Είναι το DNA το επόμενο ...internet;

(κλικ στην εικόνα για περισσότερα)

O βιοφυσικός και μοριακός βιολόγος Pjotr Garjajev και οι συνεργάτες του ισχυρίζονται ότι έχουν ερευνήσει τα πιο απόκρυφα μέρη του DNA.  Η γενετική επιστήμη θεωρεί ότι μόνον το 10% του DNA μας χρησιμοποιείται στο να κατασκευάζει πρωτεΐνες και έτσι να κατευθύνει τις λειτουργίες των κυττάρων, βάσει του πυρηνικού κώδικα που διαθέτει, ενώ το άλλο 90%, που το βλέπουν "σιωπηλό" το ονομάζουν junk(σκουπιδό)-DNA. Τώρα όμως έρχεται o Ρώσος Βιοφυσικός με την ομάδα του και ισχυρίζεται ότι αυτό ακριβώς το θεωρούμενο άχρηστο γενετικό υλικό λειτουργεί σαν διασυνδεδεμένος υπολογιστής με το περιβάλλον (Hyper-communication), ενώ το ενεργό μικρό κομμάτι του είναι απλά ο μηχανικός του βραχίονας.

Επίσης οι Ρώσοι ερευνητές θεωρούν ότι αυτό το DNA δεν είναι μόνο υπεύθυνο για την δομή και την λειτουργία του σώματός μας, αλλά αποτελεί την αποθήκη όλων των πληροφοριών που εκ γενετής φέρουμε και επιπλέον επικοινωνεί και ανταλλάσσει συνεχώς πληροφορίες με όλο το Σύμπαν.

Οι επιπτώσεις της εξόδου από την ευρωζώνη στην ανάπτυξη, την απασχόληση και τους μισθούς

Η τεχνική ανάλυση δείχνει ότι κάνουν λάθος τόσο οι καταστροφιστές, υποστηρικτές του ευρώ χωρίς ενδοιασμούς όσο και οι αφελείς θεωρητικοί του ενιαίου νομίσματος ως πηγή όλων των δεινών. Η έξοδος από το ευρώ θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος επιστροφής στην ανάπτυξη, αλλά ενέχει και σοβαρούς κινδύνους, ειδικά για τον κόσμο της εργασίας. Μετά από πιο προσεκτική εξέταση, όλα εξαρτώνται από τις προϋποθέσεις παραμονής στο ευρώ και τις προϋποθέσεις εξόδου

Αναδημοσίευση από "περγάδι (το)"

πηγή: Gli effetti di un’uscita dall’euro su crescita, occupazione e salari

των Riccardo Realfonzo και Angelantonio Viscione

1. Με λιτότητα το ευρώ δεν επιβιώνει

Από τα τέλη του 2007, η ζώνη του ευρώ έχει σταματήσει να αναπτύσσεται και οι διαδικασίες απόκλισης μεταξύ των χωρών του κέντρου και της περιφέρειας επιταχύνονται όλο και περισσότερο[1]. Αν συνεχιστεί η οικονομική λιτότητα που επιβάλλεται από τις Συνθήκες η κρίση της ευρωζώνης είναι μόνο θέμα χρόνου [2]. Από την άλλη , η παραμονή των περιφερειακών χωρών στη ζώνη του ευρώ, στο πλαίσιο των περιοριστικών πολιτικών, έχει δραματικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις.

Η περίπτωση της Ιταλίας είναι εύγλωττη: παρακολουθούμε την αργή, σταδιακή παρακμή της, με την οικονομία της να ακολουθεί μια όλο και μεγαλύτερη φθίνουσα πορεία, την ανεργία να καλπάζει, τη κατανομή του εισοδήματος να γίνεται όλο και πιο άνιση, την υποχώρηση του κράτους πρόνοιας. Φυσικά, αν άλλαζε το πρόσημο των ευρωπαϊκών πολιτικών θα ήταν σίγουρα η καλύτερη επιλογή. Αυτή όμως είναι μια λύση πολιτικά όλο και λιγότερο πιθανή, δεδομένου ότι η Γερμανία και οι χώρες δορυφόροι της -συνεχίζουν να απορρίπτουν την οποιοδήποτε αλλαγή πορείας προς αυτή την κατεύθυνση. Αξίζει λοιπόν να δούμε ποιες θα μπορούσαν να είναι οι συνέπειες μιας εξόδου από το ευρώ.

Μια οφειλόμενη απάντηση στους εξανιστάμενους Δικαστές και Εισαγγελείς και στους πρόθυμους δημοσιογράφους

της Ζωης Κωνσταντοπούλου

10/3/2017
Την περασμένη Δευτέρα 6 Μαρτίου, στη δίκη της Siemens, εκπροσωπώντας τους πολίτες και την πρωτοβουλία «Δικαιοσύνη για Όλους», ως πολιτική αγωγή είπα μερικά αυτονόητα:

• πως είναι σκάνδαλο η νέα αναβολή έναρξης εκδίκασης, αυτή τη φορά λόγω κωλύματος στο πρόσωπο Εφέτη, που δηλώθηκε μόλις στις 24 Φλεβάρη, μετά τη σκανδαλώδη αναβολή του περασμένου καλοκαιριού

• πως είναι σκάνδαλο το κώλυμα της Εφέτη να μην έχει δηλωθεί αμέσως, από τα μέσα Γενάρη, όταν κληρώθηκαν οι συνθέσεις του Φλεβάρη: τότε, η αναπλήρωση θα είχε γίνει πριν τη δίκη και δεν θα χάνονταν άλλες 10 μέρες, με την υπόθεση στο χείλος της παραγραφής-σχεδόν 20 χρόνια μετά τις πράξεις του κατηγορητηρίου

• πως είναι σκάνδαλο το κώλυμα, συνιστάμενο, όπως μάθαμε, σε κουμπαριά της Εφέτη με συνήγορο της υπόθεσης, να το έχουν τούμπανο τα ΜΜΕ και οι συνήγοροι υπεράσπισης (ψιθυριζόταν στην αίθουσα και δημοσιεύθηκε στον Κυριακάτικο Τύπο, που είχε «κλείσει» πριν δηλωθεί το κώλυμα) και να το κρατά κρυφό καμάρι το Δικαστήριο, που ακόμη αρνείται να το γνωστοποιήσει στους πολίτες που έχουμε δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής στη δίκη

Δεν ξεχνάμε τις δολοφονημένες τρανς - Αναγνώριση ταυτότητας φύλου τώρα!

με αφορμή το διήμερο για τα δικαιώματα των τρανς ατόμων από την Ανοιχτή Πρωτοβουλία για ένα αυτό-οργανωμένο Thessaloniki Pride, στο ΤΑΚΙΜ στα Άνω Λαδάδικα

του Στρατή Γατελούζου και του Τάσου Κεσόγλου

Το ημερολόγιο δείχνει 12 Αυγούστου 2016 και στην γειτονική Τουρκία, τη θεωρούμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση “ασφαλή χώρα διαμονής”,  η γειτονιά Zekeriyaköy της Κωνσταντινούπολης σημαδεύεται από την άγρια δολοφονία της 22 χρονης τρανς ακτιβίστριας Hande Kader , την οποία βίασαν και έκαψαν ζωντανή. Ένα χρόνο πριν, στις 3 Ιουνίου 2015 η 17 χρονη τρανς Mercedes Williamson από την Alabama των ΗΠΑ  βρίσκεται από τις αρχές θαμμένη στον κήπο του πατέρα του δολοφόνου της, ενώ στις 15 Φεβρουαρίου 2017 η 42 χρονη Dandara dos Sados από τη Βραζιλία, πεσμένη στο έδαφος δέχεται χτυπήματα με ξύλο και πέτρες καθώς και δυο πυροβολισμούς στο κεφάλι.

Τρείς δολοφονίες που διαπράχθηκαν με τον πιο σκληρό τρόπο στον βωμό της διαρκούς επανεγκαθίδρυσης της κυρίαρχης αρρενωπότητας, προσπαθώντας να στείλουν ένα μήνυμα εξόντωσης σε όποια, όποι@ και όποιον τολμάει να ονειρευτεί αδιαφορώντας για τα στενά όρια των πατριαρχικών προτύπων. Οι γυναίκες αυτές στοχοποιήθηκαν και “τιμωρήθηκαν” λοιπόν, γιατί παραιτήθηκαν από τη “βιολογικά προσχεδιασμένη” αποστολή τους, αρνήθηκαν δηλαδή, να δουν τα σώματα τους ως μέρος μιας καλοστημένης φιέστας που ορίζει το φυσιολογικό και κοινωνικά ευανάγνωστο υποκείμενο.

Η ΔΕΑ παίρνει αποστάσεις από την ΛΑΕ

Η δική μας απάντηση, μέσα στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο 2015, ήταν η επιλογή ΛΑΕ. Πάντα τονίζαμε ότι ήταν μια επιλογή με προβλήματα, μια επιλογή που όφειλε να μετασχηματιστεί και να διευρυνθεί, αλλά ήταν και είναι μια σαφής πολιτική επιλογή (γι’ αυτό άλλωστε συγκέντρωνε και συγκεντρώνει μεγάλο τμήμα από τα πυρά του «περιβάλλοντος» του Μαξίμου).

Σήμερα, τα προβλήματα στο εσωτερικό της ΛΑΕ έχουν οξυνθεί. Στην πολιτική γραμμή, η έμφαση στη «μετάβαση στο εθνικό νόμισμα» έχει αποκόψει το σύνθημα της εξόδου από το ευρώ από το υπόλοιπο μεταβατικό πρόγραμμα (ανατροπή λιτότητας, χρέος, τράπεζες, ιδιωτικοποιήσεις, σοσιαλιστική στρατηγική), οδηγώντας στην αυταπάτη ενός «σταδίου» δημοκρατικής και ανεξάρτητης «ανάπτυξης» με βάση τη δραχμή.

Ανοιχτό Πανελλαδικό Σώμα ΚΟΕ: 11-12/3

Το Σάββατο 11/3 και την Κυριακή 12/3 θα γίνει στην Αθήνα, 
στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
 (Ιερά Οδός 75, κοντά στις στάσεις του μετρό Κεραμεικός και Ελαιώνας), 
το Ανοιχτό Πανελλαδικό Σώμα της ΚΟΕ με συμμετοχή από όλη την Ελλάδα.

Tο Ανοιχτό Πανελλαδικό Σώμα της ΚΟΕ θα διεξαχθεί μέσα σε ένα ιδιαίτερο πολιτικό και ιδεολογικό περιβάλλον. Η χώρα βυθίζεται πιο βαθιά στο καθεστώς της αποικίας χρέους και ο γεωπολιτικός ορίζοντας συννεφιάζει, ενώ μεγάλες αλλαγές σημειώνονται σε παγκόσμια κλίμακα.

Η ΚΟΕ φιλοδοξεί να προχωρήσει σε μια διαδικασία που να μην χαρακτηρίζεται από «αυτοαναφορικότητα» και εσωστρέφεια. Σκοπεύει έτσι να οργανώσει μια ανοιχτή συζήτηση που να ακουμπά τους προβληματισμούς ευρύτερου κόσμου, ο οποίος πασχίζει για έναν σύγχρονο προσανατολισμό μπροστά στα νέα δεδομένα.

Αμηχανία των κομμάτων της Αριστεράς για στα επεισόδια των αγροτών στην Αθήνα...

Οι σκηνές μπροστά στο υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης είναι προάγγελος από τις μέρες που έρχονται. Όπως φαίνεται αυτές η μέρες δεν θα είναι όπως τις φαντάζονται διάφορα κόμματα της Αριστεράς, ούτε θα χωράνε στα “μεταβατικά” τους προγράμματα...

Από σενάρια καλά πάμε...

Bloomberg: Τα τρία σενάρια διάλυσης του ευρώ και τα τρία σενάρια διάσωσης

(για να δείτε το πρωτότυπο κλικ στην εικόνα, μια παρουσίαση στα ελληνικά [εδώ])

και από  σεμινάρια »γεωπολιτικής» δεν υστερούμε:

tvxs.gr:
Υπέρ μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων οι ηγέτες των ισχυρών της ΕΕ

«Εl Salto» προς μια αλλιώτικη δημοσιογραφία

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

Oταν ενώνονται πολλοί, σπουδαία πράγματα μπορεί να συμβούν.

Με αυτή την πεποίθηση, 20 Μέσα από διαφορετικές περιοχές της Ισπανίας, διαφορετικής θεματικής και μορφής (έντυπο, διαδίκτυο, βίντεο, ραδιόφωνο, φωτογραφία κ.λπ.) ενώνονται και συνεργάζονται καθένα με το δικό του τρόπο για να κάνουν μέσα στο 2017 «Το Αλμα» (El Salto): ένα μεγάλο μέσο ενημέρωσης χρηματοδοτημένο αποκλειστικά από τον κόσμο.

Ή, όπως λένε οι ίδιοι, «ένα νέο μέσο συλλογικής ιδιοκτησίας», το οποίο μέσα από μια εκστρατεία έξι μηνών ελπίζει να συγκεντρώσει τους απαραίτητους πόρους για τη δημιουργία του.

Εκατοντάδες πολίτες έχουν ήδη υπογράψει το Μανιφέστο τους για την οικοδόμηση μιας διαφορετικής δημοσιογραφίας, που βασίζεται σε τέσσερις βασικές αρχές: οικονομική ανεξαρτησία από τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις, δημοκρατική και οριζόντια λειτουργία, ποιότητα και εγκυρότητα, συνεργασία αντί για ανταγωνισμό.

Το «El Salto», λένε οι εμπνευστές του, είναι πολύ περισσότερο από ένα δίκτυο.

Το Νο 32730 - Η Οδυσσεια ενος ομηρου

(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας: Η ανατροπή μιας παράδοση 1221 ετών που έχει αποσιωπηθεί...

Η Κυριακή της 5ης Μαρτίου ήταν η εορτή της Ορθοδοξίας. Οι χριστιανοί που πηγαίνουν στις εκκλησίες δεν δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή στα “ιερά κείμενα” που αναγνώσκονται στις θρησκευτικές τελετές. Αν τους ρωτήσετε αν έχει κάτι αλλάξει τα τελευταία χρόνια στο τελετουργικό της εορτής της Ορθοδοξίας, θα δυσκολευτούν να σας απαντήσουν. Κι όμως έχει σημειωθεί μια σημαντική ανατροπή μιας της θρησκευτικής παράδοσης που κράτησε 1221 χρόνια.

Μέχρι το 2008 στην θρησκευτική τελετή της εορτής, ο ιερέας διάβαζε το παρακάτω κείμενο των «Επτά Αναθεματισμών» από το 787 μ.Χ., όταν το καθιέρωσε η εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδος ως «Κανόνα», το οποίο οριοθετούσε τις σχέσεις της Ορθοδοξίας με τον Ελληνισμό:

Η Καλαμάτα της «Λαϊκής Εξουσίας» του ΕΑΜ μέσα από τον φακό του Χρήστου Αλειφέρη

αντάρτες του 9ου Συντάγματος Καλαμάτας παρελαύνουν στην οδό ΕΛΑΣ (Αριστομένους) μπροστά από την Τράπεζα Ελλάδος

Τον Ιανουάριο του 2012 τα Γ.Α.Κ. του Νομού Μεσσηνίας υποδέχτηκαν στις συλλογές τους το αρχείο του ερασιτέχνη φωτογράφου Χρήστου Αλειφέρη. Με την επιμέλεια της κ. Αναστασίας Μηλίτση-Νίκα και της κ. Σταυρούλας Βερράρου κυκλοφόρησε ΔΩΡΕΑΝ ένα καλαίσθητο βιβλίο-φωτογραφικό λεύκωμα στηρίζεται εξ ολοκλήρου στο έργο του Χρήστου Αλειφέρη. Επιλέχθηκαν συνολικά 270 περίπου φωτογραφίες που αφηγούνται τη διαδρομή της πόλης της Καλαμάτας μέσα στο χρόνο, από το 1937 μέχρι το 1974. Βασικό κριτήριο αυτής της επιλογής στάθηκε ο πλούτος του αρχείου για τη μεσσηνιακή πρωτεύουσα. Η παράθεση των φωτογραφιών γίνεται με χρονολογική σειρά, ανά δεκαετία.