Αργά το βράδυ της Παρασκευής 26 Ιούνη του 2015 ο Αλέξης ανακοίνωσε την πρόταση για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος του ΟΧΙ για την επόμενη Κυριακή. Δεν ήταν μέρος κάποιου σχεδίου που είχε εκπονηθεί σε κυβερνητικά όργανα ή στα κομματικά γραφεία ως πολιτική δράση μπροστά στο ενδεχόμενο μιας ρήξης, μετά την αποτυχία της συμφωνίας με τους δανειστές. Το δημοψήφισμα ήταν ένας αυτοσχεδιασμός του αρχηγού (όπως και η ανατροπή του ΟΧΙ), μπροστά στο αναμενόμενο αδιέξοδο της διαπραγμάτευσης: Όλοι γνώριζαν, από τα προηγούμενα μνημόνια, ότι οι "δανειστές" επιβάλλουν αυτά που θέλουν και δεν διαπραγματεύονται...
Το τι ακριβώς επιδίωκε με αυτή την ενέργεια ο αρχηγός, δεν ήταν φανερό εκείνη την στιγμή. Αυτό έγινε γνωστό μετά το δημοψήφισμα. Όμως, η σημασία του δημοψηφίσματος ως πολιτική πράξη δεν επικαθορίζεται μόνο από τις επιδιώξεις του αρχηγού: πυροδότησε ευρύτερες εξελίξεις που δεν μπορούσαν να χειραγωγηθούν στα πλαίσια των κοινοβουλευτικών πρακτικών. Εξάλλου, τα πιο συναρπαστικά πολιτικά γεγονότα που βάζουν την σφραγίδα τους στις εξελίξεις, δεν έχουν προκύψει από την εφαρμογή σχεδίων που έχουν επεξεργαστεί κάποια επιτελεία, αλλά από την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στο πολιτικό προσκήνιο.
Η ανατροπή των δημοσκοπήσεων κατέγραψε την πιο πολωμένη κοινωνικά και ταξικά πολιτική εκλογική διαδικασία από την μεταπολίτευση. Οι “από κάτω” εκείνες τις μέρες “απασφάλισαν” και την Κυριακή 5 Ιούλη έριξαν το πρώτο βόλι στην κάλπη. Στις εκλογές του Γενάρη ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λάβει 2.245.978 ψήφους με εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση. Στο δημοψήφισμα, με κλειστές τις τράπεζες και την προοπτική μιας ρήξης με τις μαφίες της ΕΕ και του ΔΝΤ, το ΟΧΙ έλαβε 3.558.450, δηλαδή 1.312.4725 ψήφους περισσότερους απ’ αυτές που έλαβε τον Γενάρη ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μεϊμαράκης προειδοποιεί πως αν δεν υπογράψει η κυβέρνηση την συμφωνία μέχρι την Τετάρτη “οι δυνάμεις της δημιουργίας και της αστικής τάξης θα απαντήσουν”….
Το δημοψήφισμα όμως κατέγραψε και κάτι άλλο - που αποδείχτηκε με πιο καθαρό τρόπο στην συνέχεια - την αδυναμία και την ανικανότητα όποιας Αριστεράς (εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ) να διαμεσολαβήσει πολιτικά αυτή την πόλωση, τόσο στο κοινοβούλιο, όσο και στο κίνημα…
Σήμερα μπορούμε να λέμε και να γράφουμε πολλά για εκείνη την εποχή. Στην πολιτική όμως έχει σημασία το πως εκτιμάμε τα πράγματα την στιγμή που συμβαίνουν. Παραθέτω μια εκτίμηση που γράφτηκε δυο μέρες μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος και την θέτω στην κρίση σας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου