ΑΝΤΑΡΣΥΑ ερχόμαστε!

Η 2η πλατιά ολομέλεια της ΕΟΣ:

1. Επιβεβαίωσε την στράτευση της στον αγώνα για την ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς, στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα στην πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα.

2. Επιβεβαίωσε επίσης την θέση της για την ανάγκη εντατικοποίηση του αγώνα ενάντια στην αναπαραγωγή αστικών μύθων στο εσωτερικό της Αριστεράς, όπως ο μύθος για την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας και την “εθνική ανάπτυξη”. Αυτοί οι μύθοι εγκλωβίζουν την Αριστερά στην αναζήτηση διαχειριστικών προτάσεων για την διέξοδο από την κρίση του καπιταλισμού και όχι στην ανατροπή του (κρατικοποιήσεις τραπεζών, νομισματικές πολιτικές και άλλα γνωστά παρόμοια). Οι προτάσεις αυτές απευθύνονται στους φορείς άσκησης κρατικής εξουσίας. Για να πραγματωθούν δεν απαιτούν προφανώς δυνατό λαϊκό κίνημα αλλά ισχυρό κράτος και στιβαρή εξουσία. Με μπροστάρη λοιπόν αυτή την πολιτική γραμμή, η Αριστερά στρώνει το χαλί για την άνοδο των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων και της ακροδεξιάς, διότι αυτές ακριβώς οι δυνάμεις διαθέτουν την μεγαλύτερη αξιοπιστία και συνέπεια για την εκπλήρωση αυτών των απαιτήσεων.

Ενημέρωση από την πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης ενάντια στον καπιταλισμό [Μ31]

Συνεχής ενημέρωση εδώ:

Ενημέρωση από την πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης ενάντια στον καπιταλισμό [Μ31]

 

Υπάρχει εκλογικό σύστημα καλύτερο από την απλή αναλογική;

Η αριστερά παραδοσιακά ισχυρίζεται η απλή αναλογική είναι το εκλογικό σύστημα μέσα απ' το ποίο εκφράζεται με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο η λαϊκή θέληση. Είναι όμως σωστό αυτό;

Γιατί ασχολούμαστε με αυτό το θέμα; Επειδή βρισκόμαστε σε δίλημμα μπροστά στις εκλογές. Θέλουμε να ρίξουμε δύο ψηφοδέλτια στην κάλπη, ένα στον ΣΥΡΙΖΑ και άλλο ένα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ!  Όμως παρόμοια διλήμματα δεν έχουμε μόνον εμείς. Έχουν και πολιτικοί οργανισμοί - πέρα από απλούς ψηφοφόρους που βρίσκονται σε σύγχυση και ταλαντεύονται όπως εμείς που να ρίξουν την ψήφο τους. Ακόμα και πολιτικοί σχηματισμοί οι οποίοι, αν και έχουν εντελώς ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο και μιας δεύτερης επιλογής στην εκλογική μάχη, Μια παρόμοια στάση θα μπορούσε να εκφράζει την επιθυμία μιας εκλογικής σύμπραξης η οποία δεν τελεσφόρησε ως ένα κοινό εκλογικό σχήμα...

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΝΑΡ. Ενώ οριοθετείται πολιτικά ως κλειστό σύνολο απέναντι στο ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και λοιπούς εκλογικούς σχηματισμούς που διεκδικούν την ψήφο μας, είναι ανοικτό ως προς διάφορες εκδοχές της πατριωτικής αριστεράς. Αν διαβάσει κάποιος την απόφαση “Απόφαση της Π.Ε. του ΝΑΡ” της 17/3/2012, θα διαπιστώσει πως ενώ υπάρχουν επιχειρήματα / οριοθετήσεις απέναντι σε όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων, ανάμεσα στις 6362 λέξεις που περιέχει, δεν υπάρχει ούτε μια φράση, ούτε μια λέξη με την οποία να οριοθετείται απέναντι στο ΕΠΑΜ του Δ. Καζάκη και την ΕΛΑΔΑ του Μ. Θεοδωράκη. Αυτή η στάση σημαίνει σαφώς ότι μπροστά στην κάλπη αν κάποιος ψηφοφόρος του ΝΑΡ αν είχε και την δυνατότητα μιας άλλης ψήφου προς αυτές τις δυνάμεις, τότε αυτή η ψήφος δεν θα ήταν ανταγωνιστική προς την γενικότερη πολιτική και τους στόχους του ΝΑΡ.  Αν ήταν ανταγωνιστική, τότε τα επιτελεία του ΝΑΡ θα είχαν φροντίσει να το επισημάνουν στην κατά τα άλλα τόσο αναλυτική "απόφαση" ως προς  τα θέματα της πολιτικής ταυτότητας του ΝΑΡ.  Δεν πρόκειται για "τυχαία" παράλειψη...

Εφυγε ο Γιάννης Μπανιάς

Πέθανε χθες σε ηλικία 73 ετών, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου νοσηλευόταν ο Γιάννης Μπανιάς. Γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της Άρτας το 1939. Εντονη ήταν η συνδικαλιστική και πολιτική δράση ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου πήγε μετά τις σπουδές του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Εκεί γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, ενώ κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάσσεται στην οργάνωση της σπουδάζουσας παράταξης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, στην οποία εκλέγεται γραμματέας. Το 1969 μετά την απόλυσή του από τον στρατό, αναπτύσσει αντιδικτατορική δράση με την νεολαία του Ρήγα Φεραίου του ΚΚΕ εσωτερικού και του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου. Τον ίδιο χρόνο συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων στο Παρθένι της Λέρου. Το 1982 εκλέγεται γραμματέας του ΚΚΕ εσωτ. Το 1987, μετά τη διάσπαση ΚΚΕ Εσωτερικού, συνεχίζει την πολιτική του δράση στο κόμμα ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτικής Αριστεράς όπου γίνεται αρχηγός κόμματος. Στην συνέχεια μέχρι σήμερα, εντάσσεται στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚOΑ) που από το 2004, αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2007 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ και παραμένει μέλος του Κοινοβουλίου μέχρι τις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2009.

Να διαλυθεί εδώ και τώρα το ΜΑΑ!

Σήμερα, η ανασυγκρότηση της Αριστεράς δεν θα κριθεί τελικά από κάποια πολιτική συμφωνία, ούτε από το πόσο ολοκληρωμένο είναι ένα πολιτικό σχέδιο ή πρόγραμμα. Οι απαντήσεις που προϋποθέτει ένα τέτοιο εγχείρημα, δεν μπορούν να δοθούν κυρίως με την προσφυγή στον «διάλογο». Δεν υπάρχουν πολιτικά υποκείμενα που κατέχουν ή θα ανακαλύψουν την απόλυτη αλήθεια. Οι σχετικές αλήθειες που κατέχει κάθε υποκείμενο ξεχωριστά, δεν είναι επαρκείς για την ανασύνθεση της Αριστεράς. Η τομή που απαιτείται, περνάει από την συντριβή του παλαιού με την μορφή που υπάρχει, και το ριζικό μετασχηματισμό του. Το νέο δεν πρόκειται να προκύψει από απλές αθροιστικές πράξεις μεταξύ συγγενών υποκειμένων, διατεταγμένων σε ομόκεντρους ή παράπλευρους κύκλους. Πρόκειται για μια σύνθεση αντιθέσεων, για τη διαλεκτική της οποίας ισχύει η ρήση του προέδρου Μάο: «Τα δύο δεν γίνονται ένα». Για να μην μιλάμε κινέζικα, το μέλλον των ενωτικών εγχειρημάτων που ευαγγελίζονται την ανασύνθεση της αριστεράς, θα κριθεί τελικά αν η ρήξη με το υπάρχον, που εμπεριέχει ο πυρήνας όλων αυτών εγχειρημάτων, οδηγήσει στην κυριαρχία των όρων μετασχηματισμού και στην καταστροφή των όρων αναπαραγωγής των υποκειμένων που μετέχουν σε αυτά.

(από το κείμενο: Αναπαραγωγή ή μετασχηματισμός; )

Δύσκολοι καιροί για λαθροβιώσεις στην πολιτική σκηνή αλλά και στο μαζικό κίνημα. Το εγχείρημα του ΜΑΑ έχει ήδη ολοκληρώσει τον κύκλο της πολιτικής του ύπαρξης και έφτασε η ώρα να αυτοεπικυρώσει το τέλος του ως μια πράξη αυτοκριτικής και πολιτικής εντιμότητας. Όμως, αυτό μπορεί να γίνει μέσα από μια αξιοπρεπή διαδικασία, η οποία θα καταγράφει ότι το ΜΑΑ διαθέτει τουλάχιστον μια στοιχειώδη αυτογνωσία; Τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά...

Το Σαββατοκύριακο 7-8 Απρίλη έχει προγραμματιστεί η Πανελλαδική σύσκεψη του Μετώπου με θέματα όπως αναφέρει η ανακοίνωση του συντονιστικού: α) εκλογές β) το θέμα του Ευρώ στα πλαίσια των προγραμματικών στόχων μας και γ) μετωπικές πρωτοβουλίες. Όμως εντός του ΜΑΑ βρίσκονται σε εξέλιξη δυο ανταγωνιστικά πολιτικά σχέδια τα οποία δεν συγκλίνουν σε κανένα βασικό σημείο. Η κύρια πλευρά της σύγκρουσης επικεντρώνεται στις εκλογές. Επίσης είναι φανερό από μια σειρά γεγονότα ότι δεν υπάρχουν σημεία τα οποία τίθενται υπό διαπραγμάτευση στην πανελλαδική σύσκεψη από τους φορείς των διαφορετικών αυτών απόψεων. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Μέρα με την μέρα ανακαλύπτονται και άλλα σημεία ρήξης...

Εκστρατεία βίας και τρομοκρατίας εξαπέλυσε η εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» στη Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Αναδημοσίευση από το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ, όπου δημοσιεύονται και αναλυτικά ρεπορτάζ από τις κινητοποιήσεις.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΞΑΠΕΛΥΣΕ
Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» ΣΤΗ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Την Τρίτη 20 Μάρτη, η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» (της οποίας σημαντικός μέτοχος είναι ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ του Λ. Μπόμπολα) επιχείρησε να ξεκινήσει εργασίες στην τοποθεσία Σκουριές του όρους Κάκαβος, όπου σχεδιάζει να ανοίξει έναν τεράστιο κρατήρα επιφανειακής εξόρυξης χρυσοφόρων και χαλκοφόρων κοιτασμάτων με εξαιρετικά καταστροφικές συνέπειες τόσο για τη φύση όσο και για τους κατοίκους της περιοχής.

Συγκεκριμένα, συνεργείο της εταιρείας μαζί με υπάλληλο της αρχαιολογικής υπηρεσίας ανέβηκε στο βουνό για να κάνει αρχαιολογικές τομές προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι δεν υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή ούτως ώστε στη συνέχεια η «Ελληνικός Χρυσός», αφού έχει ήδη λάβει από το περασμένο καλοκαίρι και την έγκριση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, να προχωρήσει απρόσκοπτα στο καταστροφικό της έργο.

Α.Badiou «Κράτος και Πολιτική»

Αναδημοσίευση από το waltendegewalt.wordpress.com

Κράτος και Πολιτική: Ταυτότητα και Γενολογικότητα
(Το ξύπνημα τής Ιστορίας, κεφ. VIΙΙ, σελ.109-123)

Το Κράτος αποτελεί ένα αξιοσημείωτο μηχανισμό για την απεργασία τού μη υπαρκτού. Μέσω τού θανάτου — η ιστορία των Κρατών είναι, ουσιαστικά, ιστορία σφαγών — αλλά όχι αποκλειστικά και μόνο. Το Κράτος έχει την ικανότητα να κατασκευάζει το μη υπαρκτό μέσω τής επιβολής ενός σχήματος ταυτοτικής κανονικότητας «εθνικού» ή άλλου χαρακτήρα. Πράγματι, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, το ταυτοτικό ζήτημα εξακολουθεί να μας στοιχειώνει. Ένα είδος πολιτισμικού ρατσισμού — που μάλιστα αντανακλά τον φόβο των αγανακτισμένων «μεσαίων τάξεων» (εκείνων δηλαδή που έδρεψαν τα οφέλη τής ιμπεριαλιστικής δυναμικής) μήπως και υποβιβαστούν στην κατηγορία των «κατοίκων των υποβαθμισμένων περιοχών» — μολύνει την κατάσταση μέχρι σημείου που να θολώνει το μυαλό ακόμα και κάποιων διανοουμένων που μέχρι πρότινος θεωρούνταν σεβαστοί και θαρραλέοι. Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνώντες μας δίνουν πρώτοι το παράδειγμα. Να θυμίσω την πρόσφατη δήλωση ενός εκ των υπουργών: «Στην Γαλλία, υπάρχουν υπερβολικά πολλοί μουσουλμάνοι». «Υπερβολικά πολλοί» δεν σημαίνει παρά το εξής: κάποιοι από αυτούς είναι περιττοί. Ο υπουργός δηλώνει ευθέως ότι το είναι που προσήκει σ’ αυτούς τους ανθρώπους που περισσεύουν — στη χώρα μας, τουλάχιστον, όπου έχουν την ατυχία να βρίσκονται — οφείλει να μετατραπεί σε απλή και καθαρή ανυπαρξία. Περιττό να λεχθεί ότι ο υπουργός προσέθεσε ότι θα λάβει τα αναγκαία προς τούτο μέτρα. Η υπουργική δήλωση αφορά τη σχέση μεταξύ τού είναι και τής ύπαρξης. Πρόκειται, ως εκ τούτου, για οντολογική ρήση και όχι για αντιδραστικό ατόπημα.