ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2018

Είναι φίλοι μας οι Αμερικανοί...



Με αφορμή την 83ηςΔΕΘ και την παρουσία του αμερικανικού παράγοντα εκεί, ένα τηλεοπτικό σχόλιο για το πως παίζεται το παιχνίδι της εθνικής μας υπερηφάνειας:



Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

Η «ΑΡΧΗ» ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ROSS ΚΑΙ ΤΟ «ΤΕΛΟΣ» ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ


 υπουργός Εμπορίου της κυβέρνησης Τραμπ αμερικανός δισεκατομμυριούχος επενδυτής Ουίλμπουρ Ρος, που έχει άμεση εμπλοκή με την ελληνική πραγματικότητα, καθώς διαθέτει το πλειοψηφικό πακέτο της Τράπεζας Κύπρου και μερίδιο μετοχών στη Eurobank...

Αναδημοσίευση από το mera25.gr
του Ραφαήλ Μπελενιώτη

Ο Wilbur Ross, ο υπουργός Εμπορίου των ΉΠΑ είναι ένα από τα βαρυσήμαντα ονόματα της εκλεκτής «τιμώμενης» αποστολής, των «τιμώμενων» αμερικάνων της 83ηςΔΕΘ. Ξεχωρίζει ακόμα και ανάμεσα σε μια σειρά Υπουργούς και επιτελάρχες νευραλγικών κυβερνητικών θώκων όπως η Υπουργός εκπαίδευσης και πολιτιστικών Υποθέσεων Μάρι Ρόις ή ο υφυπουργός ενέργειας Μάρκ Μενέζες. Την αποστολή, όπως λένε, την διάλεξε προσεκτικά ο ίδιος Αμερικάνος πρόεδρος αφού πρώτα αποδέχθηκε, θυμίζουμε, την επιστολή του Έλληνα πρωθυπουργού, ώστε να είναι οι ΗΠΑ η τιμώμενη χώρα της φετινής έκθεσης
.
Ο Ross, τρομακτικά και αφοπλιστικά ειλικρινής, όπως θα δούμε, παρενέβη με άρθρο* του στον δημόσιο διάλογο από το ΒΗΜΑ της Κυριακής(9/9/18), με τίτλο «Είμαστε μόνο στην αρχή..».
Στη φετινή ΔΕΘ εκπροσωπούνται Αμερικάνικες εταιρίες που δραστηριοποιούνται εγχώρια στην ιατροφαρμακευτική φροντίδα, στην αεροδιαστημική, στην πληροφόρηση, στην ασφάλεια και στα καταναλωτικά αγαθά. Συνολικά πάνω από πενήντα επιχειρήσεις που «αντιπροσωπεύουν πράγματι την καινοτόμα και επιχειρηματική φύση των Αμερικάνικων εταιριών».

Η παρουσία αυτή σύμφωνα πάντα με τον Ross δείχνει την «εμπιστοσύνη στο οικονομικό μέλλον της Ελλάδας όπως επίσης και την επιθυμία του Αμερικάνικου επιχειρηματικού κόσμου για συνεργασίες..». Ο Υπουργός Εμπορίου όμως, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, που θυμίζει την δυνατή βούληση του Αμερικάνου διπλωμάτη του βαθέως κατεστημένου, του Statesman Τζέφρι Πάιατ, ομολογεί την «πίστη» του στην «καθαρή» έξοδο της ελληνικής οικονομίας από μια δύσκολη περίοδο και την «επίσημη επάνοδο» της, στις διεθνείς αγορές.

Το έθνος ως κόμμα, το κόμμα ως έθνος


Ελληνοαυστραλοί μακεδονομάχοι στο συλλαλητήριο της Αθήνας (4/2/2018). Η κληρονομιά του Μακεδονικού Αγώνα έχει σημαδέψει την ιστορία τούτου του τόπου, αν και πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι συνήθως νομίζεται

Ελληνοαυστραλοί μακεδονομάχοι στο συλλαλητήριο της Αθήνας (4/2/2018). Η κληρονομιά του Μακεδονικού Αγώνα έχει σημαδέψει την ιστορία τούτου του τόπου, αν και πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι συνήθως νομίζεται | EUROKINISSI
«Κατά το πλείστον καλλιεργώμεν κόμμα Ελληνικόν και όχι εθνικήν Ελληνικήν ιδέα.
Η ιδέα θα σχηματισθή αφού συμπηχθή το κόμμα»

Κέντρο Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης (29/8/1905)
Γιατί το Μακεδονικό προσφέρεται τόσο ως εφαλτήριο για πολιτική κινητοποίηση της εγχώριας εθνικοφροσύνης, πολύ περισσότερο από τα υπόλοιπα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής που είθισται ν’ αποκαλούμε «εθνικά»;

Η απάντηση δεν βρίσκεται μόνο στο προφανές, στην ευκολία δηλαδή και το ακίνδυνο της επίδειξης εθνικής μαγκιάς απέναντι σ’ έναν καταφανώς πιο αδύναμο γείτονα· επίδειξης που στις μέρες μας λειτουργεί ως μηχανισμός εκτόνωσης σοβαρότερων και βαθιά τραυματικών συλλογικών ταπεινώσεων.

Οι ρίζες των περιοδικών εθνικιστικών εξάρσεων γύρω από το Μακεδονικό βρίσκονται στην ίδια την Ιστορία. Οχι φυσικά την αρχαία, που συμβολική μόνο σημασία έχει σχετικά με το όλο αντικείμενο, αλλά του τελευταίου ενάμιση αιώνα.

Σε αντίθεση με άλλα «εθνικά θέματα» διπλωματικού καθαρά χαρακτήρα, το Μακεδονικό υπήρξε εξαρχής ένα ζήτημα εσωτερικής κυρίως πολιτικής, από την εποχή ακόμη που η Μακεδονία αποτελούσε τμήμα του οθωμανικού κράτους. Ζήτημα δηλαδή μαζών και πολιτικής κινητοποίησής τους, με επίδικο αντικείμενο είτε την κατάκτηση είτε τη διατήρηση της πολιτικής και κοινωνικής εξουσίας − τόσο της κεντρικής όσο και ποικίλων μικροεξουσιών στο επίπεδο του χωριού ή ακόμη και της συνοικίας.

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2018

Σαν σήμερα το 1976 πεθαίνει ο Μάο Τσε Τουνγκ


Ο Τσου Εν Λάι και  ο Μάο Τσε Τουνγκ - 1935

Μετά την Θεσσαλονίκη τι;


Εικόνες από το «Ασημένιο Βέλος», το τραίνο που θα κάνει το ταξίδι Αθήνα-Θεσσαλονίκη σε τρεισήμισι ώρες:




Debbie Bookchin: Πώς οι ιδέες του πατέρα μου βοήθησαν τους Κούρδους να δημιουργήσουν μια καινούργια δημοκρατία


Κουρδικές γυναίκες του καντονιού Kobani στην Ροχάβα 
που διαδηλώνουν σε διαδήλωση ζητώντας την απελευθέρωση 
του ηγέτη του PKK Αμπντουλάχ Öcalan, Συρία, 2015

Ένα άρθρο της Debbie Bookchin, κόρης του Murray Bookchin, σχετικά με τον πατέρα της, τη σχέση του με τον Ocalan και την επίδραση των ιδεών του Αμερικανού φιλόσοφου στο κουρδικό κίνημα.


Αναδημοσίευση από το "ROJAVAKURDISTAN.GR"
Πηγή: "NYRDaily"

Μια ήπια ανοιξιάτικη μέρα στο Βερμόντ, τον Απρίλιο του 2004, ο πατέρας μου, ο ιστορικός και φιλόσοφος Murray Bookchin, κουβέντιαζε μαζί μου, όπως κάναμε σχεδόν καθημερινά. Μιλούσαμε για όλα και για όλους - τους φίλους, την οικογένεια και τους στοχαστές από τον Karl Marx και τον Karl Polanyi (τον οποίο θαύμαζε) μέχρι τον τότε πρόεδρο George W. Bush (τον οποίο δεν θαύμαζε) και τον George Smiley, τον φανταστικό χαρακτήρα του John Le Carré, με τον οποίο ταυτίστηκε και τον λάτρεψε. Έκανε μια παύση και άξαφνα αποκάλυψε κάτι που ακουγόταν ως μια περίεργη είδηση: «Προφανώς», είπε, «οι Κούρδοι διάβασαν το έργο μου και προσπαθούν να υλοποιήσουν τις ιδέες μου». Το είπε τόσο τυχαία και αδέξια που ήταν σαν να μην το πίστευε ούτε ο ίδιος.

Ο πατέρας μου, ογδόντα τριών ετών εκείνη την εποχή, είχε περάσει έξι δεκαετίες, γράφοντας εκατοντάδες άρθρα και είκοσι τέσσερα βιβλία που διατύπωναν ένα αντικαπιταλιστικό όραμα για μια οικολογική, δημοκρατική και ισότιμη κοινωνία που θα εξάλειφε την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο και θα οδηγούσε την ανθρωπότητα σε αρμονία με τον φυσικό κόσμο, ένα σύνολο ιδεών που ονόμασε «κοινωνική οικολογία». Παρόλο που το έργο του ήταν γνωστό στους αναρχικούς και ελευθεριακούς αριστερούς κύκλους, δεν θα το έλεγε κανείς ευρέως γνωστό.


Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018

Οι νέοι «μακεδονομάχοι», ο Λένιν και η απάτη



Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
του Δημήτρη Ψαρρά

Στην αντιπαράθεση απόψεων γύρω από τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ κυριαρχούν οι κραυγές, οι εθνικιστικές κορόνες και οι θεωρίες συνωμοσίας. Δεν λείπουν, πάντως, και κάποιες απόπειρες να εκτεθούν και επιστημονικά επιχειρήματα, σύμφωνα με τα οποία θα ήταν ασύμβατος με την ιστορική αλήθεια ο οιοσδήποτε «συμβιβασμός» Ελλάδας και ΠΓΔΜ στο ζήτημα του ονόματος της γειτονικής χώρας και δευτερευόντως στα ζητήματα της ονομασίας των πολιτών και της γλώσσας της.

Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει η γνωστή παρέμβαση του καθηγητή Μπαμπινιώτη, ο οποίος επιχείρησε να μειώσει τη σημασία της «Τρίτης Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση Γεωγραφικών Ονομάτων» το 1977, όπου σαφώς –και χωρίς καμιά ελληνική αντίδραση– αναφερόταν ως μία από τις γλώσσες της Γιουγκοσλαβίας η «μακεδονική». Η παρουσία του κ. Μπαμπινιώτη στην ελληνική αντιπροσωπεία σε εκείνη τη Διάσκεψη εξηγεί και τους λόγους που τον οδηγούν σήμερα σ’ αυτές τις διευκρινίσεις (βλ. σχετ. «Γλωσσολογική αλαλία», στην «Εφ.Συν.», 6.6.2018).

Αλλά υπάρχει κάτι πολύ σοβαρότερο και ιδιαίτερα αποκαλυπτικό. Ο πυρήνας των επιστημονικών προσεγγίσεων του θέματος από την πλευρά των επικριτών της συμφωνίας εντοπίζεται σε ένα μικρό βιβλίο, το οποίο έχει εκδοθεί εδώ και 60 χρόνια και ακόμα τώρα προβάλλεται ως βασικό ντοκουμέντο σ’ αυτή τη σειρά των «επιστημονικών» επιχειρημάτων.

Κυριακή 3 Ιουνίου 2018

Η αποικιοποίηση του φανταστικού και ο κοινωνικός έλεγχος


Ο Renato Curcio στην Εισαγωγή αναφέρει ότι «Το Internet είναι πολλά πράγματα: μια εξέλιξη του παγκόσμιου καπιταλισμού, μια καινοτόμος τεχνολογία, ένα νέο πανοπτικό επιτήρησης, μια δυνατότητα ελέγχου εξ αποστάσεως των εργαζομένων, μια παραγωγή εικονικών ταυτοτήτων, μια ευκαιρία για εγχειρήματα τύπου χάκινγκ είτε για το καλό είτε για το κακό, μια δυνατότητα επιτάχυνσης και διεύρυνσης των οριζόντιων επικοινωνιών μας και πολλά, πάρα πολλά άλλα πράγματα ακόμη. Εν κατακλείδι, δεν αμφισβητείται εδώ το γεγονός ότι η ηλεκτρονική αλληλογραφία επιτάχυνε τις επικοινωνίες και διεύρυνε την δυνατότητά μας να ανταλλάσσουμε περιεχόμενα. Ενδεχομένως το βλέμμα που θα συναντήσετε σε αυτές τις σελίδες να είναι στραμμένο στην εκπληκτική πολλαπλότητα των ύπουλων ελέγχων στους οποίους υπόκειται οτιδήποτε ανταλλάσσεται μέσω δικτύου και που, την εποχή της κανονικής αλληλογραφίας, δεν τους σκεφτόμασταν ούτε τους θεωρούσαμε σαν μια συνηθισμένη πρακτική».

Ο συγγραφέας περιγράφει ακόμη, στην Εισαγωγή, όσα θα βρούμε στην συνέχεια, στις σελίδες αυτού το βιβλίου, όπου ένα μέρος είναι αφιερωμένο στους εικονικούς διαχωρισμούς, δηλαδή στην παραγωγή ψηφιακών ταυτοτήτων, στις τεράστιες επιπτώσεις τους, στην υπερσύνδεση, στην νοητική δουλεία, την αποξένωση της μνήμης, την κλοπή της λήθης κ.ά.

Πορεία στα Γιάννενα ενάντια ενάντια στις εξορύξεις πετρελαίου




Την πορεία της 1η Ιουνίου συνδιοργάνωσαν οι Πρωτοβουλίες Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και η Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις πετρελαίου.

Σάββατο 2 Ιουνίου 2018

Τώρα καταλάβαμε...

Σιωπή...

Δεν σωπαίνουν όλοι, υπάρχουν και μερικοί που φωνάζουν ακόμα, όπως το iskra.gr (01/06/2018):

«Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας δεν πρόλαβε να ξεμπερδέψει, μάλλον με ένα “διαβλητό” τρόπο, από τον θόρυβο για την βίλα του και μοιάζει να ορέγεται συνεργασία με τον Π. Σάντσεθ στη νέα κυβέρνηση του, υπό την προϋπόθεση ότι ο τελευταίος θα αλλάξει τον προϋπολογισμό του Ραχόϊ

Για να καταλάβουμε καλύτερα, με χοντρά γράμματα υπογραμισμένες οι λέξεις: Πάμπλο Ιγκλέσιας, διαβλητό, βίλα, ορέγεται, Π. Σάντσεθ .

Είναι πλέον φανερό γιατί ο Π. Λαφαζάνης δεν ήθελε στον ΣΥΡΙΖΑ στα κρίσιμα ζητήματα να γίνονται “δημοψηφίσματα” ανάμεσα στα μέλη του, όπως προέβλεπε αυτή την δυνατότητα το καταστατικό του: Γιατί θεωρεί αυτόν τον τρόπο λήψης αποφάσεων  “διαβλητό”!...

Όμως ο Π. Λαφαζάνης  θεωρεί διαβλητά μόνον τα "κομματικά" δημοψηφίσματα, γιατί σε άλλες στιγμές έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ των "κοινοβουλευτικών". Φαίνεται αυτά είναι πιο "δημοκρατικά"...


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ