των Χριστουγέννων, κάποιοι άλλοι τη λήξη του ημερολογίου των Μάγια, και κάποιοι άλλοι, ακόμη, το νέο ανακοινωθέν του Γενικού Διοικητή του EZLN που είχε αναγγελθεί το Νοέμβριο, οι κύριες πόλεις της Τσιάπας ξύπνησαν σήμερα (21/12) με τις αναμνήσεις του 1994.

Μπορεί σε όλο τον κόσμο να προετοιμάζονταν για το τέλος του κόσμου, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι Μάγιας είχαν μια πολύ διαφορετική άποψη επί του θέματος. Προτίμησαν να μας στείλουν ένα άλλο μήνυμα: του νέου κόσμου που οικοδομούν σιωπηλά δύο δεκαετίες τώρα.

Τα κάλαντα των καθολικών:Bella Ciao dopo la Santa Messa...

... το μνημόνιο της Μίνωος ...

Από την "Ανασυγκρότηση -Συνδικαλιστική παράταξη Τεχνικών Τύπου Αθήνας - ΕΤΗΠΤΑ"

«Βαγγέλης Παναγόπουλος: Ιδού

η Ελευθεροτυπία που θα βγάλουμε!»

Οι δηλώσεις του τ. Διευθυντή της Ελευθεροτυπίας είναι άκρως αποκαλυπτικές για τον τρόπο που πρόκειται να ξετυλιχτεί το νέο “project” επαναλειτουργίας της Ε αφήνοντας και πάλι στην απέξω τα μόνιμα θύματα, δηλαδή τους απλήρωτους εργαζόμενους. Ας δούμε λίγο αυτές τις δηλώσεις και υπό το πρίσμα των διαφωτιστικών παρεμβάσεων των νομικών συμβούλων των απολυμένων ή μη εργαζομένων της Ε.

Αραγε όταν έκανε αυτές τις δηλώσεις ο Β. Παναγόπουλος είχε υπόψη του τη νέα εξωφρενική σύμβαση που καλείται να υπογράψει ο κάθε εργαζόμενος που θα επαναπροσληφθεί (απλήρωτος και χωρίς αποζημίωση) στη “νέα” Ελευθεροτυπία;

Αντιγράφουμε ενδεικτικό κομμάτι από τη νέα σύμβαση: "... ο εργαζόμενος υποχρεούται να επιδεικνύει κάθε επιμέλεια στην εκτέλεση της ανατιθεμένης σ’ αυτόν υπηρεσίας, να συμμορφώνεται προς τις οδηγίες και εντολές των προϊσταμένων του, να περιφρουρεί και προάγει με κάθε τρόπο τα συμφέροντα του Εργοδότη και της Ελευθεροτυπίας και να αφιερώνει την πείρα και τις γνώσεις του για την ευόδωση των εργασιών του Εργοδότη". Σημειώνουμε εδώ ότι στη σύμβαση δεν υπάρχει καν η επωνυμία της εταιρείας και δεν θα είναι παράξενο αν αποδειχτεί ότι δεν έχει καν συσταθεί ακόμα ή ότι αυτό θα γίνει νύχτα και μέσα σε λίγες ώρες.

«Το πλάνο επιστροφής του ιστορικού τίτλου της Ελευθεροτυπίας στα περίπτερα αποκάλυψε ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Παναγόπουλος που προορίζεται -εκτός απροόπτου- για διευθυντής της εφημερίδας» γράφει το blog της Ανασυγκρότησης.

η συνέχεια [εδώ]

οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες...

(Ένα σχόλιο για το άρθρο του Αντώνη Νταβανέλλου:Σχετικά με την πρόσφατη «ανανεωτική» επιθετικότητα, μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ: Έγινε ο Πουλαντζάς, υποχρεωτικός;)

Γράφει ο Α.Ν:

- Και κάπου εδώ, σ. Δ.Χ. ρίχνει στη μάχη τα βαρέα όπλα, δηλώνοντας ότι «η ρήση Πουλαντζά, πως ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρχει, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη».

Αυτονόητη για ποιόν; Αυτονόητη, γιατί;

Η απάντηση είναι προφανής: Είναι αυτονόητη για τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, όχι γιατί την είπε κάποτε και ο Ν. Πουλαντζάς, αλλά γιατί αποτελεί μια από τις πιο κεντρικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ . Η θέση αυτή είναι κεντρικό σημείο της Διακήρυξης που ψηφίστηκε στην τελευταία συνδιάσκεψη, την διακήρυξη την οποία υποτίθεται ότι “υπερασπίζεται” ο Α. Ν. με αυτό το κείμενό του... 
Ας δούμε τι γράφει λοιπόν η διακήρυξη (οι υπογραμμίσεις δικές μας):

3. Ο σοσιαλισμός ως στρατηγικός στόχος

Ο «άλλος κόσμος» που «είναι εφικτός» είναι ο «κόσμος» του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία….

Και συνεχίζει παρακάτω:

Κείμενο των συλληφθέντων της Villa Amalias

Η Κατάληψη Villa Amalias εδώ και 23 χρόνια αποτελεί έναν ανοιχτό πολιτικό πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, καθώς και στεγαστική κολεκτίβα. Όλα αυτά τα χρόνια σε αυτή δραστηριοποιούνται πολλές ομάδες όπως: θεατρική ομάδα, συναυλιακή ομάδα, studio, ομάδα βιτρό, παιδικό στέκι, ομάδα χορού, γυμναστικής, ξένων γλωσσών, Η/Υ, τυπογραφική κολεκτίβα, ομάδα προβολών,δανειστική βιβλιοθήκη, ανταλλακτήριο δίσκων και cd και επίσης έχουν φιλοξενηθεί πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις άλλων ομάδων. Επιπλέον, η Κατάληψη Villa Amalias, πέραν των εσωτερικών δραστηριοτήτων έχει συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων της γειτονιάς, συμμετέχοντας τόσο στη συνέλευση κατοίκων πλατείας Βικτωρίας, όσο και πραγματοποιώντας ανοιχτές και εξωστρεφείς δράσεις στην περιοχή, όπως μικροφωνικές παρεμβάσεις, χαριστικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες και παιδικές εκδηλώσεις στην πλατεία.

ΚΑ-ΚΑ-ΚΑΛΑΣΝΙΚΩΦ...

Goran Bregovic - Kalashnikov (από το Underground) Γλυφάδα 2009

Αφιερώνουμε το παραπάνω video στον ΣΤΑΘΗ για το ανιστόρητο και ανόητο κείμενό του «ΚΑ-ΚΑ-ΚΑΛΑΣΝΙΚΩΦ... », στο οποίο μεταξύ των άλλων γράφει:

Οι Αμερικανοί δεν υπήρξαν ένα έθνος που επαναστάτησε κι έκανε κράτος, αλλά ένα συνονθύλευμα αποίκων που, κάνοντας κράτος, δημιούργησε έθνος. Και κατά τούτο διαφέρουν απ’ τους Ευρωπαίους, παρά την ευρωπαϊκή καταγωγή των περισσότερων αποίκων. Οπως επίσης διαφέρουν και στο γεγονός ότι το νέο έθνος ήταν ανοιχτό στα έθνη, στους μετανάστες απ’ όλες τις φυλές του Ισραήλ. Και για αυτό ο πολυπολιτισμός στις (σύγχρονες) ΗΠΑ έχει νόημα (παρά τον κυρίαρχο, σκληρό αγγλοσαξωνικό τους πυρήνα), ενώ για την Ευρώπη είναι ένα σχήμα α-νόητο, μια ακόμα «αμερικανιά».

Αν είχε στοιχειωδώς διαβάσει ιστορία θα γνώριζε ότι και στην Ευρώπη τα «έθνη» είναι κατασκευάσματα των «κρατών», όπως ακριβώς και στην χώρα μας. Του θυμίζουμε ότι αρκετοί ήρωες του 21 δεν μιλούσαν ελληνικά και ότι επι βασιλείας Όθωνος, ο Μιαούλης έδινε τα παραγγέλματα στον «ελληνικό στόλο» στα αρβανίτικα, αφού τα πληρώματά του μιλούσαν και καταλάβαιναν μόνο αρβανίτικα (Εγκυκλ. Λεξικό Ηλίου, τόμος 13, σελ.543)

Τρία ψεύδη και ένας κομπασμός από τον Στάθη Κουβελάκη

Στην μνήμη του Λένιν...

“η Αριστερή Πλατφόρμα σημείωσε μια πολύ σημαντική τετραπλή επιτυχία.”

(Στάθης Κουβελάκης: ΚΟΜΜΑ, ΕΞΟΥΣΙΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ - 7 + 1 ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΣΥΡΙΖΑ )

1η επιτυχία:

- καταρχήν γιατί προέκυψε ως τέτοια από τη σύγκλιση ρευμάτων από διαφορετικές παραδόσεις και οργανώσεις του συριζικού τόξου, διαμορφώνοντας έτσι τις προϋποθέσεις μιας ανασυντιθεμένης αριστερής πτέρυγας.

Η “Αριστερή Πλατφόρμα” δεν προέκυψε από σύγκλιση ρευμάτων αλλά από τυχοδιωκτική συμμαχία μηχανισμών με σκοπό την εκλογική καταγραφή. Έγινε γνωστή κατά τις εργασίες της Συνδιάσκεψης με την κατάθεση ξεχωριστού ψηφοδελτίου. Αν οι διαδικασίες της συνδιάσκεψης ήταν “fast track”, η συγκρότηση της “Αριστερής Πλατφόρμας” ήταν “fast track” στο τετράγωνο! Το πως μέσα από τέτοιες διαδικασίες υπήρξε πραγματική “σύγκλιση ρευμάτων από διαφορετικές παραδόσεις” ένας καθηγητής της “Πολιτικής Φιλοσοφίας” οφείλει να το εξηγήσει, αφού εκτός των άλλων αυτό το φαινόμενο αποτελεί παγκόσμια πρωτιά...

Χρυσαυγίτες χτύπησαν το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Δημήτρη Στρατούλη, στο ΟΑΚΑ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

Για τη δολοφονική επίθεση στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Δημ. Στρατούλη από μέλη της Χρυσής Αυγής

Καταγγέλλουμε την άγρια δολοφονική επίθεση εναντίον του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Δημ. Στρατούλη από μέλη της Χρυσής Αυγής. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δέχθηκε δολοφονικά χτυπήματα στο κεφάλι έξω από τον χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου, κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου ποδοσφαιρικού αγώνα, από τρία άτομα που μόλις τον αναγνώρισαν δήλωσαν μέλη της Χρυσής Αυγής, λέγοντάς του «πως τώρα θα σε σκοτώσουμε».
Απαιτούμε την άμεση σύλληψη και δίωξη των δραστών. Η ανοχή απέναντι στη φασιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής οδηγεί μαθηματικά στο να θρηνήσουμε ζωές, καταλύει τη δημοκρατία. Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση και αποφασιστική πριν είναι αργά.

Το “Αριστερό Ρεύμα” παινεύεται για τα κουκιά του!...

Σήμερα πραγματοποιήθηκε η 1η συνεδρίαση του κεντρικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και εξέλεξε την Γραμματεία. Το γραφείο τύπου του “Αριστερού Ρεύματος” πριν καλά-καλά τελειώσει η διαδικασία και ανακοινωθούν τα ονόματα που εκλέγονται στην Γραμματεία, εξέδωσε  ανακοίνωση που δημοσιεύουμε παρακάτω, στην οποία η μόνη πληροφορία που υπάρχει είναι ότι “η «Αριστερή Πλατφόρμα» εκλέγει 10 μέλη, ένα μέλος περισσότερο από όσα αντιστοιχούσαν στο ποσοστό 25,71 % που συγκέντρωσε στους αντιπροσώπους της Συνδιάσκεψης.”!...
Το “αριστερό ρεύμα” όμως παραλείπει να αναφέρει την πραγματική είδηση ότι δηλαδή από το σώμα δεν έγινε αποδεκτή η πρόταση με τα 36 ονόματα της γραμματείας, με την κάλυπταν οι απαιτήσεις όλων των συνιστωσών για εκπροσώπηση στην νέα Γραμματεία, ώστε κανένας να μην μένει παραπονεμένος. Αφού λοιπόν απορρίφθηκε αυτή η πρόταση και έγινε μεγάλη αναταραχή, τελικά το σώμα κατέληξε - σύμφωνα με τις εκλογικές παραδόσεις που κληρονομήθηκαν από τον Συνασπισμό στην 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη – να εκλέξει το νέο όργανό του, χωρίς να σημειωθούν σημαντικές αποκλίσεις από την αρχική πρόταση της γραμματείας.
Επισημαίνουμε επίσης στους αναγνώστες μας ότι ο συντάκτης της ανακοίνωσης του ΑΡ, σε αυτή την πραγματικά "σημαντική" είδηση που παρουσιάζει, εκτός των άλλων κάνει και μια λαθροχειρία: Το 25,71% αφορά τα 226 μέλη του σώματος δηλαδή το 75%.  Το άλλο 25% διορίστηκε από τις συνιστώσες. Είναι και 15 από τις περιφέρειες...

Παραθέτουμε την ανακοίνωση του Αριστερού Ρεύματος:

Κλάμα η κυρία…

Με δακρυσμένα μάτια η «ίσκρα» εξοργίζεται για την «βρώμικη επιχείρηση» του μνημονιακού κατεστημένου για την «απαξίωση και διάλυση των Ανεξάρτητων Ελλήνων». Το παρακάτω απόσπασμα δεν είναι από το γραφείο τύπου του Π. Καμμένου, αλλά από το γραφείο τύπου του «Αριστερού Ρεύματος»:

Μια μεθοδευμένη βρώμικη επιχείρηση του μνημονιακού κατεστημένου, σχεδιασμένη εδώ και καιρό, εξελίσσεται αυτές τις μέρες με τον κωδικό: «απαξίωση και διάλυση των Ανεξάρτητων Ελλήνων» (ΑΝΕΛ).

Πρωταγωνιστές αυτής της βρώμικης επιχείρησης είναι ισχυρότατοι κύκλοι του οικονομικού κατεστημένου, βασικοί παράγοντες των ΜΜΕ και φυσικά η ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Πολιτικοί κύκλοι, που γνωρίζουν αρκετά το παρασκήνιο, τόνιζαν ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η συγκυρία που εκδηλώνεται η κρίση στους ΑΝΕΛ.

Αυτή η κρίση θέλει να καταδείξει ότι στο μεγάλο αστικό πολιτικό και οικονομικό μπλοκ δεν μπορεί να έχει θέση, ρόλο και προοπτική μια αντιμνημονιακή πολιτική έκφραση.

Στόχος της μεθοδευμένης κρίσης στους ΑΝΕΛ είναι να δοθεί μια ανάσα στη συγκυβέρνηση και ειδικότερα στην καταρρέουσα μέσα στην κοινή γνώμη ΝΔ.

Οι ίδιοι πολιτικοί κύκλοι τόνιζαν ότι οι αποσκιρτήσαντες από τους ΑΝΕΛ είναι μάλλον βέβαιο ότι σταδιακά θα προσεγγίσουν τη ΝΔ.

Το κείμενο αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει την θέση που είχαμε εκφράσει (Για την φραξιονιστική δράση του “Αριστερού Ρεύματος” και όχι μόνο...) πριν λίγες μέρες:

Ευρώπη: το τέλος της παρτίδας;

Αναδημοσίευση από "περγάδι(το)"

Η απαργή της Ευρώπης από τον Δια

Αρθρο του  Jacques Sapir για την κρίση του ευρώ, όχι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική και συμβολική. Ήρθε η ώρα για μια συμφωνία  διάλυσης του ευρώ, αν θέλουμε να ξαναχτίσουμε την ιδέα της Ευρώπης σε άλλη βάση ...

 
του Jacques Sapir

Η διαδικασία που ονομάζεται «ευρωπαϊκή οικοδόμηση», με το αδιέξοδο που  προέκυψε στο σχεδιασμό του προϋπολογισμού της ΕΕ για τα έτη 2014-2020, και, δευτερευόντως, τον προϋπολογισμό του 2013, υπέστη μια τριπλή αποτυχία: οικονομική , πολιτική και συμβολική. Η συμβολική είναι σίγουρα πιο σημαντική. Αυτό το αδιέξοδο που στην καλύτερη περίπτωση θα κρατήσει μέχρι τις αρχές του 2013 ακολουθεί  το αδιέξοδο της αρχής αυτής της εβδομάδας ως προς το ζήτημα της ενίσχυσης στην Ελλάδα, και τις εξαιρετικά σκληρές διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή των αντίστοιχων κρατών στα πλαίσια του αεροναυπηγικού ομίλου EADS, και τη σημαντική μείωση των αεροναυπηγικών φιλοδοξιών της Ευρώπης. Είναι άκρως συμβολικό ότι όλα αυτά συνέβησαν μέσα σε οκτώ ημέρες.

Μια απάντηση στο άρθρο του Δ. Μπελαντή: “Περί της πολιτικής ηθικής”

Ο "μύθος" της
κληρονομιάς από τον ΣΥΝ,
τον οποίο προβάλλει το Α.Ρ...

Πριν μερικές μέρες δημοσιεύτηκε στο “RedNotebook” ένα απολογιτικό κείμενο του Δ. Μπελαντή για τις πολιτικές πρακτικές της “Αριστερής Πλατφόρμας” στην 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με τον τίτλο “Περί της πολιτικής ηθικής”. Η πορεία μετεξέλιξης από τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ των μελών σημαδεύεται από κρυφούς ερωτικούς ανταγωνισμούς και την φανερή σεξουαλικότητα μηχανισμών, οι οποίοι αναπαράγονται στο εσωτερικό του. Σαν απάντηση, δημοσιεύουμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Αλαίν Μπαντιού, «Εγκώμιο για τον έρωτα» που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Πατάκη. Πιστεύουμε ότι ανατρέπει τα ιδεολογήματα που προβάλλει ο Δ. Μπελαντής, με τα οποία συσκοτίζει το πραγματικό πολιτικό ερώτημα που τίθεται στον νέο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: Διαπάλη ιδεών ή παραγοντισμός, διαπάλη μηχανισμών και φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές;

-Λέτε ότι, εντέλει, υπάρχουν όσον αφορά τον έρωτα πολύ αντιφατικές φιλοσοφικές αντιλήψεις.

Διακρίνω τρεις βασικές αντιλήψεις. Κατ’ αρχάς, τη ρομαντική αντίληψη, η οποία επικεντρώνεται στην έκσταση της συνάντησης. Έπειτα, μιλήσαμε λίγο για τον ιστότοπο συναντήσεων Meetic, την αντίληψη, που μπορούμε να αποκαλέσουμε εμπορική ή νομική, σύμφωνα με την οποία ο έρωτας θα ήταν τελικά ένα συμβόλαιο. Ένα συμβόλαιο ανάμεσα σε δύο ελεύθερα άτομα που θα δήλωναν ότι αγαπιούνται, εστιάζοντας στην ισότητα της σχέσης, στο σύστημα με τα αμοιβαία οφέλη, κτλ. Υπάρχει επίσης μια σκεπτικιστική αντίληψη, που θεωρεί τον έρωτα αυταπάτη. Αυτό που επιχειρώ να διατυπώσω στη δική μου φιλοσοφία είναι ότι ο έρωτας δεν ανάγεται σε καμία από αυτές τις απόπειρες και ότι είναι μια κατασκευή αλήθειας. Αλήθεια σε σχέση με τι, θα ρωτήσετε. Ε, λοιπόν, αλήθεια αναφορικά με ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο, δηλαδή: τι είναι ο κόσμος όταν αποκτούμε την εμπειρία του με βάση το δύο και όχι το ένα; Τι είναι ο κόσμος όταν τον εξετάζουμε, τον οργανώνουμε και τον βιώνουμε με βάση τη διαφορά και όχι με βάση την ταυτότητα; Θεωρώ ότι αυτό είναι ο έρωτας. Είναι το πρόταγμα που περιλαμβάνει φυσικά τη σεξουαλική επιθυμία και τις απαιτήσεις της, τη γέννηση ενός παιδιού, καθώς επίσης και χίλια δυο άλλα πράγματα, και για να πούμε την αλήθεια, οτιδήποτε από τη στιγμή που πρόκειται να ζήσουμε μια δοκιμασία από τη σκοπιά της διαφοράς.

Η όξυνση της ταξικής πόλωσης ενισχύει τον ΣΥΡΙΖΑ και αποσαθρώνει το πολιτικό σκηνικό

Η ταξική πόλωση  - όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα – οξύνεται και αποσαθρώνει το πολιτικό σκηνικό. Πριν 3 βδομάδες (Με τον "Μητρόπουλο" ή με τον "Φωτόπουλο"; ) γράφαμε:

Μερικές φορές αυτό το «ταξικό περιεχόμενο» δεν σχετίζεται καθόλου με το πόσο κάποιες θέσεις ή «πολιτικά σχέδια» ως εκφορά «επαναστατικού» η «ανατρεπτικού» λόγου κρίνονται ορθά σύμφωνα με την «αλήθεια» της θεωρίας μας. Αν δεν λάβουμε υπόψη μας αυτό το ενδεχόμενο, είναι πολύ πιθανόν να βρεθούμε μπροστά σε φαινόμενα τα οποία από πρώτη ματιά θα μας παραξενέψουν.

Η ταξική πόλωση την επόμενη περίοδο θα οξυνθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα, αφού σ' αυτόν έλαχε να εκφράσει σε αυτή την συγκυρία στην πολιτική σκηνή τον ένα πόλο της ταξικής σύγκρουσης. Όπως έχει δείξει η ιστορία, σε παρόμοιες συνθήκες τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Ο καθένας θα κληθεί εκ των πραγμάτων να διαλέξει στρατόπεδο, με ποιούς θα πάει και ποιούς θ' αφήσει.

Αυτός ο πόλεμος θα είναι ολοκληρωτικός. Οι καθοριστικές μάχες που θα κρίνουν την έκβασή του δεν θα δοθούν κάτω από τον μανδύα της αντιπαράθεσης πολιτικών προγραμμάτων και αρχών “μπροστά στον λαό” εντός των πλαισίων που διεξάγεται αυτή η αντιπαράθεση στα καθεστώτα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Σε αυτό το πεδίο σύγκρουσης ο αντίπαλος είναι ήδη ηττημένος. Η ήττα του καταγράφεται στην κρίση των υπαρχόντων αστικών πολιτικών κομμάτων και στην αδυναμία τους να διαχειριστούν την συναίνεση στις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές του αστισμού.

Οι εξελίξεις που συντελούνται, από το κόμμα του Π. Καμμένου και το ΕΠΑΜ ως τους Οικολόγους – Πράσινους και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επαληθεύουν αυτές τις εκτιμήσεις.(Μια ματιά εδώ: Διχασμός στους Πράσινους από φιλοΣΥΡΙΖική τάση και εδώ: Ο κ.Καμμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ) Μόνο τα επιτελεία της Αριστεράς δεν είχαν ανοικτά τα μάτια τους και έμεναν εγκλωβισμένα σε μεγαλοπολιτικές των μικροσυσχετισμών. Ήδη από το Σεπτέμβριο, ο Χρηστόφορος Βερναρδάκης σε συνέντευξη στον «δρόμο» διατύπωνε με καθαρό τρόπο αυτό που συμβαίνει σήμερα στο κόμμα του Π. Καμμένου:

Συνέντευξη του Ηλία Ιωακείμογλου στο left.gr

Αναδημοσίευση από το left.gr

Οικονομικός αναλυτής, επιστημονικός σύμβουλος του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ. Ακόμα, ο Ηλίας Ιωακείμογλου είναι πολυγραφότατος συγγραφέας. Το τελευταίο του βιβλίο «Εσωτερική υποτίμηση και συσσώρευση κεφαλαίου: Μια κριτική προσέγγιση» αποτελεί μια ανεκτίμητη μελέτη για την κατανόηση της παρούσας φάσης του ελληνικού καπιταλισμού. Μπορείτε να το κατεβάσετε σε pdf από εδώ.

Δείτε τη συνέντευξη:


Ακολουθεί πρόσφατο άρθρο του Ηλία Ιωακείμογλου στο RedNotebook 

Να προετοιμαστούμε για τις επερχόμενες ταξικές συγκρούσεις 

Χρειάστηκε πολύς καιρός για να δούμε ένα ολοκληρωμένο κείμενο όπως αυτό του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τον προϋπολογισμό και τα δημοσιονομικά, τις ΔΕΚΟ και τον δημόσιο τομέα, την κοινωνική και την αλληλέγγυα οικονομία.

Απομένει ακόμη να δούμε πολλά ζητήματα οικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής που σχετίζονται άμεσα με τον ταξικό συσχετισμό δυνάμεων. Ένα παράδειγμα: Μια αριστερή οικονομική πολιτική θα βασίζεται, αναγκαστικά, στην ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης προκειμένου να αναχαιτίσει και να αντιστρέψει την πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, να μειώσει το ποσοστό ανεργίας και να μετατρέψει έτσι τον ταξικό συσχετισμό δυνάμεων. Σημείο εκκίνησης μιας τέτοιας οικονομικής πολιτικής θα ήταν η ακύρωση των μνημονιακών νόμων που άλλαξαν το θεσμικό πλαίσιο της αγοράς εργασίας, ευνοούν την ισχύ των εργοδοτών στις διαπραγματεύσεις έναντι των εργαζομένων και έχουν οδηγήσει σε δραματικές μειώσεις των μισθών του ιδιωτικού τομέα. Ωστόσο, οι θεσμικές παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας δεν θα επαναφέρουν αυτομάτως την αγοραστική δύναμη των μισθών σε υψηλότερα επίπεδα, διότι το πολύ μεγάλο ποσοστό ανεργίας έχει μετατρέψει τον συσχετισμό ταξικών δυνάμεων σε βάρος των εργαζομένων. Οι μεν εργοδότες, ακόμη και μετά την ακύρωση των μνημονιακών νόμων, θα προσπαθήσουν να διατηρήσουν τους χαμηλούς μισθούς και τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας των οποίων απολαμβάνουν τώρα, επινοώντας διάφορους νόμιμους και παράνομους τρόπους παράκαμψης των νόμων και εκβιάζοντας τους εργαζόμενους με την απειλή της απόλυσης. Για τον λόγο αυτό, θα χρειαστούν εκτός από την κατάργηση των μνημονιακών νόμων και μια σειρά άλλων παρεμβάσεων: επανίδρυση της Επιθεώρησης Εργασίας και επιβολή αυστηρών ποινών σε εργοδότες που δεν εφαρμόζουν τη νομοθεσία, αναθεώρηση του νόμου για τα συνδικάτα, ενθάρρυνση ίδρυσης πρωτοβάθμιων σωματείων, συνδικαλιστικός ακτιβισμός στις επιχειρήσεις, ιδεολογική και πολιτική στήριξη των εργαζομένων για να ανακτήσουν το ταξικό τους θάρρος και εκφράσουν το ταξικό τους μίσος (μίσος; μα ποια μπορεί να είναι η φυσιολογική αντίδραση στην ταπείνωση που υφίστανται σήμερα οι εργαζόμενοι από τους εργοδότες τους στο κατώτερο τμήμα της κατανομής των μισθών;).

Η Ευρώπη στον δρόμο του κατά Γκράμσι καισαρισμού

Αναδημοσίευση από την Le Monde diplomatique

Των Durand Cédric , Keucheyan Razmig , [Κούτσης Θανάσης (μτφ)]

Καυστική ειρωνεία, ενθάρρυνση ή επιτάφιος ; Η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση προξενεί αμηχανία όταν, την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Επιτροπή των Βρυξελλών διεξάγουν δημοσιονομικό πόλεμο εναντίον αρκετών κρατών-μελών. Γι’ αυτό και απαιτείται ένας στοχασμός πάνω στη φύση του πολιτικού καθεστώτος που σήμερα οικοδομείται στην Ένωση.

« Αν πετάξουμε καταγής ένα κρύσταλλο, θρυμματίζεται –αλλά όχι με οποιονδήποτε τρόπο : θρυμματίζεται σύμφωνα με τις οδηγίες θραύσης του σε κομμάτια των οποίων η οριοθέτηση, αν και αόρατη, ήταν εκ των προτέρων καθορισμένη από τη δομή του κρυστάλλου ». Η παρατήρηση αυτή του Σίγκμουντ Φρόιντ, που έγινε τη δεκαετία του 1930 [1] και αφορούσε τους ψυχικά ασθενείς, έχει επίσης εφαρμογή και στους πολιτικά ασθενείς, στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση : μια δομή όντως γεμάτη ραγίσματα και θραύσματα.

Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2007 φανέρωσε τις εγγενείς αντιφάσεις του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Κατέδειξε ιδίως ότι η Ένωση εδραζόταν σε ένα αυταρχικό πολιτικό καθεστώς, το οποίο ρέπει προς την αναστολή των δημοκρατικών διαδικασιών επικαλούμενο την επείγουσα οικονομική ή χρηματοπιστωτική ανάγκη. Έτσι, κατά τη διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων ετών, θεσμοί που ξεφεύγουν από κάθε λαϊκό έλεγχο, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπαγόρευσαν τον οδικό χάρτη τους στους λαούς της Ιρλανδίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας κ.ά. –με την ενεργό συνεργασία της άρχουσας τάξης των χωρών αυτών. Η Συνθήκη για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση (ΣΣΣΔ / TSCG), ο έλεγχος του προϋπολογισμού των κρατών-μελών και η επιτήρηση των τραπεζών από την Ένωση παρατείνουν αυτή τη μετατόπιση [2]. Πώς να χαρακτηρίσουμε αυτή τη μορφή διακυβέρνησης των λαών χωρίς τους λαούς ;

Να αφήσουμε την αριστερή μελαγχολία

Αναδημοσίευση από την "Αυγή"

Του Κώστα Δουζίνα

1. Η Ελλάδα ζει σήμερα το 1989 της. Το σύστημα εξουσίας έφτασε στην άκρη του γκρεμού. Καταρρέει από ιστορική αναγκαιότητα. Για να προχωρήσουμε στη ριζική αλλαγή, χρειάζονται τρία στοιχεία: λαϊκή βούληση, το πολιτικό υποκείμενο που θα την εκφράσει, τέλος ένας καταλύτης που θα συνδέσει τα δύο στοιχεία. Η λαϊκή βούληση εκφράστηκε στις μεγάλες αντιστάσεις του 2011, κυρίως στο κίνημα των πλατειών. Μετά τις 17 Ιουνίου η μετεμφυλιακή και μεταπολιτευτική εξουσία επιβιώνει μισοπεθαμένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ "υιοθετήθηκε" από τον κόσμο ως το υποκείμενο που θα δώσει το τελικό χτύπημα. Είναι έτοιμος;

Υπάρχουν ενέργειες που προετοιμάζεις και άλλες, όπως ο έρωτας ή η επανάσταση, που σε κτυπούν κατακούτελα χωρίς προειδοποίηση. Χαρακτηριστικό τους είναι ακριβώς ότι δεν είσαι ποτέ έτοιμος για αυτό το "θαύμα" που αλλάζει τη ζωή ριζικά. Η "πανουργία της ιστορίας" έριξε τον κλήρο στον ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει λοιπόν να αλλάξει συνολικά ως κόμμα και ως κίνημα για να πάει στο ραντεβού με την ιστορία και να αλλάξει τον τόπο. Προχωρεί σ' αυτή την κατεύθυνση;

2. Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν ονόμασε "αριστερή μελαγχολία" την κατάσταση του αριστερού που έχει προσκολληθεί σε μια ιδέα ή θεωρία και αγαπάει αυτήν την ιδέα -και την αποτυχία της- περισσότερο από την ευκαιρία να αρπάξει τη δυνατότητα ριζικής αλλαγής. Η ταύτιση με επιλογές και ταυτότητες του παρελθόντος, ένας περίεργος ναρκισσισμός, αδρανοποιεί ή περιθωριοποιεί την υποχρέωση για δράση.

Πόσο ενιαίος, πόσο νέος, πόσο μεγάλος φορέας ο ΣΥΡΙΖΑ;

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"

Του Ρούντι Ρινάλντι

Οι εργασίες έληξαν, οι προβληματισμοί συνεχίζονται. Αναμφισβήτητα ήταν ένα μεγάλο γεγονός στις διεργασίες, τις εξελίξεις και τη ζωή της Αριστεράς στη χώρα μας. Η κλίμακα του ΣΥΡΙΖΑ έχει τροποποιηθεί όπως και ο ρόλος του στις πολιτικές εξελίξεις και στα τεκταινόμενα στην Αριστερά, που έχει γίνει κομβικός-κεντρικός. Επομένως, η όποια προβληματική-κριτική, ο όποιος απολογισμός πρέπει να λάβει υπ’ όψιν τη σημερινή διάσταση του εγχειρήματος, που δεν επιδέχεται συγκρίσεις με προηγούμενες συνδιασκέψεις, για πολλούς λόγους.

Στις διαδικασίες για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη πήραν μέρος δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι (30-35.000) εκλέχτηκαν 3.200 αντιπρόσωποι, τις εργασίες παρακολούθησαν γύρω στις 6.000 άνθρωποι και στις ψηφοφορίες πήραν μέρος περίπου 3.000 αντιπρόσωποι. Όλα αυτά δείχνουν τη νέα κλίμακα και την αλλαγή από τον ΣYΡΙΖΑ του χτες. Τώρα που ο κύκλος αυτός ολοκληρώθηκε, μέχρι να ανοίξει ο επόμενος που θα αφορά το ιδρυτικό συνέδριο του νέου φορέα, επιτρέπεται και είναι αναγκαίος ένας ουσιαστικός απολογισμός.

…και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Αναδημοσίευση από την "δράση"

Δεν θέλω να μιλήσουμε άλλο για υποκείμενα και εξεγέρσεις και επαναστάσεις και αιτήματα και κοινωνικά συμβόλαια που σπάνε και ηλίθιες θεωρίες των άκρων και αποτελέσματα και στρατηγική και καπιταλισμό και κρίση και βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Θέλω μόνο να μου πεις πάλι εκείνη την ιστορία για εκείνη την πόλη στον νότο που τα παιδιά του Δεκέμβρη σπάγαν τα ATM και καίγαν τις δεσμίδες των χαρτονομισμάτων στα οδοφράγματα. Γιατί είχαν αποφασίσει πως δεν άξιζαν παρά μόνο γι΄αυτό. Μόνη αξία χρήσης, η φωτιά.

Και να σου απαντήσω κι εγώ για τη μέρα που τα κομπρεσέρ έπαιζαν μουσική στα χέρια μας, όταν σπάγαμε τα τσιμέντα του πάρκινγκ και φύτρωναν δέντρα, και για τότε, πολλούς μήνες μετά, που σκάψαμε βαθειά και ρίζωσε το πλατάνι ενώ τα παιδιά χορεύαν γύρω μας και τα χάλκινα παίζαν. Μη με κάνεις λοιπόν να ψάξω πάλι εκείνο το παλιό κινητό που κρατά κάπου στη μνήμη του τις φωτογραφίες του ραγισμένου μπετόν.

Και ύστερα θα μου πεις την ιστορία για το αγόρι απ’ το νησί που εκείνο το βράδυ βρέθηκε να περπατά στην πυροβολημένη καρδιά της πόλης και όταν είδε το πλαστικό δέντρο ήξερε. Ήξερε πως όλοι λέγαν ψέματα για χρόνια, δεν γεννήθηκαν άλλωστε ποτέ σωτήρες στον κόσμο. Και πήρε τον αναπτήρα και άναψε τη φωτιά που ζέστανε τον παγωμένο χειμώνα. Και έφτιαξε με τα χέρια του πιο φωτεινό πλαστικό δέντρο της Ευρώπης. Κι έτσι τέλειωσε για πάντα η θρησκευτική γιορτή, γιατί το μικρό παιδί είχε πια πεθάνει.

Ο ΧΑΡΤΗΣ των ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ της 6ης Δεκέμβρη 2012

Ο ΧΑΡΤΗΣ των ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ της 6ης Δεκέμβρη 2012 στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου 

 

Και μια αναλυτική αναφορά για το θέμα και την συμμετοχή του ΚΚΕ σε αυτές έχει ο σημερινός  "ριζοσπάστης", εδώ:

Σαν σήμερα

Απάντηση της Νεολαίας Συνασπισμού στην εμφυλιοπολεμική ανακοίνωση της ΝΔ

(από τις ένδοξες παραδόσεις του ΕΑΜ)

Ανακοίνωση της Νεολαίας Συνασπισμού για τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων από τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ

Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται αύριο, από τη μέρα που ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, έπεσε νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού της ΕΛ.ΑΣ.
Το ξέσπασμα της κοινωνίας με πρωταγωνιστή τη μαθητιώσα νεολαία, ήταν η οργισμένη απάντηση μιας ολόκληρης γενιάς στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της βίας. Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ήταν ο αγώνας για ελπίδα και δικαίωμα στη ζωή.
Σήμερα, που η τρικομματική συγκυβέρνηση Σαμαρά εντείνει την επίθεση στα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας, που οι ελαστικές σχέσεις απασχόλησης συνιστούν πλέον καθεστώς και η ανεργία καλπάζει, ο αγώνας για ελπίδα και κοινωνική χειραφέτηση αποτελούν πλέον μονόδρομο.
Δεν περιμένουμε πλέον κάποια αφορμή. Η ξοφλημένη μνημονιακή συγκυβέρνηση, πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα.
Όλοι και όλες στις διαδηλώσεις 11.00 και 17.00 στην Αθήνα στα Προπύλαια, και στις συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα.

Να τους κάνουμε παρελθόν!

To γραφείο τύπου
5/12/2012

Το “Γαλατικό χωριό” του ΣΥΡΙΖΑ...

Ο Α. Τσίπρας στην δεύτερη ομιλία του επεσήμανε ότι ο ρόλος του είναι “να δημιουργήσει νέα υποδείγματα για το αύριο”,  τα οποία δεν θα τα επιβάλλει (το σχετικό απόσπασμα σε video εδώ) και λίγο παρακάτω πρόσθεσε ότι: “η γέννηση του καινούριου δεν είναι θέμα διαδικαστικό, γιαυτό ζήτησα να διακοπεί αυτή η διαδικασία και να πάρω τον λόγο, δεν κατοχυρώνεται με διατάγματα και καταστατικές αλλαγές, ούτε επιβάλλεται με ψηφοφορίες στο σώμα, με πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Είναι θέμα ηγεμονίας, είναι ζήτημα αντίληψης και νοοτροπίας... κερδίζεται διαρκώς μέσα στην ζωή.”

Όμως ο Α. Τσίπρας δεν δημιούργησε “νέο υπόδειγμα” στην 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Το σημείο αυτό της ομιλίας του λειτούργησε για να αποτρέψει το σώμα να αποφασίσει τον τρόπο εκλογής των οργάνων. Η κατάθεση λιστών θεωρήθηκε “φυσικό δικαίωμα”, το οποίο μάλιστα δεν μπορούσε να τεθεί σε ψηφοφορία! Με αυτό τον τρόπο επιβλήθηκε στο σώμα το σύστημα εκλογής οργάνων του ΣΥΝασπισμού, το “αριστερό ρεύμα” πήρε τις καρέκλες που διεκδικούσε, και ως αντάλλαγμα από την πρώτη κιόλας μέρα, χαμήλωσε τους τόνους της εσωτερικής αντιπολίτευσης...

Το “νέο υπόδειγμα” στην 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν ήρθε από τον Α. Τσίπρα αλλά “από τα κάτω”, σε σύγκρουση με πολιτικές πραχτικές μηχανισμών. Γιαυτό δεν προβλήθηκε δημόσια και δεν έγινε ευρύτερα γνωστό.

Ποιοι εκλέγονται στη Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ

Αναικοινώθηκαν τα τελικά αποτελέσματα και τα ονόματα όσων εκλέγονται στην πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή. Συνολικά, ψήφισαν 2.897 από το σύνολο των 3.308 εγγεγραμμένων καιτα έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 2.879. Το ενιαίο ψηφοδέλτιο έλαβε 2.008 ψήφους, ποσοστό 74,29% και η Αριστερή Πλατφόρμα 695 ψήφους, ποσοστό 25,71%. Τα ονόματα όσων εκλέγονται είναι:

ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
Τσίπρας Αλέξης Α 2096 72,8
Τσακαλώτος Ευκλείδης Α 971 33,73
Διώτη Ηρώ Γ 833 28,93
Καρίτζης Ανδρέας Α 669 23,24
Κωνσταντοπούλου Ζωή Α 648 22,51
Ρήγος Αλκης Α 638 22,16
Πορτάλιου Ελένη Γ 620 21,54

Ο Αλέξης Τσίπρας: Ο «από μηχανής θεός» που έσωσε το «αριστερό ρεύμα»…

Η δήλωση του Π. Λαφαζάνη «δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε», η οποία είχε προκαλέσει αρκετά σχόλια, αποδείχτηκε ότι είχε αυτοαναφορικό χαρακτήρα για το «αριστερό ρεύμα». Όταν χάνεις και απομονώνεσαι στο ίδιο σου το κόμμα από δικά σου λάθη, τότε είναι σίγουρο ότι θα ηττηθείς και θα απομονωθείς και στην κοινωνία...

Στην πολιτική οι σχέσεις εμπιστοσύνης είναι ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα. Και η «Αριστερή Πλατφόρμα» διέρρηξε αυτές τις σχέσεις με την πρακτική που ακολούθησε στις διαδικασίες της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης με αποτέλεσμα να απομονωθεί από την μεγάλη μάζα των ανένταχτων σε συνιστώσες μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Αυτό συνέβη γιατί επέλεξε να επικεντρώσει την μάχη στην καταγραφή της δύναμης του μηχανισμού της και όχι στις θέσεις και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Όπως επισήμανε και ο Άλκης Ρήγος (ολόκληρη η τοποθέτηση του στο video εδώ: 1η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ: Φωτιά στα γενικά επιτελεία!), οι απόψεις του Αριστερού Ρεύματος δεν συνιστούν «πλατφόρμα» αλλά κάποιες προτάσεις τροποποιήσεων στο σχέδιο της πολιτικής απόφασης. Με αυτό το δεδομένο κάποιες απ’ αυτές, αν είχε δοθεί η δυνατότητα να συζητηθούν πραγματικά θα μπορούσαν να συμβάλλουν ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει πιο καθαρές θέσεις, όπως για το θέμα του χρέους, ώστε να μην διατυπώνονται αλληλοσυγκρουόμενες εκδοχές ή για το θέμα της «κυβέρνησης της Αριστεράς», κατά πόσο αποτελεί ένα προπαγανδιστικό ιδεολόγημα ή μια πρόταση που μπορεί να πραγματοποιηθεί.

1η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ: Φωτιά στα γενικά επιτελεία!

Αυτό που δεν τόλμησε να κάνει πριν μερικά χρόνια στην 1η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ ο Α. Αλαβάνος, το έκανε ο Α. Τσίπρας στην 1η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών είναι γεγονός.

Οι διαδικασίες της συνδιάσκεψης συμπύκνωσαν το χρόνο της δημοκρατικής ωρίμανσης του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το ζήτημα αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στο “Αριστερό Ρεύμα” του ΣΥΝ, το οποίο με τις πολιτικές πρακτικές που ακολούθησε συνέβαλε τα μέγιστα ώστε όσοι παρακολούθησαν τις διαδικασίες της συνδιάσκεψης να αντιληφθούν σε ένα πολύ σύντομο διάστημα όλες τις αδυναμίες και τα προβλήματα που είχε ο ΣΥΝασπισμός. Άλλο να ακούς από αφηγήσεις τι σημαίνει διαπάλη μηχανισμών και πολιτική πίσω από τις κουρτίνες και άλλο να το βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια και να το αισθάνεσαι να συμβαίνει γύρω σου!

Με δεδομένο ότι τα 2/3 των μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν έχουν οργανικές σχέσεις με κάποιες από τις συνιστώσες του και αρκετοί απ' αυτούς έχουν στο παρελθόν περάσει από κάποιο κόμμα της αριστεράς και έχουν αποκτήσει τα απαραίτητα πολιτικά αντισώματα απέναντι σε αυτές τις ασθένειες, η συνδιάσκεψη δημιούργησε υγιή αντανακλαστικά σε μαζική κλίμακα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση για την εκλογή όλων των μελών του κεντρικού συντονιστικού οργάνου από το σώμα συγκέντρωσε πολύ μεγαλύτερο αριθμό ψήφων από τον αναμενόμενο, καθώς και το γεγονός ότι η πρόταση της Γραμματείας για ψηφοφορία με διαφορετικά ψηφοδέλτια δεν έγινε δεκτή από το σώμα. Η κατάσταση αυτή δημιούργησε ρήγμα εντός του ίδιου του “αριστερού ρεύματος” με αποτέλεσμα μερικά βασικά του στελέχη όπως ο Καλύβης, ο Πετράκος και άλλοι να διαφοροποιηθούν δημόσια από την επίσημη γραμμή του “αριστερού ρεύματος”.

Παρουσιάζουμε αναλυτικά στο παρακάτω video την συζήτηση που έγινε για την πρόταση της Γραμματείας, η οποία αποδέχτηκε την εισήγηση του “αριστερού ρεύματος” για ξεχωριστά ψηφοδέλτια και την κατέβασε στην συνδιάσκεψη με το σκεπτικό μάλιστα ότι αυτή δεν μπορεί να τεθεί σε ψηφοφορία!



Σε επόμενο δημοσίευμα θα σας παρουσιάσουμε την συνέχεια της συζήτησης και την παρέμβαση του Α. Τσίπρα που “έσωσε” από την δύσκολη θέση το “αριστερό ρεύμα” ως “απο μηχανής θεός”...

Π. Λαφαζάνης: Η πρόταση για την λίστα του Αριστερού Ρεύματος

Παρουσιάζουμε απόσπασμα από την ομιλία του Π. Λαβαζάνη που έγινε την 2η μέρα της Συνδιάσκεψης στο τέλος των ομιλιών των αντιπροσώπων και πριν αρχίσει η διαδικασία των ψηφοφοριών.

Αναλυτικό ρεπορτάζ για τις αντιδράσεις που πυροδότησε αυτή η πρόταση του Αριστερού Ρεύματος, την παρέμβαση του Α. Τσίπρα στην διαδικασία και τον τρόπο με τον οποίο οι τελικές αποφάσεις δεν λήφθηκαν στην Συνδιάσκεψη αλλά στα αποδυτήρια., εδώ:

1η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ: Φωτιά στα γενικά επιτελεία!

Για την δημοκρατική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κατά την 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη

Παρουσιάζουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τις εργασίες της 2ης μέρας της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, στο οποίο καταγράφεται η πορεία της δημοκρατικής του συγκρότησης

Αναλυτικά στοιχεία για το θέμα σε επόμενο δημοσίευμά μας.

Εικόνες από την 1η μέρα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

(κάνε κλικ στις εικόνες για να τις δεις στο φυσικό τους μέγεθος)