Unfollow: Τι ΔΕΝ πληρώνουν στην εφορία Κόκκαλης, Βγενόπουλος, Αλαφούζος, Μάνεσης

Αναδημοσίευση από το info-war.gr

Τα εκκαθαριστικά σημειώματα των Κόκκαλη, Βγενόπουλου, Αλαφούζου και Μάνεση φέρνει στο φως το περιοδικό Unfollow στο πλαίσιο μεγάλης έρευνας για την προκλητική φοροασυλία που απολαμβάνουν οι Έλληνες ολιγάρχες. Στο ρεπορτάζ, που υπογράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος παρουσιάζονται αποκαλυπτικά στοιχεία για ορισμένους από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Ελλάδα οι οποίοι δηλώνουν ατομικό εισόδημα έως και 18.217 ευρώ. Εκμεταλλευόμενοι δεκάδες παραθυράκια οι πιο πιστοί θιασώτες του μνημονίου φτάνουν να πληρώνουν έως και δυο φορές λιγότερο φόρο από τους μισθωτούς

Ποια κρίση, ποια αριστερά, ποια Ευρώπη

Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Ο ΕΤΙΕΝ ΜΠΑΛΙΜΠΑΡ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕΣΑ Σ’ ΑΥΤΗ

Προσκεκλημένος από τα «Κρίση-μα Σεμινάρια», ο Ετιέν Μπαλιμπάρ μίλησε στις 18 Δεκεμβρίου στο αμφιθέατρο «Σάκης Καράγιωργας» του Παντείου Πανεπιστημίου. Η ομιλία του γνωστού στο ελληνικό κοινό γάλλου διανοούμενου έκλεισε έναν κύκλο των Σεμιναρίων με τίτλο «Κράτος σε κρίση - Κράτος σε ανασυγκρότηση». Τον ομιλητή προλόγισε ο Στέφανος Πεσμαζόγλου, ενώ τη συζήτηση συντόνισε η Έλσα Σταματοπούλου. Από την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ομιλία, η «Εποχή» δημοσιεύει σήμερα το πρώτο μέρος. Στο επόμενο φύλλο, θα ακολουθήσει το δεύτερο και τελευταίο μέρος, στο οποίο ο Μπαλιμπάρ μιλάει αναλυτικότερα για τα προβλήματα και το μέλλον της Ευρώπης, καθώς και για το ρόλο της ευρωπαϊκής αριστεράς.

Δεν έχω έρθει εδώ για να διδάξω κάποιο μάθημα ή να επιβάλω κάποιο πρόγραμμα. Θέλω απλώς να καταθέσω υποθέσεις και ερμηνείες, στις οποίες ίσως μπορούμε να συμφωνήσουμε, ίσως όχι, για να ξεκινήσουμε ένα διάλογο και να μάθουμε από αυτόν. Βλέπω αυτήν εδώ τη συνάντηση ως μια στιγμή στη συγκρότηση μιας συλλογικής διανοήσης στην Ευρώπη, η οποία αποτελεί αναγκαιότητα εδώ και πολύ καιρό και λείπει παρά τους τόσους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας που μας ενώνουν.
Απόψε θα προτείνω τις εξής επτά ιδέες:

1 Στην κρίση του ευρωπαϊκού σχεδίου για μια μεταεθνική ένωση κρατών και λαών, με άλλα λόγια για μια ομοσπονδία νέου τύπου, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Αυτό το σχέδιο δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί με την προηγούμενη μορφή του, η οποία όλοι ξέρουμε ότι έχει υποστεί σημαντικές μεταλλάξεις τα τελευταία εξήντα χρόνια, αλλά έχει διατηρήσει μια τυπική συνέχεια του αρχικού σχεδίου. Σχεδιάστηκε από την παγκόσμια συμφωνία που ακολούθησε το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που σήμανε την κατάρρευση ενός προηγούμενου σχεδίου ευρωπαϊκής ενοποίησης σε ένα και μόνο «grossraum», της αυτοκρατορίας του Χίτλερ.

Ωστόσο, η παράλυση, αν όχι η κατάρρευση, του δημοκρατικού ομοσπονδιακού σχεδίου δεν σημαίνει ότι η Ευρώπη ως ένα σύστημα εθνών και μια κοινωνία ανθρώπων μπορεί απλώς να επιστρέψει στην κλασική κατάσταση των αντιπαρατιθέμενων κυρίαρχων κρατών. Μάλλον δείχνει στην πράξη να βρίσκεται στο σημείο αυτό που ο Αντόνιο Γκράμσι έχει ονομάσει μεσοβασιλεία, όπου οι παλιές δομές έχουν πεθάνει και το νέο δεν μπορεί ακόμα να αναδυθεί.

EZLN: Ακούσατε; Είναι ο ήχος του κόσμου σας που γκρεμίζεται

Αναδημοσίευση από το athens.indymedia.org

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΙΚΗΣ 

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ--ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ EZLN

ΜΕΞΙΚΟ

21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012
Σε όποιον αφορά:

ΑΚΟΥΣΑΤΕ;
Είναι ο ήχος του κόσμου σας που γκρεμίζεται
Είναι ο ήχος του δικού μας που αναβιώνει
Αυτό που ήταν μέρα, ήταν νύχτα.
Και νύχτα θα γίνει η μέρα που θα είναι μέρα.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού.

Από την Παράνομη Επαναστατική Ιθαγενική Επιτροπή – Γενική Διοίκηση του EZLN

  Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος

Μεξικό, Δεκέμβριος του 2012

Ανακοίνωση της Παράνομης Επαναστατικής Ιθαγενικής Επιτροπής – Γενικής Διοίκησης του EZLN 

30 Δεκεμβρίου 2012

Στο λαό του Μεξικού
Στους λαούς και τις κυβερνήσεις του κόσμου

Αδερφοί και αδερφές
Σύντροφοι και συντρόφισσες

Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012, τα ξημερώματα, δεκάδες χιλιάδες ιθαγενείς ζαπατίστας κινητοποιηθήκαμε και καταλάβαμε, ειρηνικά και σιωπηλά, 5 δήμους  της νοτιοανατολικής μεξικανικής πολιτείας της Τσιάπας.

Στις πόλεις του Παλένκε, Αλταμιράνο, Λας Μαργαρίτας, Οκοσίνγκο και Σαν Κριστόμπαλ ντε λας Κάσας, σας κοιτάξαμε και κοιτάξαμε τους ίδιους μας τους εαυτούς σιωπηλά.
Το μήνυμά μας δεν είναι ένα μήνυμα υποταγής.

Ούτε μήνυμα πολέμου, θανάτου και καταστροφής.
Είναι ένα μήνυμα αγώνα και αντίστασης.

Μετά το μιντιακό πραξικόπημα που εκτόξευσε στην ομοσπονδιακή εκτελεστική εξουσία μια άσχημα μεταμφιεσμένη και κακομακιγιαρισμένη άγνοια[1], παρουσιαστήκαμε για να σας κάνουμε γνωστό ότι όπως αυτοί ποτέ δεν έφυγαν, έτσι κι εμείς.

Η ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα θα σημάνει και την κατάρρευσή του

Συνέντευξη του Α. Μπαλτά στην "Εφημερίδα των Συντακτών"

Ο Αριστείδης Μπαλτάς είναι ο άνθρωπος που ευθύνεται για τη σύνταξη της διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Το μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας του σχήματος και καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών στο ΕΜΠ μίλησε στην «Εφ.Συν.» για την κρίση, τον σοσιαλισμό, την κυβέρνηση και την εξουσία, εκτιμώντας πως η απάντηση στους στόχους του κεφαλαίου μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την πάλη των λαών, ότι υπάρχει «ανομολόγητος φόβος» μήπως η «καθαρή αριστερή στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ μετατραπεί σε ηγεμονική δύναμη», καθώς και ότι η πολιτική σκηνή θα αλλάξει ραγδαία το επόμενο διάστημα.

- Αποκλείετε το ενδεχόμενο ο καπιταλισμός τελικά να ξεπεράσει την κρίση του;

Σε όσα αφορούν την κοινωνική κίνηση δεν μπορούν να υπάρχουν προβλέψεις. Μόνον εκτιμήσεις, βασισμένες βέβαια κατά το δυνατόν στην ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης και των βαθύτερων τάσεων που φαίνεται να διαμορφώνονται. Θα έλεγα λοιπόν ότι το προηγούμενο, πριν από την κρίση, καθεστώς συσσώρευσης του κεφαλαίου στηριζόταν στον δανεισμό, ιδιωτικό και δημόσιο. Και η κερδοφορία του κεφαλαίου στηριζόταν εν πολλοίς στην άντληση κερδών από τα εισοδήματα του μέλλοντος. Ο καθοριστικός ρόλος των τραπεζών κάπου εδώ στηρίχτηκε. Από εκεί και πέρα, η έκρηξη της κατανάλωσης και η συναφής επίπλαστη ευημερία επέτρεπαν μια μορφή συναίνεσης μεταξύ των δυνάμεων του κεφαλαίου και των μεσαίων στρωμάτων. Θυμόμαστε όλοι τη συζήτηση περί «κοινωνίας των δύο τρίτων». Αλλά με την κρίση αυτό το μοντέλο συσσώρευσης και μερικής κοινωνικής συναίνεσης κατέρρευσε.

- Τώρα δηλαδή πώς πιστεύετε ότι θα αντιδράσουν οι κυρίαρχοι κύκλοι;

Σήμερα το κεφάλαιο αποσκοπεί σε κάτι σαν επιστροφή στην Αγγλία του Ολιβερ Τουίστ: πλήρη «απελευθέρωση» των εργασιακών σχέσεων, εκτίναξη της ανεργίας σε πρωτοφανή επίπεδα, διάλυση του κοινωνικού κράτους. Αλλά και διάλυση των μεσοστρωμάτων υπέρ μονοπωλιακών και συγκεντρωτικών μορφών παραγωγής και εμπορίου.

Για όλη την αναπτυγμένη Ευρώπη και με πρωτοπορία την Ελλάδα ως πεδίο δοκιμής των νέων συνταγών αυτός φαίνεται να είναι ο νέος μονόδρομος. Ο μονόδρομος της άνευ όρων και άνευ ορίων λιτότητας εσαεί. Αν εξαιρέσουμε πολεμικές συρράξεις μεγάλης κλίμακας, το κεφάλαιο και οι πολιτικές δυνάμεις που το εκφράζουν δεν φαίνεται να διαθέτουν άλλη στρατηγική, κάποιο σχέδιο B κεϊνσιανής έμπνευσης.

Η δίκη του Mall

Αναδημοσίευση από το FACTHEMALL

Δύο πρωθυπουργοί, επτά υπουργοί, ένας δήμαρχος και ο πιο πλούσιος Έλληνας στον κόσμο… Όλοι μαζί κόπιασαν για να χτίσουν το μεγαλύτερο “αυθαίρετο” της Ευρώπης. Πέντε χρόνια μετά τα εγκαίνια, σε συνθήκες απόλυτης σιωπής των ΜΜΕ, η τύχη του Mall πρόκειται να κριθεί από την Ολομέλεια του ΣτΕ. Μόνο που σε αυτή τη δίκη αυτό που παίζεται είναι πιο μεγάλο κι από το ίδιο το Mall…

Πολλοί ίσως ξέρετε το Mall Athens μόνο ως το μεγαλόπρεπο εμπορικό κέντρο στο Μαρούσι – «το πιο μεγάλο της νοτιοανατολικής Ευρώπης»
.
Παράλληλα, όμως, πρόκειται για το μεγαλύτερο ίσως σκάνδαλο της τελευταίας εικοσαετίας.
Σκάνδαλο πολιτικό – γιατί έβαλαν την πλάτη τους δύο πρωθυπουργοί (Σημίτης και Καραμανλής), και μερικοί από τους κορυφαίους υπουργούς διαδοχικών κυβερνήσεων. Γιατί χρησιμοποιήθηκε ως πρόφαση η «εθνική ιδέα» των Ολυμπιακών Αγώνων.

Σκάνδαλο επιχειρηματικό – γιατί το «μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης» χτίστηκε από τον Όμιλο Λάτση (που ανήκει σε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο), στον οποίο μεταξύ άλλων «δόθηκε δώρο μια υπεραξία 145 δισ. [δρχ.]«. Δεν το λέμε εμείς – ο σημερινός πρωθυπουργός το είπε – ιδού το βίντεο!

Σκάνδαλο οικολογικό – γιατί βασίστηκε σε πλειάδα παράνομων αντιπεριβαλλοντικών διατάξεων.
Στις 9 Οκτωβρίου η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας πρόκειται να εκδικάσει την υπόθεση του Mall, μετά από συνεχείς αναβολές – μιλάμε για μια προσφυγή που κατατέθηκε το 2003!

Η ομερτά των ΜΜΕ
Τα ΜΜΕ φρόντισαν γι αυτό. Επί 9 χρόνια, και ενώ το σκάνδαλο βρισκόταν σε διαρκή εξέλιξη, αποσιώπησαν με κάθε τρόπο την ύπαρξή του. Ακόμα και σήμερα κάνουν το ίδιο: Αγνοούν τη δίκη στην Ολομέλεια του ΣτΕ. Ίσως επειδή αυτό που διακυβεύεται σε αυτή είναι τόσο κρίσιμο…

Μαύρη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη

 Αναδημοσίευση από το "tvxs.gr"

«Ήδη, η ασφάλεια του πολίτη εμπεδώνεται, ενώ οι πρώτες «κουκούλες» άρχισαν να βγαίνουν. Ήδη, πάρθηκαν τα πρώτα μέτρα για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης, ήδη αρχίσαμε να «ανακαταλαμβάνουμε» τις πόλεις μας και τα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται...». Κομμάτι από το γιορτινό μήνυμα του πρωθυπουργού

Tης Άντας Ψαρρά

Μεσολάβησαν αμέσως μετά μερικές ακόμα σκούπες στο κέντρο από τον Ξένιο Δία του υπουργού Δένδια με τσουβάλιασμα μεταναστών στα κρατητήρια, παραμονές Χριστουγέννων, όπως και η θεαματική «εισβολή» στην ΑΣΟΕΕ για να καταλήξουμε στο χθεσινό άρθρο του πρωθυπουργικού συμβούλου Φαήλου Κρανιδιώτη. Εκεί ο σύμβουλος με ένα αγοραίο εμφυλιοπολεμικό και μισαλλόδοξο ύφος υποδεικνύει καθαρότερα παρά ποτέ το πραγματικό άκρο, το επικίνδυνο άκρο.

«Βλέπεις ότι σιγά-σιγά αλλά σταθερά καθαρίζει η Ομόνοια, αραίωσαν οι κατσαπλιάδες, οι νταβατζήδες και οι πόρνες στα πέριξ, μειώνονται τα μπουλούκια με τις πατσαβούρες στα φανάρια και οι μαύροι λαθρέμποροι στην Ερμού και αλλού. Το υπαίθριο σούπερ μάρκετ της πρέζας στη γωνία Αθηνάς και πλατείας Ομονοίας φθίνει. Δεν ξέρω, λοιπόν, ακριβώς πόσοι αλλοδαποί ελέγχθηκαν, συνελήφθησαν και απελάθηκαν. Υπάρχουν γι’ αυτό οι ανακοινώσεις του υπουργείου. Ξέρω όμως ότι η κατάσταση βελτιώθηκε ήδη κατά πολύ…».

Από τον καταναλωτισμό στην αλληλέγγυα οικονομία

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"

Αναζητείται μια νέου τύπου κοινωνική οργάνωση που θα έχει ως υπόβαθρο την κοινωνική δικαιοσύνη και την Άμεση Δημοκρατία.

Του Πάνου Τότσικα

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 θεώρησα σκόπιμο να συμμετέχω σε όσες πρωτοβουλίες, κινήσεις, επιτροπές πολιτών αγωνίζονταν για την προστασία των ελεύθερων χώρων, του αστικού και περιαστικού περιβάλλοντος, των δασών και των ορεινών όγκων της Αττικής.

Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία και εμπειρία συνειδητοποίησα ότι «αντίπαλος» δεν ήταν μόνο όσοι διαχειρίζονταν την κεντρική ή την τοπική εξουσία, όχι μόνο τα εκάστοτε σχέδια «ανάπτυξης» και «αξιοποίησης» που προωθούνταν από κυβερνητικά κόμματα και δημοτικά σχήματα, πλειοψηφούντα ή μειοψηφούντα, αλλά και ένας μεγάλος αριθμός συμπολιτών μου (σχετικά βολεμένων με την υπάρχουσα κατάσταση) που διεκδικούσαν -υποτίθεται- καλύτερη «ποιότητα ζωής».

Οι συμπολίτες μου αυτοί, έχοντας περιπέσει σε κατάσταση καταναλωτικής υστερίας, δεν δίσταζαν να αγοράζουν πράγματα ελάχιστα ή καθόλου αναγκαία γι’ αυτούς, με αποτέλεσμα να γεμίζουν οι ντουλάπες τους, τα πατάρια, οι αποθήκες και να μην ξέρουν πού να βάλουν πια τα άχρηστα γι’ αυτούς πράγματα, τα οποία επιπλέον δεν είχαν και εμπορική αξία, ώστε να τα μεταπουλήσουν.